28 Μαΐου 2017

Π.Ε Μεσσηνίας-Παναγιώτης Αλευράς: “Πισωγυρίσματα” του ΥΠΑΑΤ με το συνώνυμο Καλαμάτα στις επιτραπέζιες ελιές

ΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Δ.Ε.Η. ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΜΟΝΑΔΩΝ
Βασικό  εμπόδιο,   εκτός των  άλλων,  για  την   ολοκλήρωση  της  αξιολόγησης   της ελληνικής οικονομίας αποτελεί η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Δ.Ε.Η. Οι δανειστές πιέζουν προς αυτήν την κατεύθυνση και μια τέτοια εξέλιξη, εάν αποδεχθεί η κυβέρνηση, θα έχει μεγάλες   επιπτώσεις   στην   εθνική   μας   οικονομία,   στην   κοινωνία   και   στην   παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Είναι γνωστό βέβαια ότι το άνοιγμα της ενεργειακής αγοράς έχει ξεκινήσει τα τελευταία
χρόνια με τη «Μικρή Δ.Ε.Η.» με το πρόσχημα  να ενισχυθεί ο υγιής ανταγωνισμός προς όφελος των καταναλωτών.

Αλλωστε   έχουν   γίνει   ατυχείς   χειρισμοί   στο   παρελθόν,   που   οδήγησαν   τη   Δ.Ε.Η.     σε
στραγγαλισμό με υπερδανεισμό ύψους 5 δις και την κατέστησαν εισπρακτικό μηχανισμό με
ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 2,5 δις ευρώ.
Η σκόπιμη αυτή υποβίβαση της Δ.Ε.Η., έχει στόχο η ιδιωτικοποίησή της να είναι ανώδυνη.
Ομως,   η   ιδιωτικοποίηση   της  Δ.Ε.Η.  θα   έχει   άμεσο  οικονομικό  και   κοινωνικό   αντίκτυπο,
καθώς θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στον παραγωγικό ιστό της χώρας, στη βιομηχανία, στον
τουρισμό, στον αγροτικό τομέα και στα νοικοκυριά.
Μάλιστα,   προσανατολίζονται   να   πωληθεί   το   40%   των   λιγνιτικών   μονάδων,   χωρίς   τα
ορυχεία, τα οποία απαιτούν μεγάλες και χρονοβόρες επενδύσεις.
Στην περίπτωση αυτή, η τροφοδοσία των σταθμών θα είναι εξασφαλισμένη (με ποινικές
ρήτρες   για   ποιότητα   και   ποσότητα   λιγνίτη),   μέσω   συμφωνιών   μεταξύ   των   «κρατικών»
λιγνιτορυχείων και του ιδιώτη παραγωγού.
Η   επιλογή   αυτή   μπορεί   να   έχει   λιγότερο   πολιτικό   κόστος,   επειδή   η   πλειοψηφία   του
προσωπικού της Δ.Ε.Η. απασχολείται στα λιγνιτορυχεία, όμως οι οικονομικές επιπτώσεις θα
είναι πολλαπλές και μεγάλες.
Η   διαφαινόμενη   ιδιωτικοποίηση   της   Δ.Ε.Η.   έχει   φέρει   μεγάλη   αναστάτωση   και   στην
ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης.
Ολες αυτές οι εξελίξεις έχουν προκαλέσει μεγάλη αγωνία και ανασφάλεια για το μέλλον
μιας περιοχής που έχει συνδέσει την οικονομική βιωσιμότητά της με τη Δημόσια Επιχείρηση
Ηλεκτρισμού.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να διαφυλάξουμε τον Δημόσιο χαρακτήρα της Δ.Ε.Η.
και   να   αγωνισθούμε   για   μία   Εθνική   Πολυδιάστατη   Ενεργειακή   Πολιτική   που   να
ανταποκρίνεται στον αναπτυξιακό και κοινωνικό της ρόλο.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ Δ.Ε.Η. ΚΑΙ ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΜΟΝΑΔΩΝ
Βασικό  εμπόδιο,   εκτός των  άλλων,  για  την   ολοκλήρωση  της  αξιολόγησης   της  ελληνικής
οικονομίας αποτελεί η πώληση των λιγνιτικών μονάδων της Δ.Ε.Η.. Οι δανειστές πιέζουν
προς αυτήν την κατεύθυνση και μια τέτοια εξέλιξη, εάν αποδεχθεί η κυβέρνηση, θα έχει
μεγάλες   επιπτώσεις   στην   εθνική   μας   οικονομία,   στην   κοινωνία   και   στην   παραγωγική
ανασυγκρότηση της χώρας.
Είναι γνωστό βέβαια ότι το άνοιγμα της ενεργειακής αγοράς έχει ξεκινήσει τα τελευταία
χρόνια με τη «Μικρή Δ.Ε.Η.» με το πρόσχημα  να ενισχυθεί ο υγιής ανταγωνισμός προς
όφελος των καταναλωτών.
Αλλωστε   έχουν   γίνει   ατυχείς   χειρισμοί   στο   παρελθόν,   που   οδήγησαν   τη   Δ.Ε.Η.     σε
στραγγαλισμό με υπερδανεισμό ύψους 5 δις και την κατέστησαν εισπρακτικό μηχανισμό με
ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 2,5 δις ευρώ.
Η σκόπιμη αυτή υποβίβαση της Δ.Ε.Η., έχει στόχο η ιδιωτικοποίησή της να είναι ανώδυνη.
Ομως,   η   ιδιωτικοποίηση   της  Δ.Ε.Η.  θα   έχει   άμεσο  οικονομικό  και   κοινωνικό   αντίκτυπο,
καθώς θα έχει ολέθριες επιπτώσεις στον παραγωγικό ιστό της χώρας, στη βιομηχανία, στον
τουρισμό, στον αγροτικό τομέα και στα νοικοκυριά.
Μάλιστα,   προσανατολίζονται   να   πωληθεί   το   40%   των   λιγνιτικών   μονάδων,   χωρίς   τα
ορυχεία, τα οποία απαιτούν μεγάλες και χρονοβόρες επενδύσεις.
Στην περίπτωση αυτή, η τροφοδοσία των σταθμών θα είναι εξασφαλισμένη (με ποινικές
ρήτρες   για   ποιότητα   και   ποσότητα   λιγνίτη),   μέσω   συμφωνιών   μεταξύ   των   «κρατικών»
λιγνιτορυχείων και του ιδιώτη παραγωγού.
Η   επιλογή   αυτή   μπορεί   να   έχει   λιγότερο   πολιτικό   κόστος,   επειδή   η   πλειοψηφία   του
προσωπικού της Δ.Ε.Η. απασχολείται στα λιγνιτορυχεία, όμως οι οικονομικές επιπτώσεις θα
είναι πολλαπλές και μεγάλες.
Η   διαφαινόμενη   ιδιωτικοποίηση   της   Δ.Ε.Η.   έχει   φέρει   μεγάλη   αναστάτωση   και   στην
ευρύτερη περιοχή της Μεγαλόπολης.
Ολες αυτές οι εξελίξεις έχουν προκαλέσει μεγάλη αγωνία και ανασφάλεια για το μέλλον
μιας περιοχής που έχει συνδέσει την οικονομική βιωσιμότητά της με τη Δημόσια Επιχείρηση
Ηλεκτρισμού.
Για όλους αυτούς τους λόγους, πρέπει να διαφυλάξουμε τον Δημόσιο χαρακτήρα της Δ.Ε.Η.
και   να   αγωνισθούμε   για   μία   Εθνική   Πολυδιάστατη   Ενεργειακή   Πολιτική   που   να
ανταποκρίνεται στον αναπτυξιακό και κοινωνικό της ρόλο.
                                                                                 Αξιότιμε κε Υπουργέ
Με την υπ’αριθμ. 3401/144590(ΦΕΚ 4460) απόφασή σας της 22-12-2016 ορθά και εύστοχα καταργήσατε προηγούμενη απόφαση του Υφυπουργού κ. Β. Κόκκαλη της 6-12-16, για εγγραφή του συνωνύμου Καλαμάτα της ποικιλίας Καλαμών, στον κατάλογο του συστήματος FOREMATIS (ForestReproductiveMaterialInformationSystem) της Ε.Ε..
Όμως 4 μήνες μετά υπάρχει ακόμη καταχωρημένο στον κατάλογο FOREMATIS το συνώνυμο Καλαμάτα, με κίνδυνο να αναπτύξουν τρίτες χώρες (Αίγυπτο, Τουρκία κλπ) αθέμιτο ανταγωνισμό στο προϊόν Π.Ο.Π. της ποικιλίας Καλαμών στις διεθνές αγορές.
Αντί, μάλιστα, να προωθήσετε στην Ε.Ε. την ανάκληση της απόφασης καταχώρησης του συνώνυμου Καλαμάτα στο FOREMATIS, πραγματοποιήθηκε πριν λίγες εβδομάδες σύσκεψη στο ΥΠΠΑΤ, υπό τον Γεν. Γραμματέα κ. Νίκο Αντώνογλου με σκοπό να επανέλθει το θέμα της αναγραφής στο Μητρώο Ποικιλιών Οπωροφόρων Φυτών του συνώνυμου «Καλαμάτα» στην Ονομασία Ποικιλίας Ελιάς «Καλαμών».
Θεωρώ ότι, εάν επανέλθει αυτή η επιλογή, μπορεί πρόσκαιρα να «ξεμπλοκάρει» την εξαγωγική διαδικασία, μακροπρόθεσμα όμως συμβάλλει στην απώλεια του εθνικού μας Brandename. Στην ουσία θα ωφεληθούν οι τρίτες χώρες, οι οποίες θα χρησιμοποιούν ελεύθερα την ονομασία «Καλαμάτα» διαμορφώνοντας μία ενιαία παγκόσμια αγορά στην παραγωγή και την κατανάλωση. Έτσι, θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός των χωρών που θα παράγουν ένα τελικό προϊόν χωρίς προδιαγραφές ποιότητας και οι χώρες με χαμηλό κόστος παραγωγής (Αίγυπτος, Τουρκία, Χιλή, Μαρόκο, Περού), θα συμπιέσουν τις τιμές και το εισόδημα του Έλληνα παραγωγού.
Συνεπώς, η τροποποίηση της προστατευόμενης ονομασίας σε εμπορικό όνομα, θα έχει σαν αποτέλεσμα αφενός μεν τη μείωση της εμπορικής αξίας, αφετέρου την αύξηση των εισαγωγών ελιών στην Ελλάδα και την Ευρώπη από τρίτες χώρες με την ονομασία Kalamataolives.
Κε  Υπουργέ
Πράγματι, από το 1993 μετά την αναγνώριση του ΠΟΠ «Ελιά Καλαμάτας» το ίδιο το ελληνικό κράτος, ανεχόμενο τα τερτίπια κάποιων «επιτηδείων», έχει προκαλέσει σύγχυση σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, μεταξύ της ποικιλίας Καλαμών και τις ελιές ΠΟΠ Καλαμάτας.
Αυτή η αδράνεια της πολιτείας έχει δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στις εξαγωγές της επιτραπέζιας ελιάς ποικιλίας Καλαμών. Η έλλειψη εθνικής στρατηγικής στον ελαιοκομικό τομέα έχει ως αποτέλεσμα ένα πανίσχυρο προϊόν, αντί να το «απογειώνει» κατακτώντας τις διεθνείς αγορές, να το «φρενάρει» με τη σύγχυση που έχει δημιουργηθεί.
Γνωρίζετε ασφαλώς ότι το Π.Ο.Π. «Ελιά Καλαμάτας» αποτελεί το πιο φημισμένο ελληνικό brandename, με τεράστιες δυνατότητες κατάκτησης των διεθνών αγορών.
Για τη διασφάλιση της φήμης του προϊόντος και παράλληλα τη στήριξη της εθνικής μας οικονομίας απαιτείται:
1) Άμεση παρέμβαση στην Ε.Ε. και τεκμηριωμένα να απαιτήσουμε τη διαγραφή του συνωνύμου της ποικιλίας Καλαμών το λήμμα Καλαμάτα, που έχουν καταθέσει η Κύπρος και η Ιταλία, διαστρεβλώνοντας έτσι τον ισχύοντα από το 1991 ελληνικό κατάλογο ποικιλιών, σε αντίθεση με τα προβλεπόμενα από τους κανονισμούς ΕΕ637/2009 και 1151/12.
2) Παράλληλα να προχωρήσει η διαδικασία ολοκλήρωσης του φακέλου για την τροποποίηση των προδιαγραφών και της επέκτασης της προστατευόμενης ζώνης στους όμορους νομούς της Μεσσηνίας που έχουν τους ίδιους ιστορικούς δεσμούς για τη διασφάλιση του brandename.
Έτσι, θα παράγονται 20.000τον. ελιάς «ΠΟΠ Καλαμάτας» με ανερχόμενη τάση από τις νέες φυτεύσεις, διασφαλίζοντας παράλληλα την ποιότητα και τη φήμη του προϊόντος. 
Άλλωστε οι ποικιλίες δεν μπορούν να χαρακτηρισθούν σαν προστατευόμενες ενδείξεις, αλλά τα προϊόντα που προκύπτουν από τη μεταποίησή τους.
Απαιτείται όμως, να έχουν ιστορικό δεσμό με τη ζώνη προέλευσης και μία παγιωμένη φήμη στη συνείδηση των κατα
Ελπίζω ότι, θα παραμείνετε σταθερός στην απόφασή σας και δε θα υποκύψετε στις «πιέσεις» για πρόσκαιρα οφέλη των «επιτηδείων», χαράσσοντας επιτέλους μία εθνική στρατηγική για το εξαιρετικό αυτό προϊόν προς όφελος της εθνικής μας οικονομίας. 
`

Ο επικεφαλής της Παράταξης

Παναγιώτης Αλευράς
Περιφερειακός Σύμβουλος
πρ. Αντιπεριφερειάρχης
ΠΕ Μεσσηνίας



Δεν υπάρχουν σχόλια: