ΑΤΣΙΧΟΛΟΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ ΑΡΚΑΔΙΑΣ

 ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Ατσίχολος (ή Ατσίχωλος) είναι χωριό της επαρχίας Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Βρίσκεται στις δυτικές πλαγιές του φαραγγιού του Λουσίου, 10 χλμ. βόρεια της Καρύταινας. Υπάγεται στον Δήμο Γόρτυνος με έδρα την Καρύταινα και έχει 60 περίπου μονίμους κατοίκους που ασχολούνται με τη γεωργία και κτηνοτροφία. Oδική πρόσβαση στο χωριό υπάρχει και από την κοντινή Αρχαία Γόρτυνα (3 χιλ.).

Στο δρόμο από την Καρύταινα υπάρχει το παλιό πετρόχτιστο γεφύρι του Ατσιχόλου επί του Λουσίου ποταμού. Το χωριό είναι χτισμένο αμφιθεατρικά στην πλαγιά και προσφέρει πανοραμική θέα που εκτείνεται από το φαράγγι του Λουσίου μέχρι το λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης. Αξιόλογη είναι η ενοριακή εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, χτισμένη από Λαγκαδινούς μαστόρους, με θαυμάσια εξωτερική αρμολόγηση της πέτρας και ωραία υπέρθυρα. Διασταύρωση του δρόμου για την Αρχαία Γόρτυνα οδηγεί μετά από ωραία κατηφορική διαδρομή στη Μονή Καλαμίου.

Ο βυζαντινός Ατσίχολος έχει τοποθετηθεί σε παρόχθια περιοχή του Λουσίου ποταμού, δίπλα στα ερείπια της Αρχαίας πόλης Γόρτυνος. Η πρώτη μαρτυρία με το όνομά του, προέρχεται από την κτητορική επιγραφή του ασκητηρίου των Ταξιαρχών, του αρχαιοτέρου της περιοχής (15ου αιώνα). Άκμασε τον Μεσαίωνα και εγκαταλείφθηκε περί τα μέσα του 17ου αιώνα. Το 1826 ο Θ. Κολοκοτρώνης στον Ατσίχολο χτύπησε τη στρατιά του Ιμπραήμ και του προξένησε σημαντικές απώλειες.

 

ΙΣΤΟΡΙΑ -ΛΑΟΓΡΑΦΙΑ- ΠΑΡΑΔΟΣΗ.

ΤΗΣ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ

Με το φευγιο της Αφροδιτης,μια χρυση εποχη στο χωριο τελειωσε. Ειναι σε ολους ορατο. Τωρα πιο πολυ απο ποτε.

Το πολυβουο μελισσι ποτε δεν θα γυρισει στα ιδια μερη,κατω απο την μουρια, διπλα στις πολυχρονες και ευρωστες ορτανσιες,

στο Κοκορεικο μαγαζι, στο καφενειο, στην μοναδική πλατεια του χωριου. Εκει, που ξεκινουσε και τελειωνε η μέρα.

Απο εκει που περνούσε ο ψωμας ,ο ψαρας, ο μαναβης, ο έμπορας. Εκει που σταματησε το πρωτο τζιπ του χωριου και φωτογραφηθηκαν οι Ατσιχολιτες. Εκει που ηπιαν το καφεδακι τους οι ξενητεμενοι μας, και φωτογραφηθηκαν με τους συγγενεις τους. Γιατι...ολοι σ' αυτο το χωριο, συγγενεις ειναι.

Παλιες και προσφατες φωτογραφιες, με κερνουν, καθημερινά, ομορφες αναμνησεις απο στιγμες και χρονια που εζησα, αλλά κι απο στιγμες και χρονια που ανηκουν στην ιστορια του χωριου.

Κι οσο πιο πολυ ξεφυλλιζω τα αλμπουμ, τοσο πιο πολύ σκεφτομαι το τι ηταν αυτο το χωριο για μενα. Μπορώ να σας το εκμυστηρευτω  Ηταν...

Η δύναμη μου!

Οι ρίζες του παιδιου μου, που τοσο πολυ ειμαι ευγνωμων γι αυτες. Στο μοναδικο πλατωμα του χωριου, η αγαπημενη Αφροδιτη,  πρωτοξαδερφισσα, κλειδωσε την πορτα του ομορφου σπιτιου της, αμπαρωσε το Κοκορεικο μαγαζί, μοιρασε τις όμορφες ορτανσιες  της, κι αναχωρησε για άλλους κήπους

ομορφους, πραγματικα παραδεισένιους.

Ετσι,η πλατεια ερημωσε...

Μα αν κανεις κοιταξει μεσα απο τα θολωμένα τζαμακια της ξυλινης πόρτας, θα δει τον χρονο σταματημενο εκει που τον αφησε.Επιπλα, σκευη, ποτα στα ξυλινα ραφια, μποτιλιες, με προεξεχουσα την γιγαντιαια παλαια μποτιλια Μεταξα των 5 Αστερων, την παλαια ζυγαρια των παντοπωλειων, τον μαρμαρινο νεροχυτη με τα ποτήρια πλαι,  λες και ειναι ετοιμα να σερβιρουν τους χωριανους. Φωτογραφιες ολογυρα στους τοιχους και στους πάγκους, του Βασίλη του Κοκορη και της θειας Παναγουλας, αλλα και φωτογραφιες παλαιες και νεοτερες

απο ημερολογια του Συλλόγου του χωριου, με τοποθεσιες της περιοχής, τα πολύχρωμα διαχωριστικα στις πορτες της αποθηκης και της εισόδου στην κατοικία,και τέλος ...ισως δει το σαλι της ρηγμενο στην ψαθινη καρεκλα κοντα στην πορτα κι απεναντι απο την στοφα της,που ηταν η μονιμη συντροφιά της , στα στερνά της.

Η φωτογραφία ειναι τραβηγμένη λιγο μετα το κλεισιμο του Κοκορεικου μαγαζιου, γ ι αυτό υπαρχουν λιγες ακομα ορτανσιες....κανα δυο ξεχασμενες γλαστρες στο μπαλκονι του σπιτιου ,κλειστες πορτες...,η αρχη μιας αλλης εποχης.

Εποχής ερημωσης, καθως η πανδημια απαγορευει στους

αποδημους την μετακινηση. Στο χωριο, εχουν αποκλεισθει οικειοθελως κάποιοι πατριώτες, που με σκεφτονται στις βολτες τους, και μου στελνουν βιντεο απο τα μερη μας.

Ευχαριστω Μαρία Πάσχου, Μαρία Τσουτσανη.

Ευχομαι,να εισθε καλα, και να περνατε ακομα καλύτερα!