Του Αριστοτέλη Βασιλάκη
Τα συνεχή, ακατανόητα και πρωτόγνωρα για την Τουρκική διπλωματία, λάθη του Ερντογάν, είναι ξεκάθαρο και στον πλέον αδαή πως έχουν στριμώξει αφόρητα τον σουλτάνο και τον έχουν αφήσει έρμαιο, απέναντι στα γεράκια των ΗΠΑ, Ρωσίας και Ε.Ε. Έτσι κι αλλιώς η στρατηγική του σε όλα τα μέτωπα – εσωτερικά και εξωτερικά – απέτυχε παταγωδώς, οπότε ότι και να κάνει από δω και μπρος, θα χρησιμοποιείται εναντίον του…
Αυτό που διακρίνει κανείς, είναι μια έκδηλη αγωνία του Ερντογάν για το μέλλον του και βέβαια για το μέλλον της Τουρκίας. Ο ίδιος ο Τούρκος πρωθυπουργός Γιλντιρίμ παραδέχτηκε πριν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου, πως η Τουρκία ΧΡΩΣΤΑΕΙ από κάποιον λογαριασμό, που έγινε πριν από 100 χρόνια!!!
Τι εννοεί ο ποιητής; Μα φυσικά την συνθήκη της Λωζάνης, με την οποία καθορίστηκαν τα σημερινά σύνορα της Τουρκίας…
Πριν από λίγο καιρό οι New York Times είχαν δημοσιεύσει έναν συγκλονιστικό χάρτη, ο οποίος έδειχνε μια Τουρκία πολύ μικρότερη… Προφανώς και οι Αμερικανοί ΔΕΝ άρχισαν να διαβάζουν Παΐσιο και να βλέπουν Λιακόπουλο… Προφανώς και υπάρχει αυτό το περιβόητο συμβόλαιο των 100 χρόνων…
Με τις παλαβομάρες του Ερντογάν, το σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας δείχνει να βρίσκεται πιο κοντά από ποτέ. Ο χάρτης που σας αναφέρω ομοιάζει πολύ με την συνθήκη των Σεβρών. Τότε που υπήρχε η Τουρκία του Σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη και η Τουρκία του Κεμάλ στην Άγκυρα… Αλήθεια πόσο μοιάζουν οι εποχές!!! Και πόσο διδακτική είναι η ιστορία.
Και μιας και μιλάμε για την συνθήκη των Σεβρών, θα πρέπει να σημειώσουμε, πως αν δεν εμφανιζόταν ο σφαγέας αλλά χαρισματικός Κεμάλ και οι Έλληνες δεν κατάφερναν να αλληλοτρόγωνται, ενώ είχαν φτάσει αήττητοι 50 χιλιόμετρα πριν την Άγκυρα, δεν θα διαλυόταν σαν εύθραυστη πορσελάνη.
Κι επειδή η Μικρασιατική καταστροφή με πληγώνει περισσότερο απ οτιδήποτε άλλο σαν Έλληνα, αν είχαμε μείνει στις «γραμμούλες» που όριζε η συνθήκη των Σεβρών, σήμερα θα ήμασταν ένα κράτος 30 εκατ. ανθρώπων και απείρως πιο πλούσιο…
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως την εποχή που η Ελληνική Μικρασιατική στρατιά αποδεκατιζόταν στους αφιλόξενους λόφους του Καλέ Γκρότο, ο παμπόνηρος Κεμάλ έκανε συμφωνίες με Σοβιετικούς, Γάλλους, Ιταλούς και κυρίως με τους Αμερικανούς για τα πετρέλαια τη Μοσούλης!!! Προφανώς το συγκεκριμένο συμβόλαιο του Κεμάλ, λήγει…
Οι «μεγάλες δυνάμεις» βλέποντας τον αμετροεπή και ψωνισμένο Ερντογάν, να τους προσφέρει την ευκαιρία που έψαχναν, με συντονισμένες προσπάθειες άρχισαν να ξετυλίγουν το κουβάρι της διάλυσης της Τουρκίας.
Όσο για τον Ερντογάν; Βλέποντας πως επί των ημερών του η Τουρκία κινδυνεύει να μικρύνει, λόγω της επικείμενης και νομοτελειακής ίδρυσης Κουρδικού κράτους, αντί να γίνει ξανά Οθωμανική αυτοκρατορία, όπως ονειρευόταν, προσπαθεί με κάθε τρόπο να βρει συμμάχους… Στην ουσία ο φόβος του είναι ένας. Να μην βρεθεί κρεμασμένος σε κάποια κεντρική πλατεία της Άγκυρας ή της Κωνσταντινούπολης…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου