«Σε ένα κράτος-οπερέτα όπως το ελληνικό, όπως υπάρχουν οι οικοπεδοφάγοι που κλέβουν οικόπεδα από το κράτος, έτσι και το ελληνικό Δημόσιο κλέβει τα οικόπεδα των ιδιωτών. Αν κάποιος έχει αφήσει το χωράφι του ακαλλιέργητο κάποια χρόνια και εκεί βγει άγρια βλάστηση, οι δασολόγοι τού το παίρνουν, μια και το χαρακτηρίζουν δάσος. Αρκετές πυρκαϊές είναι εμπρησμοί που ξεκινούν και από αυτή την αιτία. Όταν χαρακτηρίζονται δασικές εκτάσεις ακόμη και τα Μάταλα - με σεληνιακό τοπίο - πρέπει επιτέλους, να δώσουμε τον σωστό επιστημονικά όρο στο δάσος και να αφήσουμε τις φαντασιώσεις. Και βέβαια υπάρχουν και όλοι εκείνοι οι ανώμαλοι τύποι που τους χαρακτηρίζουμε με διάφορα ονόματα, μόνο που βρίσκουν και τα κάνουν.
Και κάποτε πρέπει να πάψουμε να είμαστε μαθητευόμενοι μάγοι και να δούμε τι κάνουν και μακρύτερα από τον αφαλό μας». Αυτά έγραψε στην εφημερίδα «Το Βήμα», την Κυριακή 2/9/07 (σελ. Β58), ο καθηγητής στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και διευθυντής του ελληνικού «National Geographic», κ. Νίκος Μάργαρης .Τον κ. Μάργαρη δεν μπορεί να τον κατηγορήσει κανείς για ιδιοτέλεια ή για… οικοπεδοφα-γία, όπως κατηγορούν εμάς τους Μανιάτες, εμμέσως πλην εμπράκτως οι δασοδραγάτες της χώρας μας, η οποία εσχάτως μεταβλήθηκε σε αποκαΐδια. Ένας από τους λόγους των φετινών πυρκαϊών (2007) είναι και το γεγονός ότι χιλιάδες στρέμματα παρέμεναν επί πολλά έτη ακα-θάριστα από την αυτοφυή βλάστηση, αυτήν που αποκαλούν οι δασικοί υπάλληλοι «δασική» και «δημόσια». (Φαίνεται ότι, στην χώρα μας εφαρμόζεται αυθαιρέτως ένα ιδιότυπο ιδιώνυμο βάσει του οποίου θεωρείται «δημόσιο» ό,τι παράγει η φύση και ενοχοποιείται αυτομάτως όποιος ιδιώτης τολμήσει να το προσεγγίσει). Η δαμόκλειος σπάθη του Δασαρχείου και οι επακολουθούμενες οδυνηρές συνέπειες για όποι-ον ιδιοκτήτη τολμήσει να καθαρίσει το κτήμα του από την αυτοφυή βλάστηση, δημιούργησαν συνθήκες δικτατορίας και κάθετης απαγόρευσης για τους ιδιοκτήτες των κτημάτων της Μά-νης. Με την ελπίδα ότι το κράτος θα αντιληφθεί την βαρβαρότητα της αρπαγής και το αδιέ-ξοδο της συγκεκριμένης δασικής πολιτικής και θα αλλάξει κάποτε τους νόμους και τους «αστυνόμους», οι Μανιάτες προτιμούν να βλέπουν τα κτήματά τους να λογγώνουν παρά να υποστούν την βάσανο (ψυχική, σωματική και υλική) των πρωτοκόλλων, των δικαστηρίων, των πραγματογνωμόνων και λοιπών εμπλεκομένων της «βιομηχανίας», προκειμένου να αποδείξουν το αυτονόητο: ότι πρόκειται για τα προγονικά τους που δεν τα άρπαξαν από κάποιον… Οθωμανό, ούτε από κάποιο «δημόσιο» διότι, η Μάνη ήταν «δημόσιο» (με την έννοια της αυτoδιοίκητης περιοχής) πριν ακόμη συγκροτηθεί το νεοελληνικό κράτος!!! Το έντιμο για το (δήθεν) σύγχρονο ελληνικό κράτος θα ήταν να πει ξεκάθαρα στους Μανιάτες (και σε όποιους άλλους υπηκόους του) ότι, επιθυμεί να καταβληθεί «φόρος εγκατάλειψης» για τα συγκεκριμένα κτήματα για να γεμίσει μερικά ταμεία. Αλλά, ούτε και αυτό έχουν το θάρρος να πουν οι διαχειριστές της εξουσίας. Ακολουθούν την πεπατημένη της αρπαγής των κτημάτων του κόσμου, πράξη που ούτε οι Τούρκοι δεν τόλμησαν να εφαρμόσουν σε αρκετές περιοχές της χώρας – πλην Μάνης- που είχαν κατακτήσει! Αυτή η πολιτική όμως, όπως αποδείχθηκε στην πράξη «έπιασε οροφή». Ούτε τα περιλάλητα «χωροταξικά» σχέδια, τα κτηματολόγια και τα δασολόγια θα λύσουν το πρόβλημα, αν δεν ξεκαθαρίσει, πρώτο και άπαξ δια παντός, το ιδιοκτησιακό ζήτημα. Μέχρι τότε το ελληνικό κράτος θα στιγματίζεται, τουλάχιστον στην περίπτωση της Μάνης, από την πολιτική της αρπαγής των κτημάτων των υπηκόων του. Και το έγκλημα μετατρέπεται σε «ιδιαζόντως ειδεχθές» αν συνυπολογίσουμε την προσφορά της Μάνης στους εθνικούς αγώνες και βέβαια στην απελευθέρωση και τη συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους. Η Ελληνική πολιτεία άρχισε να θυμάται ότι υπάρχει Μάνη όταν είδε ότι αναπτύσσεται τουρισμός και η γη λαμβάνει υπεραξία. Τότε μετέτρεψε τα σεληνιακά τοπία με τη χαμηλή βλάστηση και τα χιλιάδες μέτρα ξερολιθιές σε «δασικές εκτάσεις». Μόνο που ξέχασε να πει ποιος έχτισε τις ξερολιθιές, τις στέρνες, τ’ αλώνια, αυτούς τους φυσικούς μάρτυρες: οι Τούρκοι ή το Δασαρχείο;
(Χρ. Κοτσωνής Δημοσιογράφος -εκδότης του “ ΟΡΙΟΝ”και ιδρυτικό μέλος «Ευνομίας»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου