Ήταν 16 Νοέμβρη απόγευμα Παρασκευής ,είχα αγγλικά στον Ομηρο ,(Μαιζώνος-πλατεία Γεωργίου),όλα έδειχναν ότι το μάθημα δεν θα γινόταν μιας και οι μεγαλύτεροι από εμάς μαθητές και φοιτητές είχαν συγκεντρωθεί στο παράρτημα του πανεπιστημίου ,Κολοκοτρώνη και Κορίνθου.Οι φωνές σχεδόν απειλητικές ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ έφταναν στην πλατεία και έδιναν τον παλμό των φοιτητών και των εργαζομένων στους λιγοστούς περαστικούς.
Η Αστυνομία Πόλεων ,την εποχή εκείνη με την βοήθεια χωροφυλάκων με πολιτικά ,είχαν κατακλύσει την Κορίνθου από την Ερμού μέχρι την Κολοκοτρώνη και ομάδες αστυνομικών βρίσκονταν στην Μαιζώνος, οι πιο πολλοί με τις στολές τους ,δεν υπήρχαν ΜΑΤ ,ΕΚΑΜ, ΟΠΚΕ κλπ δημοκρατικά δημιουργήματα.
Κατευθύνθηκα με τον Μάρκο Β. στην Κορίνθου και φτάσαμε ακριβώς απέναντι από την πόρτα του παραρτήματος όπου συνθήματα κατά της χούντας και τραγούδια του Θεοδωράκη είχαν μετατρέψει αυτή την νύκτα σε λαϊκό πανηγύρι ,δεν υπήρχε φόβος ,το ύφος ορισμένων αστυνομικών σε φόβιζε που κοιτούσαν σαν εκτελεστές τα θύματα τούς.
Κάθισα μέχρι τις 10.15 γιατί μετά έπρεπε να φτάσω με τα πόδια στα Ζαρουχλέικα και δεν υπήρχαν κινητά ούτε τηλέφωνα στα σπίτια.
Αυτό που μου έμεινε για πάντα χαραγμένο στην μνήμη μου ήταν γνωστοί πατρινοί που εμφανιστήκαν αργότερα σαν αντιστασιακοί και δημοτικοί σύμβουλοι δημοκρατικά εκλεγμένοι , σχολίαζαν αρνητικά ανάμεσα σε αστυνομικούς την στάση των φοιτητών τυλιγμένοι στα ζεστά τους κασκόλ και ένας αστυνομικός ΜΑΓΚΑΣ (έχει πεθάνει το 1995 ) ψιθύριζε στους συναδέλφους του ΑΣΤΟΝ ΜΩΡΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ για κάποιον ,μάλλον οικοδόμο, που πλησίαζε τους φοιτητές φωνάζοντας συνθήματα ανάμεσα στους αστυνομικούς.
Αυτούς θυμάμαι ,αυτούς με τα κασκόλ και τα σχόλια κατά των φοιτητών που έκατσαν μετά στο σβέρκο μας στην Πάτρα ,τον ψηλό Αστυφύλακα με το ξερακιανό πρόσωπο από τα προσφυγικά και τον οικοδόμο που για είκοσι χρόνια γύριζε σαν τρελός στους δρόμους από το ξύλο που έφαγε αργότερα από την αστυνομία και πέθανε στην δεκαετία του 90 , Γιώργο Κλαουδάτο τον έλεγαν και πήγαινε στο 9ο δημοτικό σχολειο (γεννημένος το 1953-54),οι δήμιοι του σέρνονται ,ακόμα και σήμερα ,κάνοντας βόλτα στα Ψηλαλώνια κάθε Κυριακή πρωί μετά την Εκκλησία που κατά καιρούς ειναι επίτροποι.
Τα υπόλοιπα τα έζησα .........και μετά έγινα συλλέκτης.…………
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου