Στο σημείωμα της 15ης τρέχοντος, είχαμεν αναφερθεί στον τρόπον ψηφίσεως του Νομοσχεδίου για τον Προϋπολογισμόν και είμεθα αντίθετοι με την τηρουμένην τακτικήν. Σήμερα θίγομεν το θέμα της προσφωνίσεως των αγορητών.
Παγία είναι η προσηγορία εκάστου αγορητού στο ξεκίνημα της ομιλίας του από του Βήματος της Βουλής.
«Κύριοι Συνάδελφοι ή Αγαπητοί Συνάδελφοι»
Έτσι τους χαιρετά όλους. Είναι όμως σωστός αυτός ο χαιρετισμός, αυτή η προσφώνηση; Δεν είναι, γιατί οι τριακόσιοι δεν είναι συνάδελφοί του. Και τούτο γιατί ή έννοια της λέξεως είναι επισήμως η παρακάτω.
Συνάδελφος= ο ασκών το αυτό επάγγελμα, συνεκδοχικώς συνεργάτης, συνεταίρος, ομότεχνος, συντεχνίτης (Λεξικόν της Νέας Ελληνικής Γλώσσης Ι. Σταματάκου τόμος Γ΄σελ.2636).
Ο έχων τον ίδιον αδελφόν, αλλά και ο εργαζόμενος στην αυτήν επιχείρηση με κάποιον.
Οι Βουλευτές δεν ασκούν όλοι το ίδιον επάγγελμα. Έκαστος έχει το ιδικόν του. Το προς βιοπορισμόν επάγγελμα. Ο Βουλευτής δεν ασκεί επάγγελμα αλλά Λειτούργημα. Επομένως η προσφώνηση μειώνει το κύρος του Βουλευτού και τον μετατρέπει σε επιχειρηματίαν. Άλλωστε η ερμηνεία στο Λεξικόν αναφέρει, Συνάδελφος = ο ασκών το αυτό επάγγελμα. Αλλά και συνεκδοχικώς επιτείνεται η έννοια του όρου με τις ερμηνείες, συνεργάτης, συνεταίρος, ομότεχνος, συντεχνίτης. Καμμία απολύτως σχέση με το Βουλευτικόν Λειτούργημα. Και η έκφραση αυτών μάλλον προσβάλλει τους παρόντες, αλλά και τους απόντες! Πως καθιερώθηκε είναι άγνωστον. Ίσως κάποιοι θέλησαν να επιδείξουν αύξουσαν οικειότητα προς το ακροατήριον! Ή κάποιαν μορφήν λαϊκοτέρας εκφράσεως! Δεν επέτυχαν όμως στον στόχον. Και το αξιοπερίεργον είναι ότι κανείς δεν φρόντισε να απαλειφθεί αυτός ο όρος που μετατρέπει τους Βουλευτές σε επαγγελματίες! Και οι ενίοτε κατηγορίες του κοινού ότι «μόνον για την τσέπην τους φροντίζουν», επιβεβαιούνται έντινι από τους ιδίους! Έπρεπε να ήσαν εχθροί αυτής της προσηγορίας! Και πως θα προσφωνούνται τότε;;; Απλούστατα «Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές» ή για τους πλέον σαγηνο-ευγενείς, «Αξιότιμες Κυρίες και Κύριοι Βουλευτές». Τι το απλούστερον και ευρύτατον; Χαρακτηρισμός όστις δεν αφήνεις διόδους για όσους θέλουν να κατηγορήσουν τους Βουλευτές ότι επέλεξαν να εκλεγούν για να εξασφαλίσουν αξιόλογην σύνταξη συντόμως και χωρίς να εργασθούν!
(Από το υπό έκδοση βιβλίον «Απόχη» του Μιχαήλ Στρατουδάκη)
Αναφορικώς με την κενήν αίθουσα, η πικρία μας είναι μεγάλη. Οι απόντες προσβάλλουν αγρίως τους ψηφοφόρους. Όλες τις ημέρες η αίθουσα έπρεπε να είναι υπερπλήρης. Ουδείς απών .
Οι βουλευτές του κυβερνώντος Κόμματος δεν έπαψαν ουδ’ επί στιγμήν να αναφέρονται στις επιτυχίες τις Κυβερνήσεως. Δεν είμεθα κομματικοποιημένοι και γι’ αυτό δυνάμεθα να ομιλούμεν συμφώνως με την πραγματικότητα.
Η αύξηση του επιτοκίου δανεισμού είναι ευθύνη των αρχηγών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Η αύξηση στην τιμήν ενέργειας και η φρικτή ακρίβεια, τους ιδίους βαρύνει. Οι τυχόν κρατικές επιδοτήσεις δεν είναι επιτυχία.
Η μεγάλη ανεργία δεν είναι επιτυχία
Η αύξηση του μισθού στον ιδιωτικόν τομέα δεν είναι επιτυχία αν δεν εξασφαλισθούν πρόσθετες εργασίες του εργοδότου, λόγω αναπτύξεως της οικονομικής δραστηριότητος και της δημιουργίας αυξημένης ζητήσεως εργατών. Με την σημερινήν φυτοζωούσαν κίνηση αρκετές επιχειρήσεις θα κλείσουν, οπότε η αύξηση του μισθού είναι ζημία για τους εργαζομένους.
Για την κατάσταση των Νοσοκομείων τι είπαν οι κυβερνητικοί αγορητές;
Γενικώς οι υμνολογίες τους δεν ήσαν ευχάριστες για το πάσχον κοινόν. Αν είχαν πολιτικήν διπλωματίαν θα ωφελούσαν περισσότερον την παράταξη.
Στον εκφραστικόν τομέα, αφορά όλους, ακούσαμεν
Το ΣτΕ αποφάσισε. ή ΣΥΡΙΖΑ και Νου Δου είναι ένοχοι…
Απαράδεκτος τρόπος στον προφορικόν λόγον και δη εν τω Κοινοβουλίω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Την ευθύνη για τα σχόλια φέρει αποκλειστικά ο σχολιαστής.Αναρτήσεις γίνονται μόνο επώνυμα με λογαριασμό Google.Σχόλια που είναι προσβλητικά σε βάρος τρίτων και μάλιστα όταν υπογράφονται από αναγνώστες με ψευδώνυμο,θα διαγράφονται.