Του Πάνου Σκουρλέτη
Ο ένας χρόνος εφαρμογής του μνημονίου βρίσκει την οικονομία σε πολύ χειρότερη κατάσταση από αυτήν που ήταν πριν την προσφυγή σε αυτό . Η δε κοινωνία στη μεγάλη της πλειοψηφία αντιμέτωπη με την πιο ακραία και αντικοινωνική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών , ωθείται στο περιθώριο.Δεν αποτελεί πλέον αντικείμενο διαμάχης η αποτυχία του μνημονίου , γεγονός που ομολογείται από τους περισσότερους ούτε πείθει κανένα πως το μνημόνιο ήταν μονόδρομος , εκείνο που κατεπειγόντως αναζητείται είναι η πολιτική εξόδου από την κρίση.Ο ΣΥΝ από την πρώτη στιγμή τόνισε πως παρά τις τεράστιες ευθύνες τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ που υπηρέτησαν και θεμελίωσαν το φαύλο δικομματικό πολιτικό σύστημα των τελευταίων δεκαετιών , πάνω στο οποίο άλλωστε στήριξαν την αναπαραγωγή της εξουσίας τους, ο πυρήνας της σημερινής κρίσης οφείλεται στην βαθιά δομική κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού μοντέλου που κυριάρχησε και αποτυπώθηκε στα χαρακτηριστικά και τις λειτουργίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης .
Η σημερινή κρίση , πριν εκδηλωθεί ως κρίση των δημόσιων χρεών , είναι πάνω από όλα κρίση του χρηματοπιστωτικού συστήματος που αποτέλεσε και την ατμομηχανή του νεοφιλελεύθερου μοντέλου .
Ο χαρακτήρας της κρίσης και η αλληλεξάρτηση της οικονομίας μας από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα μας πείθουν ότι η απάντηση απέναντι στην κρίση πρέπει να έχει ένα ευρωπαϊκό ορίζοντα απορρίπτοντας απόψεις που έλκονται από την λογική της εθνικής αναδίπλωσης .
Η κρίση όμως πέρα από οικονομική είναι και κρίση του μοντέλου δημοκρατίας και αξιοπιστίας των θεσμών και της πολιτικής . Η κυβέρνηση διαρκώς ψεύδεται , καταπατά το σύνταγμα , υποβαθμίζει το κοινοβούλιο και περιορίζει τα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα
Η συζήτηση για την αναδιάρθρωση έχει ήδη ξεκινήσει και δεν δικαιούται κανείς να συζητά κρίσιμες αποφάσεις για την κοινωνία ερήμην της. Πολύ δε περισσότερο όταν στερείται της απαιτούμενης δημοκρατικής νομιμοποίησης για να κάνει κάτι τέτοιο. Άλλωστε η πολιτική του μνημονίου δεν αφήνει περιθώρια αποφυγής της αναδιάρθρωσης. Όσοι ισχυρίζονται ότι η δημόσια συζήτηση βλάπτει, το κάνουν γιατί θέλουν να προωθήσουν μέτρα στα κρυφά σε βάρος των πολλών και υπέρ των τραπεζών.
Απέναντι στην προωθούμενη αναδιάρθρωση εκ μέρους της κυβέρνησης, αντιπροτείνουμε μια επιθετική επαναδιαπραγμάτευση με διαγραφή μέρους του χρέους, με όρους προστασίας και ενίσχυσης της εργασίας, των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης που κατέχουν κρατικά ομόλογα αλλά και των καταθέσεων. Μια πολιτική εξόδου από την κρίση προς όφελος των εργαζομένων προϋποθέτει μια άμεση ενίσχυση της συμμετοχής του δημοσίου στις τράπεζες βασισμένη στο μέχρι τώρα πακέτο ενίσχυσης των 100 και πλέον δισεκατομμυρίων που έχει δοθεί σε αυτές. Η κατεύθυνση πρέπει να είναι η κοινωνικοποίηση και ο δημόσιος έλεγχος των τραπεζών. Είναι υπερώριμο το αίτημα της άμεσης συγκρότησης του δημόσιου τραπεζικού πυλώνα.
Η επιθετική πολιτική επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους πρέπει να είναι εντός της ευρωζώνης, με μια εκ παραλλήλου προσπάθεια αλλαγής των δομών της και των ευρωπαϊκών συνθηκών που θα ανοίγουν το δρόμο για μια άλλου τύπου οικονομική πολιτική ανάπτυξης.
Το συνολικό διαμορφούμενο πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό σκηνικό επιβάλλει την άμεση προσφυγή σε εκλογές με το αίτημα της απεμπλοκής από το μνημόνιο και της υιοθέτησης μιας ριζικά διαφορετικής πολιτικής σε όλους τους τομείς. Η ανάγκη να υπάρξει ένας νέος συνασπισμός εξουσίας που θα υπερβεί το σημερινό νεοφιλελεύθερο μοντέλο αποτελεί ιστορική αναγκαιότητα την οποία πρέπει να υπηρετήσουν όλες οι αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις του τόπου μας .
Γιατί θα πρέπει οι «αόρατες» αγορές να είναι εκείνες που θα αποφασίζουν για το μέλλον και τη ζωή των πολιτών, ενώ οι κυβερνήσεις θα πρέπει να είναι μαριονέτες στα κελεύσματα τους και οι κοινωνίες να περιθωριοποιούνται ολοταχώς;
Εκπρόσωπου Τύπου του ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου