16 Ιανουαρίου 2012

Εν Αθήναις - σοκαριστικό:Στην Κατοχή ο κόσμος στην Αθήνα έπεφτε κάτω από την πείνα.... σήμερα άρχισε να πέφτει γιατί δεν έχει να αγοράσει φάρμακα....

Άκουσα βογγητά έξω από το σπίτι στον δρόμο....Βγήκα και είδα έναν ηλικιωμένο πεσμένο με σπασμούς.....Και άλλοι γείτονες ήρθαν....."....λίγο νερό...." ψιθύριζε....Του δώσαμε....τον βάλαμε να καθήσει....."....νοιώθω καλύτερα....."Κάναμε κίνηση να φωνάξουμε το 166....Δεν μας άφησε....έβγαλε ένα χαρτί από την τσέπη του και μας το έδωσε....
"....ο τάδε πάσχει από βαρειά μορφής επιληψία....""....το έχω από παιδί.....όχι το 166...με επήγαν και εχθές στο Αιγινήτειο....με άφησαν να φύγω και μου συνέστησαν να πίνω τα χάπια μου.....έχω μια βδομάδανα πάρω....μου τελείωσαν..."
"....και γιατί δεν σου έδωσαν άλλα...." , "...δεν μπορούσαν...." , "....είσαι συνταξιούχος; έχεις ασφάλιση;" , "...παίρνω επίδομα...είμαι άπορος...τα χάπια κοστίζουν 180 ευρώ..."
Κοιταχτήκαμε μεταξύ μας....κάναμε κίνηση ....του βάλαμε λεφτά στην τσέπη με δυσκολία....δεν ήθελε....
"....σας παρακαλώ δεν είμαι ζητιάνος...για δουλειά ήρθα εδώ....γνωρίζω  τον τάδε που κάνει μονώσεις ταρατσών μήπως μου δώσει κανένα μεροκάματο...και δουλειές δεν έχει αλλά ξέρει ότι έχω επιληψία και καταλαβαίνετε...." , "....πέστε μας το τηλέφωνο να ειδοποιήσουμε τους δικούς σας...." , "....μόνο μια αδερφή έχω και μένουμε μαζί στο Αιγάλεω...δεν έχουμε τηλέφωνο... σας παρακαλώ πρέπει να φύγω....είμαι καλά...."
΄Ηταν 64 ετών....φρεσκοξυρισμένος...καθαρός και είχε ξεκινήσει για να βρεί ένα μεροκάματο....ήταν επιληπτικός....
Στην Κατοχή ο κόσμος στην Αθήνα έπεφτε κάτω από την πείνα....σήμερα άρχισε να πέφτει γιατί δεν έχει να αγοράσει φάρμακα....
Το βράδυ έβλεπα στις ειδήσεις τον Γιώργο Παπανδρέου να μου εξηγεί πώς έσωσε την Ελλάδα και τους Έλληνες....είδα τον Υπουργό Οικονομικών που όταν διαπραγματεύεται σκέπτεται τον άνεργο....διάβασα για  τον Υπουργό Υγείαςπου "έδωσε λύσεις" στην Υγεία και προηγουμένως στην Εργασία να ισχυρίζεται....
 " Είναι στο χέρι μας να κερδίσουμε τις εκλογές αρκεί να προχωρήσουμε με συνέπεια και θάρρος, όπως το κάναμε και τους προηγούμενους 26 μήνες."
Όχι δεν εξοργίστηκα με αυτούς αλλά με τον εαυτό μου...για την απραξία μου....για την υπομονή μου....για την ατολμία μου....Νοστάλγισα όμως και ....τα παιδιά των Εξαρχείων.... τα φαντάστηκα
σε άλλους ρόλους που δεν έχουν σχέση με καταστροφές καταστημάτων και δημόσιας περιουσίας.......

Δεν υπάρχουν σχόλια: