Κάτι έψαχνα στην Αγίου Μάρκου και ανέβηκα με τα πόδια τις σκάλες ενός παλιού κτιρίου.Μεγαλώνοντας το μυαλό φυραίνει.... Θυμήθηκα ένα παλιό φίλο που έφιαχνε πουκάμισα και πήγα να τον ξαναβρώ..... Πού πάς ρε Καραμήτρο μετά από τόσα χρόνια; Σε ποιά Αθήνα ζείς ονειροπαρμένε; Πήγαινα τότε πίναμε καφεδάκι και μου έπαιρνε μέτρα για πουκάμισο. Το ασανσέρ το αποφεύγω....και άρχισα να μετράω ορόφους.... Στον πρώτο κλειστές πόρτες και απ΄έξω μπόγοι με ρούχα και παπούτσια χύμα αλλά στην σειρά....έντονη δυσοσμία....Στον δεύτερο μια πόρτα μισάνοιχτη και χτυπάω να ρωτήσω... ένας μελαμψός ευγενέστατος βγάζει κεφάλι και μου λέει "ντεν καταλαβαίνει..." και μου την κλείνει στην μούρη.... Παραπάνω ακούω ομιλίες πρίν φθάσω.... "....εδώ χτύπα ρε μαλάκα.....δεν έχει αλλού φλέβα...." ξεψυχισμένες κουβέντες... ευτυχώς πήρα στροφές (πώς το έπαθα) γυρίζω και αρχίζω να κατεβαίνω τρέχοντας τα σκαλιά.... Φθάνοντας στην έξοδο μπαίνω σε ένα μικρό μαγαζί και άρχισα την διήγηση.... Γέλασε ο έμπορος.....γνώριζε και μου συνέστησε να αποφεύγω τέτοιες κινήσεις...... Τον φίλο μου αν τον βρήκα; Με κοροϊδεύετε μου φαίνεται και καλά που μου κάνετε......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου