Εκλογές στην πόρτα των Β/ηπειρωτών

Του Γιώργου Τζομάκα

Γεν. Αντιπρόεδρου Δ.Ε.Ε.Ε.Μ. ΟΜΟΝΟΙΑΣ

Όλες οι δημοκρατίες του κόσμου συνήθως καλούνε τους πολίτες τους κάθε τέσσερα χρόνια να επιβεβαιώσουν τις διάφορες πολιτικές τους, εάν αυτές είναι προς το συμφέρον της χώρας αλλά και των ιδίων ή να απορρίψουν τις πολιτικές που ερημώνουν τους ψηφοφόρους και τους οδηγούν σε αδιέξοδο.

Οι Βορειοηπειρώτες είναι οι ευνοούμενοι του δημοκρατικού συστήματος  και καλούνται να πούνε τη γνώμη τους διά της ψήφου σε δύο κράτη. Δηλαδή στην Ελλάδα που είναι το εθνικό τους κέντρο αλλά και στην Αλβανία όπου είναι πολίτες για λόγους τους οποίους γνωρίζουμε. Σύντομα στην Αλβανία θα διεξαχθούν βουλευτικές εκλογές όπου το σύστημα κι’ εκεί όπως στην Ελλάδα και την Ιταλία κινδυνεύει να έχει ως αποτέλεσμα πολυκομματική κυβέρνηση.
Στην μετακομμουνιστική εποχή οι Έλληνες της Αλβανίας ξεκίνησαν με 5 αντιπροσώπους στην Αλβανική Βουλή (300 οι βουλευτές) 3 αντιπροσώπους, (140 βουλευτές) και ένας τώρα επίσης. Εάν εξαιρέσουμε την πρώτη διακυβέρνηση του κ. Μπερίσα 1992-1996 και την τετραετία 2009-2013 οι Έλληνες πολιτικοί στην Αλβανία δεν έχουν λόγο στα κυβερνητικά πεπραγμένα μέσω της ΟΜΟΝΟΙΑΣ που εκπροσωπεί τα συμφέροντα της οργανωμένης μειονότητας. Τουναντίον μέσω αλβανικών κομματικών οργανισμών άτομα ελληνικής καταγωγής βρίσκονται σε υπουργικούς θώκους κυρίως λόγω της εθνικής καταγωγής για βιτρίνα εξιλέωσης στους ξένους της άγριας Αλβανικής δημοκρατίας.

Η μοναδική καινοτομία στα Β/ηπειρωτικά είναι η παρουσία της οργανωμένης μειονότητας επικεφαλής των 9 επαρχιών πράγμα το οποίο κρατάει ζωντανό τόσο τον ελληνισμό όσο και τη συνέχεια εκεί. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι οι όροι και τα κριτήρια επιλογής των υποψηφίων επάρχων από την Ομόνοια επιβεβαιώνονται με την επανεκλογή τους, αλλά και η δημοκρατικότητα αφού δεν υπάρχουν μόνιμοι έπαρχοι.

Τώρα οι εκλογές του Ιούνη και το διακύβευμα από το αποτέλεσμα αυτών.

Μελετώντας τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 2009 αντιλαμβανόμαστε το αποτέλεσμα του κατακερματισμού των ψήφων των Ελλήνων της Αλβανίας.

Οι Β/ηπειρώτες ψηφοφόροι στην περιφέρεια Αυλώνος, από το  Καρρόκι ως την Χιμάρα και την Άρτα ξεπερνούν τους 60.000 χιλιάδες.  Αυτό σημαίνει πως εμείς θα μπορούσαμε να εκλέξουμε 9 βουλευτές.

Λόγω όμως της φυγής προς τα αλβανικά κόμματα και της αδιαφορίας που μας δέρνει όλους μας, θα μας ψηφίσουν από 9 έως 10.000 ψηφοφόροι.

Στο Αργυρόκαστρο ακόμα χειρότερα. Εκεί κατά πάσα πιθανότητα θα υπάρξουν 3 υποψήφιοι ελληνικής καταγωγής ΟΜΟΝΟΙΑ – Δ.Κ. – L.S.Ι. Παραφράζοντας στην καθαρά ομιλούμενη γλώσσα της ειλικρίνειας η δυσκολία είναι εμφανής και χρειάζεται μεγάλος αγώνας για ένα θετικό αποτέλεσμα.

Δηλαδή στην πάλαι ποτέ πρωτεύουσα της Αυτονομίας του Ζωγράφου, χρειάζεται μεγάλος αγώνας και περίσσια εθνική ευθύνη για να εκλέξουμε βουλευτή.

Στη Πρεμετή, την Κορυτσά και την Μοσχόπολη μπορούμε να συμπεράνουμε το ίδιο. Η μη συμμετοχή μας στην κυβέρνηση δεν μας βοηθάει. Μοχλός πίεσης μέσω συμβολαίων εργασίας και θεωρήσεων έχει πλέον εκλείψει λόγω και της μεγάλης οικονομικής κρίσης που μαστίζει όχι μόνο την Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Ευρώπη. Σε τούτη την εποχή του νοικοκυρέματος που ζούμε, για την ιδιαίτερη πατρίδα μας οι Β/ηεπειρώτες δεν πρέπει να πεθάνουμε, αλλά πρέπει να νικήσουμε τα τρία κακά της μοίρας μας.

Πρώτον: Να σταματήσει η διαρροή ψηφοφόρων άρα αιμοδότηση των αλβανικών κομμάτων από τους Έλληνες. Μόνον οι 17.00 Έλληνες που ζούνε στα Τίρανα θα μπορούσαν να εκλέξουν 2 και συν βουλευτές. Αυτό είναι ανατριχιαστικό από μόνο του.

Στη συνέχεια, να επιστρέψουν στις ρίζες οι ελληνικής καταγωγής βουλευτές και πολιτευτές σε όποια θέση και αν βρίσκονται. Φανταστείτε την Αλβανική Βουλή με μια ντουζίνα Έλληνες Β/ηπειρώτες στο Κοινοβούλιο. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, να εκλέγονται με όποια σημαία και να ανεξαρτητοποιούνται στη συνέχεια. Είναι εγκληματικό να δηλώνουν πως θα ψηφίσουν ότι φέρει στη Βουλή η κυβέρνηση και το κόμμα στον οποίοι ανήκουν.

Το σαράκι της φυλής μας είναι η διχόνοια. Η διχόνοια δεν έρχεται από μόνη της, είναι προϊόν συγκεκριμένων πολιτικών. Χρέος των κρατούντων είναι να ακούνε όλες τις φωνές και όλοι να συνεισφέρουν στην αναγέννηση του ελληνισμού, χωρίς αποκλεισμούς.

Φανταστείτε εάν στις επερχόμενες εκλογές θα κατέβαιναν οι Έλληνες με ένα και μοναδικό ψηφοδέλτιο το οποίο θα έστελνε μήνυμα στα Τίρανα και στη δική μας Αθήνα πως οι Β/ηπειρώτες αναλαμβάνουν τις τύχες τους και θα παλέψουν για την προκοπή τους.

Από τα Τίρανα απαιτούμε, δεν επαιτούμε αυτά που μας ανήκουν και θα διαπραγματευτούμε ως ίσοι προς ίσους εάν η Αλβανία θέλει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας και όχι να την βάλλουν από το παράθυρο Αμερικανοί και Γερμανοί.

Η μειονότητα είναι αμετακίνητη στις θέσεις της σε θέματα που αφορούν την επιβίωσή της και συνάμα την αξιοπρέπειά της απέναντι στο Αλβανικό κατεστημένο και κυρίως στο βαθύ Αλβανικό κράτος το οποίο έχει στοιχεία οθωμανικού και οπισθοδρομικού χαρακτήρα.

Η ασφάλεια των συμπατριωτών μας είναι προϋπόθεση για να ζήσουν οι Β/ηπειρώτες στις πατρογονικές εστίες. Να φύγει ο βραχνάς των αλβανικών υπηρεσιών πάνω από τα κεφάλια των δικών μας επιχειρήσεων και να σταματήσει η εκδικητική πολιτική των υπαλλήλων τους, με πρόστιμα και άδικες αποφάσεις εις βάρος μας. Να ξεκαθαρίσει το καθεστώς της ακίνητης περιουσίας και να πάει η γη στον ιδιοκτήτη της. Να επιστραφούν τα λιβάδια στις ελληνικές κοινότητες και να φύγουν οι αλλοεθνείς που παρανόμως κατέχουν τους λιβαδότοπους.

Να αναγνωρίσει το Αλβανικό κράτος την απογραφή της ΟΜΟΝΟΙΑΣ και να έχουμε δικαιώματα ως ευρωπαίοι πολίτες χωρίς αποκλεισμούς λόγω της ελληνικής μας καταγωγής.

Από την Αθήνα οι Β/ηπειρώτες χρειάζονται επιτακτικά ένα οδικό χάρτη για μια νέα πορεία. Έτσι ίσως σώσουν ότι απέμεινε από την πάλαι ποτέ πατρίδα του Σπυρομήλιου και του Ζωγράφου. ΟΙ θυσίες είναι δεδομένες αρκεί να μην είναι μόνο σφαγή χωρίς νόημα και στόχο. Η απόδοση ελληνικής ιθαγένειας είναι η μια όψη του νομίσματος στο χρέος της ελληνικής πολιτείας.

Στα 22 χρόνια που ζούμε την πολυκομματική δημοκρατία στην Αλβανία (έστω με τις ατέλειές της), έχουμε απολαύσει την φροντίδα της Ελλάδας κυρίως τα πρώτα χρόνια του ανοίγματος.

Η δράση του ΕΙΥΑΠΟΕ υπό τις οδηγίες του τότε ΥΠΕΞ και σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ήταν αιμοδότης για το αδύναμο σώμα των Ελλήνων της Αλβανίας αλλά και οι Αλβανοί επωφελήθηκαν χωρίς διακρίσεις.

Η σπουδαία αυτή αρχή κράτησε 3 ημέρες όσο δηλαδή κρατάνε τα θαύματα. Η κορύφωση της φροντίδας εκ μέρους της Ελλάδας ήρθε για τους πατέρες και παππούδες μας με την απολαβή της σύνταξης ανασφάλιστου του ΟΓΑ και τα βιβλιάρια υγείας για όσους χρειάζονται ιατρική περίθαλψη. Στον καιρό της κρίσης, που και οι Έλληνες θυσιάζουν μέρος από τα εισοδήματα, μισθούς, συντάξεις, περιουσίες, οι Β/ηπειρώτες τα έχασαν όλα αφού η μοναδική παρηγοριά ήταν τα 360 ευρώ της σύνταξης, με την οποία ζούσαν στην Αλβανία αλλά και στην Ελλάδα.
Τώρα η μοναδική λύση είναι να πεθάνουν με τη σειρά.

Παρά τα μνημονικά και την νέα κατάσταση περί τα οικονομικά και τις πολιτικές λιτότητας η ζωή συνεχίζεται και ο Ιούνης των εκλογών στην Αλβανία πλησιάζει. Η πρόσφατη επίσκεψη στελεχών στο ΥΠΕΞ και η συνάντηση με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο ανοίγει κάποιο παράθυρο για νέα συνεννόηση και μια νέα αρχή. Για πρώτη φορά κάθισαν στο ίδιο τραπέζι ΟΜΟΝΟΙΑ και MEGA.

H πρωτοβουλία από μόνη της έχει σημασία, το ζητούμενο δεν είναι ποιος παπάς λέει όμορφα λόγια και ποιος δεν τα καταφέρνει στη Θεία Λειτουργία.

Η Ελλάδα μας θέλει όλους, δεν θα κάνει όμως αυτή το χρέος μας προς την πατρίδα που κληρονομήσαμε από τους προγόνους. Η ενότητα και η Ομόνοια μεταξύ μας πρέπει να γίνει πράξη και η προσπάθεια αυτή χρειάζεται μαζικότητα.

Κανενός οι πλάτες δεν είναι τόσο δυνατοί για να σηκώσουν το βάρος για την τύχη και το αύριο των παιδιών μας γι’ αυτό απαιτείται να είμαστε όλοι μαζί, και κυρίως ενωμένοι απέναντι στον Αλβανικό επιθετικό τρόπο αφελληνισμού.

Οι διαφορές μεταξύ μας παύουν να υφίστανται όταν ένας ή όλοι βαλλόμαστε από τους ακραίους εθνικιστές Αλβανούς και το μήνυμά μας πρέπει να φτάσει στους παραλήπτες. Τώρα στις εκλογές. Τι θέση έχει ο ελληνισμός στο Αλβανικό οικοδόμημα; Εάν κρίνουμε την έως σήμερα πορεία, ο ρόλος μας είναι διακοσμητικός.  Δηλαδή για τα μάτια των ξένων κέντρων αποφάσεων όπου οι Αλβανοί πολιτικοί χαριεντίζονται πως έχουν τη δική μας μειονότητα στα ώπα-ώπα. Στις εκλογές του Ιούνη τι θα γίνει! Αν συνεχίσουμε έτσι με νοοτροπία διχόνοιας τίποτε το συνταρακτικό. Το πολύ-πολύ να βγάλουμε ένα βουλευτή όπως είναι και το δόγμα «από την αναβροχιά καλό  και το χαλάζι» ή κανέναν εάν συνεχίσει να παίζει το άθλημα της διχόνοιας με υπαιτίους τους προπονητές στις ομαδούλες Γ’ κατηγορίας. Υπάρχει ανάγκη για ενότητα, με σύμβολο την ΟΜΟΝΟΙΑ, η οποία θα είναι στοργική προς όλους τους Έλληνες. Να πάμε ενωμένοι στις εκλογές, είναι υπέρτατη υποχρέωση. Αριθμητική υπεροχή για εκλογή δεύτερου και τρίτου βουλευτή υπάρχει. Ας το προσπαθήσουμε και θα νικήσουμε τον κακό μας εαυτό. Εάν δεν το πράξουμε ο κακός λογαριασμός όπως πάντα θα πάει στον κοσμάκη ο οποίος θα συνεχίσει το δρόμο του ξεριζωμού και οι Αλβανοί όλο και θα κατεβαίνουν προς τα ελληνοαλβανικά σύνορα για να μας θυμίζουν κάθε 28^η Νοεμβρίου (εθνική τους εορτή) την Πρέβεζα, τα Γιάννενα, την Τσαμουριά και κάθε τρελό όνειρό τους.

Ελπίζω εις το όνομα του μέλλοντος για τα παιδιά μας και στο χρέος προς την κοινή πατρίδα όλων μας να πρυτανεύσει το εθνικό αίσθημα βάζοντας πάντα πάνω απ’ όλα το κοινό συμφέρον.