Μεγάλην έκπληξη μας προκαλεί ότι μη κυβερνητικές οργανώσεις (ΜΚΟ) που στριφογυρίζουν στην περιοχήν του Έβρου, γνωρίζουν πόσοι μετανάστες είναι πάνω στις νησίδες του ποταμού Έβρου και συνήθως σ’ αυτές που ανήκουν στην τουρκιαν. Και οι ΜΚΟ γνωρίζουν μάλιστα πόσα άτομα είναι εγκλωβισμένα. Το ερώτημα που μας απασχολεί είναι. Γιατί οι ΜΚΟ δεν απευθύνονται στην τουρκίαν να σώσει τα κινδυνεύοντα άτομα;; Σε δικό τους έδαφος είναι και δικοί τους δουλέμποροι τους μετέφεραν μέχρις εκεί. Σ΄αυτήν πρέπει να αποτείνονται και όχι στην Ελλάδα. Η εμμονή για έκκληση βοηθείας από την Ελλάδα σε άτομα που βρίσκονται σε τουρκικόν έδαφος είναι το ολιγότερον ύποπτη. Πρόκειται για εκμετάλλευση βασανισμένων ανθρώπων που όλοι πρέπει να τους στέρξομεν, αλλά εδώ υπάρχει ένοχη στάση σε βάρος της Ελλάδος. Από την άλλην πλευράν μια δράκα δουλεμπόρων μεταφέρουν συνεχώς μετανάστες στην Ελλάδα και δεν φοβούνται κανέναν και τίποτε. Και αν συλληφθούν θα εκτίσουν κάποια μικροποινήν και μετά πάλιν στο έργον τους το οποίον τους αποφέρει χιλιάδες ευρώ και η αισχρή αυτήν πράξη τους δεν εμποδίζεται από τίποτε. Οι πάντες εισέρχονται στο Ελληνικόν έδαφος και δραστηριοποιούνται όπως θέλουν. Ανεξέλεγκτοι.
Την σκληρήν εκμετάλλευση των πονεμένων ατόμων η τουρκία την χρησιμοποιεί προς εξουθένωση της Ελλάδος οικονομικώς αλλά και για ευκαιρία διασυρμού ότι δεν φροντίζει τους μετανάστες!! Τους έχει δε και ως πηγήν εσόδων από την άβουλην Ευρώπην.
Κάπως πρέπει να αντιδράσομεν. Να προστατεύσομεν την παραβίαση των συνόρων μας. Ο φράκτης είναι μια λύση αλλά άκρως δαπανηρή. Δεν υπάρχουν άλλα μέτρα;;;; Φυσικά αναίμακτα βεβαίως, αλλά θέλουν πολιτικήν τόλμην. Την έχομεν;;.
7/6/2023
Μιχαήλ Στρατουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου