Όσο «προβληματική» και αν είναι η σχέση της ευρωπαϊκής Ιστορίας με τη Γερμανία, δεν μπορεί κανείς παρά να αναγνωρίσει ψήγματα υποσυνείδητης δικαιοσύνης στην εξέλιξη των πραγμάτων.Με προφανές «θύμα» την Άνγκελα Μέρκελ, η οποία επιχειρεί να ηγηθεί μιας Ευρώπης η οποία στερείται συλλογικού και εθνικού οράματος, υποταγμένη σε μια και μόνη επιδίωξη: Τη… λατρεία των αριθμών, η σποραδική και προσωρινή ευημερία των οποίων, βρίσκεται διαχρονικά σε σφοδρή σύγκρουση με την ευημερία των κοινωνιών και των λαών.
Η Γερμανίδα Καγκελάριος ποντάρει σταθερά σε μια συμπεριφορά «σωφρονιστή» μιας Ευρώπης σε βαθιά κρίση, τα δημοσιονομικά δεδομένα της οποίας προσομοιάζουν με προ πολλού χρεοκοπημένες οικονομίες. Οι δημοσκοπήσεις ωστόσο κάθε άλλο παρά την επιβραβεύουν.
Το CDU κινείται στο 35%, με οριακά αυξημένα ποσοστά, ο μελλοντικός συνασπισμός SPD-Πράσινων όμως, συγκεντρώνει 44%, με τους Σοσιαλδημοκράτες να κινούνται στο 30%, και το κόμμα που έγινε γνωστό λόγω της χαρισματικής ηγεσίας του Γιόσκα Φίσερ, στο 14%.
Οι βουλευτικές εκλογές στη Γερμανία είναι προγραμματισμένες για το 2013, εκτός κι αν προκύψει κάποιο πολιτικό απρόοπτο, το οποίο θα αναγκάσει την Άνγκελα Μέρκελ να στήσει πρόωρες κάλπες εντός του 2012. Φαίνεται ωστόσο, ότι η γερμανική κοινωνία έχει ήδη λάβει τις αποφάσεις τις. Και επιθυμεί πολιτική αλλαγή. Τον επόμενο Καγκελάριο λοιπόν, θα τον λένε σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, Πέερ Στάινμπρουκ.
Όχι κάτι το ιδιαίτερο, από πλευράς πολιτικού εκτοπίσματος. Μεταξύ μας, όμως, το πρωτεύον ζητούμενο στη φάση που βρισκόμαστε είναι να απαλλαγεί η Ευρώπη από τον «τυφώνα Άντζι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου