Ο Πρόεδρος της Διεθνούς Σοσιαλιστικής κ. Παπανδρέου, μας είχε πει, σχετικά με την παγκόσμια διακυβέρνηση:
«Απαιτείται μια πιο δημοκρατική και ενημερωμένη διακυβέρνηση σε παγκόσμιο επίπεδο, πέραν των συνόρων. Που θα εγγυάται κανόνες, διαφάνεια και καταπολέμηση της αδικίας»!…
Κι ακόμη πως «η σοσιαλιστική διεθνής θεωρεί τη μεταρρύθμιση της παγκόσμιας διακυβέρνησης…ως βασική της προτεραιότητα».
Για να τα επαναλάβει, τώρα, και ο κ. Βενιζέλος, αποφαινόμενος και αυτός πως:
«Η ανακύκλωση της διεθνούς κρίσης μπορεί να αντιμετωπιστεί μέσα…από ένα νέο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης, οικονομικής και πολιτικής».
Πληροφορώντας μας ακόμη ότι «η Ευρωπαϊκή Ένωση έστειλε στις αγορές ένα αίτημα για παγκόσμια οικονομική διακυβέρνηση. Και έδειξε την αποφασιστικότητά της να προστατεύσει το ευρώ». Αλλά, σε βάρος, όπως φαίνεται, των Ευρωπαίων…
Αξίζει-νομίζω-τον κόπο ν’ ασχοληθούμε κι εμείς, έστω και ακροθιγώς με το συγκεκριμένο θέμα.
Και βέβαια δεν φιλοδοξούμε να διεισδύσουμε στους δαιδαλώδεις μαιάνδρους των οικονομικών λαβυρίνθων. Γιατί, για την περιήγηση στους χώρους α τούς, είναι άλλοι αρμοδιότεροι.
Εδώ θα επιχειρήσουμε να ιδούμε το θέμα, όσο απλούστερα μπορούμε. Τόσο από τη σκοπιά του Ευαγγελίου, όσο και την όποια πείρα μας προσφέρει η πραγματικότητα.
Και ας αρχίσουμε απ’ την πραγματικότητα:
Από ποιους ζητούν οι εραστές της παγκοσμιοποίησης να μας εισαγάγουν στον βιομηχανικό ορνιθώνα της;
Απ’ τις, λεγόμενες, αγορές, μας λένε. Και, αν δεν κάνω λάθος, μιλώντας μας για αγορές, μας μιλούν για τους αξιότιμους μεγάλους ευεργέτες μας, τους τοκογλύφους.
Οι οποίοι θα μας προσφέρουν «κανόνες», «δικαιοσύνη» και «διαφάνεια». Και όσα ακόμη δεν μπορεί το μυαλό του ανθρώπου να χωρέσει. Μέχρι και του «πουλιού το γάλα»…
Κι, όσο για τα αγαθά αισθήματα, που οι τοκογλύφοι τρέφουν, για όλους τους λαούς και ιδιαίτερα για μας τους Έλληνες, έχουμε πρόσφατες και άκρως ειδυλλιακές εμπειρίες.
Όπως, εξάλλου, και για την «πιο δημοκρατική και ενημερωμένη διακυβέρνηση» δεν θα χρειαστεί να πάμε και πολύ μακριά. Μας αρκεί η δικά μας διακυβέρνηση των τελευταίων χρόνων.
Ασφαλώς και οι τοκογλύφοι είναι η αφρόκρεμα του καπιταλισμού. Ο οποίος με όλες τις παραφυάδες του δολοφονεί ετησίως εκατομμύρια ανθρώπων.
Και αυτό, που θέλουν να πετύχουν τώρα, με την παγκοσμιοποίηση είναι να συστηματοποιήσουν και να διευρύνουν το δολοφονικό τους καθεστώς.
Ασφαλώς και θα κάνουν την ίδια και χειρότερα, με όσα, έκαναν και στα διαβόητα κρεματόρια τους οι Ναζί. Αλλά σε παγκόσμια κλίμακα. Όχι όμως τόσο βάναυσα και τόσο προκλητικά. Αλλά με πιο ήπια και πιο «πολιτισμένα» μέσα…
Άλλωστε μην ξεχνάμε πως είναι και «αντιρατσιστές».
Όλα κι όλα! Σέβονται τους ανθρώπους, αδιακρίτως χρώματος. Αλλά, από το άλλο μέρος, ληστεύουν τον ιδρώτα τους και πίνουν το αίμα τους, επίσης αδιακρίτως χρώματος.
Προσέξατε πώς κλιμάκωσαν τη δική μας εξόντωση;
Μας επέβαλαν να ξεριζώσουμε τις ελιές και τα αμπέλια μας. Για να μην έχουμε επάρκεια αγαθών. Έτσι ώστε να αφεθούμε στο έλεος της αυθαιρεσίας τους.
Συρρίκνωσαν τις αποδοχές και πολλαπλασίασαν τους φόρους, ώστε να δημιουργήσουν εφιαλτικά αδιέξοδα και να εξωθήσουν τους πολίτες στην απόγνωση και τις αυτοκτονίες.
Και στη συνέχεια με τα δολοφονικά τους φάρμακα, αποβλέπουν στο να μας δηλητηριάζουν σιγά-σιγά και να μας εξαποστέλλουν «εις τόπον χλοερόν». Όπως φαίνεται να συμβαίνει, τώρα, με τα, λεγόμενα, γενόσημα.
Κι ακόμη πιο πέρα, με τα μεταλλαγμένα τους τρόφιμα, θα προσπαθήσουν να μας καταστήσουν άβουλα ανθρωποειδή. Σαν τα κοτόπουλα των βιομηχανικών ορνιθώνων.
Και γιατί όλα αυτά;
Μα για το Μαμωνά.
Και ποια είναι η σχέση και η θέση του Μαμωνά απέναντι στο Ευαγγέλιο;
Η ίδια με το Σατανά!
Κι ας προσπαθούν κάποιοι να ταυτίσουν την παγκοσμιοποίηση με τη βασιλεία του Θεού. Η μία απέχει από την άλλη, όσο και ο Θεός από το Σατανά.
Και τι σημαίνει αυτό;
Πάμπολλα!
Και ένα από τα πολλά είναι ότι για την παγκοσμιοποίηση ο άνθρωπος δεν έχει καμιά απολύτως αξία.
Και γι’ αυτό μπορεί να θυσιάζεται απεριόριστα και αδιάκριτα στο βωμό του Μαμωνά. Ο οποίος είναι το παν.
Ενώ για τη Βασιλεία του Θεού ο άνθρωπος, ο καθένας άνθρωπος, είναι απόλυτη αξία.
Και βρίσκεται πάνω, όχι μόνο από το μαμωνά, αλλά κι απ’ όλους τους άθλιους νόμους και τους κανόνες του καπιταλιστικού Μεσαίωνα και της παγκόσμιας διακυβέρνησης …
Κάποιοι, πολιτικοί, λένε ότι όσοι δεν ενταχθούν στην παγκόσμια διακυβέρνηση, είναι καταδικασμένοι να χαθούν.
Αλλά στην πραγματικότητα, το ακριβώς αντίθετο ισχύει.
Η ιστορία των αιώνων φωνάζει ότι ποτέ ο δρόμος του Σατανά δεν οδήγησε στη σωτηρία.
Όπως και ο δρόμος του Θεού δεν οδήγησε ποτέ στην απώλεια …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου