Εν έτει 1936 η Ελλάδα έφθασε σε αδυναμία αποπληρωμής δανείου προς την βελγική τράπεζα Societe Commerciale de Belgique και αρνήθηκε να συνεχίσει την εξυπηρέτηση αυτού του δανείου.
''Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και διοίκηση, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους'' !!!
Τότε η Βελγική κυβέρνηση προσέφυγε κατά της χώρας μας στο Διεθνές Δικαστήριο, που είχε ιδρυθεί από την Κοινωνία των Εθνών, με την κατηγορία, ότι αθετεί τις διεθνείς δανειακές της υποχρεώσεις. Ακλούθησαν διαδοχικά υπομνήματα της κυβέρνησης Μεταξά και μεταξύ άλλων αναφέρονταν τα εξής: «Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση, η οποία καθιστά αδύνατο για τις κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς το λαό τους. Οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δύο υποχρεώσεις ταυτόχρονα.
Είναι αδύνατον να πληρώσει μια κυβέρνηση το χρέος και την ίδια στιγμή, να παρασχεθεί στο λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στα δύο. Και, φυσικά, το καθήκον του κράτους, να εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημόσιων υπηρεσιών, υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών του. Από κανένα κράτος δεν απαιτείται να εκπληρώσει, μερικά ή ολικά, τις χρηματικές του υποχρεώσεις, εάν αυτό θέτει σε κίνδυνο τη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών του και έχει ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της Διοίκησης της χώρας. Στην περίπτωση που η αποπληρωμή των χρεών θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή και διοίκηση, η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».
Το Διεθνές Δικαστήριο, με βάσει την παραπάνω επιχειρηματολογία, δικαίωσε την Ελλάδα. Διερωτάται, λοιπόν ο κάθε ένας εξ ημών, μήπως τότε η Ελλάδα ήταν περισσότερο ισχυρή σε σχέση με σήμερα; Προφανώς όχι…Τα αυτονόητα, όμως, ίσχυαν ακόμα και επί της Δικτατορίας του Μεταξά!!
Η τεράστια διαφορά του μακρινού χθες με το σήμερα.
Σήμερα κυβερνήτης της Ελλάδος δεν είναι ο Ιωάννης Μεταξάς. Είναι ο “αριστερός” Αλέξης Τσίπρας και κυβέρνηση όλη η αλητοπαρέα του. Που δεν θα χάσει την ευκαιρία να μας θυμίσει ότι το περήφανο “ΟΧΙ” το είπε ο ελληνικός λαός και όχι ο τότε Κυβερνήτης της Ελλάδος.
Αυτός – ο Αλέξης Τσίπρας – αλλά και οι προηγούμενοι κυβερνήτες της Ελλάδος, οδήγησαν την Πατρίδα μας στην απόλυτη εξαθλίωση. Υπογράφουν Μνημόνια με τους “δανειστές – τοκογλύφους” εταίρους μας στην ΕΕ, προστατεύοντας τα συμφέροντά αυτών και όχι τα συμφέροντα του λαού και της Πατρίδος.
Ας κάνει ο καθένας από εμάς τις συγκρίσεις του και ας βγάλει τα συμπεράσματά του!!
Τι πράττει ο λαός μας σήμερα;
Αλλά τελικά, που βρίσκεται σήμερα η ελληνική περηφάνια, ο εγωισμός, ο τσαμπουκάς που διέθετε παλιά ο Έλληνας; Είναι δυνατόν όλοι αυτοί, της σημερινής κυβερνήσεως – αλλά και των προηγούμενων κυβερνήσεων των Μνημονίων - να είναι Έλληνες, απόγονοι όλων των Ελλήνων που παραπάνω αναφέρω; Είναι δυνατόν να κυλάει στις φλέβες τους αίμα ελληνικό; Είναι δυνατόν αυτά τα σημερινά άψυχα και άβουλα ανθρωπάκια να αυτοαποκαλούνται Έλληνες και να διαχειρίζονται τις τύχες μας; Πρέπει, επιτέλους, να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε πως, οι πρόγονοί μας έδωσαν τη ζωή τους. Και όσοι τελικά επέζησαν από τον υπέρ πάντων αγώνα, έδωσαν στην Πατρίδα χέρια και πόδια. Γι΄ αυτό πρέπει, επιτέλους να ξυπνήσουμε και να καταλάβουμε πως οι πρόγονοί μας δεν άφησαν τα κόκαλά τους, που είναι ακόμη μετά από τόσες δεκαετίες διάσπαρτα και άταφα στη Βόρειο Ήπειρο, για να έρχονται σήμερα οι επικυρίαρχοι Γερμανοί και να μας κυριεύουν, χωρίς να πέσει μια ντουφεκιά. Γιατί τους επιτρέπουμε να μας βιάζουν καθημερινά; Γιατί ανεχόμαστε την μετάλλαξη που μας επιβάλλουν; Πότε θα αντιδράσουμε; Θα παραδώσουμε στα παιδιά μας μια Πατρίδα καθημαγμένη και κατεστραμμένη;
Παναγιώτης Αποστόλου
Επικεφαλής της “Ελλήνων Πολιτείας”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου