Ο Έλληνας Πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του, συνεχώς αναφέρει ότι οι δίαυλοι με την τουρκίαν πρέπει να είναι ανοικτοί και ότι επιδιώκει να συναντηθούν. Στην σύνοδον του ΝΑΤΟ είχαν κάποιαν συνάντηση, αλλά νικητής κατά κράτος βγήκε ο τούρκος πρόεδρος. Γιατί επιδιώμεν μετά μανίας συνάντηση με τον τούρκον πρόεδρον; Είναι κάτι που με γεμίζει απορίαν. Εμείς πρέπει να παρακαλούμεν τον τούρκον να μας δεχθεί ή το αντίθετον έπρεπε να συμβαίνει;; Γι΄ αυτήν την άτυχην συνάντηση προηγήθηκαν συναντήσεις επιτροπών από τις δύο χώρες σε Αθήνα και Κωνσταντινούπολη, όπως και άλλες που προηγήθηκαν αλλά τα οφέλη για την Ελλάδα μηδέν. Τα λεγόμενα «Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης» δεν αποδίδουν για εμάς. Για τους απέναντι αποδίδουν. Επίσης προηγήθηκαν και συναντήσεις των Υπουργών Εξωτερικών σε Κωνσταντινούπολη και Αθήνα με σκοπον να προλειανθεί η μεγάλη συνάντηση Μητσοτάκη Ερντογάν! Τα αποτελέσματα τα σκιαγραφήσαμεν.
Το ερώτημά μας είναι. Γιατί επιδιώκει μανιωδώς ο Μητσοτάκης να συναντηθεί με τον τούρκον πρόεδρον; Και γιατί επί έτη ο ίδιος οι συγκυβερνώντες αλλά και οι προηγούμενοι κυβερνήτες διετράνωναν με πάθος ότι «επιδιώκομεν την ένταξη της τουρκίας στην Ευρώπην»; Δεν μπορούσαν να τονίσουν ότι «αυτήν την στιγμήν η τουρκία δεν τηρεί τις προΰποθέσεις εντάξεως και έτσι δεν συμφωνούμεν. Όταν τις αποκτήσει τότε θα σκεφθούμεν!» Έτσι ενεργούν οι κυβερνώντες που έχουν κύρος και λόγον και δεν παρασύρονται ή δεν πιέζονται από τρίτους! Ο ευθύς λόγος όσον αυστηρός και αν είναι, πάντα ευνοεί το Κράτος που στέκεται υψηλά στις εκτιμήσεις άλλων κρατών.
Οι τελευταίες συμπεριφορές μας απέναντι στην τουρκίαν δεν ήσαν στο ύψος που έπρεπε. Ουσιαστικά την θεωρούμεν φίλην χώραν και μ’ αυτήν πρέπει να είμεθα χωρίς διαφορές. Πρόκειται για γειτονικήν χώραν η οποία όμως δεν είναι καλόπιστη. Γι’ αυτό έπρεπε να της λέμε «καλημέρα» και τίποτε περισσότερον. Όχι «δουλικήν» στάση. Ουδέποτε αντιδράσαμεν στις ατελείωτες παραβιάσεις της απέναντί μας με οικτρά οικονομικά αποτελέσματα. Μετά δε τις τελευταίες επαφές υπουργών και αρχηγών άφησαν να εννοηθεί ότι η τουρκία μας αγαπά πολύ. Και πριν αλέκτωρ λαλήσαι, μέσα στο όργιον των επεκτατικών τάσεων από την επίσκεψη στην Κύπρον, χαρακτήρισε τον Πρωθυπουργόν της Ελλάδος ως τον μεγαλύτερον εχθρόν της τουρκίας!!!!!! Αυτό ήταν γενναίον ράπισμα στον πρωθυπουργόν ο οποίος μετά μανίας επιδιώκει «αγκαλιά» με την τουρκίαν. Να την βοηθήσομεν παντού και στην Ευρώπην να μπεί και γεωτρήσεις να κάνει στο Νότιον Αιγαίον! Σαν Έλληνες πονέσαμεν με την θρασείαν προσβολήν στο πρόσωπον του Πρωθυπουργού. Αλλά οι τούρκοι έτσι μας βλέπουν. «Εχθρούς» τους. Εμείς αντιθέτως διαφορετικώς. Αν είχαμεν τηρήσει με αυστηρότητα τα δίκαιά μας, η τουρκία έπρεπε να μας παρακαλεί και να υποκλίνεται μπροστά μας! Αλλά πάντα την θεωρούσαμεν «μεγάλην» ενώ ήταν μονίμως μικρή. Αυτή η λανθασμένη εκτίμηση, μας εστοίχισε ακριβά και δυστυχώς συνεχίζομεν τον αυτόν λανθασμένον δρόμον!!! Δυνάμεθα να ανεβούμεν στο υψηλόν βάθρον που δικαιούμεθα και, οι λοιποί, πάντες, να μας ατενίζουν στρέφοντας την ακωκήν τους προς τον ουρανόν ;;;
21 Ιουλίου 2021
Μιχαήλ Στρατουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου