Σήμερα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που έχει ενσαρκωθεί στην Ελλάδα μας είναι, δυστυχώς, στα χέρια του Άριμαν...
Στις Σάβ 10 Ιουν 2023 στις 1:14 π.μ., ο/η Leon Apos <leonapos@gmail.com> έγραψε:
Στις 9 Ιουνίου 1815 , ολοκληρώθηκε το πολύμηνο Συνέδριο της Βιέννης,
που καθόρισε την τότε Ευρωπαϊκή Πολιτική.
Στη Ρωσική αντιπροσωπεία που συνόδευε τον Τσάρο Αλέξανδρο συμμετείχε και ο Ιωάννης Καποδίστριας ο οποίος θεώρησε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή να θέσει υπόψιν των Συνέδρων το ζήτημα των Ελλήνων υπό τον Οθωμανικό ζυγό.
Παίρνοντας την έγκριση του Αυτοκράτορα Αλέξανδρου, ο Καποδίστριας είπε στους Συνέδρους: «Νομίζω πως χρέος των Μεγαλειοτάτων, είναι να λάβετε οποιαδήποτε πρόνοιαν και δια το καταδυναστευόμενον ελληνικόν έθνος παρά της Οθωμανικής εξουσίας, το οποίον υποφέρει τόσους αιώνας τον τυραννικόν οθωμανικόν ζυγόν και το οποίον διακινδυνεύει να πέση εις την τελευταίαν εξόντωσιν και τον μηδενισμόν, όθεν δεν μου φαίνεται δίκαιον το να αδιαφορήσουν οι Βασιλείς.»
Τότε ο Μέττερνιχ, που καλλιεργούσε αντιλαϊκά και ανθελληνικά πσυναισθήματα απάντησε στον Καποδίστρια με έντονο και προσβλητικό τρόπο:
«Κύριε Κόμη !
Η Ευρώπη δεν γνωρίζει Έλληνας, γνωρίζει την Οθωμανικήν Αυτοκρατορίαν υπό της οποίας την εξουσίαν είναι οι κατοικούντες σ' αυτήν Έλληνες. Δια τούτο φαίνεται, Κύριε Κόμη, υποστήριξες τόσον, και άφησες εκτός Συνδέσμου της Ιεράς Συμμαχίας, το απέραντον Οθωμανικόν Κράτος, αλλά δεν θα επιτύχεις τις ελπίδες σου περί τούτων».
Ο Αυτοκράτορας Αλέξανδρος θεωρώντας ότι η προσβολή του αντιπροσώπου του Καποδίστρια στρέφεται και εναντίον του προσώπου του, με έντονη φωνή διέκοψε τον Μέττερνιχ λέγοντάς του:
«Οι Έλληνες δια της Θείας Πρόνοιας και της Ευρωπαϊκής αιχμής ενόπλου βοήθειας θέλουν ελευθερωθούν ταχέως και συμφώνως προς τα αρχαία πατρογονικά των δίκαια, θα μείνουν ελεύθεροι, αυτόνομοι και ανεξάρτητοι.»
Κατόπιν αυτών ο μεν Καποδίστριας δεν συνέχισε την ομιλία του αλλά ούτε ο Μέττερνιχ τόλμησε ν' ανταπαντήσει.
Ακολούθησαν ανταλλαγές απόψεων που εκλήφθηκαν τελικά μόνο ως βολιδοσκοπήσεις των άλλων Ηγεμόνων, επί του ελληνικού ζητήματος, χωρίς να ληφθεί σχετική απόφαση.
Ο κύβος όμως ερρίφθη.
Οι Έλληνες της εποχής είχαν αποφασίσει να ξανασταθουν στα πόδια τους, ενάντια σε Ευρωπαϊκά και Οθωμανικά συμφέροντα.
Στις 14.09.1814 ( ανήμερα του Σταυρού είχαν ιδρύσει τη Φιλική Εταιρεία) και 6 χρόνια μετά, το Συνέδριο της Βιέννης ( 1815), το 1821, επανα-στάθηκαν (στα πόδια τους).
Ο μόνος τους εχθρός ήταν και είναι η διχόνοια η δολερή, η εθελόδουλη υποτέλεια και τα μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα που ενίοτε ευνοούν και ενίοτε όχι την πλευρά μας .
Σε κάθε περίπτωση , όλα έχουν τίμημα.
** βλ.:Φραντζής Αμβρ. «Επιτομή της Ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος» τ.4 - Αθήναι 1839.
Νικολάου Χαραλ. «Διεθνείς Συνθήκες» - Αθήνα 1996
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου