Η σημερινή αρθρογραφία φιλικών προς την κυβέρνηση ΜΜΕ και δημοσιογράφων δείχνει ότι αν και επί της αρχής εξακολουθεί να αρνείται την πραγματικότητα και ζει ακόμη στον κόσμο των θετικών ψευδαισθήσεων, τουτέστιν, η Ευρώπη θα προασπίσει τα συμφέροντα των μελών της, Ελλάδος και Κύπρου, η Ευρώπη θα επιβάλλει κυρώσεις στην Τουρκία, η Ευρώπη είναι αλληλέγγυα, η Ευρώπη είναι ισχυρή και η διπλωματία της επίφοβη, η Ευρώπη απαντά ενιαία στις διεθνείς προκλήσεις κλπ., αρχίζει να τη ζώνει το φίδι του φόβου, που συμπυκνώνεται στο "Ρε λες να μας αφήσουν ξεβράκωτους τελευταία στιγμή έναντι των Τούρκων και να μείνουμε μόνοι μας, με μόνη διέξοδο, αν δεν σταθούμε με θάρρος απέναντι στον Τούρκο, να καθίσουμε στο τραπέζι για διαπραγματεύσεις και να χάσουμε και αυτά που μας ανήκουν;"

Αυτό είναι σημαντική εξέλιξη διότι η αρθρογραφία αυτή απηχεί τις απόψεις που αρχίζουν να αποκρυσταλλώνονται στου Μαξίμου και έτσι επιχειρείται η κοινοποίησή τους στο κοινό.

Ισχύει αυτό που έχω γράψει προ εβδομάδων, μηνών, ετών.

Η ώρα της αναμέτρησης με τον Τούρκο ζυγώνει.

Ή θα τον συναντήσουμε στο πεδίο της τιμής, ή στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης.

Προσωπικά την γνώμη μου την έχω μεταφέρει αρμοδίως.

Με την πρώτη ευκαιρία ή αφορμή, γενικευμένη, υψηλής έντασης, περιορισμένης χρονικής διάρκειας και σε όλο το μήκος του μετώπου, ελληνική αντίδραση με στοχοποίηση και καταστροφή στρατιωτικών στόχων και πολιτικών στόχων αξίας σε όλη την Τουρκία και 200 μίλια ανατολικά από τα παράλια.

Η Τουρκία στρατιωτικά είναι στη χειρότερη κατάσταση που θα μπορούσε να βρεθεί, καθώς το κυνήγι των Γκιουλενιστών έχει αποψιλώσει το στράτευμά της από ικανά μεσαία, εκπαιδευμένα στελέχη με εμφανή επιχειρησιακή αδυναμία σε επιχειρήσεις έναντι τακτικών στρατευμάτων και σε ευρύ μέτωπο.

Μετά, αφού επεκτείνεις στα 12 ν.μ τα χωρικά ύδατα και οριοθετήσεις ΑΟΖ με Κύπρο, να κάνεις πρόταση για διαπραγματεύσεις.

Στο μεταξύ έχεις γυρίσει την Τουρκία 300 χρόνια πίσω, στο εσωτερικό της να πλακώνονται στους δρόμους, οι Κούρδοι και άλλοι να εξεγείρονται, ο Σουλτάνος να ψάχνει να κρυφτεί και εσύ, η Ελλάς, απολαμβάνεις σέβας, αναγνώριση από συμμάχους, φόβο και έκπληξη από αντιπάλους (Αλβανία, Σκόπια, Λιβύη,) και λυκοσυμμάχους (Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, Μάλτα και λιμά).

Δεν αναφέρω καν το διαπραγματευτικό βάρος της χώρας αν μετά πχ. θελήσει να καλέσει τον κ. Ζάεφ για συνομιλίες για το θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών και τις "αντιρρήσεις" της Ελλάδας.

Αναμένουμε με ενδιαφέρον τις εξελίξεις, μετά και από το σημερινό άδειασμα της Ευρώπης.

Ας μην περιμένουν τίποτα περισσότερο από τις Βρυξέλλες οι κυβερνητικοί.

Ακούω με ενδιαφέρον το σχόλιο του ArisOld, που αναφέρει για αδράνεια μέχρι τις αμερικανικές εκλογές.

Αν και έχω την άποψη ότι η αναμέτρηση δεν θα είναι περίπατος για τους Δημοκρατικούς και δεν αποκλείεται να έχουμε επανεκλογή Τραμπ, τυχόν αλλαγή Administration και μέχρις ορκωμοσίας της νέας Διοίκησης, θα είναι επαρκές διάστημα να ξεκαθαρίσει η κατάσταση χωρίς καμία διοίκηση να πάρει την ευθύνη ότι πούλησε τους συμμάχους Τούρκους και Έλληνες. Ούτε οι Δημοκρατικοί, που δεν θα έχουν αναλάβει επισήμως, ούτε οι Ρεπουμπλικάνοι, αν έχουν ηττηθεί. Στην περίπτωση που επανεκλεγεί ο Τράμπ, καλύτερη περίοδος για αυτόν ώστε να μη χρεωθεί το στραπάτσο της Τουρκίας είναι ακριβώς αυτή η περίοδος, όπου μεσολαβεί ένα χρονικό διάστημα τυπικής προεργασίας κατά το αμερικανικό σύστημα για τη λειτουργία της Διοίκησης στη νέα περίοδο και μέχρις ορκωμοσίας του Προέδρου.