Στο ποταμό ''Βαλύρα'', του πανάρχαιου θρυλικού λυράρη Θάμυρη.
Θυμάμαι ήταν Αύγουστος.Σχολιαρούδι τότες.Ξαπλωμένος στο πεζούλι , με τα πόδια κρεμασμένα ,ρέμβαζα στο μελιχρό εκείνο δειλινό.Ο ήλιος ξάπλωνε το πυραχτωμένο του κορμί στη κορυφή του Αγιό Βασίλη,σαν να ήθελε να ξαποστάσει.Αγάλι-αγάλι ανέβαινε ο ίσκιος στο βουνό ,σαλτάριζε τα ισιώματα.
Θεόρατα κυπαρίσσια στο Γοργόρεμα ,γέρναν
τις λιγερές κορφές τους να τον καλωσορί-σουν.Λαμποκοπούσε ακόμα η Σιόριζα κι' ανάμεσα το ποτάμι με μυλαύλακο χαλί ξεδιπλωμένο, καταπράσινο.Η κοιλάδα των Τεμπών,έτσι την είχα βαφτίσει τότες και μου φαίνεται δε λάθεψα.(Συνέχεια στο σύνδεσμο
>>> http://storyval.blogspot.com/2010/01/blog-post_17.html )
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου