5 Ιουλίου 2022

Στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Θεάτρου «ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ» !!!

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

και πάλι στην καρδιά της Ρωσίας, των Ουραλίων, το αρχαίο ελληνικό δράμα, αυτή τη φορά στην πόλη ΓΚΟΥΜΠΑΧΑ, Περιφέρεια του Περμ.

 

«ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΝΤΖΙΜΟΥΣΚΑΪ» - 3 Ιουλίου 2022

Κονσταντίν Ρέχτιν, Γιελένα Σετίνινα

 

«ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ»  - 5 Ιουλίου 2022

Σοφοκλέους

 

Παραστάσεις του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. και του Βόρειου Κρατικού Δραματικού Θεάτρου του Ομσκ «Μιχαήλ Ουλιάνοβ»

Σάββατο 2 Ιουλίου 2022 - Η τελετή έναρξης του Φεστιβάλ, πυροτεχνήματα και βεγγαλικά, γενική ευφορία από την επανένωση όλου του θιάσου.

Κυριακή 3 Ιουλίου 2022 – πρωινή πρόβα στην ανοιχτή σκηνή του φανταστικής φυσικής ομορφιάς όρους Krestovaya. Είναι αλήθεια ότι σήμερα έχει αρκετό κρύο, ο αέρας είναι δυνατός ... Εμείς οι καλλιτέχνες καλούμεθα πάντα να προσαρμοζόμαστε σε κάθε είδους συνθήκες ...

2022-07-05_11-40-41

                                                     Μόσχα, 05 Ιουλίου 2022

 

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΟΣ  & ΕΝΙΑΙΟΣ –

ΕΚΜΗΔΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ…!!!

 

Αγαπητοί φίλοι,

Το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. είναι στην ιδιαίτερα ευχάριστη θέση να σάς καλέσει στην προβολή των δύο θεατρικών μας εγχειρημάτων, των παραστάσεών μας «Τραγούδι του Αντζιμουσκάι» και «Οιδίπους Τύραννος», που θα προβληθούν στο πλαίσιο του Θεατρικού Φεστιβάλ   «ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ», στην περιφέρεια του Περμ , πόλη Γκουμπάχα.

  • 3 Ιουλίου 2022, ώρα 20:00 – Τραγούδι Αντζιμουσκάι
  • 5 Ιουλίου 2022, ώρα 20:00 – Οιδίπους Τύραννος

 

Αναλυτικότερα για τις παραστάσεις μας

 

ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΝΤΖΙΜΟΥΣΚΑΪ:

http://www.hecucenter.ru/gr/news/16062021__vraveisi_tis_kainoirias_mas_parastasis__tragoidi_toi_antzimoiska.html

http://www.hecucenter.ru/gr/news/press_release__15062021__theatriki_premiera_to_tragoidi_toi_antzimoiska.html

 

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ:

http://www.hecucenter.ru/gr/news/press_release_oidipois_tirannos_sofokleois.html

http://www.hecucenter.ru/gr/news/14062019__mosha__theatro_vahtangkov__oidipois_tirannos.html

 2022-07-05_11-43-46

Αγαπητοί φίλοι,

Το βράδυ της Κυριακής 3 Ιουλίου 2022 πραγματοποιήθηκε η πρώτη μας παράσταση – «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ADZHIMUSHKAΙ» στο πλαίσιο του XI Διεθνούς Φεστιβάλ Θεατρικού Τοπίου/Ανοικτής Φύσης "ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΒΟΥΝΟΥ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ", στην καρδιά της Ρωσίας, στα Oυράλια, στην πόλη Gubaha !!!

2022-07-05_12-14-02

H ίδια η μοίρα, το πεπρωμένο, ως να έδωσε εντολή στην ίδια τη φύση να εναρμονισθεί με τη δραματουργία του έργου μας, να μάς συνοδεύσει, να συμπάσχει και συνυπάρξει μαζί μας !!! Κρύο, αέρας και βροχή, που άρχισε πέντε λεπτά πριν την έναρξη της παράστασης, με φόντο τις επιβλητικές πέτρινες κορυφογραμμές του Όρους του Σταυρού, με τους αυστηρούς, ρωμαλέους, αξιοπρεπείς,  παντοδύναμους, σίγουρους για το δίκιο τους, για την αλήθεια τους, για την αξιοπρέπειά τους, τα βράχους του Όρους του Σταυρού !

Το ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ…!!!

Όλο αυτό το σκηνικό μας ενέπνευσε ακόμα περισσότερο και ανταποκρινόταν στο περιεχόμενο ενός τόσο δυνατού και δραματικού έργου.

Βιώσαμε μια πραγματική κάθαρση και για άλλη μια φορά υποκλινόμαστε μπροστά στο κατόρθωμα των ανθρώπων που ανταποκρίθησαν στις προκλήσεις της μοίρας, υπέστησαν τη  σύγκρουση, την υπέρβαση και νίκησαν το φασισμό, το ναζισμό, τον ολοκληρωτισμό...

Παραθέτουμε σχόλια (σε ρωσική και σε μετάφραση στην ελληνική) των διοργανωτών του Φεστιβάλ με το πέρας της παράστασής μας «ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ADZHIMUSHKAΙ»:

Το Βόρειο Δραματικό Θέατρο. Η M. A. Ulyanova (Tara, περιοχή Omsk), συμμετέχοντας στο Φεστιβάλ "Secrets of Mount Cross", έφερε στην Gubakha την παράσταση "Song of Adzhimushkay"!

Βαθιά δραματική παραγωγή, γεμάτη πόνο, φόβο των ανθρώπων, θάνατο, πείνα, στερήσεις, ανάμεικτα συναισθήματα... ο άνεμος και η βροχή των Ουραλίων ενέτειναν τα συναισθήματα!

Αδιάβροχα και ζεστές κουβέρτες για το κοινό, με την προσεγμένη  μέριμνα του θεάτρου της Γκουμπάχα «Dominant», απέβησαν ιδαίτερα χρήσιμα.

Υποκλίνομαι στους ηθοποιούς για τις αντοχές, το κουράγιο και το ταλέντο τους.

2022-07-05_11-49-17

 2022-07-05_11-51-06

 

Από πλευράς επιθυμούμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας και ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στους διοργανωτές του Φεστιβάλ,  στη διεύθυνση και ολόκληρο το θίασο, όλη την ομάδα του Βόρειου Κρατικού Δραματικού Θεάτρου του Ομσκ «M.A. Ulyanov». Αποκομίσαμε, για άλλη μια φορά, εξαιρετικές καλλιτεχνικές, δημιουργικές εμπειρίες, βιώματα, άπειρη θετική ενέργεια και ευχαρίστηση από τη διαπροσωπική επαφή, τη δημιουργική επικοινωνία και φιλία, νιώσαμε ακόμα πιο ενωμένοι και συσπειρωμένοι !!!

 

Αύριο η δεύτερη παράστασή μας, αγαπητοί φίλοι, ο ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ του Σοφοκλέους..

Ευχηθείτε μας επιτυχία, αγαπητοί φίλοι !!!

 

https://disk.yandex.ru/d/Ls1VwqqdnmWgXQ

 

Κατωτέρω παρατίθεται αναλυτική ενημέρωση για τα έργα και τους συντελεστές.

 

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

 

ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, ΣΘΕΝΑΡΟΤΕΡΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΙ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!

2022-07-05_11-53-32

2022-07-05_11-54-59

MyCollages_1_984b6207

MyCollages_e4ef9f7f

MyCollages_2_225f0471

 

Περισσότερα:

http://www.hecucenter.ru/up/PRESS-RELEASE__3-5.07.2022__ТЕАТРАЛЬНЫЙ ФЕСТИВАЛЬ в Губахе_Пермский Край_Песнь Аджимушкая__Царь Эдип__3-5 Ιουλίου 2022__Θεατρικό Φεστιβάλ.pdf

2022-06-30_12-53-37

2022_06_30

2022-06-30_12-53-37

2022-06-30_13-23-42

ИНФОРМАЦИЯ О СПЕКТАКЛЕ «ПЕСНЬ АДЖИМУШКАЯ» Константина Рехтина, Елены Щетининой

    

Трагедия                                                                                                               

По повести А.Я. Каплера «Двое из двадцати миллионов»                                                                                12+

 

Работа над спектаклем по повести Алексея Каплера «Двое из двадцати миллионов» длилась довольно долго. Авторами оригинальной инсценировки Константином Рехтиным и Еленой Щетининой были изучены исторические документы, свидетельства,  относящиеся к страшной трагедии, случившейся в Аджимушкае в 1942 году, когда в катакомбы спустилось около 30 тысяч человек – военные, оборонявшие Керчь, и мирное население, старики, женщины, дети, не желавшие оказаться в немецком плену. Почти все погибли...

«Песнь Аджимушкая» - память о самых страшных годах 20-го столетия.

Форма спектакля приближена к греческой трагедии, где важным героем является хор, соединяющий события, происходившие в Аджимушкае, с вымышленной историей повести «Двое из двадцати миллионов». Всё происходящее возникает в сознании главной героини, санинструктора Маши, бросающей вызов смерти…

 

Авторы инсценировки – Константин Рехтин, Елена Щетинина (г. Омск)

Режиссер-постановщик – Константин Рехтин, заслуженный деятель культуры Омской области

Художник – постановщик – Владимир Сафронов, член Союза художников России

Композитор – Дмитрий Бедунов

Видеоряд – Вячеслав Курткин

Хореография – Ирина Горэ (г. Омск)

Вокал – Ирина Криницына

Спектакль ведут – Ольга Крутакова, Екатерина Рехтина

 

ДЕЙСТВУЮЩИЕ ЛИЦА И ИСПОЛНИТЕЛИ

 

Богиня земли Боспорской – Теодора Янници (Греция) / Татьяна Власова

Маша, Участница хора – Арина Сидорова

Сергей, Участник хора - Василий Кулыгин, лауреат премии Президента РФ

Командир, Дед Периформис, Участник хора - Александр Горбунов, лауреат премии Президента РФ

Пятихворовна, Котеночкина, Участница хора - Ольга Горбунова

Хирург, Председатель комиссии, Гость, Участник хора - Евгений Хлюм

Анна Ивановна, Вера, Жена гостя, Участница хора – Анастасия Хитрова

Торговка, Светлана Попова, Катя, Участница хора - Наталья Канунникова

Костя, Школьник, Участник хора – Ян Голубев

Резо, Участник хора  – Александр Черепков

Школьник, Коля, Участник хора  – Ефим Рехтин, воспитанник театральной студии «Волшебная маска»

 

Продолжительность спектакля  1 час 10 минут без антракта.

2022-06-30_12-53-37

Συγγραφείς: Konstantin Rekhtin, Elena Shchetinina

"ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ADJIMUSHKAYA"   

Τραγωδία                                                                                                               

Βασισμένη στο διήγημα τουA.Ya. Kapler "Δύο από τα είκοσι εκατομμύρια"  

 12+                                                                            

 

Η προεργασία για το ανέβασμα της παράστασης, βασισμένης στο διήγημα του Alexei Kapler «Δύο από τα είκοσι εκατομμύρια» διήρκεσε πολύ καιρό. Οι συγγραφείς της διασκευασμένης για τη σκηνή εκδοχής Konstantin Rekhtin και Elena Shchetinina μελέτησαν ιστορικά έγγραφα, τεκμήρια, στοιχεία που σχετίζονται με την τρομερή τραγωδία που συνέβη στα λατομεία Adzhimushkai (Κερτς, αρχαίο Παντικάπαιον) το 1942, όταν περίπου 30 χιλιάδες άνθρωποι, άμαχος πληθυσμός, κατέφυγαν στα λατομεία-κατακόμβες: ο στρατός που υπερασπίστηκε τον Κερτς και τον άμαχο πληθυσμό, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες, τα παιδιά, που δεν ήθελαν να συλληφθούν από τους Γερμανούς. Σχεδόν όλοι πέθαναν ...

«To Τραγούδι του Adjimushkai» - αποτελεί ανάμνηση και φόρο τιμής για μία από τις φρικιαστικότερες, ζοφερότερες περιόδους του 20ου αιώνα.

Η μορφή της παράστασης είναι κοντά στην ελληνική τραγωδία, όπου σε  σημαντικό ήρωα ανάγεται ο Χορός, ο οποίος συνδέει τα γεγονότα που έλαβαν χώρα στα λατομεία-κατακόμβες Adzhimushkai με τη φανταστική ιστορία του διηγήματος «Δύο από τα είκοσι εκατομμύρια». Ό, τι συμβαίνει αναδύεται στο μυαλό της βασικής ηρωίδας, της πρωταγωνίστριας, της νεαρής ιατρού Μάσας, που αψηφά το θάνατο, τον αντιμετωπίζει με πρόκληση ...

 

Συγγραφείς - Konstantin Rekhtin, Elena Shchetinina (Omsk)

Σκηνοθέτης - Konstantin Rekhtin, διακεκριμένος καλλιτέχνης της Ρωσίας

Σκηνικά, κοστούμια - Vladimir Safronov, μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών Ρωσίας

Μουσική – Dmitryi Bedunov

Βίντεο - Vyacheslav Kurtkin

Χορογραφία - Irina Gore

Ορθοφωνία - Irina Krinitsyna

Βοηθοί – Olga krutakova, Ekaterina Rekhtina

 

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: 

Θεά της γης του Βοσπόρου - Δώρα Γιαννίτση (Ελλάδα) / Τατιάνα Βλάσοβα

Masha, Μέλος της Χορού – Αρίνα Σίντοροβα

Sergey, Μέλος της Χορού - Βασίλι Kουλίγκιν , βραβευμένος από τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Διοικητής, Ded Periformis , Μέλος της Χορού – Αλεξάντρ Γκορμπουνόβ, βραβευμένος τον πρόεδρο της Ρωσικής Ομοσπονδίας

Pyatikhvorovna , Kotenochkina, μέλος της Χορού – Όλγα Γκορμπουνόβα

Χειρουργός, Πρόεδρος της Επιτροπής, Επισκέπτης, Μέλος της Χορού – Γιεβγκένιι Χλιουμ

Άννα Ιβάνοβνα, Βέρα, Σύζυγος Επισκεπτών, Μέλος Χορού - Αναστασία Χιτρόβα

Έμπορος, Σβετλάνα Ποπόβα, Κάτια, Μέλος της Χορού - Νατάλια Κανούννικοβα

Kostya, Shkolnik-μαθητής, Μέλος της Χορού – Γιαν Γκόλουμπεβ

Rezo, μέλος της Χορού – Αλεξάντρ Τσερεπκόβ

Shkolnik-μαθητής, Kolya, Μέλος της Χορού – Γιεφίμ Ρέχτιν, μαθητής του θεατρικού στούντιο "Magic Mask"

 

ΧΟΡΟΣ: Αρίνα Σίντοροβα, Βασίλι Kουλίγκιν, Αλεξάντρ Γκορμπουνόβ, Όλγα Γκορμπουνόβα, Γιεβγκένιι Χλιουμ, Αναστασία Χιτρόβα, Νατάλια Κανούννικοβα, Γιαν Γκόλουμπεβ, Αλεξάντρ Τσερεπκόβ, Γιεφίμ Ρέχτιν.

 

Διάρκεια παράστασης: 1.10 (χωρίς διάλειμμα).

2022_06_30_3

2022_06_30_4

2022_06_30_6

2022_06_30_2

2022-06-30_13-48-07

2022-06-30_13-43-31

2022-06-30_13-33-51

2022-06-30_13-37-15

2022_06_30_1

2022_06_30_5

2022-06-30_12-53-37

ИНФОРМАЦИЯ О СПЕКТАКЛЕ «ЦАРЬ ЭДИП» по пьесе  СОФОКЛА

Перевод:  Фадей Зелинский

Режиссер-постановщик: Константин Рехтин

Художник-постановщик: К.В. Рехтин

Художник: И.Ю. Шатов

Композитор: Никос Ксантулис

Музыкальное оформление, аранжировки: Д.А. Бедунов

Сценическая речь: С.П. Заборовская

Хореография: В.Д. Тзапташвили

Вокал:  И.А. Криницына

Помощник режиссера: О.М. Крутакова

ДЕЙСТВУЮЩИЕ ЛИЦА ПО МЕРЕ ПОЯВЛЕНИЯ НА СЦЕНЕ:

Эдип. - В.Е. Кулыгин

Жрец –Е.А. Хлюм

Креонт - М.М  Синогин

Корифей - А.В. Горбунов

Тиресий - И.Ю. Шатов

Иокаста – Теодора Янници / А.А Хитрова

Вестник - И.Ю. Шатов

Пастух Лая – Е.А. Хлюм

Домочадец Эдипа - А.А Хитрова, А.А. Сидорова

Мальчик, Поводырь Тиресия – Ефим Рехтин

Хор – Е.А. Хлюм, М.М  Синогин, А.А Хитрова, И.Ю. Шатов

Информация об античной трагедии и о сюжете

Греческая трагедия:

Театр в Древней Греции является вершиной проявления культуры и демократии. Эти два великих универсальных выражения дали большой, уникальный импульс античной драме во все времена, так как это требует свободного обсуждения и противостояния различных точек зрения.

Особое внимание уделяется эстетической форме трагедии с помощью языка, действия, стиля, фигуры речи, музыкальных и танцевальных элементов, которые распределяются в соответствующих частях (диалоги и хоровые части). При этом, следует обратить внимание на то, что трагедия является совершенно новым видом, в котором действие не повествуется, а воспроизводится.

Зрители испытывают жалость и сострадание к страданиям героев, их переполняет страх относительно того, вдруг они окажутся в такой же ситуации.  Когда в конце конфликта с героями судьба или божественное испытание приводит их к катарсису или уничтожает их, вознося их морально, зрители,  с помощью эстетических приемов искусства и путем гомеопатических процессов,  постигают очищение (очищаются душевно, испытывают облегчение, искупление, очищение), оценивают моральное оправдание героя или восстановление морального порядка и покидают театр психически спокойными, духовно превосходящими и совестно свободными.

 

СОФОКЛ: 494 – 406 до н.э.

Софокл охватывает почти весь классический 5-й век до н.э.  (годы жизни 496-406 до н.э.), в течение которого развитие Афинского государства достигает своей вершины, чтобы позже опуститься вниз, в результате долгого кровопролития и поражения в Пелопоннесской (гражданской) войне (431- 404 до н.э.).

Софокл, в возрасте 28 лет, соревнуясь с ветераном Эсхилом, осмеливается выдвинуть свою кандидатуру и, как мы  узнаем от Плутарха, все десять членов комитета драматических соревнований  468 г. до н.э. возглавляемого генералом Кимоном, отдали предпочтение молодому Софоклу. В своих ранних работах выступал и в качестве актера, продолжая более раннюю традицию – например он выступал в роли Навсики и гитариста Фамириды в одноименных пьесах. На соревнованиях в честь Дионисия ему, в общей сложности, было присвоено 18 (восемнадцать) высших наград. На других соревнованиях – Линейских – он, по разным источникам, получил от 2 до 6 высших наград. Другими словами, две трети его театрального творчества, который насчитывает примерно 125 произведений, были удостоены высших наград.

Свидетельством тесных связей, которые привязывали  поэта с своими согражданами, служит тот факт, что он неоднократно отвергал приглашения иностранных правителей оказать им честь своим присутствием и посетить их дворы (что неоднократно делали Эсхил и Еврипид), а также тот факт, что он принимал государственные должности. Он служил казначеем морской державы Афинян (Морского Союза), и по крайней мере два раза служил стратегом (генералом) Афинского Союза – при этом первый раз в в 440 году до нашей эры, с Периклом в качестве со-стратега. 

Почитание, которое пронизывает все его творчество, все его произведения, полностью соответствует его религиозной деятельности (он служил и жрецом).   Трагический человек и бог в трагедиях Софокла находятся в неразрывной связи дружбы-вражды, как будто при конкурентных отношениях влюбленных.  Такая связь существует между богом и Эдипом, поскольку рок объединяет в лице Эдипа и его разрушение но и его возвышение, очищение.

Исходя из вышеизложенного объясняется большое восприятие поэта своими современниками, но и читателями всего человечества во все времена. Неслучайно  Аристотель сформулировал правила драматургии в основном вдохновляясь и опираясь на работах Софокла, и особенно, на неповторимом "Эдипе".

ЭДИП (429 до н.э.)

Идеальная драматическая форма. (Краткое содержание).

Фивы страдают страшной чумой. Пророчество гласит, что город будет спасен только при условии, что будет наказан убийца предыдущего короля Лая. Эдип, который  сейчас правит, приказывает найти убийцу Лая. Пророк Тиресий обвиняет Эдипа, что он является миазмой для города. Эдип в ярости, поскольку подозревает в организации заговора против себя.

В ходе расследования убийцы, постепенно раскрывается истина, герой обнаруживает, кто он есть на самом деле.

2022_06_30_7

2022_06_30_8

2022_06_30_9

Прилагаются фотографии с премьеры / Ακολουθούν φωτογραφίες από την πρεμιέρα

ИДЕАЛЬНАЯ ДРАМАТИЧЕСКАЯ СТРУКТУРА-СОДЕРЖАНИЕ.

В этом произведении Софокла драматическое содержание приобретает идеальный вид, идеальную форму.

Трагедия достигла, с точки зрения стиля, своего совершенства. Она стала нерушимой моделью на все времена, для всех поколений людей. Эта концентрация действия в контексте нравственной модели необходимости углубляет драматическое сентиментальное воздействие на зрителя до состояния потрясения. Милосердие и страх становятся моральным очищением при таких трагических обстоятельствах, всплеск подлинной человечности, катарсис самого зрителя. Греки, родившие драматическую поэзию, присвоили (дали) ему совершенную форму.

Посылы трагического поэта должны постичь зрителя непринужденно и запустить свои корни в их душе, убедить его в том, что все мы несем ответственность за самые великие благодетели, за ПОЗНАНИЕ ИСТИНЫ.

Царь Эдип превращается в вечный символ того, как судьба разыгрывает человека. Рок такой же загадочный и таинственный, как и неискушенная загадка Сфинкса, которую, однако, разгадал трагический герой своей гениальностью и остроумием.

Многострадальная личность Эдипа – она же является вехой и образцовой моделью афинского народа и целой цивилизации, постигшей высочайшей степени самопознания; она же и ассоциируется и символизирует Афины Перикла, «город тирана» и  «страдания Эллады».

Трагическая судьба многострадального правителя Фиб, его рост и резкое падение, его величие и его крушение, поиск истины и его ужасные ошибки - это не только этапы индивидуального приключения, но и символизируют бесконечный путь к самопознанию целого цивилизации, с своими успехами и достижениями, со своими сомнениями и тупиковыми ситуациями.

Выживание и живучесть пьесы на протяжении столетий, ее неоспоримая актуальность и своевременность доказывают на века, что это поэма Софокла является самым высоким и наиболее представительным произведением трагического искусства.

2022-06-30_14-27-21

Прилагаются фотографии с премьеры / Ακολουθούν φωτογραφίες από την πρεμιέρα

2022-06-30_12-53-37

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ «ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ» ΣΟΦΟΚΛΗ

Μετάφραση:  Φαντέι Ζελίνσκι

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίν Ρέχτιν

Σκηνικά/Κοστούμια: Κωνσταντίν Ρέχτιν, Ιβάν Σάτοβ

Μουσική Σύνθεση: Νίκος Ξανθούλης

Μουσική προσαρμογή: Ντμίτριι Μπεντουνόβ

Σκηνική γλωσσική αγωγή: Σβετλάνα Ζαμπορόβσκαγιαя

Χορογραφία: В. Ντζαπτασβίλι

Μουσική διδασκαλία:  Ιρίνα Κρινίτσινα

Βοηθός σκηνοθέτη: Όλγα Κρουτακόβα

ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ ΜΕ ΣΕΙΡΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΣΤΗ ΣΚΗΝΗ:

 ΟΙΔΙΠΟΥΣ – Βασίλιι Κουλίγκιν

ΕΞΑΓΓΕΛΟΣ – Eβγκένιι Χλιουμ

ΚΡΕΩΝ – Μιχαήλ Σινόγκιν

ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ – Αλεξέι Γκορμπουνόβ

ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ – Ιβάν Σάτοβ

ΙΟΚΑΣΤΗ – Δώρα Γιαννίτση / Αναστασία Χιτρόβα

ΑΓΓΕΛΟΣ – Ιβάν Σάτοβ

ΒΟΣΚΟΣ - Eβγκένιι Χλιουμ

ΘΕΡΑΠΩΝ ΛΑΪΟΥ – Αναστασία Χιτρόβα / Αλίνα Σίντοροβα

Αγόρι, Οδηγός Τειρεσία – Еφίμ Ρέχτιν

ХΟΡΟΣ – Eβγκένιι Χλιουμ, Μιχαήλ Σινόγκιν, Αναστασία Χιτρόβα, Ιβάν Σάτοβ

Η ΑΡΧΑΙΑ ΤΡΑΓΩΔΙΑ:

Το θέατρο στην Αρχαία Ελλάδα αποτελεί κορυφαία εκδήλωση του Πολιτισμού και της Δημοκρατίας της. Αυτές οι δύο μεγάλες πανανθρώπινες εκφράσεις έδωσαν την μεγάλη και μοναδική ανά τους αιώνες ώθηση στο αρχαίο δράμα, αφού αυτό προϋποθέτει ελεύθερο διάλογο και αντιπαράθεση διαφορετικών απόψεων.

Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται στην αισθητική μορφή της τραγωδίας με τη γλώσσα, τα μέτρα, το ύφος, τα σχήματα λόγου, τη μουσική και το χορό, στοιχεία που κατανέμονται στα ανάλογα μέρη (διαλογικά και χορικά). Αποτελεί, εξάλλου, η τραγωδία ένα νέο είδος, στο οποίο δεν απαγγέλλεται αφηγηματικά μια ιστορία, αλλά αναπαριστάται.

Οι θεατές νιώθουν οίκτο και συμπόνια για τα παθήματα των ηρώων και τους κυριεύει αγωνία και φόβος για την τύχη τους, αλλά και φόβος μήπως κι οι ίδιοι βρεθούν κάποτε στην ίδια θέση. Όταν στο τέλος η σύγκρουση των ηρώων με τη μοίρα τους ή τη θεία δίκη τους λυτρώνει ή τους συντρίβει, εξυψώνοντάς τους όμως ηθικά, οι θεατές, με τους αισθητικούς τρόπους της τέχνης και με μια ομοιοπαθητική διαδικασία, καθαίρονται (καθαρίζονται ψυχικά, ανακουφίζονται, λυτρώνονται, εξαγνίζονται), εκτιμούν την ηθική δικαίωση του ήρωα ή την αποκατάσταση της ηθικής τάξεως και φεύγουν από το θέατρο ψυχικά ήρεμοι, πνευματικά ανώτεροι και συνειδησιακά ελεύθεροι.

ΣΟΦΟΚΛΗΣ: 494 – 406 π.χ.

Ο Σοφοκλής καλύπτει ολόκληρο σχεδόν τον κλασικό 5ο αιώνα (496-406 π.χ.), στο διάστημα του οποίου η ακμή της Αθηναϊκής Πολιτείας φθανει στο κατακόρυφο, για να καταρρεύσει αργότερα με την πολύχρονη αιματοχυσία και την ήττα κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο (431-404 π.χ.).

Ο Σοφοκλής σε ηλικία 28 ετών, ανταγωνιζόμενος πος τον παλαίμαχο ΑΙΣΧΥΛΟ, αποτολμά την πρώτη του εμφάνιση και, όπως μαθαίνουμε από τον Πλούταρχο, η δεκαμελής επιτροπή του δραματικού αγώνος του 468 π.χ. με τον στρατηγό Κίμωνα επικεφαλής, προκρίνει το νεαρό Σοφοκλή. Στα πρώιμα έργα του ο ποιητής έπαιξε ως υποκριτής, συνεχιζοντας την παλαιοτέρα παράδοση – λ.χ. τους ρόλους της Ναυσικάς και του κιθαριστή Θαμύριδα στα ομώνυμα δράματα. Στους αγώνες των Διονυσίων συνολικά πήρε δεκαοκτώ (18) πρώτες νίκες. Άλλες 2-6  νίκες εσημείωσε στα Λήναια. Με άλλες λέξεις, τα δύο τρίτα της θεατρικής δημιουργίας του, η οποία υπολογίζεται σε 125 περίπου έργα, ετιμήθηκαν με το πρώτο βραβείο.

Ενδεικτικό των στενών δεσμών, που ένωσαν τον ποιητή με τους συμπολίτες του, είναι ότι απέκρουσε προσκλήσεις ηγεμόνων να τιμήσει την αυλή τους με την παρουσία του (όπως έκαναν ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης) και ότι απεδέχθη δημόσια λειτουργήματα. Διετέλεσε ελληνοταμίας της ναυτικής συμμαχίας των Αθηναίων και τουλάχιστον δύο φορές στρατηγός – την πρώτη το 440 π.χ., με συστράτηγο τον Περικλή.

Η ευλάβεια που διαπνέει το ποιητικό του έργο εναρμονίζεται πλήρως με τη θρησκευτική του δραστηριότητα. Ο τραγικός άνθρωπος και ο θεός στην τραγωδία τουΣοφοκλή βρίσκονται σε εκείνη την άρρηκτη θέση εχθρότητας-φιλίας, σαν την ανταγωνιστική σχέση των ερωτευμενων. Μια τέτοια σχέση υπάρχει ανάμεσα  στους θεού και στον Οιδίποδα, αφού η μοίρα του συνενώνει στον ιδιο άνθρωπο τη συντριβή μαζί και την εξύψωση.

Βάσει των ανωτέρω δικαιολογείται η μεγάλη απήχηση του τραγικού ποιητή και στους συγχρόνους του, αλλά και σε όλη την αθρωπότητα διαχρονικά, και εξηγείται το γιατί ο Αριστοτέλης εμπνεύσθηκε και διατύπωσε τους κανόνες του της δραματικής τέχνης κυρίως από το έργο του Σοφοκλή, και ιδιαίτερα από τον ανεπανάληπτο «Οιδίποδα Τύραννο».

ΟΙΔΙΠΟΥΣ ΤΥΡΑΝΝΟΣ (429 π.χ.).

Η τέλεια δραματική μορφή. (Σύντομη περίληψη).

Τη Θήβα ταλαιπωρεί ένας φοβερός λοιμός. Ο χρησμός ορίζει ότι η πόλη θα σωθεί μόνον αν τιμωρηθεί ο δολοφόνος του προηγούμενου βασιλιά Λάιου.  Ο Οιδίπους, που βασιλεύει τώρα, ζητά να βρεθεί εκείνος, που σκότωσε το Λάιο. Ο μάντης Τειρεσίας κατηγορεί τον Οιδίποδα ότι εκείνος είναι το μίασμα της πόλης. Ο Οιδίποδας εξαγριώνεται, καθώς υποψιάζεταθι συνωμοσία εναντίον του.

Στην πορεία αναζήτησης του δολοφόνου αποκαλύπτεται σταδιακά η αλήθεια, ο ήρωας ανακαλύπτει ποιός πραγματικά είναι.

 

2022_06_30_7

2022_06_30_8

2022_06_30_9

Прилагаются фотографии с премьеры / Φωτογραφίες από την πρεμιέρα

 

2022-06-30_12-53-37

ГРЕЧЕСКИЙ КУЛЬТУРНЫЙ ЦЕНТР                     ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Москва, Алтуфьевское шоссе,  44                     Altufyevskoe shosse, 44, office No 9, 2nd floor

офис № 9, 2 этаж                                                           127566 Moscow, Russia

Тел.: 7084809 – Тел./Факс: 7084810                      Tel.: +7 495 7084809; Tel./Fax:  +7 495 7084810

 

e-mail: hcc@mail.ru   info@hecucenter.ru

www.hecucenter.ru

Youtubehttps://www.youtube.com/channel/UCViNQH3EVWwAU6STJiFi8tQ

facebook: http://www.facebook.com/Hecucenter

vkontakte: http://vk.com/hecucenter

Телеграм-канал ГКЦ: https://t.me/GreekCulturalCenter

Отказаться от рассылки

 

-

 

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια: