Έχασε τo ραντεβού με την ιστορία ο Κάρολος Παπούλιας
Ο σημερινός Πρωθυπουργός της Ελλάδος, ο Αντώνης Σαμαράς ήταν ... «ταγμένος» να κυβερνήσει τη χώρα από τον καιρό του Ευάγγελου Αβέρωφ από όσο μπορώ να γνωρίζω και ίσως και πιο πριν, υπήρχαν «χαραγμένα» επάνω του, από τα γεννοφάσκια του ,από την καταγωγή του, όλα τα χαρακτηριστικά ενός «πατριώτη ηγέτη ικανού να μεγαλουργήσει». Τουλάχιστον αυτές τις προδιαγραφές του επισυνάπτανε στο βιογραφικό του στη ΝΔ!
Ήταν η ευρύτερη παιδεία του, η εξαίρετη μόρφωση του, και ο καλός του χαρακτήρας, τα βασικά εχέγγυα για την ανοδικά κλιμακούμενη πολιτική πορεία του.
Από τα 26 του ήταν ήδη εκλεγμένος στις εκλογές του 1977, δεκατρία χρόνια μετά είμαι αυτήκοος μάρτυς το αμφιθέατρο της Πανεπιστημιούπολης στου Ζωγράφου στις εκλογές της ΕΦΕΕ να σείεται από τις «ξαναμμένες» ΔΑΠίτισες με το αλησμόνητο σύνθημα «Ελλάς, Ελλάς, Αντώνης Σαμαράς»` την απαρχή της απρόσκοπτης από τότε ανοδικής πορείας της ΔΑΠ στα Πανεπιστήμια, και στο άκουσμα του συνθήματος να σκάει από την ζήλια η Ντόρα με τον Βουλγαράκη .Ο Χατζηδάκης και αυτός κάπου εκεί πρέπει να ήτανε κι αυτός εικάζω εκτός και αν διάβαζε το ... manual του κόμματος «πώς γίνεσαι πρόεδρος της ΔΑΠ ΝΔΦΚ σε μια νύχτα μόνο» αλλά αν ήταν δεν τον έπιανε με τίποτα το μάτι σου, δεν φτουρούσε βρε παιδάκι μου, επειδή ήταν τότε στα πράγματα κάτι απίστευτα παλικάρια ΔΑΠίτες από Θεσσαλονίκη και Καρδίτσα μπροστάρηδες τότε, τον καιρό που φοβόσουνα να κυκλοφορήσεις με κονκάρδα της ΔΑΠ στις σχολές , που για κάποιο ανεξήγητο λόγο τους εξαφάνισαν οι «δημοκρατικές διαδικασίες»(!) της Νέας Δημοκρατίας .
Το γνωστό για την Δημοκρατικότητά του κόμμα που χρωστά στις τράπεζες όμως 10 εκατομμύρια ευρώ λιγότερα από το ΠΑΣΟΚ του Τσουκάτου (210 χρωστάνε και τα δύο μαζί) , αυτουνού που απαγόρεψε την εκπομπή της αείμνηστης και λατρεμένης μου, της Μαλβίνας της Κάραλη επειδή χαλούσε την … προοπτική του Σημίτη.
Κανένας τους βέβαια όταν το φώναζε τότε το συνθηματάκι δεν φανταζότανε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη που με τόσο κόπο κατάφερε να «νικήσει» το τότε εκλογικό νόμο μαζί με τον Κατσίκη της ΔΙΑΝΑ του Κωστή Στεφανόπουλου και τους μειονοτικούς (που από τότε εικάζω πάλι πρέπει να τα χουν καλά με την Ντόρα) θα έπεφτε έτσι άδοξα από την επιλογή του Αντώνη Σαμαρά και τον καλό αυτό γιατρό τον Κιλκισιώτη τον Συμπιλίδη.
Ήταν φτιαγμένος από στόφα καλή ο Σαμαράς, τον πιστεύεις όταν τον ακούς ,βλέπεις ότι πράγματι αυτός μπορεί να βγάλει το έθνος από τις επικίνδυνες ατραπούς.
Ο χειρισμός της σημερινής συγκυρίας απαιτεί πολυσύνθετη λογική και ικανότητα χαρισματική για να πραγματοποιηθεί με επιτυχία.
Ποιος άλλος εκτός από τον «ψημένο» στους προϋπολογισμούς των Βρυξελλών στην αρμόδια Επιτροπή, τον οικονομολόγο τον Αντώνη Σαμαρά μπορεί να καταλάβει τα πραγματικά οικονομικά μεγέθη και να υπερασπίσει τα Εθνικά συμφέροντα στις σκληρές διαπραγματεύσεις με τους ισότιμους Ευρωπαίους Εταίρους μας;
Μήπως ο Τσίπρας που είναι πολιτικός μηχανικός ή ο Βενιζέλος που είναι Συνταγματολόγος; Ο Καμμένος επειδή είναι ντόμπρος άνθρωπος είμαι σίγουρος ότι θα συμφωνήσει μαζί μου στο ότι ο Σαμαράς είναι καλύτερα καταρτισμένος στα οικονομικά από τον ίδιο. Σίγουρα όχι τα εξαπτέρυγα των Τραπεζών, επιτέλους δηλαδή, δυό εκλογικές αναμετρήσεις είχαμε για να ξεφορτωθούμε τους μη εκλεγμένους μας κυβερνώντες . Ούτε βέβαια τον κύριο Ράπανο για αντίστοιχους λόγους και για λόγους πρωτοκόλλου και βεβαίως για λόγους υγείας.
Αν και κάτι μου λέει ότι σε έναν τέτοιο ακαδημαϊκό άντρα δεν μπορεί να κλονίζεται η υγεία του βλέποντας απλά το σημερινό χάλι της Ελληνικής οικονομίας από το γραφείο του Υπουργού των Οικονομικών, θα έπρεπε να ήταν αφυπνισμένος από την εποχή της διαπραγμάτευσης της ένταξης της χώρας μας στην Οικονομική Νομισματική Ένωση να μην πώ και από πιο πριν.
Δυστυχώς όμως σαν να μην έφτανε η τιμητική μεν βαριά ήττα δε της Εθνικής (όχι της τράπεζας) Ελλάδος από τους Γερμανούς με 2-4 είδαμε αντί για εμάς κύριε Πρωθυπουργέ τους φιναλίστ του θεσμού Ισπανούς και Ιταλούς να πανηγυρίζουν διπλά και για την πρόκριση στον τελικό του EURO και για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών τους χωρίς τους δυσβάσταχτους όρους που με την εκρηκτική τους οξυδέρκεια πέτυχαν το αχτύπητο δίδυμο Παπανδρέου- Παπακωνσταντίνου μόνο για τον Ελληνικό λαό.
Ποιός ξεχνά το πανηγύρι που στήθηκε στο χρηματιστήριο καλοκαιριάτικα τότε που είπαμε ναι στο μεσοπρόθεσμο και πήγε στο 5,6 η ΕΤΕ πριν απο μόλις ένα χρόνο;
Ούτε το 2004 όταν το σήκωσε ο Ζαγοράκης το τιμημένο δεν ανακουφιστήκαμε τόσο.
Αλλά είναι μάλλον λάθος η απαίτηση μου από τον κλινήρη πρωθυπουργό, από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα έπρεπε να ζητάω τα ρέστα πως και δεν κατάφερε δηλαδή να εμπλέξει και την Ελλάδα στην διαπραγμάτευση και να απαιτήσει αντίστοιχους όρους με αυτούς των Ιταλών και των Ισπανών, δεν καταλάβαινε από οικονομικά επειδή και αυτός είναι της νομικής;
ή δεν του το επέτρεπε η γερμανική του εκπαίδευση και η διπλωματική του ευγένεια ή μήπως το πρωτόκολλο της Ελληνικής Προεδρευομένης Δημοκρατίας δεν του δίνει κανένα τέτοιο δικαίωμα;
Και εάν δεν του το δίνει τι πήγε να κάνει εκεί ο χριστιανός να τονίσει με τον τρόπο του την ανάγκη αλλαγής του πολιτεύματος από προεδρευόμενη σε προεδρική Δημοκρατία;
Eξάλλου όταν ο Ανδρέας αφαιρούσε και τα τελευταία δικαιώματα του Προέδρου της Δημοκρατίας ο Παπούλιας υπουργοποιημένος εκεί δίπλα του δεν ήταν ή κάνω λάθος;
Άσχετο αλλά αυτοβιογραφικό ,πριν μερικά χρόνια πήγα σε ένα εξαιρετικό πρώην στρατιωτικό οφθαλμίατρο και έκανα μια επέμβαση με λέιζερ στα μάτια μου για να μειωθούν οι 8 βαθμοί μυωπίας που είχα από παιδάκι, η εγχείριση έγινε στις 8 το βράδυ και την άλλη μέρα το πρωί ξύπνησα στις 6:45 ντύθηκα οδήγησα μέχρι την δουλειά μου και δούλεψα χωρίς πρόβλημα όρασης.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο Θεσσαλονικιός οφθαλμίατρος μου ήταν τόσο πολύ καλύτερος από τον οφθαλμίατρο του Πρωθυπουργού!
Όμως η χρονική στιγμή που ο πρωθυπουργός είχε την περιπέτεια με την υγεία του για την οποία και εγώ όπως και ο Ελληνικός λαός του ευχόμαστε ολόψυχα περαστικά , συνιστά μια πραγματικά διαβολική σύμπτωση, που αν κολλήσω και μερικά ακόμα κομμάτια του παζλ ανασύροντας από την μνήμη μου την αλλαγή της στάσης του αναφορικά με την ψήφιση του «μνημονίου 2» και την αφόρητη πίεση που του ασκήθηκε εντός και εκτός συνόρων, βγάζω μια ενοχλητική για μένα εικόνα ενός Πρωθυπουργού που πολύ του βόλεψε η ασθένεια του για την μελλοντική αποποίηση ευθυνών του από την αποτυχία της διαπραγμάτευσης της τελευταίας συνόδου.
Η τοποθέτηση του υπουργού Ανάπτυξης Κωστή Χατζηδάκη για επαναδιαπραγμάτευση έστω και στα λόγια είναι καλό να λέγεται ασχέτως αν μου μοιάζει με ευχολόγιο η λογική του : «όσα περισσότερα κάνουμε στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών, τόσο περισσότερα μπορούμε να πετύχουμε στη συνέχεια, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης του δημοσίου χρέους με βάση τις αποφάσεις που ελήφθησαν στην ΕΕ».
Μόνο που κύριε πρωθυπουργέ για κακή μας τύχη την κρίσιμη στιγμή της επαναδιαπραγμάτευσης την ώρα εκείνη που απο εσάς περίμενε λύση η Ελλάδα μας την ώρα που θα μπορούσατε ακόμα και με βέτο να μπλοκάρετε τις εξελίξεις και να απαιτηθεί κοινή αντιμετώπιση όλων των χωρών που ζητούν στήριξη εσείς δηλώσατε ΑΠΩΝ.
Θα σας δούμε άραγε συνεπή με τις πατριωτικές σας προδιαγραφές να δίνετε το ΠΑΡΟΝ στο επόμενο ραντεβού με την ιστορία ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου