Αποστολή: Πέτρος Κασιμάτης
Ο χρόνος είναι αλλιώτικος καθώς διασχίζω τον ορεινό όγκο των Καρπαθίων. Περνώ χωριά που τ’ όνομα τους δεν θα το συγκρατήσω ποτέ. Περνώ ποταμούς, χιονισμένα τοπία, σκιερά δάση. Η υγρασία κατοικεί στα κόκκαλα αυτών που διασχίζουν τις πλαγιές. Η παγωνιά παρέα με την ομίχλη. Ακούμε τους λύκους.
Για λύκους «μιλάνε» και τα ίχνη της ιστορίας. Δεν έχει περάσει από δω ποτέ Έλληνας δημοσιογράφος. Σε ένα μέρος που ξετυλίχθηκε πλούσια η Ελληνική ιστορία. Που την αγνοούμε. Και που μας αγνοεί και αυτή. Ας αφήσουμε όμως τα μεταφυσικά…
Σε έναν τόπο μυστηριώδη και μαγικό, μακριά απ’ τα τουριστικά στίφη και τους Γιαπωνέζους με τις ντίτζιταλ κάμερες, εδώ ξετυλίγεται μια απόκοσμη αποκάλυψη.
Σε αυτή τη γωνιά των Καρπαθίων, στο έδαφος της σημερινής Δ. Ουκρανίας που στους προηγούμενους αιώνες ήταν η επικράτεια της μεγάλης Αυστροουγρικής αυτοκρατορίας, εντοπίστηκε με ακρίβεια μόλις πρόσφατα (γιατί σαν ιστορικό γεγονός ήταν καταγεγραμμένο) η φυλακή του Αλ. Υψηλάντη. Του αρχηγού της Φιλικής Εταιρίας που μετά το Δραγατσάνι οδηγήθηκε στην προδοσία απ’ τους Αυστριακούς του Μέττερνιχ και κλείστηκε στα πιο σκληρά κάτεργα της εποχής. Ο Αλ. Υψηλάντης ονειρευόταν μια ελεύθερη Ελλάδα. Κι ότι η επανάσταση αρχίζοντας απ’ τη Μολδοβλαχία και τα χιονισμένα Καρπάθια ίσως έδινε το πολυπόθητο όνειρο στους Ρωμιούς. Ο χρόνος σεβάστηκε το όνειρο του κι έμαθε μέσα σε αυτά τα παγωμένα κάτεργα πως η θυσία του δεν πήγε χαμένη. Διαβάστε την συνέχεια του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου