Επιτροπή να αποφασίζει για Προέδρους Οργανισμών

Το προνόμιον να αποφασίζει ο Πρωθυπουργός ή ο κατά περίπτωση Υπουργός ποιος θα αναλάβει  την διεύθυνση ή την προεδρίαν δημοσίου οργανισμού απεδείχθη ατυχέστατον έως επιβλαβές. Οι πολυεξουσίες του είδους αυτού πρέπει να σταματήσουν και να επέρχεται επιλογή όχι τόσον  αυταρχική, όχι τόσον ανεξέλεκτη.  Πέραν αυτού είναι στο πλείστον των περιπτώσεων μεροληπτική, ευνοιοκρατική, με σκοπούς υστεροβουλικούς ως π.χ. ανταπόδοση στον προπαγανδιστή του κόμματος μας κάποιας «θεσούλας» για όσα έκαμε προεκλογικώς, αλλά πολύ σύνηθες «βόλεμα» συγγενών, φίλων, κουμπάρων, ανηψιών και άλλων κάθε μορφής σχέσεως  εχόντων με τον πρωθυπουργόν ή τον Υπουργόν. Επί του ασφαλούς ανάλογος  επιλογή δεν  είναι πάντα επιτυχής. Ο ούτως τοποθετούμενος δεν θα επιδεικνύει τον απαιτουύμενον ζήλον, δοθέντος ότι έχει πρωθυπουργικήν εύνοιαν και αν συμβεί κάτι θα καλυφθεί  πλήρως και «ούτε γάτος ούτε ζημία» κατά το δη λεγόμενον.

Προς αποφυγήν του παθογενούς αυτού φαινομένου - προνομίου το οποίον βρίθει  προσωπικών εξυπηρετήσεων και ουχί αντικειμενικών επιλογών, προτείνομεν το εξής.

Ο πρωθυπουργός ή ο καθ’ ύλην αρμόδιος Υπουργός θα προτείνει συγκεκριμένον άτομον για την θέση π,χ. του Καλλιτεχνικού Διευθυντού του Εθνικού Θεάτρου (είναι άκρως επίκαιρον). Η πρόταση αυτή δεν θα είναι αμέσως εκτελεστή αλλά θα υπόκειται στην κρίση  τριμελούς επιτροπής η οποία θα ερευνήσει  τα ουσιαστικά προσόντα του υποδεικνυομένου, ή ότι άλλο συλλέξει και εντός δέκα ημερών θα εκφράσει  την γνώμην της η οποία πρέπει να είναι ομόφωνος. Μετά την θετικήν γνώμην θα διορίζεται  ο προτεινόμενος.  Ο Ίσως εκφρασθεί η άποψη ότι ο τρόπος αυτός καθυστερεί ή ότι περιορίζει αρμοδιότητες  Πρωθυπουργού ή Υπουργών. Καλλίτερα έτσι παρά ανεξέλεγκτη  και σκόπιμη επιλογή. Άλλωστε ο πρωθυπουργός δεν είναι κυρίαρχος και ανεξέλεγκτος σε όλα. Κάποια πέδη  σε αχαλίνωτες πρωτοβουλίες πρέπει να υπάρχει κάτι που   απαιτεί  και η Δημοκρατική διακυβέρνηση.

Ανάλογες επιλογές πρέπει να γίνονται  στα Σώματα Ασφαλείας, στο Δικαστικόν Σώμα, στα Νοσοκομεία κλπ. όχι με επιτροπήν, αλλά με εκλογήν από τα μέλη του Σώματος, κάτι που έχομεν θίξει πολλάκις και θα επανέλθομεν, αν και ο τρόπος  αυτός προσκόπτει στην χαλιναγώγηση που επιθυμούν οι Κυβερνήσεις να έχουν επί των Σωμάτων αυτών,  κάτι πολλαπλώς άδικον αλλά και κάπου επικίνδυνον. Διδαχθείτε από τα τρέχοντα.

21/2/2021

Μιχαήλ  Στρατουδάκης