29 Ιουλίου 2011

Η ιστορία της αρπαγής της Μάνης

Η Ελληνική Ιστορία δεν γράφεται μόνο ελλειπής και με επιεικείς εκφράσεις για να μην «χολωθούν» οι άσπονδοι φίλοι μας οι Τούρκοι.Διαστρέφεται με προκλητικό τρόπο  και αντεθνικό τρόπο και μέσα σε επίση-μα έγγραφα που εκφράζουν (;) την άποψη της Πολιτείας αφού η εγκληματική αυτή άποψη διατυπώνεται από κρατικούς υπαλλήλους. Έτσι, ο κακόβουλος ιστορικός του μέλλοντος ή ο σεναριογράφος μελλοντικών πολιτικών εφαρμογών διαφόρων κέντρων της «νέας τάξης» θα βρει αρκετό υλικό για να «δέσει» θέσεις επιζήμιες για τη χώρα μας!
      nmantagaris@gmail.com                                                             
Η ιταμή διαστρέβλωση-πρόκληση της Ιστορίας μας αφορά την Μάνη, όπου οι Δασικές Υπηρεσίες δια του νομικού τους συμβούλου επιστρατεύουν τους Οθωμανούς, υποστηρίζοντας σε δικαστικά έγγραφα, το επικίνδυνο επιχείρημα «…η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης, που ανήκε σε Οθωμανούς και την κατέλαβα ως Ελληνικό Δημόσιο…»!!!
Η επίδικη έκταση αφορά ακίνητο 500 μέτρα από το κέντρο της Καρδαμύλης και αναρωτιέται ο κάθε σκεπτόμενος πώς γίνεται να βρίσκεται από τον Γενάρη του 1821 ο Κολοκοτρώνης στην Καρδαμύλη και να μην τον πιάνουν οι Τούρκοι, καθ’ ότι, επικηρυγμένος!
Πώς γίνεται να ξεκινά μαζί με τον Πετρόμπεη, τον  Μούρτζινο Τρουπάκη, τον Κιτρινιάρη, τον Χριστέα και τους άλλους Μανιάτες στις 19 Μαρτίου 1821 για ν’ απελευθερώσουν την Καλαμάτα (23 Μαρτίου 1821) και οι Τούρκοι που… καλλιεργούσαν δίπλα να μην ειδοποιούν τους λοιπούς για να αντιμετωπίσουν τον ξεσηκωμό.  

Τα φαιδρά αυτά επιχειρήματα αποτελούν την κορύφωση μιας πρακτικής αρπαγής των ιδιοκτησιών των Μανιατών, οι οποίοι, ποτέ δεν υπήχθησαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία, ούτε ίσχυσε στην επικράτειά τους οθωμανικό δίκαιο.
Αυτή η προσοδοφόρα πρακτική των νεόκοπων κρατικών υπαλλήλων έχει πολλές διαστάσεις, μερικές εκ των οποίων, όπως σας έχουμε ήδη ενημερώσει, αφορούν και τον  κύριο εισαγγελέα, ο οποίος ήδη ασχολείται.   

Επειδή όμως η καταδυνάστευση  και ο ανθρωποβόρος ευτελισμός των Μα-νιατών κρατάει χρόνια και επειδή το θράσος έχει και όρια, δημιουργήθηκε η «Ευνο-μία» για να αποκρούσει τις προκλήσεις απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά ότι αυτό που φοβούνται τα κάθε είδους «λα-μόγια» είναι η δημοσιότητα. Με την παρούσα σας υπενθυμίζουμε ότι έχετε ήδη ενημερωθεί για το πρόβλημα της Μάνης και των κατοίκων της με ειδικό φάκελο, αντίγραφο του οποίου  επισυνάψαμε σε όλους σχεδόν τους Βουλευτές  των κομμά-των και Υπουργούς και ζητούμε-παρακαλούμε , για μια ακόμη φορά  να βοηθήσετε την ΑΔΟΥΛΩΤΗ Μάνη που υποφέρει από τις ύαινες της ιστορικής παραμόρφωσης και της σύγχρονης ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ.

Ζητάμε την συμπαράστασή σας  να χυθεί άπλετο ΦΩΣ .

Ζητάμε βοήθεια να μάθουμε και εμείς ΠΟΤΕ(;) , από ΠΟΙΟΥΣ(;) και ΓΙΑΤΙ  «πατήθηκε» η πατρίδα μας σήμερα το...2007 !!!
Ζητάμε την συμπαράστασή σας,  να μάθετε τις σημαίνει  προσοδοφόρος  «Οθωμανοεκβιασμός» και ποιά(;) κτήματα ΜΟΝΟΝ   «καλλιεργούσαν» οι ...Τούρ  κοι κατ΄επιλογήν στην ....Καρδαμύλη ενώ τα ...διπλανά  ΔΕΝ!!!  τα...καλλιεργού-σαν.

Ζητάμε την συμπαράστσή σας, στην προσπάθεια μας, να  ΜΕΙΩΣΟΥΜΕ το δείκτη διαφθοράς  των πιο διεφθαρμένων δημοσίων υπηρεσιών της Ευρώπης και όχι μόνον,των Δημοσίων Υπηρεσιών της πατρίδας μας, και να φέρετε στο ΦΩΣ τις απέλπιδες προσπάθειες ορισμένων ώστε να συνεχισθεί το σκοτάδι της διαφ-θοράς.

Ζητάμε να αποδείξετε ότι ΟΛΟΙ μας είμαστε υπεύθυνοι που η πατρίδα μας έγινε η δακτυλοδεικτούμενη πρωταθλήτρια της ...αρπαχτής και της ανεντιμότητας  των δημοσίων και όχι μόνον υπαλλήλων της, και ότι φθάνουν τα...λόγια.

Ζητάμε , αφού σας δώσουμε ΟΛΑ τα στοιχεία  να βοηθήσετε με τον ΜΟΝΑ-ΔΙΚΟ τρόπο της δημοσιότητας την δικαιοσύνη να απαλλαγεί από τις ερπύστριες που την εμποδίζουν να λειτουργήσει και να τιμωρήσει την παρανομία και την ασέλγεια.
  
Στις 17 Μαρτίου, ημέρα που οι Μανιάτες, με δοξολογία και όρκο στην Αρεό-πολη, κήρυξαν πόλεμο στους Τούρκους, η «Ευνομία» παραβρέθηκε στις εκδηλώσεις και διατράνωσε την απόφασή της να συνεχίσει τον αγώνα μέχρι την δικαίωση της (μίας) Μάνης, δηλαδή την ένταξη της περιοχής στο άρθρο 62 του Νόμου 998/79. 

Ελπίζουμε και ευχόμαστε να ασχοληθείτε με το θέμα το οποίο εξεταζόμενο θα αποδώσει πολλές εκπλήξεις και θα ταρακουνήσει το πολιτικό μας σύστημα και όλους αυτούς που οχυρωμέ-νοι πίσω από κρατικές καρέκλες ασεβούν, ταλαιπω-ρούν και αδικούν κατάφωρα χιλιάδες κατοίκων της Μάνης.

                                                Η ιστορία της αρπαγής

Το πρόβλημα της (ενιαίας, από την Βέργα του Αλμυρού μέχρι και το Γύθειο) Μάνης είναι το  «ιδιοκτησιακό».
Μέχρι «πριν γίνουμε Ευρώπη» και αποκτήσουν αξία τα βουνά και οι παραλίες μας, δεν υπήρχε πρόβλημα. Ο λόγος είχε την γνωστή «ισχύ συμβολαίου» , και ο Μανιάτης κλρονομούσε τα πατρογονικά του χωρίς ΠΟΤΕ ΚΑΝΕΙΣ (!!!) να έχει αντίθετη άποψη...   
Εν τω μεταξύ, είχαν φροντίσει οι διάφορες πολιτικές για τον ξεριζωμό μας, (εμφύλιος, μετανάστευ-ση εσωτερική και εξωτερική, καράβια…). Έτσι, ερήμωσαν τα χωριά μας, έμειναν ακαλλιέργητα τα χωράφια μας, αφάγωτη η άγρια βλάστηση από τα κατσίκια… 
Τη χαριστική βολή έδωσε η υποχώρηση των υποζυγίων και η επικράτηση της μηχανικής καλλιέργειας (τρακτέρ).
Μπορεί τα χωράφια να λόγγωσαν από την εγκατάλειψη αλλά έμειναν ακοίμητοι φρουροί οι ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, τ’ αλώνια, οι στέρνες, οι ξερολιθιές, τα μαντριά, τα μαντρογυρισμένα ελαιοπερίβολα, τα κολόσπιτα (κολοσσόσπιτα), οι γέρικες τσερατιές (ξυλοκερατιές),  τα δεντρά…, οι  800   πύργοι (ή όσοι γλίτωσαν το βαυαρικό χέρι του Μάουερ ή του Κωλέτη), η Μάνδρα της ΒΕΡΓΑΣ, το ΔΥΡΟ, ο Πολυάραβος...

Όταν η γη απέκτησε αξία σαν παραθεριστικός τόπος και άρχισαν να επιστρέφουν οι μετανάστες μας, εμφανίστηκε και το Δασαρχείο. Με όπλο τα χάρτινα πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής, αγνοώντας προκλητικά τους ΦΥΣΙΚΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ του τόπου, χαρακτηρίζει αυτούς και τις εκτάσεις μας «δημόσιες.... δασικές και ...αναδασωτέες»!
Για το Δασαρχείο ο ΛΟΓΟΣ, που κάποτε ήταν συμβόλαιο στη Μάνη και ΜΕΣΟΝ ΣΥΝΑΛ-ΛΑΓΗΣ ακόμη και ακινήτων, αντικαταστάθηκε ΜΟΝΟ από συμβόλαια.
Αλλά, ακόμη κι αν αυτά υπάρχουν αγνοούνται προκλητικά!!!
Για να τεκμηριωθούν οι ατεκμηρίωτες και έωλες απαιτήσεις του Δασαρχείου, επιστρατεύονται ακόμη και οι… Οθωμανοί (!), δεδομένου ότι υποστηρίζονται σε δικαστικά έγγραφα, ανιστόρητα επιχειρήματα του τύπου «…η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης, που ανήκε σε Οθωμανούς και την κατέλαβα ως Ελληνικό Δημόσιο…»!!!
Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι να σέρνονται στα δικαστήρια και να αιμορ-ραγούν οικονομικά και ψυχικά, χιλιάδες Μανιατών και τελικά να χάνουν τις περιουσίες τους ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ!!!

Μόνο η Δικαιοσύνη έχει σταθεί στο ύψος της, αποδίδοντας ΔΙΚΑΙΟ στους ταλαίπωρους Μανιάτες αν και η ψυχοφθόρα διαδικασία είναι «ασήκωτη»...

 Βέβαια ΔΕΝ ισχύουν τα ίδια μέτρα για όλους τους Μανιάτες. Οι...τούρκοι είχαν «επιλέξει» και κτήματα και...ιδιοκτήτες !!!

Το ζήτημα προέκυψε εξ αιτίας της απραξίας των πολιτικών που διαχειρίστηκαν κατά καιρούς την κρατική εξουσία.
Και είναι απορίας άξιον γιατί μέχρι σήμερα δεν έχει αναγνωρισθεί το δίκαιο της Μάνης και δεν έχει υπαχθεί στο άρθρο 62 του Νόμου 998/79, τη στιγμή που η Δικαιοσύνη με πλείστες αποφάσεις της αναγνωρίζει ότι: «… στην περιοχή όμως της Μάνης, όπου ευρίσκεται το επίδικο κτήμα από το οποίο αποβλήθηκε ο ανα-κόπτων, ίσχυε κατά τα τελευταία έτη της Τουρκοκρατίας, ιδιότυπο νομικό καθε-στώς διότι η περιοχή αυτή ουδέποτε είχε υποταγή εξ ολοκλήρου στους Τούρκους, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία της κατά τα τελευταία δε έτη της Τουρκοκρατίας ήταν ανεξάρτητη ηγεμονία, διοικούμενη από Έλληνα Ηγεμόνα Μπέη, που διορί-ζετο από το Σουλτάνο και κατέβαλε μόνο στον τελευταίο ετήσιοι φόρο υποτέ-λειας, βλ. Δασκαλάκη, καθηγητή της Βυζ. Ιστορίας του Πανεπ. Αθηνών «η Μάνη και η Οθωμανική Αυτοκρατορία, σελ. 212-213.
Επομένως, στη Μάνη, η οποία αυτοδιοικείτο και «δεν είχαν πατήσει πόδι οι Τούρκοι», δεν ίσχυαν οι Οθωμανικοί νόμοι (όπως λ.χ. στην ηγεμονία της Σάμου ίσχυε ο Σαμιακός Κώδικας) και δεν υπήρχαν περιουσίες που να ανήκουν στους Τούρκους υπηκόους ή στο Οθωμανικό Δημόσιο. Κατά συνέπειαν, το προδιαληφθέν Β.Δ. 1833 δεν προσεπόρισε κυριότητα στο Ελληνικό Δημόσιο επί ΟΥΔΕΝΟΣ  ακινήτου ευρισκομένου στη Μάνη (βλ. επί παρομοίας περιπτώσεως των Ιονίων Νήσων, Μον. Πρωτ. Ζακύνθου 68/75 Νο.Β. 24-95)».Δικαστής κ. Χρήστος Γιαννακούρας, στην υπ’ αριθμ. 36/1991 απόφασή του.
       Σήμερα ΟΛΕΣ οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης τιμούν την Μάνη και τιμωρούν τους ασεβείς πλαστογράφους δικαίου και ιστορίας.

176/2008 απόφαση του Εφετείου Καλαμάτας:
   Οι δικαστές Δημήτριος Κόμης (Πρόεδρος Εφετών) και οι Εφέτες Αργυρώ Δριτσάκου και Ουρανία Κουζέλη,  (Εισηγήτρια),  αποτυπώνουν εγγράφως  την  κρίση  και  την απόφασή τους ως εξής:
            «Δημόσια κτήματα  στη Μάνη».
 Στη Μάνη δεν ίσχυαν οι Οθωμανικοί νόμοι και δεν υπήρχαν ακίνητα που να ανήκουν στο Οθωμανικό Δημόσιο ή σε Οθωμανούς ιδιώτες. Η κτήση κυριότητος με  έκτακτη χρησικτησία σε δάση και λιβάδια, για τα οποία δεν υπήρχε ταπίο, ήταν δυνατή και μετά την ισχύ των β.δ. της 16/29.11.1836  και της 12.12.-1833, διότι οι διατάξεις αυτών  δεν κα-τέστησαν τα  δάση και τα λειβάδια αναπαλλοτρίωτα ή ανεπίδεκτα νο-μής από ιδιώτες.  Διατάξεις: άρθρ. 62 παρ.1 εδ. β΄ α.ν. 998/79.άρθρο 1-3 Β.δ. της 16/29.11.1836 άρθρ.1 β.δ. της 12.12 1833.
(…) Περαιτέρω, από τα ίδια αποδεικτικά μέσα, απο-δείχθηκε ότι στην περιοχή της Μάνης, όπου βρίσκεται και  το επίδικο, ίσχυε κατά τα τελευταία έτη της Τουρκοκρα-τίας ιδιότυπο νομικό καθεστώς, γιατί η περιοχή αυτή ουδέποτε είχε υποταγεί στου Τούρκους, αλλά διατήρησε την ανεξαρτησία της. Κατά τα τελευταία έτη της τουρκο-κρατίας  ήταν ανεξάρτητη ηγεμονία διοικούμενη από Έλληνα Ηγεμόνα (Μπέη), τον οποίο διόριζε ο Σουλτάνος, στον οποίο έπρεπε να καταβάλει ετησίως μικρό φόρο υπο-τέλειας αλλά «επί τω όρω όπως οι Τούρκοι επ΄ουδενί λόγω θέτουσιν τον πόδα αυτών επί του εδάφους της Μάνης». «Επομένως στη Μάνη  δεν ίσχυαν οι Οθωμανικοί  νόμοι και δεν υπήρχαν περιουσίες που να ανήκουν στο Οθωμανικό Δημόσιο ΄η σε Τούρκους υπη-κόους και όσα αντίθετα ισχυρίζεται το εκκαλούν Δημόσιο είναι αβάσιμα και πρέπει να απορριφθούν» (βλ. πλήρες και αναλυτικό περιεχόμενο στις σελίδες του βιβλίου).
        
 Το ζήτημα όμως είναι καθαρά πολιτικό και επιβάλλεται να λυθεί άπαξ δια παντός αφού:

-Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι η Μάνη ουδέποτε κατελήφθη από τους Οθωμανούς και δεν εφαρμό-στηκαν επί του εδάφους της οι Οθωμανικοί νόμοι. Ποτέ η Μάνη ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΣΕ «κεφαλικό φόρο» στον σουλτάνο, κάτι που ήταν ΒΑΣΙΚΟ για καταληφθείσες από Οθωμανούς περιοχές.
-Ως εκ τούτου, η Μάνη ΔΕΝ ελευθερώθηκε από κανέναν ζυγό και το Νεοελληνικό κρά-τος ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να κυριάρχησε, βάσει του Β.Δ. 1833,  σε ακίνητη περιουσία… οθω-μανών διότι απλούστατα τέτοια  ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ στη Μάνη!

-Υπάρχει καθολική απαίτηση των Μανιατών με αποφάσεις 23 Κοινοτήτων και  3.500 υπογραφές.
Υπάρχουν ΠΛΗΘΟΣ (!!) Δικαστικές αποφάσεις και... ΜΥΡΙΑΔΕΣ ΑΚΥΡΑ Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής με την πολλαπλή επιβεβαίωση και σκεπτικό της ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ κυριότητας του Δημοσίου επί των ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΩΝ ΜΑΣ!

-Απάντηση του Προέδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος συμπαρίσταται στον δίκαιο αγώνα μας.

-Έγγραφο (104391/3144/18.10.2005) του Τμήματος Νομικών Υποθέσεων, της Διεύ-θυνσης Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος, του Υπουρ-γείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που αναφέρει ότι «…έχει ήδη προωθηθεί από τη Δ/νσή μας πρόταση για νομοθετική ρύθμιση - υπαγωγή της περιοχής της Μάνης στο άρθρο 62 Ν.998/1979».

-Έγγραφο (1038158/14.4.2006) του Υπουργείου Οικονομικών, Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας, που συμφωνεί στην υπόδειξη της αποκατάστασης της αδικίας εις βάρος της Μάνης και προτείνει στις Νομικές Υπηρεσίες της Γενικής Δνσης Προστασίας  Δασών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, τη δημιουργία του νομικού πλαισίου που θα καλύψει το κενό που υπάρχει.
-Έγγραφο του Υπουργείου Δικαιοσύνης (2797/2.5.2006) που αναφέρει ότι, σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία, μελετά  την επίλυση του προβλήματος.

 -Έγγραφο απάντηση (9217/1820  31.5.06) του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης -τμήμα Νομικών Υπηρεσιών της Γενικής Δ/νσης Προστασίας Δασών που ενημερώνει το Υπουργείο Οικ/κων -Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας ότι, έχει ΗΔΗ προτείνει την επίλυση του προβλήματος από τις 18/10/2005.

-Έγγραφο ΔΕΥΤΕΡΟ (1084092/6948/Α0010. 23.11.2006) για το ΙΔΙΟ θέμα του Υπουργείου Οικονομικών -Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας που, εμμέσως αλλά ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ, ΑΠΑΙΤΕΙ την επίλυση του Θέματος με την πρόταση Νόμου για την υπαγωγή και της Μάνης (Ενιαίας) στο άρθρο 62 του νόμου 998/79.

-Εμπεριστατωμένη, νομική γνωμοδότηση του 1939 (!) του Δικηγορικού Συλλόγου Γυ-θείου, που τεκμηριώνει πλήρως την ιστορική αλήθεια, ότι η Μάνη ουδέποτε υπήρξε υπό Οθωμανικό ζυγό και ΠΟΤΕ δεν ίσχυσε εντός του χώρου της το οθωμανικό δίκαιο.

-Ο Τύπος της Μεσσηνίας και της Λακωνίας, που απαιτεί την επίλυση του προβλήματος και την άρση της αδικίας εις βάρος της Μάνης.
   Η Μάνη Ζητά την  υπαγωγή της στο άρθρο 62 του  Νόμου 998/79, με το οποίο  
Καθιερώνεται η ύπαρξη τεκμηρίου κυριότητας δασικών εκτάσεων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου για όλη τη χώρα, εκτός από τις Κυκλάδες, τα Ιόνια, τα Δωδεκάνησα   την Κρήτη, και τα Κύθηρα. 
Παραδόξως, περιέργως και αδίκως η Μάνη είχε τεθεί εκτός.

     Στις 6.3.2007 οι βουλευτές του Πα.Σο.Κ., κ.κ. Μ. Καρχιμάκης, Λ. Γρηγοράκος ,  Γ. Ανωμερίτης, Γ. Νιώτης, Π. Κατσιλιέρης και Λ. Παπαδήμας, ανταποκρινόμενοι στην ενημέρωση που  παρείχαμε ΣΕ ΟΛΟΥΣ τους Βουλευτές ΟΛΩΝ των κομμάτων του Κοινοβουλίου, με ειδικό και σχεδόν πλήρη στοιχείων φάκελο, σχετικά με το τεράστιο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ΟΛΟΚΛΗΡΗ η περιοχή της Μάνης εξ αιτίας της εθνικά επικίνδυνης εμμονής των δασικών υπαλλήλων να θεωρούν ότι η Μάνη ήταν οθωμανοκρατούμενη, κατέθεσαν την 5129/6/3/07 ερώτηση προς τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης.
   Θα πρέπει να σημειώσουμε,   η συμπεριφορά των δασικών, όπως ήδη σας έχουμε ενημερώσει, έχει ως συνέπεια την αρπαγή των κτημάτων των Μανιατών, τα οποία (προφανώς) οι δασικοί υπάλληλοι θεωρούν λάφυρα ενός πολέμου που δεν κέρδισαν ποτέ!
Οι ερωτώντες βουλευτές του Πα.Σο.Κ. ζητούσαν την υπαγωγή της Μάνης στο άρθρο 62 του Ν. 998/79 για να τελειώσουν τα βάσανα των φτωχών κατοίκων της Μάνης και να αρθεί η καταφανής ΑΔΙΚΙΑ εις βάρος της περιοχής που, όπως το Σούλι, υπήρξε το μεγάλο αγκάθι για το οθωμανικό καθεστώς καθ’ όλη τη διάρκεια της σκλαβιάς. Περιττό βέβαια να τονίσουμε ότι, σε τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε με τους περισσοτέρους των Βουλευτών και όλους με κοινό τη Μανιάτικη καταγωγή ότι, συμφωνούν άνευ της παραμικρής αντιρρήσεως για την εν λόγω επίλυση του θέματος.
Απαντώντας στην ερώτηση των βουλευτών του Πα.Σο.Κ., ο αρμόδιος υπουργός, κ. Ευ. Μπασιάκος (αρ. πρωτ. 934/28.3.07) αναφέρει τα εξής:
«Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων προκειμένου να υιοθε-τήσει ή μη την πρόταση για υπαγωγή της Μάνης (με νομοθετική ρύθμιση) στο άρθρο 62 Ν.998/1979, ζήτησε απόψεις από το Υπουργείο Εξωτερικών». 

Βέβαια διαβάζοντας το έγγραφο  σας  και  με αριθμό πρωτ. 292 και ημερομηνία 4.4.2008 που παραλάβαμε  σε απάντηση του απο 15.2.2007   εγγράφου  σας  ( Φ. 87108/288/15.2.2007)  προς  το Υπουργείου Εξωτερικών,Δνση Ιστορικού Αρχείου, όπου  ΚΑΙ μέχρι εκεί έφθασε  το ΜΕΓΕΘΟΣ της εις βάρος   μας  προσβολής και  ιστορικής ασέλγειας  εκ μέρους υπαλλήλων του Υπουργείου σας,  και μελετώντας το έγγραφο- απάντηση  Α.Π Φ. 7120/3/ΑΣ 107/26 Φεβρουαρίου  2008 , διερωτώ-μεθα  ενημερώνοντας ταυτόχρονα   ΚΑΙ τον Αξιότιμο Κύριο Πρόεδρο της Δημο-κρατίας , μαζί με όλους τους λοιπους θεσμικούς  εκπροσώπους  της πολιτείας μας, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ !!! θέλετε , κύριε Υπουργέ, για να μάθετε ΚΑΙ εσείς ότι αυτό που κάνουν  υπάλληλοί  του υπουργείου σας για μας θεωρείτε ιεροσυλία , πλαστο-γραφία της ιστορίας μας και ΥΨΙΣΤΗ προσβολή.

ΕΤΣΙ: Μετά το 1870 με τον Νόμο ΥΛΑ περί Εθνικών Γαιών και τους Νόμους ΤΠS  & ΨΝΗ΄περί Εθνικών Φυτειών , δόθηκαν χιλιάδες παραχωρητήρια στις τότε Ελληνικές επαρχίες .
Δηλαδή στις Επαρχίες : Αιγιαλείας , Άργους , Αττικής, Βάλτου, Βονίτσης, Γορτυνίας, Δωρίδος, Επιδαύρου Λιμηράς, Ερμιονίδος, Ευρυτανίας, Ηλείας, Θηβών, Καλαβρύτων, Καλαμών, Καρυστίας , Κορινθίας,  Κυνουρίας, Λακε-δαίμονος, Λεβαδείας, Λοκρίδος, Μαντινείας, Μεγαλοπόλεως, Μεγαρίδος, Μεσολογγίου, Μεσσήνης, Ναυπακτίας, Ναυπλίας, Ξηροχωρίου, Ολυμπίας, Παρνασσίδος, Πατρών, Πυλίας, Σκοπέλου, Σπετσών και Ερμιονίδος, Τριφυλίας, Τροιζηνίας,  Φθιώτιδος,και τέλος Χαλκίδος. Με τους παραπάνω Νόμους δό-θηκαν χιλιάδες  παραχωρητήρια σε όλες τις Επαρχίες της τότε ηπειρωτικής Ελληνικής Επικράτειας.
Εξαίρεση αποτελούν  μόνον δύο Επαρχίες: Η Επαρχία  Ο ι τ ύ λ ο υ , όπου εκεί ΔΕΝ δόθηκε  κανένα, απολύτως κανένα, παραχωρητήριο και η Επαρχία  Γ υ θ ε  ί  ο υ, όπου δόθηκαν μόνον τρία (3)! . Τα  παραχωρητήρια  με α/α:  91397, 91398, και 91399 (βλέπε ακριβώς αρχικά συμβόλαια παρακάτω), χωρίς βέβαια να  αναφέρεται πρώην οθωμανός ιδιοκτήτης . Επομένως  στην επαρχία Οιτύλου, που έφθανε τότε  μέχρι τα περίχωρα της Καλαμάτας, (Όπου σήμερα τα όρια της Επισκοπής Γυθείου-Οιτύλου),  ΔΕΝ υπήρχαν Εθνικές Γαίες , δηλαδή χτήματα του Ελληνικού Δημοσίου για να δοθούν. ΄Ηταν  όλα ανεξαιρέτως  ι δ ι ό κ τ η τ α .  Αλλά και στην Επαρχία Γυθείου ο απειροελάχιστος αριθμός   τρία(3) , μόλις που δόθηκαν , επιβεβαιώνει περίτρανα τον κανόνα, πως και στις δύο αυτές επαρχίες, δηλαδή στις Επαρχίες Γ υ θ ε ί ο υ  και Ο ι τ ύ λ ο υ  τα πάντα ήταν ιδιόκτητα , Ελληνόκτητα και δεν υπήρχαν εκεί κτήματα του Ελληνικού Δημοσίου που τώρα απαιτεί.

ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ  των όσων παταθέτουμε, επισυνάπτουμε αντίγραφον επιστολής του   Παναγιωτάκη Αντωνίου Γρηγοράκη  προς τον αδελφόν του Θωμά  Αντωνίου Γρηγοράκη , δια της οποίας αποδεικνύεται περίτρανα ότι και τα τρία παραχωρητήρια που δόθησαν στην περιοχή ΕΞΩ από το Γύθειο και στα όρια, τρινήσου, Λάγειου και Σκάλας, είχαν αγορασθεί  από το 1824 δυνάμει του παρακάτω ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ  εγγράφου:
       Τω  ευγενεστάτω κυρίω Θωμά  Αντωνίου  Γρηγοράκη
                                        Ευκλεώς
                                    Εις Τρίνησα
«Την  ευγενία της καπετά Γιωργάκη προσκυνώ»
Εσήμερις   πουρνό  έλαβα  το  αδελφικόν  σας  και  εχάρη  με  το  καλό  σας  ερχομό, είδα να  μας  γράφης  ότι  ο  Αναγνώστης  Παπαδάκος   σας  επληροφόρησε  δια  την  αγορά Τρινήσου και Λάγιου μα  θέλει  σας  είπε   τι χασομέρια   το  γρόσιο   και  πώς  το  καιρό  οπού  τα  εστείλαμε   εις  το  Μυστρά   ήτουνε  ο  Μπεηζαντές  αναχωρισμένος , δια  τούτο  μου  έγραψε  ο  Μπεηζαντές  από  Καρβελά  και  της  ηυθύς  έστειλα  μαξούς άνθρωπον  και  μου  έφερε  τα  γρόσια  οπού  τα  είχα  εις  το  Μυστρά και  τα έστειλα  με   μαξούς  απεζό  εις  το  Λιμένι  και  τα  έλαβε ο Μπεηζαντές και  μου ΄εστειλε  πωλητήριο ως καθώς χρειαζότανε,  και  περί  τού-το  μείνε  ‘ησυχος   διατί εγώ  που  το  κατεδεχόμου(ν)  να  μείνη  πίσω,  δια  τούτο  δε  κάνει  χρεία   να  έλθη κανένας  μας  επάνω   να  ξοδιαζούμαστε  αδίκως .Ο Θωμάς  δεν  ήτονε  εδώ  έλειπε  εις Τρίνησα να ιδούνε καμμιά δουλιά, ακόμης  της  φανερώνω  ότι  οι  στρατηγοί  Πόυρτζινος  και  Τζανετάκης ,  ήρθανε  εψές   με  τη  γουλέτα   με  τα  κανόνια τους  και επήκανε   εις  το  νησί  και  εσήμερις  ήτονε  άβγαλτοι  ακόμης  να  μα ς ειπούνε  καμμιά  είδησι  να  σας  γράψωμε  παρά  με δεύτερον σας  ιδεάζομε  παστρικά  επειδής  και ο Ζουμάκος  εβιαζότανε να έρθη και με αυτό σας γράφομε  με βία  ταύτα και  αδελφικώς  μένω.
                        Τη  27  Μαϊου (1824) Μαραθονήσι
                          Αδελφός σας
                  Παναγιωτάκης  Αντωνίου Γρηγοράκης
              Το σπίτι μας όλοι κοινώς  σας  προσκυνάνε.


Επι προσθέτως σας ενημερώνουμε ότι:
 Α. κατά  την διάνοιξη  Επαρχιακής οδού Καλαμάτας- Αρεοπόλεως το 1935, το κράτος αποζημίωσε όλους τους ιδιοκτήτες  που υπέστησαν ζημία από την διάνοιξη του εν λόγω δρόμου. Πράγμα  βέβαια  που αποδεικνύει ακόμη για μία φορά ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ δημόσια  χτήματα στη Μάνη.

Επί προσθέτως σας ενημερώνουμε ότι:
 Β. κατά την διαπλάτυνση της Επαρχιακής οδού Καλαμάτας -Αρεοπόλεως (τμήμα Προσήλιο-Καρδαμύλη) το 1970 το κράτος αποζημίωσε όλους τους ιδιοκτήτες  που υπέστησαν ζημία από την διάνοιξη του εν λόγω δρόμου. Πράγμα  βέβαια  που αποδεικνύει ακόμη για μία φορά ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ δημόσια  χτήματα στη Μάνη.

 ΣΗΜΕΡΑ , το 2007, ενημερώνουμε τους πολίτες της πατρίδας μας, μέσω υμών, ότι το κράτος και η Κυβέρνηση(διότι ΟΛΟΙ γνωρίζουν), ασελγούν συνειδητά και προσβάλ-λουν κάθε τι το ιερό και όσιο της Μάνης ανοίγοντας τους ασκούς τους Αιόλου χωρίς ίχνος συνείδησης των κινδύνων που ελοχεύουν ,όπως γίνεται συνήθως σε αυτόν τον τόπο, και αγνοώντας ετσιθελικά και επιδεικτικά  την Ιστορία και την Δικαιοσύνη προ-κειμένου ίσως να αποφύγουν την δημοσιοποίηση των όσων φοβερών και εθνικά απαράδεκτων συνέβησαν και συμβαίνουν  από υπαλλήλους «έγχρωμους»  μικροκομματικά.... και με «προσοδοφόρες» ...αντιλήψεις οι οποίοι ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ εκτάσεις που το 1970 το κράτος χαρακτήριζε ιδιωτικές και τις αποζημίωνε έρχονται σήμερα και με ...κριτήριο την...γνώμη του δασοφύλακα «χαρακτηρίζουν»...όχι ΟΛΕΣ !!! δημόσιες ...δασικές...και αναδασωτέες.
  
Αν το κράτος επιθυμούσε πραγματικά την προστασία της Μάνης, θα ξεκινούσε προστατεύοντας τα μνημεία ελευθερίας που διαθέτει σε τεράστιο αριθμό, δηλαδή, τους πύργους και τα κάστρα της, τους αρχαιολογικούς τόπους, τα αλώνια, τις στέρνες, τα λιθόστρωτα, τις ξερολι-θιές (ναι αυτά τα ταπεινά μνημεία, συνολικού μήκους εκατοντάδων χιλιομέτρων  που δεν μπορεί σήμερα κανείς να φτιάξει!).
 Θα έπρεπε να έχει χαράξει ζώνες χρήσης γης, (αυτό θέλουμε και εμείς), δίδοντας πραγματικά κίνητρα στους φτωχούς ανθρώπους ώστε να μπορέσουν να ζήσουν στον τόπο τους.
Θα έπρεπε να έχει δώσει λογικά ποσοστά στη Μάνη από τα Προγράμματα Δημοσίων Επενδύσεων Μεσσηνίας και Λακωνίας και όχι ψίχουλα που ούτε σε ζητιάνο δεν δίδονται.
Θα έπρεπε, παράλληλα με τα πραγματικά κίνητρα, να φροντίσει για την ουσιαστική ενημέρωση-επιμόρφωση των κατοίκων για να μάθουν ότι ο θησαυρός που έχουν γύρω τους είναι αυτός που μπορεί να τους θρέψει, ώστε να περιορίσει στο ελάχιστο τις καταστροφές, κυρίως από άγνοια και κοντόφθαλμο συμφέρον.

Θα μπορούσε πολλά το Κράτος να κάνει για τη Μάνη αλλά…

Η μέχρι τώρα πρακτική του Δασαρχείου, εκτός των άλλων ΔΕΝ προστάτεψε την φύση της Μάνης. Απλώς, μετέτρεψε τους Μανιάτες σε εχθρούς της άγριας βλάστησης μήπως και σώσουν τα κτήματά τους από την αρπαγή. Καθώς ανήμποροι τόσα χρόνια, παρακολουθούσαν χρόνο με το χρόνο την ανυπότακτη βλάστηση να θεριεύει και να  πνίγει κάθε καλλιεργήσιμο χώρο, ακόμα και αυτόν κάτω από τις ελιές, κάτω από την  συνεχή... επιτήρηση των δασοφυλάκων της... άγνοιας, του εγκλήματος εις βάρος της οικονομίας της πατρίδας μας, του ξεριζωμού των νέων από τα χωριά μας, της  ανεργίας, της καταστροφής των Ιστορικών - Φυσικών Μαρτύρων και ΟΛΟΥ του πολιτιστικού πλούτου που διατίθεται επικίνδυνα και «προσοδοφόρα», για μερικούς, μακριά από την ορθολογική και αειφόρο τουριστική ανάπτυξη ΚΑΙ της Μάνης, με ΜΟΝΟΝ (;) γνώμονα την... εκτέλεση των προφορικών... διαταγών των ειδημόνων όπως... αφελώς αναγράφουν ΚΑΙ στα Δημόσια έγγραφα.
Αυτό όμως πρέπει ν’ αλλάξει. Να αποδοθεί ΔΙΚΑΙΟ.
Διότι, δεν μπορεί να θεωρείται δίκαιο κράτος και ευνομούμενη πολιτεία αυτή που αρπάζει τα ακίνητα των πολιτών της επειδή κάποιος υπάλληλός της θεωρεί ότι μόνο οι ελιές (αν και αυτές τελευταία αμφισβητούνται) είναι καλλιέργεια!

                                                                
                                                                 Νίκος Μαντάγαρης   
  
Y
Σήμερα ΔΥΟ χρόνια αργότερα , επισυνάπτουμε μαζί με το Δελτίο τύπου, το ΝΕΟ μας φυλλάδιο-υπόμνημα προς ΚΑΘΕ ΕΛΛΗΝΑ και ειδικά προς κάθε Δημοσιογράφο.
Ελπίζουμε  στη συμπαράστασή σας και   στη βοήθειά σας να αποκαλύψουμε το ΝΕΟ  ΒΑΤΟΠΑΙΔΙ της ντροπής και της προσβολής.

Βοηθήστε μας να αποκαλύψουμε τη διαφθορά και την...προστασία !

                                                                 Η  ΕΥΝΟΜΙΑ

ΕΡΩΤΗΣΗ   BOYΛΕΥΤΗ  ΠΑΣΟΚ  ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΥ
Προώθηση Νομοθετικής Ρύθμισης-Υπαγωγή της Μάνης
20 Ιουλίου 2011
Προς τον Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής
Με το άρθρο 62 του Δασικού Κώδικα(Ν.998/1979), καθιερώθηκε η ύπαρξη τεκμηρίου κυριότητας δασικών εκτάσεων υπερ του Ελληνικού Δημοσίου για όλη τη χώρα, εκτός από Κυκλάδες,Ιόνια,Δωδεκάνησα και την Κρήτη.
Από τη ρύθμιση αυτή είχε τεθεί εκτός εξαιρέσεως η περιοχή της Μάνης, αν και είναι σε όλους γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο ότι ουδέποτε υπήρξε ενσωμάτωση της στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Μάλιστα εκατοντάδες κάτοικοι και ιδιοκτήτες της Μάνης έχουν προσφύγει στα δικαστήρια προκειμένου να αποδείξουν το αυτονόητο, ότι δηλαδή «οι Μανιάτες και όχι οι Οθωμανοί είχαν κυριαρχία στη γη τους και ότι το νεοσύστατο Νεοελληνικό Κράτος που προέκυψε μετά την απελευθέρωση δεν βρήκε οθωμανικά ακίνητα και οικόπεδα στη Μάνη για να θεωρηθούν στη συνέχεια Κρατική ιδιοκτησία.»
Για το λόγο αυτό μαζί με όλους τους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που εκλέγονται στους Νομούς Λακωνίας και Μεσσηνίας, καθώς και του κ.Βορίδη από το ΛΑΟΣ, κανονίστηκε τον Οκτώβριο του 2010 με πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ και αφού είχε ενημερωθεί και το γραφείο του Πρωθυπουργού, σύσκεψη με τον Υφυπουργό ΠΕΚΑ κ.Θάνο Μωραϊτη και τον Γενικό Γραμματέα Δασών κ.Αμοριανιώτη.
Αφού αναγνωρίστηκε από όλους τους παρευρισκομένους το δίκαιο του αιτήματος, η ανακοίνωση του Υφυπουργού ήταν ότι αναλαμβάνει προσωπικά το θέμα για θετική επίλυση του ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας κ.Αμοριανιώτης με σύντομο χρονοδιάγραμμα τελικών ανακοινώσεων.
Εκτός του γεγονότος ότι δεν υπάρχει καμία επίσημη ενημέρωση από τότε, ενημερωθήκαμε πρόσφατα ότι στις αρχές Μαϊου 2011 ζητήθηκε από τη Γενική Γραμματεία ΥΠΕΚΑ προς άλλες Υπηρεσίες, Πανεπιστήμια και Υπουργεία διευκρινήσεις σχετικά με το γεγονός που αφορά το ιστορικό καθεστώς επί Τουρκοκρατίας στη Μάνη και όχι μόνο!
Θυμίζοντας στο Υπουργείο ότι τόσο τον Μάρτιο του 2007 όσο και τον Οκτώβριο του 2007 είχαμε μαζί με άλλους συναδέλφους του ΠΑΣΟΚ( Γρ.Νιώτης,Μ.Καρχιμάκης Γ.Ανωμερίτης, Π.Κατσιλιέρης και Λ.Παπαδήμας) καταθέσει Ερωτήσεις στη Βουλή προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης,που άνηκαν τότε τα δάση, με αποτέλεσμα να σταλούν και τότε τα ίδια ερωτήματα προς το Υπουργείο Εξωτερικών και Εσωτερικών και να λάβουν αποστομωτικές απαντήσεις υπέρ της Μάνης, χωρίς βέβαια η Κυβέρνηση της ΝΔ να πράξει κάτι προς επίλυση του.
Ελπίζοντας ότι όλα αυτά δεν γίνονται και σήμερα από το ΥΠΕΚΑ για καθυστερήσεις, αλλά για να δοθεί άμεση και οριστική λύση ιδιαίτερα τώρα που σε μικρό χρονικό διάστημα λόγω του Κτηματολογίου,τόσο το Κράτος όσο και οι ιδιοκτήτες στη Μάνη θα αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα .
 
ΕΡΩΤΑΤΑΙ Ο κ. ΥΠΟΥΡΓΟΣ:
Σε ποιο σημείο έχουν φτάσει οι ενέργειες και οι πρωτοβουλίες του Γ.Γ. του ΥΠΕΚΑ μετά την εντολή που έλαβε από τον Υφυπουργό με δημόσια δέσμευση του για θετική επίλυση του θέματος; Αν και είχαν δοθεί και επί ΝΔ απαντήσεις από αρμόδια Υπουργεία και Πανεπιστήμια που δικαίωναν ιστορικά τη Μάνη και τελικά δεν έγινε τίποτα, γιατί επανήλθε εκ νέου στον ίδιο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος το ΥΠΕΚΑ;
Θα υπάρξει στο άμεσο χρονικό διάστημα η υπαγωγή τελικά της Μάνης στο άρθρο 62 του Ν.998/1979 μέσω του επόμενου Νομοσχεδίου που θα κατατεθεί στη Βουλή από το ΥΠΕΚΑ;
11.07.2011
 
 
Ο ΕΡΩΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ
 
 
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΓΡΗΓΟΡΑΚΟΣ
ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ



                                             Για την «Ευνομία»

Δεν υπάρχουν σχόλια: