Στο κάστρο της Πύλου, "Ο Μίνωας συναντά τη Μερόπη"

Μουσική παράσταση, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Δήμου Πύλου – Νέστορος

Μια μουσική παράσταση "Ο Μίνωας συναντά τη Μερόπη", βασισμένη σε αρχαίους μύθους της Πελοποννήσου και της Κρήτης, που ενέπνευσαν Ευρωπαίους και Έλληνες συνθέτες διοργανώνεται από το φεστιβάλ «Μεσσηνίας Όψεις» υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Πελοποννήσου και του Δήμου Πύλου – Νέστορος στις 19 Αυγούστου και ώρα 21.00 στο κάστρο της Πύλου.Αυτό το καλοκαίρι «Ο Μίνωας θα συναντήσει τη Μερόπη, στην Πύλο που είναι ξακουστή για τη φιλοξενία απ' του Ομήρου τους καιρούς του Νέστορα τα χρόνια, και εμείς κρασί θα σας κεράσουμε να μας θυμάστε αιώνια».

Μέσα από τη μουσική και το τραγούδι της παράστασης, παρουσιάζονται πτυχές του πολιτισμού, της ιστορίας και της λαϊκής παράδοσης, των δύο μεγάλων περιοχών της Ελλάδας. Δεν είναι τυχαίο πως σε κάθε εποχή, οι σχέσεις των δύο αυτών περιοχών, αλλά και μύθοι και ήρωες αποτυπώνονται σε διάφορες μορφές τέχνης, όπως την ποίηση, τη ζωγραφική,  τη μουσική και το τραγούδι.

Η συγκεκριμένη δράση παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες πραγματοποιήθηκε με επιτυχία για πρώτη φορά στην Μεσσήνη το 2010. Η πρωτοτυπία της εκδήλωσης και η συνεύρεση κλασσικών και έντεχνων μελωδών σε απόλυτη ισορροπία έδωσε μοναδικό χρώμα, μαγεύοντας το κοινό αλλά και διευρύνοντας τις  γνώσεις μας σε θέματα που αφορούν την ιστορική και πολιτιστική ταυτότητα του τόπου μας.

Σχεδιασμός- Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Διονυσία Χρυσομπόλη.

Πρόγραμμα εκδήλωσης "Ο Μίνωας συναντά τη Μερόπη"

Claude Debussy: “Syrinx” έργο για φλάουτο σόλο

Τη Σύριγγα , την κόρη του ποταμού Λάδωνα, τη νύμφη της Αρκαδίας, αγάπησε ο Πάνας.

Καθώς την κυνηγούσε, εκείνη απελπισμένη, το Δία ικέτευσε  να τη σώσει.

Κι' αυτός, ακούγοντας την τη μεταμόρφωσε σε καλαμιά.

Τρελός από το θυμό του ο Πάνας  την έσπασε, γρήγορα όμως μετάνιωσε και θρηνώντας φιλούσε τα κομμάτια.

Ακούγοντας τους ήχους που έβγαιναν, καθώς φυσούσε κλαίγοντας, έφτιαξε τη Σύριγξ.

 Η Σύριγγα του Πάνα, η φλογέρα του βοσκού,

Μέσα στους αιώνες οι ήχοι της μαγεύουν ζώα, ανθρώπους και Θεούς.

Achille Claude Debussy 1862-1918

Γεννήθηκε στη Γαλλία, θεωρείται ο κύριος εκπρόσωπος του κινήματος του μουσικού ιμπρεσιονισμού, σηματοδοτώντας το πέρασμα από τη ρομαντική εποχή στη μοντέρνα μουσική.

Albert Roussel : “Pan”  από το έργο : “Joueurs de flute”  έργο για φλάουτο & πιάνο .

Ο τραγοπόδαρος Θεός, γεννήθηκε στο Λύκαιον όρος της Αρκαδίας μισός , άνθρωπος , μισός ζώο.

 Άνθρωποι και ζώα σε μια αμφίδρομη σχέση προστασίας.

Θεότητα συνυφασμένη  με την «πανίδα» της φύσης, αλλά και προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής

Με σύμβολά του τη σύριγγα και τη σφενδόνη, αποτελεί πηγή έμπνευσης των καλλιτεχνών από τους Αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα.

Αlbert Roussel 1869-1937

Γάλλος συνθέτης, που ασχολήθηκε με τη μουσική ως ενήλικας . Ένας από τους πλέον εξέχοντες Γάλλους συνθέτες. Τα έργα του είχαν επηρεαστεί έντονα από τον Ιμπρεσιονισμό του Debussy και του Ravel ,με αργότερα στροφή προς το νεοκλασικισμό.

Erik Satie : “Trois Gymnopedies” “Γυμνοπαιδία Νο1” μεταγραφή  για φλάουτο και πιάνο

Γύρω από τα αγάλματα των Θεών, χόρευαν γυμνά τα παιδιά στην Αρχαία Σπάρτη.

10 μέρες κρατούσε η γιορτή.

Προς τιμήν του Πύθεως, του Απόλλωνα, της Άρτεμης, της Λιτούς και του Διονύσου.

Αλλά και στη μνήμη που των πολεμιστών που στη μάχη χάθηκαν.

-Eric Alfred Leslie Satie: 1866-1925

Γάλλος συνθέτης και πιανίστας.  Οι Γυμνοπαιδίες εκδόθηκαν το 1888 στο Παρίσι, ανήκουν στα αριστουργήματα του κλασσικού ρεπερτορίου και θεωρούνται έργο –προάγγελος της μοντέρνας  μουσικής. Συνειρμικά το έργο  μπορεί να συσχετιστεί  με το ποίημα του Γιώργου Σεφέρη με τον ίδιο τίτλο «Γυμνοπαιδία» ,που δημοσιεύτηκε  το 1930 στο περιοδικό «Νέα Γράμματα».

Απόσπασμα από όπερα του: Gluck: Toi qui prolonqeans mes jous. Άρια της Ιφιγένειας εν Ταύροις

Από το βωμό που οι Αχαιοί  με σπαθί τη σφάζαν, την πήρε η Άρτεμης κρυφά μέσα από τον αιθέρα  και Ιέρεια την έκανε στη μακρινή  χώρα των Ταύρων, που βάρβαρος βαρβάρων Ρήγας , ο Θόας, κυβερνά, κι όποιος Έλληνας περάσει από εκεί  για θυσία τον ετοιμάζει, καθώς το έθιμο ήταν πάντα αυτό.

….και φτάνουν ο Ορέστης με τον Πυλάδη από το Άργος στην μακρυνή Ταυρίδα  γιατί ο χρησμός του Απόλλωνα έλεγε πως πρέπει το ιερό ξόανο της Θεάς Άρτεμης να πάρουν.

τους πιάνουν και τους οδηγούν  στο ιερό  για θυσία.

Ο Ορέστης συναντά στο πρόσωπο της ιέρειας την αδερφή του την Ιφιγένεια, που μέχρι τότε δε γνώριζε.

 με τη βοήθεια της Θεάς   εγκαταλείπουν οι τρείς τους τη χώρα των Ταύρων παίρνοντας μαζί τους και το ιερό ξόανο.

- Ο Christoph Willibald  Gluck (1714-1787) είναι  Βοημικής καταγωγής με σημαντικότερα ίσως έργα την «Ιφιγένεια εν Αυλίδι»(1774) και  «την Ιφιγένεια εν Ταύροις» (1779), έργα  βασισμένα στις ομώνυμες  τραγωδίες του Ευριπίδη και μάλιστα με τους ίδιους ακριβώς τίτλους.

Giacomelli: sposa son disprezzata Άρια της Μερόπης

 Μερόπη η βασίλισσα της Μεσσήνης

Η κόρη του 13του βασιλιά

Η σύζυγος του Κρεσφόντη

Που του φονιά του έγινε γυναίκα

Και περίμενε πολύ, ώσπου να πάρει εκδίκηση.

Μερόπη , του κόσμου οι μουσικοί έγραψαν στ όνομά της

- Για τη Μερόπη, έχουν γραφτεί 34 όπερες από Γερμανούς, Πορτογάλους και  Ιταλούς συνθέτες, αλλά έχει γίνει και πηγή έμπνευσης για πολλούς Ευρωπαίους δραματουργούς, που έχουν δεχτεί επιρροή από τα κλασσικά έργα ,κυρίως του Ευριπίδη, αφού ανέδειξε τη Μερόπη, στο έργο του «Κρεσφόντης»

Mozart: Zeffiretti, Lusingheti, άρια της Ίλιας Non ho colpa, άρια του Ιδομενέα. Se io non moro, ντουέτο Ίλιας – Ιδομενέα

Ο θαυμαστός στο δόρυ Ιδομενέας

Του Δευκαλίωνα ο γιός, ο εγγονός του Μίνωα

Βασιλιάς των 100  λαμπρών πόλεων της Κρήτης

80 καράβια πήρε για την Τροία

Και στου Ομήρου τα έπη γράφτηκε τα όνομά του

 Γυρνώντας στην Κρήτη μ αιχμάλωτη την Ίλια, την κόρη του Πριάμου, αθέτησε τον όρκο του στον Ποσειδώνα και το γιό του τον Ιδαμάνθη πρέπει να θυσιάσει,- τον έρωτα της Ίλιας.

Και αποφασίζουν τη θέση του να πάρουν εκείνος και η Τρωάδα κ εκείνοι να πεθάνουν.

Κοινό το δράμα όλων, μα η θεϊκή βούληση είναι άλλη: ο Ιδαμάνθης να μην θυσιαστεί, αλλά την Ιλια να παντρευτεί και διάδοχος  να γίνει.

-H σπάνια όπερα του Wolfgang Amadeus Mozart  (1756-1791), πρωτοπαρουσιάστηκε  το 1781 στο Μόναχο. Το έργο είναι στα πρότυπα της οπερετικής διαμόρφωσης του Gluck και είναι βασισμένο στο πεντάπρακτο δράμα του Antoine Danchet “Idomenee” (1712) . Αναφέρεται  στην επιστροφή του Βασιλιά της Κρήτης Ιδομενέα στην πατρίδα του μετά την πολιορκία  της Τροίας.

Μουσικοί

Βίκυ Βασιλειάδη – φλάουτο

Μυρσίνη Μαργαρίτη –σοπράνo

Θεοδώρα Μπάκα- μέτζο σοπράνο

Μαρία Παπαπετροπούλου-πιάνο

Αποσπάσματα από τον «Ερωτόκριτο» του Βιτσέντζιου Κορνάρου Λουδοβίκος των Ανωγείων με το μουσικό σύνολό του

…..και τα χρόνια πέρασαν κ άλλαξαν οι αρχόντοι

Μα του έρωτα τα βάσανα τα ίδια πάντα μένουν

Και κόρη άλλου βασιλιά, του Αθηναίου Ηράκλη,

Εχτύπησαν τα βέλη του,

Την όμορφη Αρετούσα

Και πήγαν κ αγωνίστηκαν για τη δική της χάρη

Όμορφα αρχοντόπουλα, λιοντάρια,

Στο κοντάρι

Του Αναπλιού ο πρίγκιπας κ ο αφέντης της Κορώνης

Της Πάτρας το ρηγόπουλο κ ο άρχοντας της Μεθώνης

Κι άλλοι πολλοί προσκυνητές για τον αγώνα φτάνουν

Ιππότες λεβεντόκορμοι, την κοπελιά να πάρουν

 «κ όλοι εστράφηκαν και θωρούν

Προς τη μεράν εκείνη και πεθυμούν να μάθουσιν

Ιντα΄το κ΄ ιντα εγίνη»

Ο Ερωτόκριτος είναι μια έμμετρη μυθιστορία, που συντέθηκε από το Βιτσέντζιο Κορνάρο στην Κρήτη  το 17^ο αιώνα. Αποτελείται από 10.012 ιαμβικούς δεκαπεντασύλλαβους στοίχους στην Κρητική διάλεκτο. Μαζί με την Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση, είναι τα σημαντικότερα έργα της Κρητικής  λογοτεχνίας. Αφήγηση: Μαρία Γουλά

Κατά το πέρας της εκδήλωσης θα προσφερθεί κέρασμα προς όλους με τοπικό μεσσηνιακό οίνο και παραδοσιακά εδέσματα.