Δεν πάνε καλά τα μαγαζιά του Κέντρου της Αθήνας ...είναι γνωστό.... Κλείνουν τα μικρότερα και σε στάση αναμονής τα μεγάλα....
Έτοιμα για λουκέτο μαθαίνω δύο από αυτά.....
Οι υπάλληλοι σε αγωνία και με την υπόσχεση ότι θα μεταφερθούν σε άλλα.....βέβαια με πόσες ώρες εργασίας και πόσα χρήματα κανείς δεν γνωρίζει....απλά κάνουν τον Σταυρό τους που έχουν δουλειά.
Δεν θυμήθηκα όλα τα χρόνια που εργάστηκα στο Κέντρο παλιά πρόβλημα δουλειάς.Ποιές αγγελίες.....από στόμα σε στόμα...."ο ΔΡΑΓΩΝΑΣ ζητάει κόσμο....ο ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ....ο ΚΛΑΟΥΔΑΤΟΣ...ο ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΣ....ο ΣΓΟΥΡΔΑΣ...το ΑΚΡΟΝ ΙΛΙΟΝ ΚΡΥΣΤΑΛ...."
Και έπιανες δουλειά αμέσως....
Το πρωϊ δουλειά το βράδυ στο νυχτερινό σχολείο και ξεκούραση
την Κυριακή....
Λίγα ή πολλά αυτά ήταν που έπαιρνες και τσοντάριζες στο ταμείο του σπιτιού
για το φαϊ και το νοίκι.
Δεν περνούσες πλούσια αλλά δεν θυμάμαι άσχημες καταστάσεις....
Τα σπιτικά γλεντάκια.....τα ραντεβού κάτω από την Ακρόπολη....
τα σινεμαδάκια.....την σοκολατίνα στου ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ στο Σύνταγμα
φορώντας τα καλυτερότερα και τα σολιασμένα παπούτσια ...
ήταν η ζωή τότε.
Και ποιός γνώριζε και ενδιαφερότανε για Κυβέρνηση και Υπουργούς....
Θα μου πείς έτσι τους αφήσαμε να μας καταστρέψουν.....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου