Ξεκίνησε χθες στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων η δίκη ενός 62χρονου εκπαιδευτικού, κατηγορούμενου για ζωοκλοπή (κατά συναυτουργία με αγνώστους) μελισσοσμηνών μαζί με τις κυψέλες τους.
Ο κατηγορούμενος ωστόσο αρνήθηκε ότι έκλεψε μελισσοσμήνη και παραδέχτηκε μόνο ότι βρήκε και πήρε πεταμένα κουτιά, γιατί “έχει τη... λόξα να τα επισκευάζει”. Ο πολιτικώς ενάγων, μετά την καταγγελία του οποίου στην Αστυνομία συνελήφθη ο κατηγορούμενος, είπε χθες στο δικαστήριο ότι κάποιοι, στις 24 Μαρτίου του 2012, έκλεψαν από τα μελίσσια του στην Τσακώνα 40 κυψέλες, τις 35 από τις οποίες μαζί με τον πληθυσμό.
Επίσης, οι κλέφτες άρπαξαν και 17-18 τελάρα γεμάτα με μέλι και γόνο – ενώ εκτίμησε τη ζημιά γύρω στα 60.000 ευρώ. Είπε ακόμα ότι ένας γνωστός του είδε πεταμένα σε μια γράνα κάποια κουτιά που τα αναγνώρισε από τον μοναδικό κωδικό τον οποίο χαράσσει ο κάθε μελισσοκόμος. Ετσι, οδηγήθηκαν στο κτήμα του κατηγορούμενου στο Βασιλικό, όπου -σύμφωνα πάντα με την κατάθεση του πολιτικού ενάγοντα- βρήκαν 18 από τις κυψέλες τους και κάποια τελάρα.
Ο συνήγορος υπεράσπισης Βασίλης Αμανατίδης επεσήμανε στον μάρτυρα ότι από το μελισσοκομικό του βιβλιάριο προκύπτουν 15 κυψέλες λιγότερες, και όχι ο αριθμός που επικαλείται.
Ο συνήγορος πολιτικής αγωγής Παναγιώτης Νταής ανέφερε στο δικαστήριο ότι στο κτήμα και την αποθήκη του κατηγορούμενου η Αστυνομία βρήκε κουτιά (δεν είπε συνολικό αριθμό) με 8 διαφορετικούς κωδικούς, τα οποία είχαν κλαπεί από διαφορετικά σημεία της Πελοποννήσου – ενώ κάποια είχαν ξυσμένους τους κωδικούς, κάτι που απαγορεύεται.
Στη δίκη, που ολοκληρώνεται σήμερα με τις αγορεύσεις εισαγγελέα και συνηγόρων, κατέθεσαν και άλλοι μελισσοκόμοι οι οποίοι είχαν πέσει θύματα κλοπής και αναγνώρισαν κυψέλες τους ανάμεσα σε αυτές που βρέθηκαν σε χώρους ιδιοκτησίας του κατηγορούμενου.
Ο ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥ
Ο κατηγορούμενος στην απολογία του ισχυρίστηκε ότι από μικρό παιδί, όταν έχασε τον πατέρα του, βρήκε παρηγοριά στα μελίσσια και μαθήτευσε δίπλα στον παππού του ως ερασιτέχνης μελισσοκόμος. Δήλωσε ότι όλα σχεδόν όσα ακούστηκαν στην δίκη ήταν ψέματα και ότι ο ίδιος βρήκε πεταμένα τα κουτιά στον όχθο και τα πήρε. Υποστήριξε ότι ναι μεν ήταν λάθος του, αλλά τότε δεν το έβλεπε έτσι και αφέθηκε στο πάθος του να βρίσκει πεταμένες κυψέλες και να τις επισκευάζει. “Λόξα” το ονόμασε χαρακτηριστικά στο δικαστήριο ο κατηγορούμενος και επικαλέστηκε ότι τα κουτιά και τα 15-20 το πολύ μελίσσια που διατηρούσε στο κτήμα τα έβλεπε όποιος περνούσε από το δρόμο και δεν τα είχε κρυφά, γιατί δεν ήταν κλεμμένα.
Είπε ότι ως ερασιτέχνης και επειδή ποτέ δεν τα μετακινούσε γιατί τα ήθελε μόνο για να βγάζει λίγο μέλι που το κατανάλωνε η οικογένειά του, δεν μπήκε ποτέ στη διαδικασία να βγάλει κωδικό και μελισσοκομικό βιβλιάριο, ισχυρίστηκε σε άλλο σημείο της απολογίας του. Ο κατηγορούμενος υποστήριξε ακόμη πως όταν η διοικητής του Αστυνομικού Τμήματος Κοπανακίου τον πήρε τηλέφωνο στις 23 Αυγούστου του 2012, πήγε αμέσως, βρήκε τα κουτιά στο χτήμα και το σπίτι του, και τα παρέδωσε μόνος του δύο ημέρες μετά, επισημαίνοντας ότι αν ήθελε και είχε κάνει κάτι κακό, είχε το χρόνο να καταστρέψει ή να εξαφανίσει τις κυψέλες.
Γράφτηκε από την Νικολέττα Κολυβάρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου