Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Απο τη μία οι αγορές "ξαναθυμούνται" τον... Θεό τους για να ερμηνεύσουν και να δικαιολογήσουν προς το πόπολο τον τυφώνα που είναι πλέον αρκετά πιθανό ότι θα συναντήσουν. Ο Σόρος!
Αυτός ο σατανάς τα προκαλεί όλα. Ρωτήστε και τους Άγγλους...
Στην ψωροκώσταινα βεβαίως, μπορεί να μην έχουνε Σόρος, αλλά έχουνε Σώρρα! Τον οποίο το "κατεστημένο" εμποδίζει να την σώσει! Όμως ο Σόρος όσο ίσως και αν το νομίζει, ή όσο και αν αρέσκεται να δημιουργείται ντόρος γύρω από το όνομά του μέσα στην...
ευδαιμονία του πλούτου και της ισχύος που του εξασφαλίζουν οι αναμφισβήτητες επιτυχημένες εκτιμήσεις του -συνοδευόμενες ωστόσο και από αρκετές αποτυχίες που παραμένουν στη σκιά- δεν είναι ο αρχικός δημιουργός εξελίξεων. Δεν τις προκαλεί.
Τις αξιοποιεί, τις προβλέπει, τις εκμεταλλεύεται και ασφαλώς τις επιτείνει. Χρησιμοποιώντας ωστόσο τα ίδια "εργαλεία" που έχουν στα χέρια τους και οι "αμυνόμενοι", που σήμερα έχουν ξεθάψει παλαιότερες πομπώδεις δηλώσεις για να ρίξουν το ανάθεμα και να βγάλουν ευθύνες από πάνω τους.
Ποια είναι η πραγματικότητα; Ότι τα έχουν κάνει μαντάρα! Ότι τους έχει ξεφύγει ο έλεγχος. Ότι τα οικονομικά προγράμματα και τα μοντέλα που ακολουθήθηκαν είχαν πολλά κενά και δεν έλαβαν υπόψη τις κοινωνίες. Ότι δεν υπήρξε ο έλεγχος στην ασυδοσία παραγόντων του παγκόσμιου και τοπικού (κατά περίπτωση) οικονομικού power game. Ότι οι κεντρικές τράπεζες καθυστέρησαν να απαντήσουν με αποφασιστικότητα στην κρίση και ότι οι ενέσεις ρευστότητας ήρθαν πολύ αργά και με αμφίβολης αποτελεσματικότητας, μακροπρόθεσμα, δράσεις και στοχεύσεις. Ότι οι πολιτικοί αποδείχτηκαν και εκείνοι κατώτεροι των περιστάσεων, φοβικοί και εμμονικοί ή και διεφθαρμένοι ή ανίκανοι.
Όλα αυτά κάποια στιγμή θα έσκαγαν. Άλλωστε, δεν πλήττονται όλοι το ίδιο. Ούτε... ενοχλούνται το ίδιο. Νομοτελειακό ήταν ότι θα συμβεί. Βεβαίως το παιχνίδι δεν τελείωσε. Ποτέ δεν τελειώνει. Αλλάζει ίσως, μεταλλάσσεται, τροποποιείται, αλλά δεν τελειώνει. Και δεν χάνει και τη... γοητεία του. Και βεβαίως πάντα θα υπάρχουν διάφοροι "Σόρος", "Θεοί" ή "Σατανάδες" κατά περίπτωση για να κερδοσκοπήσουν. Σε τοπικό ή σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως οι ευθύνες είναι αλλού.
Εδώ πάλι, έχουμε τον δικό μας "άγγελο" που κομίζει τη σωτηρία αλλά οι δαίμονες του συστήματος τον κατατρέχουν. Περί Σώρρα ο λόγος. Δεν το ήξερα για να είμαι ειλικρινής, το διάβασα στο άρθρο του αγαπητού φίλου -και εξαιρετικού συγγραφέα και σχολιογράφου- Χωμενίδη για τις συναθροίσεις στην ελληνική περιφέρεια, όπου ο κ. Σώρρας διεξάγει ομιλίες για τα δισεκατομμύρια που χαρίζει στο ελληνικό κράτος για να το διασώσει από την κρίση. Τι και αν έχουν αποφανθεί περί των περίφημων ομολόγων, στα οποία αναφέρεται, οι αρχές (με έγγραφο του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών) ότι είναι πλαστά. Οι νέοι "οπαδοί" που ελπίζουν στην δια Σώρρα "δεύτερη παρουσία" για τη χώρα, προφανώς εκτιμούν ότι πρόκειται για μία "συνωμοσία" είς βάρος της χώρας.
Τι να κάνουν κι αυτοί... Ο πνιγμένος από τα μαλλιά πιάνεται. Με την ευκαιρία πάντως θυμήθηκα μία ιστορία. Κάποτε, πριν από 3-4 χρόνια, ο ιδιοκτήτης μίας μικρής τράπεζας, η οποία αντιμετώπιζε τον κίνδυνο αναστολής της λειτουργίας της από την Τράπεζα της Ελλάδος, έκανε γνωστό στην κεντρική τράπεζα ότι βρήκε λύση για τις κεφαλαιακές απαιτήσεις που είχαν τεθεί. Θα προχωρούσε σε μεγάλη αύξηση κεφαλαίου μέσω εγγυήσεων που θα παρείχε ο νέος επενδυτής. Με έναν... ποταμό ομολόγων που όχι μόνο θα έκρυβαν το πρόβλημα, αλλά και θα καθιστούσαν την τράπεζα πρωταγωνίστρια.
Ποια ήταν η συνέχεια; Η τράπεζα φυσικά έκλεισε, έγινε resolution, φυσικά ούτε καν αντιμετωπίστηκε σοβαρά το θέμα των ομολόγων -άλλωστε ήταν ήδη γνωστό από καιρό το ζήτημα της πλαστότητας. Είναι δυνατόν να πίστεψε πραγματικά ο μέτοχος της τράπεζας, που αργότερα αντιμετώπισε (όχι για... τα ομόλογα βεβαίως) σοβαρά προβλήματα με τη δικαιοσύνη, ότι βρήκε θησαυρό; Άγνωστο... Να όμως που κάποιοι το πιστεύουν. Όπως κάποτε κάποιοι ήλπιζαν στον Καματερό...
Πάμε δυνατά λοιπόν. Μην κωλώνουμε με φόρους, ΕΝΦΙΑ, χαράτσια κλπ. Άλλωστε μπορεί να μην περιμένουμε σωτηρία είτε από τον Σόρος, είτε από τον Σώρρα, όμως έχουμε Αλέξη. Και από ό,τι θα ακούσουμε στη ΔΕΘ, προφανώς θα κληθούμε να πιστέψουμε ότι η χώρα μπαίνει σε τροχιά ανάπτυξης και ανάκαμψης. Δεν θα τρώμε ακριβώς με χρυσά κουτάλια, αλλά σε κάθε περίπτωση είμαστε σε καλό δρόμο. Μήπως τελικά, σε σχέση με αυτούς, είναι καλύτερα να ακούς τον Σώρρα; Μία χαρά! Τράπεζα Ανατολής και θησαυρός του Αλή Μπαμπά. Γιατί; Μόνο με τους "σαράντα κλέφτες" θα ασχολούμαστε σε αυτή τη χώρα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου