Σε αυτή τη δύσκολη εποχή, που οι εxθροί είναι εντός των πυλών, και που κάθε έννοια Πατρίδας και Ελλάδας, καταβαραθρώνεται και ρίχνεται στην πυρά της λήθης και της αποφλοίωσης, η Μάνη σηκώνει ξανά τη φωνή της.
Η Μάνη, η παρηγορήτρια των χαλεπών στιγμών εκπέμπει ΝΕΟ σήμα Ελπίδας.
"ΜΗ ΣΚΙΑΖΕΣΘΕ ΤΑ ΣΚΟΤΗ" ! ...
Ναι! Οι καιροί είναι δύσκολοι. Οι κερκόπορτες ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΕΣ και οι καβαλάρηδες της ντροπής ισοπεδώνουν, πυρπολούν, σφάζουν, δολοφονούν την ψυχή μας.
Ναι! Γιατί η Ελλάδα είναι η ψυχή μας, είναι το χθες, είναι το σήμερα και θέλουν να θάψουν το αύριο. Φοβούνται την Ελληνική ψυχή οι αιώνιοι εχθροί μας.
Φοβούνται την κόψη του σπαθιού την τρομερή.
Φοβούνται τον Λεωνίδα του "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" !
Φοβούνται τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ Πολιτισμό.
Φοβούνται όταν βλέπουν την Ακρόπολη και σκέπτονται ότι ΠΟΤΕ ! οι ίδιοι δεν θα μπορέσουν, παρά το...χρυσό που διαθέτουν, να γράψουν ΧΡΥΣΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ!
Φοβούνται ότι ΠΟΤΕ! το όνομά τους δεν θα γραφεί στο βιβλίο των Αθανάτων.
Φοβούνται ότι ο θάνατός τους είναι και θα μείνει κλεισμένος, για κάποιο διάστημα μόνο, μέσα στο λάκκο της ταφόπετρας.΄Υστερα σιωπή και λησμονιά….
Η Μάνη, η παρηγορήτρια των χαλεπών στιγμών εκπέμπει ΝΕΟ σήμα Ελπίδας.
"ΜΗ ΣΚΙΑΖΕΣΘΕ ΤΑ ΣΚΟΤΗ" ! ...
Ναι! Οι καιροί είναι δύσκολοι. Οι κερκόπορτες ΟΡΘΑΝΟΙΧΤΕΣ και οι καβαλάρηδες της ντροπής ισοπεδώνουν, πυρπολούν, σφάζουν, δολοφονούν την ψυχή μας.
Ναι! Γιατί η Ελλάδα είναι η ψυχή μας, είναι το χθες, είναι το σήμερα και θέλουν να θάψουν το αύριο. Φοβούνται την Ελληνική ψυχή οι αιώνιοι εχθροί μας.
Φοβούνται την κόψη του σπαθιού την τρομερή.
Φοβούνται τον Λεωνίδα του "ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ" !
Φοβούνται τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ Πολιτισμό.
Φοβούνται όταν βλέπουν την Ακρόπολη και σκέπτονται ότι ΠΟΤΕ ! οι ίδιοι δεν θα μπορέσουν, παρά το...χρυσό που διαθέτουν, να γράψουν ΧΡΥΣΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ!
Φοβούνται ότι ΠΟΤΕ! το όνομά τους δεν θα γραφεί στο βιβλίο των Αθανάτων.
Φοβούνται ότι ο θάνατός τους είναι και θα μείνει κλεισμένος, για κάποιο διάστημα μόνο, μέσα στο λάκκο της ταφόπετρας.΄Υστερα σιωπή και λησμονιά….
Και αυτό νομίζουν ότι μπορούν να αποτρέψουν. Ναι το μόνο που θα καταφέρουν είναι να λένε «εποχιακά» ότι ο…
τάδε έχει πολλά λεφτά . Ε ! και;….
Κάθε βιβλίο που είναι γραμμένο από ΕΛΛΗΝΕΣ αποτελεί γι αυτούς ένα δίκοπο μαχαίρι. Κάθε βιβλίο που είναι γραμμένο με το χέρι του κληρονόμου της τιμής, είναι ένα ανάχωμα στα βρώμικα σχέδιά τους.
Κάθε βιβλίο που συνδέει το μακρινό και ασυναγώνιστο χθες με το σήμερα αποτελεί το "ματσακώνισμα " στην αλυσίδα της ιστορικής συνέχειας και συνοχής.
Κάθε βιβλίο που γράφει την ιστορική αλήθεια, όπως αυτή περνά και διαβαίνει ανεμπόδιστα στο χρόνο, αποτελεί για αυτούς ένα βέλος που ξεπερνά τον ορίζοντα της φτωχής γνώσης και μνήμης τους και ξεχύνεται στα ατέρμονα βασίλεια της δόξας και της μάθησης. Ναι η δύναμή μας ήταν και θα παραμείνει η ΜΑΘΗΣΗ ! Αυτήν πολεμούν οι θιασώτες του προσωρινού «νοικιασμένου» τσίρκου της πρόωρης γήρανσης. Αυτά τα πεπερασμένα ανθρωποειδή.
Κάθε βιβλίο γίνεται εμπόδιο στους μεταπράτες της ιστορικής διαδρομής.
Κάθε βιβλίο αποτελεί ένα ΝΕΟ λιθαράκι στο κάστρο της δόξας και της τιμής. Και αυτό θέλουν να μας στερήσουν. Τη δύναμη που μας δίνει ένα Ελληνικό βιβλίο.
Ένα βιβλίο που γράφεται από ΄Ελληνες για Έλληνες. Ένα βιβλίο που συνδέει ξανά το χθες με το ΑΥΡΙΟ !
Γιατί το αύριο της Ελλάδας φοβούνται και τρομάζουν οι επίβουλοι και …επίδοξοι «νεκροθάφτες του» .
Κάθε βιβλίο που καταγράφει γεγονότα, περιγράφει χώρους και τοπία που συντε-λέστηκαν, τεκμηριώνει αδιαμφισβήτητες ιστορικές αλήθειες και ανοίγει δρόμους μάθησης για τα παιδιά μας, αποτελεί ένα ΝΕΟ πέτρινο κάστρο στη τσιμεντένια …μοναξιά μας.
Κάθε βιβλίο που γράφεται με την λογική, τη γνώση και το …αίμα της καρδιάς μας, αποτελεί μία νέα ασπίδα του «ΤΑΝ ΄Η ΕΠΙ ΤΑΣ» !!!
Εμπρός λοιπόν σε αυτό το νέο ανηφόρι που «δημιούργησε» η ακόρεστη δίψα μερικών για κάποιους τόνους ενός… μετάλλου. Για σκέψου να πίνεις το αίμα του κόσμου για να αυξήσεις τα …μεταλλικά σου αποθέματα. Για σκέψου να υπάρχουν ανθρωποι που νομίζουν ότι ανήκουν σε «ειδική» και …προδιαγεγραμμένη κατηγορία.
Χαίρομαι , που στη ζωή μου γνώρισα μερικούς ακαπίστρωτους ανθρώπους που αποδεί-χτηκε ότι διαθέτουν τη μοναδικότητα του συναισθήματος.
Ναι αυτοί οι ακαπίστρωτοι, κατά άλλους ασυμβίβαστοι, βρεθήκαμε στον ΙΔΙΟ δρόμο. Στο δρόμο της ιστορικής μας διαδρομής. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και μίλησε το αίμα στις φλέβες μας. Μίλησε το αίμα στη καρδιά μας και στη ψυχή μας. Κοιταχτήκαμε και είπαμε μόνο μια λέξη: Μάνη!
Ναι είμαστε όλοι Μανιάτες !
Έτσι απλά και χωρίς πολλά λόγια αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε διδαχθεί, αυτό που μάθαμε από τους Δασκάλους μας, αυτό που μάθαμε από τους γονείς μας, το ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ !
Ο Χρίστος Κοτσωνής, ο λιτοδίαιτος εκφραστής του εαυτού του, ο πολυταξιδεμένος και διψασμένος της μάθησης, ο πολυτάλαντος και ιδιότροπος ταξιδευτής, ο ασυμβίβαστος και ακούραστος ερευνητής , ο ακαπίστρωτος και ελεύθερος εκφραστής της έρευνας και της αλήθειας , ο ακούραστος μαχητής του πεπρωμένου και του προδιαγεγραμμένου, είναι ένας από τους ολίγους της ομάδας.
Το βιβλίο του με το Μανιάτικο τίτλο «΄Οξω Μάνη» αποτελεί το πρώτο κρίκο στην αλυσίδα που θα ακολουθήσει.
Η Μάνη, το Πραστίο το χωριό του, και η «Ευνομία», ο Σύλλογος των Ασυμβίβαστων Μανιατών , του οποίου τυγχάνει Νονός και Γραμματέας του ΔΣ, τον ευχαριστούν για αυτήν του την συνεισφορά και περιμένουν να συμπληρώσουν στη θέση της καρδιάς τους, του μυαλού τους και της βιβλιοθήκης, την ιστορική συνέχιση της αλήθειας και της αποτυπωμένης αγάπης για την Ελλάδα , για τη Μάνη, για τα παιδιά μας…
Χρίστο σε ευχαριστούμε
Νίκος Κ. Μαντάγαρης
Κάθε βιβλίο που καταγράφει γεγονότα, περιγράφει χώρους και τοπία που συντε-λέστηκαν, τεκμηριώνει αδιαμφισβήτητες ιστορικές αλήθειες και ανοίγει δρόμους μάθησης για τα παιδιά μας, αποτελεί ένα ΝΕΟ πέτρινο κάστρο στη τσιμεντένια …μοναξιά μας.
Κάθε βιβλίο που γράφεται με την λογική, τη γνώση και το …αίμα της καρδιάς μας, αποτελεί μία νέα ασπίδα του «ΤΑΝ ΄Η ΕΠΙ ΤΑΣ» !!!
Εμπρός λοιπόν σε αυτό το νέο ανηφόρι που «δημιούργησε» η ακόρεστη δίψα μερικών για κάποιους τόνους ενός… μετάλλου. Για σκέψου να πίνεις το αίμα του κόσμου για να αυξήσεις τα …μεταλλικά σου αποθέματα. Για σκέψου να υπάρχουν ανθρωποι που νομίζουν ότι ανήκουν σε «ειδική» και …προδιαγεγραμμένη κατηγορία.
Χαίρομαι , που στη ζωή μου γνώρισα μερικούς ακαπίστρωτους ανθρώπους που αποδεί-χτηκε ότι διαθέτουν τη μοναδικότητα του συναισθήματος.
Ναι αυτοί οι ακαπίστρωτοι, κατά άλλους ασυμβίβαστοι, βρεθήκαμε στον ΙΔΙΟ δρόμο. Στο δρόμο της ιστορικής μας διαδρομής. Κοιταχτήκαμε στα μάτια και μίλησε το αίμα στις φλέβες μας. Μίλησε το αίμα στη καρδιά μας και στη ψυχή μας. Κοιταχτήκαμε και είπαμε μόνο μια λέξη: Μάνη!
Ναι είμαστε όλοι Μανιάτες !
Έτσι απλά και χωρίς πολλά λόγια αποφασίσαμε να συνεχίσουμε αυτό που είχαμε διδαχθεί, αυτό που μάθαμε από τους Δασκάλους μας, αυτό που μάθαμε από τους γονείς μας, το ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΤΗΣ ΤΙΜΗΣ !
Ο Χρίστος Κοτσωνής, ο λιτοδίαιτος εκφραστής του εαυτού του, ο πολυταξιδεμένος και διψασμένος της μάθησης, ο πολυτάλαντος και ιδιότροπος ταξιδευτής, ο ασυμβίβαστος και ακούραστος ερευνητής , ο ακαπίστρωτος και ελεύθερος εκφραστής της έρευνας και της αλήθειας , ο ακούραστος μαχητής του πεπρωμένου και του προδιαγεγραμμένου, είναι ένας από τους ολίγους της ομάδας.
Το βιβλίο του με το Μανιάτικο τίτλο «΄Οξω Μάνη» αποτελεί το πρώτο κρίκο στην αλυσίδα που θα ακολουθήσει.
Η Μάνη, το Πραστίο το χωριό του, και η «Ευνομία», ο Σύλλογος των Ασυμβίβαστων Μανιατών , του οποίου τυγχάνει Νονός και Γραμματέας του ΔΣ, τον ευχαριστούν για αυτήν του την συνεισφορά και περιμένουν να συμπληρώσουν στη θέση της καρδιάς τους, του μυαλού τους και της βιβλιοθήκης, την ιστορική συνέχιση της αλήθειας και της αποτυπωμένης αγάπης για την Ελλάδα , για τη Μάνη, για τα παιδιά μας…
Χρίστο σε ευχαριστούμε
Νίκος Κ. Μαντάγαρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου