Ο Κος Δράκος διαχειρίστηκε με αδιαφανή τρόπο το δημόσιο χρήμα και ούτε για μια στιγμή δεν ένιωσε την υποχρέωση να λογοδοτήσει γι’ αυτό.
Την περασμένη Κυριακή καταγράφηκε η πρώτη μας μεγάλη νίκη. Μια νίκη που δεν είναι απλώς εκλογική, αλλά εκφράζει κυρίως την ελπίδα ότι μπορούμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τα πράγματα. Μακριά από κομματικές περιχαρακώσεις και ανούσιες πολιτικές αψιμαχίες μπορούμε να αλλάξουμε το τοπίο.
Στην πρώτη Κυριακή των περιφερειακών εκλογών πολλοί πολίτες επηρεάστηκαν, θετικά ή αρνητικά, από τα διλήμματα που έθεσαν τα πολιτικά κόμματα. Οι πολίτες τρόμαξαν. Βρέθηκαν μπροστά σε αδιέξοδα. Ήλθαν μπροστά σε ευθύνες που δεν τους αναλογούσαν. Παίχτηκε ένα σκληρό κομματικό ροκ. Περιόδευσα παντού, απ’ άκρη σε άκρη την Πελοπόννησο. Και άκουσα πολλά. Ορισμένοι από εσάς μου είπατε: «Πέτρο, εντάξει σε πιστεύουμε, αλλά θέλουμε να στηρίξουμε τον Αντώνη». Άλλοι πάλι στείλατε ένα μήνυμα ενάντια σε διαχρονικές πολιτικές που έκαναν την καθημερινότητά μας δύσκολη και το μέλλον μας αβέβαιο. Αρκετοί από εσάς επέλεξαν να στηρίξουν εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις, οι οποίες προσφέρουν μια άλλη οπτική για το μέλλον. Κάποιοι από εσάς απείχατε των δημοκρατικών μας διαδικασιών, διότι γυρίσατε την πλάτη στο νοσηρό πολιτικό σύστημα και τη σημερινή κατάντια. Το μήνυμα σας έφτασε παντού. Και ήταν ένα μήνυμα δυνατό.
Σήμερα, όμως που το τοπίο ξεκαθάρισε και οι αμφότερες κομματικές εντυπώσεις κερδήθηκαν, έχουμε χρέος να σκεφτούμε τον τόπο μας. Μόνον τον τόπο μας. Τον απερχόμενο νομάρχη Μεσσηνίας, τον σεβάστηκα απόλυτα ως πολιτικό μου αντίπαλο. Στη δική του λάσπη δεν επέστρεψα ανοίκεια βέλη που βρίσκονται πολλά στη φαρέτρα μου. Επέμεινα και επιμένω ότι η όποια αντιπαράθεση ανάμεσα μας είναι πολιτική και έχει να κάνει με την ικανότητα, την εντιμότητα και την αποτελεσματική παραγωγή μετρήσιμου έργου.
Σε όλα αυτά τα σημεία, ο κ. Δράκος είναι απόλυτα τρωτός. Το έργο του, 14 χρόνια νομάρχης, περιορίζεται σε θολές, μονότονα επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις και αποσπασματικές παρεμβάσεις, που πολύ λίγο ωφέλησαν τη Μεσσηνία. Δεν αξιοποίησε τα μεγάλα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, δεν δημιούργησε προοπτική ανάπτυξης, δεν εξασφάλισε προσδοκία ευημερίας στους Μεσσήνιους πολίτες. Διαχειρίστηκε με αδιαφανή τρόπο το δημόσιο χρήμα και ούτε για μια στιγμή δεν ένιωσε την υποχρέωση να λογοδοτήσει γι’ αυτό. Και σήμερα, αφού εξάντλησε κάθε περιθώριο να πείσει, απευθύνεται στο συναίσθημα των συμπολιτών του , με το ανόητο επιχείρημα «ψηφίστε τον Μεσσήνιο», ξεχνώντας βέβαια να πει ότι ο συγκεκριμένος Μεσσήνιος είχε ξεχάσει νωρίτερα τη Μεσσηνία...συνέχεια >>> http://ithomipolit.blogspot.com/2010/11/blog-post_10.html
Την περασμένη Κυριακή καταγράφηκε η πρώτη μας μεγάλη νίκη. Μια νίκη που δεν είναι απλώς εκλογική, αλλά εκφράζει κυρίως την ελπίδα ότι μπορούμε όλοι μαζί να αλλάξουμε τα πράγματα. Μακριά από κομματικές περιχαρακώσεις και ανούσιες πολιτικές αψιμαχίες μπορούμε να αλλάξουμε το τοπίο.
Στην πρώτη Κυριακή των περιφερειακών εκλογών πολλοί πολίτες επηρεάστηκαν, θετικά ή αρνητικά, από τα διλήμματα που έθεσαν τα πολιτικά κόμματα. Οι πολίτες τρόμαξαν. Βρέθηκαν μπροστά σε αδιέξοδα. Ήλθαν μπροστά σε ευθύνες που δεν τους αναλογούσαν. Παίχτηκε ένα σκληρό κομματικό ροκ. Περιόδευσα παντού, απ’ άκρη σε άκρη την Πελοπόννησο. Και άκουσα πολλά. Ορισμένοι από εσάς μου είπατε: «Πέτρο, εντάξει σε πιστεύουμε, αλλά θέλουμε να στηρίξουμε τον Αντώνη». Άλλοι πάλι στείλατε ένα μήνυμα ενάντια σε διαχρονικές πολιτικές που έκαναν την καθημερινότητά μας δύσκολη και το μέλλον μας αβέβαιο. Αρκετοί από εσάς επέλεξαν να στηρίξουν εναλλακτικές πολιτικές προτάσεις, οι οποίες προσφέρουν μια άλλη οπτική για το μέλλον. Κάποιοι από εσάς απείχατε των δημοκρατικών μας διαδικασιών, διότι γυρίσατε την πλάτη στο νοσηρό πολιτικό σύστημα και τη σημερινή κατάντια. Το μήνυμα σας έφτασε παντού. Και ήταν ένα μήνυμα δυνατό.
Σήμερα, όμως που το τοπίο ξεκαθάρισε και οι αμφότερες κομματικές εντυπώσεις κερδήθηκαν, έχουμε χρέος να σκεφτούμε τον τόπο μας. Μόνον τον τόπο μας. Τον απερχόμενο νομάρχη Μεσσηνίας, τον σεβάστηκα απόλυτα ως πολιτικό μου αντίπαλο. Στη δική του λάσπη δεν επέστρεψα ανοίκεια βέλη που βρίσκονται πολλά στη φαρέτρα μου. Επέμεινα και επιμένω ότι η όποια αντιπαράθεση ανάμεσα μας είναι πολιτική και έχει να κάνει με την ικανότητα, την εντιμότητα και την αποτελεσματική παραγωγή μετρήσιμου έργου.
Σε όλα αυτά τα σημεία, ο κ. Δράκος είναι απόλυτα τρωτός. Το έργο του, 14 χρόνια νομάρχης, περιορίζεται σε θολές, μονότονα επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις και αποσπασματικές παρεμβάσεις, που πολύ λίγο ωφέλησαν τη Μεσσηνία. Δεν αξιοποίησε τα μεγάλα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, δεν δημιούργησε προοπτική ανάπτυξης, δεν εξασφάλισε προσδοκία ευημερίας στους Μεσσήνιους πολίτες. Διαχειρίστηκε με αδιαφανή τρόπο το δημόσιο χρήμα και ούτε για μια στιγμή δεν ένιωσε την υποχρέωση να λογοδοτήσει γι’ αυτό. Και σήμερα, αφού εξάντλησε κάθε περιθώριο να πείσει, απευθύνεται στο συναίσθημα των συμπολιτών του , με το ανόητο επιχείρημα «ψηφίστε τον Μεσσήνιο», ξεχνώντας βέβαια να πει ότι ο συγκεκριμένος Μεσσήνιος είχε ξεχάσει νωρίτερα τη Μεσσηνία...συνέχεια >>> http://ithomipolit.blogspot.com/2010/11/blog-post_10.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου