– Α – Τα ελεύθερα τα κράτη που ανήκουνε στη Δύση,
τις κοινωνικές αξίες έχουνε ιεραρχήσει.
Η ζωή του κάθε ανθρώπου κορυφαία
θεωρείται,
θέση αποδεκτή απ’ όλους που αυτονόητη
νοείται.
Όταν η ζωή εκλείψει δεν υπάρχει τίποτ’
άλλο.
Από του Θεού τα δώρα άρα είν’ το πιο
μεγάλο.
Ο καθένας μας οφείλει, συνεπώς, να προστατεύει
την προσωπική ζωή του, αν και όταν κινδυνεύει.
Τη ζωή των συνανθρώπων πρέπει, επίσης να
στηρίζει,
διότι, έτσι, την υγεία του συνόλου θωρακίζει.
Την αρχή αυτή οι πάντες πρέπει να τη
σεβαστούνε,
όποιο αξίωμα κι αν έχουν κι όποιο ρόλο
κι αν ασκούνε.
Ρασοφόρους ουκ ολίγους ο ιός έχει προσβάλλει
και του κλήρου μέγα μέρος αντιρρήσεις δεν
προβάλλει.
Φωτισμένοι ιεράρχες που δεν εθελοτυφλούνε
ενστερνίζονται τα μέτρα κι ένθερμα τα
συνιστούνε.
Ο Δεσπότης ο δικός μας πρώτος όλων τα
πιστεύει
και σε κάθε ευκαιρία, πατρικά, τα
συμβουλεύει.
Και η Πολιτεία πρέπει όποιο μέτρο
πρέπον κρίνει,
αδιστάκτως, να το παίρνει και αδιάφορη
να μείνει
αν υπάρχουν αντιρρήσεις από κάποιους οργισμένους,
αδαείς αμφισβητίες, αφελείς ή
ψεκασμένους.
Αν θεσπίσει η Πολιτεία μέτρα αντιδημοφιλή,
η πιστή εφαρμογή τους είναι όλων
οφειλή.
– Β – Να
διαθέτουν οι πολίτες ως φρονούν τον εαυτό τους
είναι στη δημοκρατία βασικό προνόμιό τους.
Όμως τις ζωές των άλλων για να θέσουν δεν
μπορούνε
εν κινδύνω, λόγω νόσου, διότι αυτές
υπερτερούνε.
Του θανάτου η φοβία που γεννά η
πανδημία,
ευχής έργον να αλλάξει σε σφοδρή επιθυμία
και ορμή που θα γεννήσει μια ζωή σφρίγος
γεμάτη
που το γένος θ’ ανεβάσει σε πιο πάνω
σκαλοπάτι.
Δηλαδή η παροιμία να ισχύσει του λαού
πως «ουδέν κακόν (υπάρχει) αμιγές
(κάποιου) καλού».
Ο εμβολιασμός πλησιάζει. Άμα εμβολιαστούν
τα πλήθη
θα γεμίσουνε μ’ ελπίδα κι ανακούφιση
τα στήθη.
Ο καιρός, γοργά, περνάει κι όπως λέει
ο Σολωμός
μ’ άνθη γέμισε το χάσμα που ’χε ανοίξει
ο σεισμός.
Με τα λυρικά του λόγια απολύτως μας λυτρώνει
διότι αισιοδοξία για το μέλλον
εκδηλώνει.
Είν’ ο λόγος του πυξίδα για την κάθε αναποδιά
και σα βάλσαμο επουλώνει τις πληγές που
’χει η καρδιά!
12-12-2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου