ΔΥΟ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΜΙΚΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

                                 Η ιστορία του μολυβιού

Το αγοράκι παρακολουθούσε τον παππού του που έγραφε ένα γράμμα. Κάποια στιγμή ρώτησε: «Γράφεις μια ιστορία που μας συνέβη; Και μήπως κατά τύχη αφορά εμένα;»
Ο παππούς σταμάτησε το γράψιμο, χαμογέλασε και είπε στον εγγονό του: «Η αλήθεια είναι ότι γράφω για σένα. Αλλά το μολύβι που χρησιμοποιώ έχει περισσότερο ενδιαφέρον από τις λέξεις που γράφω. Ελπίζω όταν μεγαλώσεις να γίνεις σαν κι αυτό».
Το παιδί κοίταξε το μολύβι με περιέργεια, αλλά δεν παρατήρησε τίποτα ιδιαίτερο σ’ αυτό.
«Μα είναι σαν όλα τ’ άλλα μολύβια που έχω δει μέχρι σήμερα!»
 «Το καθετί εξαρτάται από το πώς βλέπει κανείς τα πράγματα.
Υπάρχουν στο μολύβι πέντε χαρίσματα που αν κατορθώσεις να τα κάνεις δικά σου θα έχεις ειρηνικές σχέσεις με όλο τον κόσμο.»

«Το πρώτο χάρισμα: Μπορεί να κάνεις σπουδαία πράγματα αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάς ότι υπάρχει κάποιο χέρι που οδηγεί τα βήματά μας. Αυτό το χέρι το ονομάζουμε Θεό, και Αυτός μας οδηγεί σύμφωνα με τη θέλησή Του.»
«Το δεύτερο χάρισμα: Κάθε τόσο πρέπει να σταματάω το γράψιμο και να χρησιμοποιώ ξύστρα. Αυτή η πράξη μου, προξενεί στο μολύβι κάποιο πόνο αλλά στο τέλος το κάνει πιο μυτερό. Έτσι , μάθε ν’ αντέχεις κάποιες ταλαιπωρίες, θα σε κάνουν καλλίτερο άνθρωπο.»
«Το τρίτο χάρισμα: Το μολύβι σου δίνει πάντα  τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσεις σβηστήρα για να διορθώνεις τα λάθη σου.
Μάθε ότι το να διορθώνουμε τα λάθη μας δεν είναι κάτι κακό, αλλά είναι μάλλον απαραίτητο για να κρατηθούμε στον ίσιο δρόμο.»
«Το τέταρτο χάρισμα: Το πιο σημαντικό σ’ ένα μολύβι δεν είναι το ξύλο ή η εξωτερική του μορφή αλλά ο μόλυβδος που βρίσκεται μέσα σ’ αυτό. Γι’ αυτό να δίνεις περισσότερη σημασία στα όσα συμβαίνουν εντός σου.»
«Τέλος, το πέμπτο χάρισμα του μολυβιού: Αφήνει πάντα κάποιο σημάδι. Κατά τον ίδιο τρόπο μάθε πως ό,τι κι αν κάνεις σ’ αυτή τη ζωή θα αφήσει ίχνη, και προσπάθησε να έχεις επίγνωση των πράξεών σου.»

                          Ο γάιδαρος και το πηγάδι

Μια μέρα o γάιδαρος ενός αγρότη έπεσε σε ένα πηγάδι. Το ζώο φώναζε απελπισμένα για ώρες κι ο αγρότης προσπαθούσε να καταλάβει τι έπρεπε να κάνει.Τέλος, αποφάσισε ότι το ζώο ήταν γέρικο, και τα έξοδα που απαιτούνταν για να το βγάλει από το πηγάδι ήταν πολλά. Δεν άξιζε τον κόπο να προσπαθήσει να σώσει τον γάιδαρο. Το μόνο που σκέφτηκε να κάνει ήταν να το θάψει ζωντανό.
Κάλεσε όλους τους γείτονές του να έρθουν και να τον βοηθήσουν. Πήραν όλοι από ένα φτυάρι και άρχισαν να πετάνε χώματα στο πηγάδι. Στην αρχή, ο γάιδαρος συνειδητοποίησε τι συνέβαινε και φώναξε φρικτά. Μετά όμως, προς έκπληξη όλων, ησύχασε. Λίγα φορτία χώμα αργότερα, ο γεωργός κοίταξε κάτω το πηγάδι κι έμεινε έκπληκτος με αυτό που είδε. Ήταν κάτι καταπληκτικό!!!!
Με κάθε φτυαριά χώμα που έπεφτε στην πλάτη του, ο γάιδαρος τιναζόταν και έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Οι γείτονες του αγρότη συνέχισαν να πετάνε φτυαριές χώμα πάνω στο ζώο, κι αυτό κάθε φορά τιναζόταν κι έκανε ένα βήμα προς τα πάνω. Πολύ σύντομα, όλοι ήταν έκπληκτοι με το γαϊδούρι να έχει φτάσει στην επιφάνεια του πηγαδιού.
    Ηθικό δίδαγμα:
Η ζωή μπορεί να φέρει σε σας πολλές φτυαριές από σκουπίδια μέσα στο πηγάδι της ζωής σας. Να θυμάστε όμως πως κάθε ένα από τα προβλήματά σας αυτά είναι ένα εφαλτήριο!
Μπορούμε να βγούμε από τα βαθύτερα πηγάδια απλά με ένα τίναγμα! Πατάμε πάνω στο πρόβλημα και κάνουμε ένα βήμα πάνω! Αξίζει να το εφαρμόσουμε!