Μετά από την με αριθ. πρωτ.: 5938/26-07-2011 αναφορά μου στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που αφορούσε την καταστροφή του δρόμου στην Τσακώνα και την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, ασκήθηκε την 10-09-2014 Ποινική Δίωξη, από τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Τριπόλεως, κατά δυο προσώπων, για απιστία στην Υπηρεσία, άνω των 120.000 ευρώ, με την επιβαρυντική περίπτωση του άρθρου 1 παρ. 1 του Νόμου 1608/1950.
Ειδικότερα, ο πρώτος κατηγορούμενος φέρεται ότι συνέταξε και ο δεύτερος ενέκρινε, τον από 31-03-1994 Συγκριτικό Πίνακα, που αφορούσε εργασίες, που είχαν γίνει από την ανάδοχο εταιρεία για την κατασκευή του έργου Ν.Ε.Ο Τρίπολης-Καλαμάτας, Τμήμα Παραδείσια-Τσακώνα, από Χ.Θ. 12+400 έως Χ.Θ. 15+700, στον οποίο προσέθεσαν νέες εργασίες, που είχαν γίνει στο Κεφάλαιο Β΄Τεχνικά Έργα, ενώ έπρεπε να καταχωρηθούν στο Κεφάλαιο Α΄ Χωματουργικά Έργα.
Η ενέργειά τους αυτή, είχε ως συνέπεια, η Διευθύνουσα το έργο Δημόσια Υπηρεσία, να στερηθεί την δυνατότητα να διαπραγματευθεί με την ανάδοχο εταιρεία, τις ζητούμενες από αυτήν ειδικές τιμές, και να εκδοθεί μετά από προσφυγή της αναδόχου εταιρείας, απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Τρίπολης, η οποία έκανε δεκτή την Προσφυγή, και έτσι να υποστεί ζημία το Ελληνικό Δημόσιο άνω των 120.000 ευρώ.
Το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου, με το υπ’ αριθ.: 61/2017 Βούλευμά του, αποφάνθηκε ότι η ασκηθείσα Ποινική Δίωξη πρέπει να θεωρηθεί, βάσει των άρθρων 79, 310 και 370 ΚΠΔ, ως μη γενομένη, καθώς κατά τον χρόνο άσκησής της, οι κατηγορούμενοι, όπως προκύπτει βάσει των ληξιαρχικών εγγράφων, είχαν αποβιώσει.
Ιωάννης Δ. Λαμπρόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου