Γράφει ο:Ν. ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Εκπαιδευτικός ΠΕ05
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Η πολιτική είναι η ικανότητα να κάνεις πράξη τα οράματά σου, λένε… Η πολιτική είναι ο τρόπος να κάνεις τη ζωή των άλλων καλύτερη, λένε… Όλα αυτά καλά, μήπως όμως κάτι μας κρύβουν; Μήπως κάποιες φορές η πολιτική τους, η καθ’ όλα σύμφωνη με την ιδεολογική τους τοποθέτηση, δεν είναι αυτό που τους ζητήσαμε να κάνουν, αυτό για το οποίο τους ψηφίσαμε;
Η ιδεολογία, ή «το όραμα» αν προτιμάτε, είναι το κριτήριο επιλογής κομματικού σχηματισμού, υποψήφιου πρωθυπουργού και βουλευτών την ώρα της κάλπης. Είναι η βάση της τοποθέτησής μας σε καίρια ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά και σημαντικά πολιτειακά και πολιτικά θέματα (διαχωρισμός εκκλησίας / κράτους, διάκριση εξουσιών, απόδοση ιθαγένειας κ.ά.).
Τι γίνεται όταν το όραμα αυτό κατακερματίζεται από τους ίδιους τους εμπνευστές του; Και πολύ χειρότερα, τι γίνεται όταν η εφαρμογή της ιδεολογικής πλατφόρμας κατακερματίζει την εθνικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, γεμίζει με ανασφάλεια και φοβίες τους πολίτες και βαραίνει ακόμα περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό; Μήπως επιτέλους, τα απωθημένα των (αποδεδειγμένα πιά) αποτυχημένων κι επικίνδυνων κρατούντων πρέπει να μπουν στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» ;
Δε θέλω άλλο να θεωρητικολογώ. Το πρόσφατο φαινόμενο της μεταφοράς μεταναστών και της κατάληψης πανεπιστημιακού χώρου αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα λανθασμένης πολιτικής. Προσοχή, δεν αναφέρομαι σε λανθασμένη εφαρμογή των νόμων. Είναι σαν να κυνηγάμε την ουρά μας, αν μιλάμε γι αυτό. Η ουσία, ή μάλλον το λάθος, δεν είναι στην εφαρμογή των πολιτικών. Είναι στην ουσία, στη θεωρία των πολιτικών. Το λάθος είναι στην ιδεολογική επιλογή. Συνέχεια...
Εκπαιδευτικός ΠΕ05
Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Αθηνών
Η πολιτική είναι η ικανότητα να κάνεις πράξη τα οράματά σου, λένε… Η πολιτική είναι ο τρόπος να κάνεις τη ζωή των άλλων καλύτερη, λένε… Όλα αυτά καλά, μήπως όμως κάτι μας κρύβουν; Μήπως κάποιες φορές η πολιτική τους, η καθ’ όλα σύμφωνη με την ιδεολογική τους τοποθέτηση, δεν είναι αυτό που τους ζητήσαμε να κάνουν, αυτό για το οποίο τους ψηφίσαμε;
Η ιδεολογία, ή «το όραμα» αν προτιμάτε, είναι το κριτήριο επιλογής κομματικού σχηματισμού, υποψήφιου πρωθυπουργού και βουλευτών την ώρα της κάλπης. Είναι η βάση της τοποθέτησής μας σε καίρια ζητήματα της καθημερινότητας, αλλά και σημαντικά πολιτειακά και πολιτικά θέματα (διαχωρισμός εκκλησίας / κράτους, διάκριση εξουσιών, απόδοση ιθαγένειας κ.ά.).
Τι γίνεται όταν το όραμα αυτό κατακερματίζεται από τους ίδιους τους εμπνευστές του; Και πολύ χειρότερα, τι γίνεται όταν η εφαρμογή της ιδεολογικής πλατφόρμας κατακερματίζει την εθνικό και κοινωνικό ιστό της χώρας, γεμίζει με ανασφάλεια και φοβίες τους πολίτες και βαραίνει ακόμα περισσότερο τον κρατικό προϋπολογισμό; Μήπως επιτέλους, τα απωθημένα των (αποδεδειγμένα πιά) αποτυχημένων κι επικίνδυνων κρατούντων πρέπει να μπουν στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» ;
Δε θέλω άλλο να θεωρητικολογώ. Το πρόσφατο φαινόμενο της μεταφοράς μεταναστών και της κατάληψης πανεπιστημιακού χώρου αποτελεί το πιο τρανταχτό παράδειγμα λανθασμένης πολιτικής. Προσοχή, δεν αναφέρομαι σε λανθασμένη εφαρμογή των νόμων. Είναι σαν να κυνηγάμε την ουρά μας, αν μιλάμε γι αυτό. Η ουσία, ή μάλλον το λάθος, δεν είναι στην εφαρμογή των πολιτικών. Είναι στην ουσία, στη θεωρία των πολιτικών. Το λάθος είναι στην ιδεολογική επιλογή. Συνέχεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου