Tου Γιάννη Δούκα
πρώην μέλους της Ε.Ε. της ΟΜΕ – ΟΤΕ
Με προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στις επιπτώσεις που θα έφερνε η υιοθέτηση και υλοποίηση της πρότασης συμφωνίας η οποία ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα στη Βουλή.
Με το άρθρο αυτό σήμερα επιχειρούμε να συμβάλλουμε στο τι σημαίνουν για το συνταξιοδοτικό σύστημα οι αναφορές που υπάρχουν στη συμφωνία των Βρυξελλών της 12/7/14 και στις διατάξεις του νομοσχεδίου που έχει κατατεθεί στη Βουλή.
Στις 12/7/14 οι ηγέτες των χωρών μελών της Ευρωζώνης κατέληξαν σε ένα κοινό ανακοινωθέν με το οποίο επιχειρείται να ταπεινωθεί η χώρα μας και ο Λαός της, επιχειρούν να τιμωρήσουν τη χώρα και το Λαό της για την Αριστερή κυβέρνηση που επέλεξε και για το μεγαλειώδες ΟΧΙ της 5/7/14.
Η ελληνική κυβέρνηση συμφώνησε και φέρνει για ψήφιση τη συμφωνία αυτή στη Βουλή λέγοντας περίπου ότι αυτό τελικά εδώ που έχουμε φτάσει είναι μονόδρομος. Στην άποψη αυτή έχουμε απαντήσει στο προηγούμενο άρθρο μας.
Σε ότι αφορά τη συμφωνία που επιχειρείται να ψηφιστεί μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι:
• Μέχρι τις 15/7/2015 και αφού προηγουμένως συμφωνηθεί το κείμενο με τους θεσμούς θα πρέπει η ελληνική Βουλή να νομοθετήσει «εμπροσθοβαρή μέτρα για τη βελτίωση της μακροπρόθεσμης βιωσιμότητας του συνταξιοδοτικού συστήματος ως μέρος ενός προγράμματος συνολικής αναμόρφωσης του συνταξιοδοτικού συστήματος».
• Η Ελληνική κυβέρνηση σε συμφωνία με τους θεσμούς δεσμεύεται να πραγματοποιήσει φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό σύστημα και να καθορίσει πολιτικές προκειμένου να αντισταθμίσει πλήρως τη δημοσιονομική επίπτωση της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για την συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση του 2012 και να εφαρμόσει τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος ή αμοιβαία συμφωνηθέντων εναλλακτικών μέτρων μέχρι τον Οκτώβριο του 2015.
• Οι ανωτέρω καταγεγραμμένες υποχρεώσεις είναι ένα μέρος από τις ελάχιστες προϋποθέσεις για την έναρξη των διαπραγματεύσεων.
Η βασική μας παρατήρηση είναι ότι η υιοθέτηση των ανωτέρω σημαίνει ότι τίποτε σε ότι αφορά τους παραπάνω τομείς δεν μπορεί να περάσει αν εκ των προτέρων δεν τύχει της σύμφωνης γνώμης των θεσμών. Αυτό από μόνο του σημαίνει εκχώρηση της δυνατότητας νομοθέτησης και μάλιστα θεωρείται προαπαιτούμενο προκειμένου να ξεκινήσει η διαπραγμάτευση. Από κει και μετά και εφ’ όσον το κείμενο αυτό ψηφιστεί και γίνει νόμος του κράτους δεσμευόμαστε για τη ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, καθώς και στο ότι θα αντισταθμίσουμε τα όποια θετικά οικονομικά αποτελέσματα είχαν για τους συνταξιούχους οι αποφάσεις δικαστηρίων που είχαν σχέση με τη μεταρρύθμιση του 2012. Δεσμευόμαστε δηλαδή ότι για το όποιο οικονομικό αποτέλεσμα είχαν οι αποφάσεις αυτές θα λάβουμε κάποια άλλα συμφωνηθέντα εναλλακτικά μέτρα.
Το τρίτο κεφάλαιο του νομοσχεδίου αναφέρεται σε συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν το ασφαλιστικό σύστημα. Πριν αναφέρουμε τις συγκεκριμένες ρυθμίσεις θα πρέπει…
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στον παρακάτω σύνδεσμο:
Οι επιπτώσεις της συμφωνίας των Βρυξελλών και του κατατεθέντος νομοσχεδίου στο συνταξιοδοτικό σύστημα
Για να κάνετε προβολή αυτής της συζήτησης στον ιστό, επισκεφτείτε τη διεύθυνση : https://groups.google.com/d/msgid/agsynpasepente/001801d0bebb%249b0d0d30%24d1272790%24%40otenet.gr.
Για περισσότερες επιλογές, επισκεφτείτε τη διεύθυνση: https://groups.google.com/d/optout.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου