ΖΗΤΩ – ΖΗΤΩ – ΖΗΤΩ !!! ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ – ΜΥΗΣΙΣ !!!

  Μόσχα, 12 Απριλίου 2021

 Αγαπητοί φίλοι!

Άλλα μία αξέχαστη βραδιά σφαιρικής, πολύπλευρης, πολυεπίπεδης μύησης στον Ελληνικό Κόσμο, στον Ελληνικό Πολιτισμό !!! Εξαιρετικά και ιδιαίτερα εικαστικά έργα των Γιούρι Σοστακόβ και Γιώργου Τόλη, πλούσιο, ουσιαστικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα από τη Χορωδία και το Χορευτικό Συγκρότημα του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π., άπλετη θετική ενέργεια, κέφι και ενθουσιασμός, χαρούμενα πρόσωπα, λαμπερά μάτια, ειλικρινή, αβίαστα χαμόγελα, ζεστή, εγκάρδια, φιλική ατμόσφαιρα και ανθρώπινη επικοινωνία.

Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκαν την Πέμπτη 8 Απριλίου 2021 στον εκθεσιακό χώρο της Βιβλιοθήκης Ξένης Λογοτεχνίας «Μ.Ι. Ρουντόμινο» τα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής «Αινιγματική αρχαιότητα», η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του καλλιτεχνικού εγχειρήματος «ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΜΥΗΣΙΣ». Διοργανωτής της έκθεσης - το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) με τους εταίρους μας-συνεργαζόμενους φορείς, την Ένωση Ζωγράφων Μόσχας και τη Βιβλιοθήκη Ξένης Λογοτεχνίας «Μ.Ι. Ρουντόμινο».

Επιμελήτρια της Έκθεσης η Ρωσίδα εικαστικός, μέλος της Ένωσης Ζωγράφων Μόσχας, Τατιάνα Μπάμπουσκινα.

 

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα του Ρώσου εικαστικού Γιούρι Σεστακόβ και του Έλληνα ζωγράφου Γεωργίου Τόλη, τα έργα των οποίων διαπνέει μία βαθιά, ουσιαστική και ειλικρινής αγάπη για τον Ελληνικό Κόσμο, για την Ελληνική Αρχαιότητα, για μία γενεσιουργό περίοδο αριστουργημάτων σε ποικίλους τομείς της ανθρώπινης δράσης [λογοτεχνία, αρχιτεκτονική, φιλοσοφία, μαθηματικά, ιατρική], που συγκαταλέγονται στους θησαυρούς της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, αποτελούν δε φορείς πανανθρώπινων, πάντα επίκαιρων, διαχρονικών μηνυμάτων, ιδεών και αξιών!!!

Η έκθεση φιλοξενείται στον ως άνω χώρο την περίοδο από 8 έως 30 Απριλίου 2021. 

 

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης εγκαινίων της έκθεσης περιλάμβανε:

• χαιρετισμό του γενικού δ/ντή της Βιβλιοθήκης Ξένης Λογοτεχνίας «Μ.Ι. Ρουντόμινο» Πάβελ Κουζμίν,
• χαιρετισμό της δ/ντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. Δώρας Γιαννίτση,
• χαιρετισμός του πρεσβευτή συμβούλου της πρεσβείας της Ελλάδος στη Μόσχα Σταύρου Βενιζέλου,
• χαιρετισμό της επιμελήτριας της έκθεσης, εικαστικού, μέλους της Ένωσης Ζωγράφων Μόσχας Τατιάνας Μπάμπουσκινα,
• ομιλία των ίδιων των δημιουργών0εικαστικών για τα έργα τους, του Γιούρι Σοστακόβ και του Γιώργου Τόλη,
• καλλιτεχνικό πρόγραμμα από το Χορευτικό Συγκρότημα του Κ.Ε.Π. [επικεφαλής-καλλιτεχνικοί διευθυντές Οξάνα Ρακτσέγιεβα και ο εν Μόσχα αποσπασμένος εκπαιδευτικός Ευστάθιος Νικητόπουλος] και τη Χορωδία του Κ.Ε.Π. [καλλιτεχνική δ/ντρια η επίσης εν Μόσχα αποσπασμένη εκπαιδευτικός Ινέσσα Εφραιμίδου],
• cocktail και θερμή, ειλικρινή, αβίαστη και φιλικότατη ανθρώπινη επικοινωνία !!!

 

Θερμότατοι χαιρετισμοί από τους συνδιοργανωτές, κατάθεση ψυχής από τους ίδιους τους καλλιτέχνες, συναισθηματική φόρτιση, συγκίνηση για το εικαστικό τους επίτευγμα, πλούσιο, ανανεωμένο, ουσιαστικό πρόγραμμα από τα Συγκροτήματά μας, που συνεχώς βελτιώνουν την εκφραστικότητα στην ερμηνεία τους, εξαιρετικά ζεστή και φιλική ατμόσφαιρα, χαρά και ενθουσιασμός, όλα αυτά μάς δώρισαν άλλη μία αξέχαστη βραδιά, με πληθώρα συναισθημάτων, ηφαιστειακή έκρηξη αναζωογονητικών κυμάτων ... !!! Η αίθουσα γεμάτη από φίλους των μουσών, εκπροσώπους του Διπλωματικού Σώματος Ελλάδας και Κύπρου, Έλληνες και Φιλέλληνες, λάτρεις απαυγάσματος της ελληνικής δημιουργίας «φιλοκαλοῦμέν τε γὰρ μετ’ εὐτελείας καὶ φιλοσοφοῦμεν ἄνευ μαλακίας …» [Θουκυδίδου, «Επιτάφιος Περικλέους»]. 

 

Εν κατακλείδι επιθυμούμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας σε όλους τους συνδιοργανωτές και στην επιμελήτρια της Έκθεσης, στους καλλιτέχνες-εικαστικούς, που συμμετείχαν με τις δημιουργίες τους, στα Συγκροτήματά μας, που επένδυσαν την εκδήλωση με ένα εκφραστικότατο και μεστό πρόγραμμα, στους θεατές μας, σε όλους για όλα αυτά τα χαρούμενα συναισθήματα, που βιώσαμε !!!

 

Φωτογραφίες από τα εγκαίνια της Έκθεσης δύνασθε να αντλήσετε στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο: https://yadi.sk/d/X3YEEtZeNhQL4w

Παρατίθενται βίντεο από την εκδήλωση:

https://drive.google.com/file/d/17JWuvUtNLJWW87GnmxoGnxfvWVV5q0SR/view?usp=sharing - ευγενική παραχώρηση από τον Κιρίλλ, κάτοχο του Instagram channel  @gorod_v_efire

https://disk.yandex.ru/d/x4V-DrgLWfxu1A?w=1

https://www.facebook.com/100002328849295/videos/3992971387457117/

https://www.facebook.com/100002328849295/videos/3992971387457117/

https://www.facebook.com/100001975995055/videos/3933008070108354/

https://www.facebook.com/100001975995055/videos/3933171606758667/

https://www.facebook.com/100001975995055/videos/3933175990091562/

https://www.facebook.com/100000303531775/videos/4097364560283621/

https://www.facebook.com/100000303531775/videos/4097364466950297/

https://www.facebook.com/100000303531775/videos/4099602450059832/

Επισυνάπτεται σχόλιο μετά το πέρας της εκδήλωσης, που λάβαμε από την εταίρο του Κ.Ε.Π. και ένθερμη Φιλέλληνα Τατιάνα Φεντουνόβα, δ/ντρια του Κέντρου Κοινωνικής Υποστήριξης του Δήμου Μόσχας (σε google-translation στην ελληνική).

Στις 8 Απριλίου, ο καιρός στη Μόσχα αντιστοιχούσε στο όνομα της έκθεσης, η οποία διοργανώθηκε από τον Διευθυντή Περιφερειακού Δημόσιου Οργανισμού «Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού» Θεοδώρα Γιαννίτση http://www.hecucenter.ru/ σε συνεργασία με εταίρους, την Ένωση της Μόσχας Καλλιτεχνών και της Βιβλιοθήκης Ξένων Λογοτεχνιών με το όνομα MI Rudomino "Μυστική Αρχαιότητα".

   Οι Έλληνες, όπως και άλλοι λαοί της αρχαιότητας, προσπάθησαν να ξεδιπλώσουν τα τρομερά και συχνά ακατανόητα φυσικά φαινόμενα, για να γνωρίσουν εκείνες τις μυστηριώδεις άγνωστες δυνάμεις που διέπουν την ανθρώπινη ζωή. Η φαντασία των αρχαίων Ελλήνων δημιούργησε την αρχαία ελληνική μυθολογία, κατοίκησε στον περιβάλλοντα κόσμο με καλά και κακά παραμύθια πλάσματα: ξηροί που εγκαταστάθηκαν σε άλση και δέντρα, νύμφες σε ποτάμια, ορδάδες στα βουνά, ωκεανίδες σε ωκεανούς και θάλασσες. Το πρόσωπο της φύσης, άγριο και επαναστατικό, προσωποποιήθηκε από κενταύρους και σάτυρους.

        Αυτή τη μέρα, η φύση αντιστοιχούσε στο θέμα της βραδιάς. πλήρως, σύμφωνα με το είδος των φάρσες. Αρχικά, ο ήλιος χαϊδεύτηκε απαλά το κεφάλι, με τις ζεστές ακτίνες του, και ένα δευτερόλεπτο αργότερα ο ουρανός με ένα θυελλώδες σκούπισμα έριξε ένα απότομο χαλάζι στο έδαφος. Αλλά μετά από λίγα λεπτά, το στοιχείο μετατράπηκε σε μια ελαφριά αύρα μιας βραδιάς της Μόσχας.

Όλα πήγαν με την παραδοσιακή σειρά: Χαιρετισμοί από τον Πρεσβευτή Σύμβουλο  της Ελληνικής Πρεσβείας στη Μόσχα, Σταύρο Βενιζέλο, ομιλίες των προσκεκλημένων και των ευχαριστιών.

     Στη συνέχεια στη σκηνή, η Θεοδώρα Γιαννίτση, κάλεσε τον Έλληνα καλλιτέχνη Γιώργο Τόλη. Ο καλλιτέχνης βγήκε αργά, με τα φύλλα στα οποία προετοιμάστηκε η ομιλία. Αλλά τα χέρια του έτρεμαν τόσο πολύ που η Θεοδώρα έπρεπε να κρατήσει το κείμενο μπροστά από τον καλλιτέχνη για να διαβάσει. Ο καλλιτέχνης μίλησε για τη διπλή έννοια της ελληνικής μυθολογίας, για τους πίνακες του που παρουσιάστηκαν στην έκθεση.

     Αλλά είχα μόνο μία ερώτηση: πώς, με έναν τέτοιο τρόμο, ένα άτομο μπορεί να ζωγραφίσει φωτογραφίες;

 Και ο Γιώργος Τόλης απάντησε σε αυτήν την ερώτηση, αμέσως για όλους, με ήρεμη φωνή, ως μέρος του κειμένου της αρχαίας ελληνικής επικής για τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος.

Πριν από 5 χρόνια, ο καλλιτέχνης διαγνώστηκε με νόσο του Πάρκινσον (μια αργά προοδευτική χρόνια νευρολογική νόσος). Από εκείνη τη στιγμή, άρχισε να σχεδιάζει εμμονικά για να είναι εγκαίρως μέχρι τη στιγμή που έγινε αδύνατο. Για να συνεχίσετε να εργάζεστε, πρέπει να αναγκάσετε τον εγκέφαλό σας να σφίξει τον έλεγχο και να διατάξετε τα χέρια σας να διατηρήσουν τη γραμμή. Με πλήρη εμβάπτιση στον κόσμο της ζωγραφικής, η ασθένεια υποχωρεί και η βούρτσα τραβάει ευθείες γραμμές, κτύπημα με κτύπημα, δημιουργώντας την προβλεπόμενη πλοκή.

 Στο έργο του, ο καλλιτέχνης βλέπει επίσης την κοινωνική του αποστολή, αντιμετωπίζει την ασθένειά σας με σεβασμό, μην φοβάστε και ενώ υπάρχει χρόνος: δημιουργήστε, δημιουργήστε, αγαπήστε!

     Μυστική πραγματικότητα, η νίκη του νου πάνω στο σώμα, ο πραγματικός σκοπός ...

   Πολλές σκέψεις ήρθαν μετά από αυτή τη συνάντηση και με έκανε να κοιτάξω τις φωτογραφίες με διαφορετικό τρόπο και πιθανώς στη ζωή….

Εις το επανιδείν, αγαπητοί φίλοι μας !!!

 

Πέμπτη, 8 Απριλίου 2021, ώρα έναρξης 18.30 (ώρα προσέλευσης 18.00)

Βιβλιοθήκη Ξένης Λογοτεχνίας «Μ.Ι. Ρουντόμινο»

1, Nikoloyamskaya,

Μεγάλη Αίθουσα Τελετών, 3^ος όροφος,

metro station “Taganskaya”, “Marksistskaya”

Η ΄Εκθεση λειτουργεί την περίοδο 8-30 Απριλίου 2021

ώρες λειτουργίας της έκθεσης – καθημερινές: 11.00-20.00,

Σάββατο, Κυριακή: 11.00-19.00.

Η είσοδος είναι ελεύθερη για το κοινό!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑΣ ΕΝΙΑΙΟΣ ΚΟΣΜΟΣ !!!

ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΘΕΝΑΡΟΤΕΡΟΙ, ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΕΝΟΙ και, συνεπώς, ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!!

 

Εις το επανιδείν, φίλοι μας !

Με εκτίμηση,

Δώρα Γιαννίτση

διευθύντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.)

Ακολουθεί αναλυτικό βιογραφικό των δύο εικαστικών σε ρωσική και ελληνική.

Биографическая справка художника ЙОРГОСА  ТОЛИСА.

 

 Родился 4 мая, вторник 1954 года в небольшой, но красивой деревне Пентолаккос, Янина. 

Отцовский дом находится за пределами деревни с уникальным видом на просторы, где в поле зрения попадают   все   четыре стороны  горизонта . 

 

С юных лет  г-н Йоргос  наблюдал восход  и  закат солнца , летающего орла и пасущихся  быков и  коней,  форель и угрей, плывущих вниз  по реке.  Живописью занимался  с начальной школы, где рисовал карандашом в основном героев греческой революции и географические карты. В 1966 году  уехал из села учиться в Зосиминское училище Янины. Там  художнику  посчастливилось  учиться у  г-на Павлоса Вреллиса, скульптора и художника. В последнем классе лицея учеников попросили нарисовать горный пейзаж.  Забыв свои мелки , он только карандашом нарисовал скалу с сухой веткой и на горизонте полет орла.  Закончив первым и, вручив  свою картину учителю ,услышал вопрос:

- «Какой курс ты выбрал для изучения?»   

- «Политехнический ». 

- «Почему ты не предпочел Школу изящных искусств?»  

- «Рисование для богатых детей, я ищу профессию, которая обеспечит мне жизнь». 

- «Во всяком случае,  ты должен знать, что в тебе есть большая способность к живописи», -   такими словами напутствовал учитель ученика. 

 

Йоргос изучал инженерно-технологическое строительство, а затем был принят на работу администратором в Министерство иностранных дел. Все эти годы он рисовал в повседневно. Он служил в посольстве Греции в Гаване, откуда мы видим влияние  афро-кубинской культуры.

 

В конце 2016 года ему  поставили диагноз болезнь Паркинсона. С тех пор он начал страстно рисовать, так как   чувствовал необходимость выразить себя ... вынуть биометрические изображения, которые были у него внутри, прежде чем он не сможет  рисовать из-за  болезни. 

 

 Цвета яркие его работ   связаны с представлениями детства художника, с теми цветами, которые окружали его с детства и вошли в сознание ребенка как символы жизни: красный цвет закатного солнца, арбузов и помидор, желтый из спелой пшеницы, зеленый из травы с полей, коричневый из земли   и голубой из неба. 

Представляя работы  Йоргоса Толиса   , изображающих сюжеты  и героев из  древнегреческой мифологии, хочется отметить свойственную  ему экспрессивную  манеру выявления истории и характера персонажа. И глубокого проникновения греческой истории, природы и культуры в подсознание художника.  И даже, отдав большую часть жизни дипломатической службе, и оказавшись перед чертой, которую ему определила судьба, желая представить миру свой нереализованный творческий потенциал, он обращается к Элладе и своему детскому восприятию окружающей его жизни.  Любовь к своей родине, несмотря на интеграцию в мировую культуру, он пронес в себе через время и страны , как настоящий  эллин.

                          

Биографическая справка художника Юрия Владимировича ШЕСТАКОВА.

 

Родился 24 сентября 1953г. в Москве на Арбате. Учился в Москве в Детской художественной школе №2. Перед институтом занимался с художником Яном Раухвергером, который открыл для меня мир большого искусства живописи и графики. В 1970 году поступил в Московский Полиграфический институт и окончил его по специальности книжная графика в 1975г. Учился у Б. М. Басова, большое влияние оказали также на меня Ю.К. Бурджелян и А. Д. Гончаров.

Член Московского  Союза Художников. Занимаюсь графикой и живописью. С 1990г., наряду с живописью работаю как художник эксклюзивной авторской книги. Созданы сюиты литографий для пяти изданий.

 Книги с авторскими литографиями Ю. Шестакова:            

• 1992г. Франсуа Вийона «Избранное», тираж 55 экземпляров, издательство «Просвет» (Москва).
• 1997г. Франсуа Рабле «Надпись на вратах Телемской обители» (глава из “Гаргантюа и Пантагрюэль”). Текст книги напечатан на русском и старо французском языках шелкотрафаретной печатью. Тираж книги 65 экземпляров. В книге 17 литографий в 7 цветов. «Издательский дом А. Н. Севастьянов».
• 2004г. «Сафо. Песни». Тираж 16 экземпляров. Текст (шелкотрафаретная печать) напечатан параллельно на русском и древнегреческом. В книге 24 литографии в 4-7 цветов. Литографии напечатаны в мастерских отделения «Московский Эстамп» (печатники Виктор Абрамов и Юрий Жаров) и в мастерских дома творчества «Челюскинская» (печатник Виктор Комаров).
• 2008г. «Эпиграммы Греческой Антологии. Избранное”. Тираж книги 7 экземпляров. Текст- шелкотрафаретная печать. Книга содержит 20 литографий в 5-7 цветов. Литографии напечатаны в мастерских отделения «Московский Эстамп». Печатник Виктор Абрамов.
• 2012-2015г. Сюита литографий по произведениям И. Бабеля.

 

Книги с литографиями Ю. Шестакова находятся в :

 

библиотеке Государственного Эрмитажа (Санкт-Петербург),

библиотеке Русского музея (Санкт-Петербург),

государственной Российской Библиотеке (бывшая им. Ленина),

Калужском Художественном музее

Ярославском художественном музее

отделе  эстампов Государственной Публичной Библиотеки  (Санкт-Петербург)

отделе графики Музея Изобразительных Искусств  им. А. Пушкина (Москва),

библиотеке Государственной Третьяковской галереи (Москва),

музее Экслибриса (Москва),

центральной библиотеке по искусству (Москва),

музее Ф.Рабле (Франция),

библиотеке Стэнфордского университета (США).

В частных коллекциях России, Германии, Бельгии.

 

Выставляюсь как живописец и график с 1976г.

              Основные выставки:

1995г. -Выставка авторской книги и книжной графики Москва, ул. Пушкинская, Центральная библиотека по искусству.

1999г. -Выставка живописи, «Полуостров сокровищ». Малый манеж.  Москва.

2000г. -Выставка художников книги, Москва, «Малый Манеж».

2002г.- Выставка «Книга художника», Москва, Институт Гёте.

2002г. декабрь-2003 март, выставка «Музеум Книги», (к 240-летию музея книги Государственного Эрмитажа), Санкт-Петербург. Государственный Эрмитаж.

2003г.-  Выставка «Книжная иллюстрация в России». Франкфуртская книжная ярмарка. Франкфурт на Майне, Германия.

2004г.- Выставка «Россия 10». Москва. ЦДХ.

2011г. - Персональная выставка. «Живопись, графика». Москва. Российская Государственная Библиотека

2013 г. – Персональная выставка. «Авторская книга Ю. Шестакова.»  ГМИИ г. Ирбит

2017 г. - Персональная выставка. «Живопись. Графика. Авторская книга».      

          Калужский Художественный Музей , г. Калуга.

2018г. 23 октября – 27 января 2019г. Выставка «ЭРМИТАЖНАЯ БИБЛИОТЕКА. Страницы истории новейшего времени. 1918г -2018г.», Санкт-Петербург. Государственный Эрмитаж.

Предисловие к Сапфо.

Лирика Древней Греции отличается от лирики в нашем понимании. Греческая лирическая поэзия, мелос, – это соединение слова и музыки, стихи, исполняемые под аккомпанемент лиры или кифары. Именно древнегреческий “мелос” скрывается и за английским melody, и за нашей “мелодией”.

К мелосу относится и поэзия Сапфо. Сафо, Сапфо (или Псапфа, как называет ее в первом стихотворении в воображаемом разговоре Афродита) – варианты написания имени поэтессы, жившей в конце VII  - первой половине VI века до нашей эры на острове Лесбос, в греческой области Эолия. Платон называл Сапфо “десятой Музой”, она входила в канон  величайших греческих поэтов. Эолийская мелика – это поэзия субъективных переживаний; основными темами стихотворений Сапфо были дружба, любовь, описание картин природы, но она писала также гимны богам и эпиталамии (свадебные песни), впрочем, также полные субъективных переживаний и смятенных чувств. Принятая на Лесбосе практика женских сообществ, целью которых было обучение юных девушек и подготовка их к замужеству, была очень скоро забыта самой античностью, не говоря уже о более поздних временах, и это породило весьма противоречивый характер оценок и творчества, и самого образа жизни Сапфо. Однако многие свидетельства указывают на то, что для современников она была знаменитой и весьма уважаемой наставницей девушек, на воспитание к которой присылались представительницы знатных родов из различных областей Греции. 

Как известно из древних источников, Сапфо принадлежало 9 книг (папирусных свитков), что составляло около 9 тысяч стихотворных строк. Но большинству этих стихов пришлось разделить судьбу многих произведений античных авторов, утраченных при переходе от античности к средневековью. Сведения о Сапфо мы получаем из папирусных находок разной степени сохранности и из свидетельств и цитат тех античных авторов, которые полюбились средневековым переписчикам больше, чем эмоциональная эолийка. Фрагментарность поэтического наследия Сапфо отразилась  в греческих текстах данного издания: скобки и точки, принятые в изданиях научных, обозначают испорченные части текста. Стихи Сапфо восстанавливались не одним поколением ученых и уточняются до сих пор – с учетом новых находок и новых догадок.

 Русские переводы Сапфо принадлежат перу Викентия Викентьевича Вересаева, одного из лучших переводчиков древнегреческой лирики, переводческим принципом которого были прежде всего точность в передаче не только конкретного слова и образа,  но и особой интонации и эстетической значимости подлинника.

Но главное в данном издании, конечно же, не только и не столько Сапфо, сколько вдохновленные ее образами авторские литографии. Это издание в каком-то смысле возвращает нас к эпохе начала книгопечатания, когда неразделимое соединение текста и рисунка превращало каждую книгу в шедевр.

 

Редактор       Яна Забудская

Книжная графика Ю.В. Шестакова.

 

Судьба художника всегда любопытна, интересна, кажется интригующей, особенно загадочна в том сокровенном моменте, когда создается что-то новое, ранее не существующее руками мастера, получающее жизнь, а порой интересную и более увлекательную, чем у художника судьбу. Художник – творец и тем он привлекателен, интересен. Как создал он свои картины – это тайна, которая и делает его жизнь как создателя не похожей на обыденную жизнь человека. Таковы традиционные размышления при написании биографических или критических заметок или статей. Судьба нашего героя. напротив, внешне вполне обыденна. Родился 24 сентября 1953 г. в Москве. Учился в Московской городской детской художественной школе № 2. В 1970 г. поступил в Московский Полиграфический институт и в 1975 г. окончил его по специальности художник-график. Учился у Б.М. Басова. Выставляется как график и живописец с 1976 г. Член Московского Союза Художников (объединение «Эстамп»). В 2008 г. был награжден дипломом имени И.И. Нивинского. Внешне вполне традиционная судьба, но это только внешне. Когда у Ю.В. Шестакова произошел случай или просто пришло время, и он из обычного художника-графика, иллюстратора и живописца, еще в 1980-е гг. увлекшегося жанром малотиражных книг с авторской графикой, превратился в создателя красивых книг. Наверное, это все же не случайно…

Наш герой, Ю.В. Шестаков, – мастер универсальный и необычный. Его творчество это не только поиск формы, цвета, удачной композиции, как у многих художников, но это еще и стремление к соединению литературы, текста и художественной формы, воплощение слова в образах соответствующих эпох, но интересных сегодня, прочитанных в наше время. Ю.В. Шестаков работает в различных техниках: многоцветной литографии,  традиционной акварели и гуаши. Его задача – создать книгу как произведение пространственного изобразительного искусства. Задача не простая, особенно сегодня, когда стремление к красивой книге, книге художника, библиофильским изданиям занимает и коллекционеров-эстетов-библиофилов и музейных сотрудников – тема особенно популярная в современной арт-литературе.

Книги Ю.В. Шестакова различны по своей форме. Это и традиционный кодекс и папка с иллюстрациями и текстом, которые неразделимы друг от друга и невозможны друг без друга, потому они остаются книгой библиофильской, книгой художника, которая отличается тем, что в ней слово и образ неразрывны, они остаются единой художественной формой, делающей книгу произведением искусства.

«В книге важен единый ритм,– говорит художник, а потому каждый лист должен помнить, что он – часть целого». Это один из главных принципов построения книги Ю.В. Шестаковым, но есть и другие. «Колорит – то важное, что дает изображению жизнь». Цвет, колорит в книжной графике Ю.В. Шестакова столь же важен как линия. Его иллюстрации живописны и графичны одновременно и это – та особенность, которая придает неповторимые, но узнаваемые формы, образы книгам, иллюстрациям Ю.В. Шестакова.

Среди особенностей графической манеры, стиля художника и техника, в которой он создает свои книги. «Я выбрал технику литографии. Она обладает богатыми фактурными возможностями, передает и зерно камня, и глубокую тушевую заливку, и тончайшие карандашные прикосновения. В ней даже можно создать оттиск дыхания человека».

Мягкая, живописная по сути, литография объединила в себе возможности гравюры, твердого штриха и мягкой линии, сложные цветовые решения и ясный графический абрис изображения. Такова книжная графика Ю.В. Шестакова, в которой максимально раскрывается техника литографии. За этой в чем-то традиционной техникой скрывается личность творца: его страсть, его интеллект, его ощущения, интуиция, чувство и, наконец, осознание закона неизбежного, определяемого материалом, техникой и, конечно, художественным чувством, пониманием и видением образной формы текста произведения. «Первый вопрос – зачем, второй – как», так определяет начало работы над книгой Ю.В. Шестаков. И, далее, закон литографии – обработка поверхности камня, распределение штриховки, «паузы, интервалы, пятновые удары», поиск родственных цветов, создание единства поверхности.

Первая книга Ю.В. Шестакова вышла в 1992 г. тиражом 65 экземпляров. Это – «Избранные стихотворения» Франсуа Вийона. Для этого издания, осуществленного издательством «Просвет» (Москва) была создана сюита литографий и разработано орнаментальное оформление.

В 1994 – 1995 гг. Ю.В. Шестаков по заказу издательского дома А.Н. Севастьянова создает миниатюры, на основе которых делает 17 литографий к книге «Надпись на вратах Телемской обители» из романа «Гаргантюа и Пантагрюэль». Листы были отпечатаны в семь цветов мастером Натаном Качай, по мнению художника, «тонким колористом и хорошим печатником».

В этом издании уже ясно определилась манера художника и принцип его работы – уловить музыку слов, ощущение литературы и воспроизвести ее в той форме, которая не противоречила бы эпохе, но в образе, понимании современного читателя, интеллектуала, знатока искусства и его истории.

Именно стремление к воплощению формы – линии, колориту обнаруживают в работах Ю.В. Шестакова глубокого знатока и любителя старого европейского искусства. Наверное, первая большая дань этой любви нашла выражение в его иллюстрациях к Рабле.

Коллекционер, любитель графики, работ старых немецких мастеров, почитатель голландских и фламандских художников, поклонник Луки Лейденского, Рембрандта и Шонгауэра, Дюрера, знаток Кранаха и Бальдунг Грина – собиратель всех этих великих мастеров, Ю.В. Шестаков создал свой замечательный мир, где его собственное творчество неотделимо от вековой старины Золотого века Северных мастеров. Подобно им Ю.В. Шестаков хранит свои «святыни» и бережно, неторопливо рассматривает их, соединяясь мысленно с тем великим наследием, которое находит новое продолжение и перерождение в его графике. В этом смысле Ю.В. Шестаков – коллекционер, близкий художникам XVI – XVII вв., собиравших свои кунсткамеры – коллекции причудливых предметов и картин, жизненно необходимых в работе. Столь же жизненны в развитии художественного творчества и предметы, гравюры собрания Ю.В. Шестакова, помогающие своему владельцу искать то, что порой называют совершенством художественной формы.

В 2004 г. вышла одна из самых замечательных книг Ю.В. Шестакова «Песни Сафо», в которой цвет и линия соединились в удивительных композициях, уловивших дух античной поэзии и музыки.

«Однажды в Крыму в Херсонесе,– рассказывает Ю.В. Шестаков, – я увидел античную фреску. В то время я обдумывал серию литографий по мотивам поэзии Сафо. Я понял, что эта фреска определит направление моей работы. На ней была изображена голова юноши. Это был осколок, кусочек прошлой жизни, далекой, исчезнувшей и прекрасной. Яркий летний день светился на белой фреске цветными рефлексами – зеленоватыми, голубыми, желтыми. В какой-то миг показалось, что лицо этого мальчика продолжает жить. Тот кусочек фрески был полон прикосновений: руки художника, ветра, солнца, тумана, влаги. В конечном счете – прошедших годов. Надо учиться у времени, как оно обрабатывает плоскость. <�…>

Работая над литографиями, я вспоминал херсонесскую фреску, и это подсказало мне решение некоторых композиций наподобие фрагментов фрески, расположенных в белом поле листа. Таким образом, оставалось место для стихотворного текста и через белое шрифт соединялся с изображением. Мне хотелось прекрасные песни Сафо, а греческая лирическая поэзия, мелос, – это соединение слова и музыки, стихи, исполняемые под аккомпанемент лиры или кифары, соединить с цветом, ритмом».

«Сафо. Песни» (2004) были отпечатаны тиражом 16 экземпляров. Текст (шелкотрафаретная печать) напечатан параллельно на русском и древнегреческом. В книге 24 литографии в 4 и 7 цветов. Литографии напечатаны в мастерских отделения «Московский Эстамп» (печатники Виктор Абрамов и Юрий Жаров) и в мастерских дома творчества «Челюскинская» (печатник Виктор Комаров).

В 2008 г. античная тема получила продолжение. В свет вышли «Эпиграммы Греческой Антологии. Избранное”. Тираж состоял из 7 экземпляров. Текст напечатан способом шелкотрафаретной печати. Книга содержит 20 литографий в 5-7 цветов. Литографии напечатаны в мастерских отделения «Московский Эстамп». Печатник Виктор Абрамов.

Античная тема у Ю.В. Шестакова получила наиболее яркое выражение. Чувство художника, его интуиция, удивительное развитие форм, само формообразование, построение композиций, кажется, встречает прямые аналоги в греческой пластике и живописи. Рассматривая, например, Дельфийский фриз ловишь себя на мысли, что нечто подобное ты уже видел, но графика Ю.В. Шестакова при обращении к ней вновь разрушает эту мысль. Да, дух, какое-то не выразимое общее ощущение схожести, родственности произведения античного мастера эпохи классики и современного художника. Но здесь виноваты Песни Сафо и Греческие эпиграммы, античные фрески и мастера Северной Европы, великие романисты с их любовью к античности и художественные чувства современного мастера, все это объединилось в  художественном сознании мастера, создавшего удивительную живописную графику, античную и современную, изысканную в колорите и формах, общей стилистике, том целом, что соединяет музыку и слово в художественной форме столь непохожей на другие и известной и узнаваемой в графическо-живописных произведениях Ю.В. Шестакова.

 

Олег Хромов

действительный член РАХ

доктор искусствоведения

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΟΛΗ

 

4 του Μάη, ημέρα Τρίτη του έτους 1954 γεννήθηκα στο μικρό αλλά πανέμορφο χωριό Πεντόλακκος Ιωαννίνων. 

Το πατρικό μου σπίτι είναι έξω από το χωριό με μοναδική θέα απεραντοσύνης, όπου τέσσερις διαφορετικοί ορίζοντες εκτείνονται στο οπτικό σου πεδίο. 

 

Από μικρός παρατηρούσα την ανατολή του ήλιου, τη δύση, το πέταγμα του αετού και φυσικά τον ταύρο, το άλογο και κάτω στο ποτάμι τις πέστροφες και τα χέλια. Με την ζωγραφική ασχολήθηκα από το δημοτικό, όπου έκανα με μολύβι κυρίως ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης και χάρτες γεωγραφίας. Το 1966 έφυγα από το χωριό για να φοιτήσω στην Ζωσιμαία Σχολή των Ιωαννίνων. Εκεί είχα την τιμή και την τύχη να έχω καθηγητή τον κ. Παύλο Βρέλλη, γλύπτη και ζωγράφο. Στην τελευταία τάξη του Λυκείου μας έβαλε να ζωγραφίσουμε ένα ορεινό τοπίο.  Είχα ξεχάσει τις ξυλομπογιές μου και μόνο με το μολύβι ζωγράφισα ένα βράχο με ένα ξερό κλαδί και στον ορίζοντα το πέταγμα ενός αετού. Τελείωσα πρώτος και παραδίδοντάς  του την ζωγραφική μου με ρώτησε "Ποιό κύκλο σπουδών δήλωσες για να σπουδάσεις?" 

Του απάντησα "Πολυτεχνικό Κύκλο".   Εκείνος γύρισε και μου είπε "Γιατί δεν έβαλες την Σχολή Καλών Τεχνών?"

Και εγώ του απάντησα "Η ζωγραφική είναι για παιδιά πλουσίων, εγώ ψάχνω ένα επάγγελμα που θα μου εξασφαλίζει τα προς το ζειν."  " Πάντως να ξέρεις ότι το έχεις μέσα σου το μικρόβιο της ζωγραφικής" ήταν τα τελευταία λόγια του.

 

Σπούδασα Τεχνολόγος Πολιτικός Μηχανικός και στη συνέχεια προσελήφθην ως διοικητικός υπάλληλος στο Υπουργείο Εξωτερικών. ΄Ολα αυτά τα χρόνια ζωγράφιζα περιστασιακά. Υπηρέτησα στην Ελληνική Πρεσβεία στην Αβάνα από όπου επηρεάστηκα καταλυτικά από την αφροκουβάνικη κουλτούρα.

 

Διαγνώστηκα από την ασθένεια Πάρκινσον στα τέλη του 2016. Απжщ τότε ξεκίνησα μανιωδώς να ζωγραφίζω διότι αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφραστώ.... να βγάλω τις βιωματικές εικόνες που έχω μέσα μου, πριν ακόμα σταθώ ανίκανος  να ζωγραφίσω, λόγω της ασθένειας.

 

Τα χρώματά μου είναι έντονα και αυτό οφείλεται στις παραστάσεις των παιδικών μου χρόνων, το κόκκινο της ντομάτας, το κίτρινο  του ώριμου σιταριού,  το πράσινο του αγρού,  το καφέ  της γης στο όργωμα και το μπλέ του ουρανού.  Οι παραστάσεις των έργων μου απεικονίζουν την αρχαία ελληνική μυθολογία, όπερες και musical  αλλά κυρίως έχουν επιρροή από αφροκουβάνικη και ισπανική κουλτούρα.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΟΥΡΙ ΣΕΣΤΑΚΟΒ.

 

Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1953 στη Μόσχα στο Arbat. Σπούδασε στη Μόσχα στην Παιδική Σχολή Τέχνης №2. Πριν από το ινστιτούτο, συνεργάστηκα με τον καλλιτέχνη Jan Rauchwerger, ο οποίος μου άνοιξε τον κόσμο της μεγάλης τέχνης της ζωγραφικής και των γραφικών. Το 1970 εισήλθε στο Πολυγραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας και αποφοίτησε με πτυχίο στα βιβλία γραφικών το 1975. Σπούδασε στο B.M.Basov, Yu.K. Burdzhelyan και A.D. Goncharov.

Μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της Μόσχας. Ασχολούμαι με γραφικά και ζωγραφική. Από το 1990, μαζί με τη ζωγραφική, εργάζομαι ως καλλιτέχνης ενός βιβλίου αποκλειστικού συγγραφέα. Οι σουίτες λιθογραφίας έχουν δημιουργηθεί για πέντε εκδόσεις.

 Βιβλία με λιθογραφίες του συγγραφέα του Y. Shestakov:

• 1992. Francois Villon "Selected", κυκλοφορία 55 αντιγράφων, εκδοτικός οίκος "Prosvet" (Μόσχα).
• 1997. Francois Rabelais "Η επιγραφή στις πύλες της Μονής Thelem" (κεφάλαιο από "Gargantua and Pantagruel"). Το κείμενο του βιβλίου εκτυπώνεται στα ρωσικά και τα παλιά γαλλικά με μεταξοτυπία. Η κυκλοφορία του βιβλίου είναι 65 αντίτυπα. Το βιβλίο περιέχει 17 λιθογραφίες σε 7 χρώματα. "Εκδοτικός οίκος A. N. Sevastianov".
• 2004. "Σαπφώ. Τραγούδια". Η κυκλοφορία είναι 16 αντίγραφα. Το κείμενο (μεταξοτυπία) εκτυπώνεται παράλληλα στα Ρωσικά και τα Αρχαία Ελληνικά. Το βιβλίο περιέχει 24 λιθογραφίες σε 4-7 χρώματα. Οι λιθογραφίες τυπώθηκαν στα εργαστήρια του Τμήματος Εκτύπωσης της Μόσχας (εκτυπωτές Viktor Abramov και Yuri Zharov) και στα εργαστήρια του σπιτιού τέχνης Chelyuskinskaya (εκτυπωτής Viktor Komarov).
• 2008. Επιγράμματα της Ελληνικής Ανθολογίας. Αγαπημένα ». Η κυκλοφορία του βιβλίου είναι 7 αντίτυπα. Κείμενο - εκτύπωση μεταξιού. Το βιβλίο περιέχει 20 λιθογραφίες σε 5-7 χρώματα. Λιθογραφίες τυπώθηκαν στα εργαστήρια του Τμήματος Εκτύπωσης της Μόσχας. Εκτυπωτής Βίκτορ Αμπράμοφ.
• 2012-2015. Σουίτα λιθογραφιών με βάση τα έργα του Ι. Babel.

 

Τα βιβλία με λιθογραφίες του Y. Shestakov είναι:

 

τη Βιβλιοθήκη του Ερμιτάζ (Αγία Πετρούπολη),

τη βιβλιοθήκη του Ρωσικού Μουσείου (Αγία Πετρούπολη),

Κρατική ρωσική βιβλιοθήκη (παλαιότερα πήρε το όνομά του από τον Λένιν),

Μουσείο Τέχνης Kaluga

Μουσείο Τέχνης Γιαροσλάβλ

Τμήμα Εκτυπώσεων της Δημόσιας Δημόσιας Βιβλιοθήκης (Αγία Πετρούπολη)

Τμήμα Γραφικών του Μουσείου Καλών Τεχνών. A. Pushkin (Μόσχα),

τη βιβλιοθήκη της κρατικής γκαλερί Tretyakov (Μόσχα),

Μουσείο Ex-libris (Μόσχα),

Κεντρική Βιβλιοθήκη για την Τέχνη (Μόσχα),

1. Μουσείο Rable (Γαλλία),

Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ (ΗΠΑ).

Σε ιδιωτικές συλλογές στη Ρωσία, τη Γερμανία, το Βέλγιο.

 

Έχω εκθέσει ως ζωγράφος και γραφίστας από το 1976.

              Σημαντικές εκθέσεις:

1995 - Έκθεση βιβλίων συγγραφέων και γραφικών βιβλίων Μόσχα, st. Pushkinskaya, Κεντρική Βιβλιοθήκη Τέχνης.

1999 - Έκθεση ζωγραφικής, "Χερσόνησος θησαυρού". Μικρή αρένα. Μόσχα.

2000 - Έκθεση καλλιτεχνών βιβλίων, Μόσχα, "Maly Manezh".

2002 - Έκθεση "Artist's Book", Μόσχα, Goethe Institute.

2002 Δεκέμβριος-2003 Μάρτιος, έκθεση «Μουσείο Βιβλίων» (έως την 240η επέτειο του Μουσείου Βιβλίων του Κρατικού Ερμιτάζ), Αγία Πετρούπολη. Κρατικό Ερμιτάζ.

2003 - Έκθεση «Εικονογράφηση βιβλίου στη Ρωσία». Έκθεση βιβλίων της Φρανκφούρτης. Φρανκφούρτη, Γερμανία.

2004 - Έκθεση "Ρωσία 10". Μόσχα. CHA.

2011 - Προσωπική έκθεση. "Ζωγραφική, γραφικά". Μόσχα. Ρωσική κρατική βιβλιοθήκη

2013 - Προσωπική έκθεση. "Το βιβλίο του συγγραφέα του Γ. Σεστακόβ." Μουσείο Καλών Τεχνών Pushkin, Irbit

2017 - Προσωπική έκθεση. "Ζωγραφική. ΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΕΧΝΕΣ. Βιβλίο του συγγραφέα ".

Μουσείο Τέχνης Kaluga, Kaluga.

2018 23 Οκτωβρίου - 27 Ιανουαρίου 2019 Έκθεση «ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΚΡΕΜΑΤΟΣ Σελίδες της ιστορίας της σύγχρονης εποχής. 1918 -2018 ", Αγία Πετρούπολη. Κρατικό Ερμιτάζ.

Πρόλογος για τη Σαπφώ.

Οι στίχοι της Αρχαίας Ελλάδας είναι διαφορετικοί από τους στίχους κατά την κατανόησή μας. Η ελληνική λυρική ποίηση, το μελό, είναι ένας συνδυασμός λέξεων και μουσικής, ποιήματα που γίνονται με τη συνοδεία μιας λύρας ή κιθάρας. Είναι το αρχαίο ελληνικό «μελό» που κρύβεται πίσω από την αγγλική μελωδία και τη «μελωδία» μας.

Η ποίηση της Σαπφώ ανήκει επίσης στα μελό. Sappho, Sappho (ή Ψάφα, όπως την αποκαλεί η Αφροδίτη στο πρώτο ποίημα σε μια φανταστική συνομιλία) - παραλλαγές του ονόματος της ποιητής που έζησε στο τέλος του 7ου - πρώτου μισού του 6ου αιώνα π.Χ. στο νησί της Λέσβου, στην ελληνική περιοχή της Αιολίας. Ο Πλάτων αποκαλούσε τη Σαπφώ «τη δέκατη Μούσα», συμπεριλήφθηκε στον κανόνα των μεγαλύτερων Ελλήνων ποιητών. Το Aeolian melika είναι η ποίηση των υποκειμενικών εμπειριών. Τα κύρια θέματα των ποιημάτων της Σαπφώ ήταν η φιλία, η αγάπη, οι περιγραφές των εικόνων της φύσης, αλλά έγραψε επίσης ύμνους στους θεούς και τα επιθήματα (γαμήλια τραγούδια), ωστόσο, επίσης γεμάτη υποκειμενικές εμπειρίες και συγκεχυμένα συναισθήματα. Η πρακτική των γυναικείων κοινοτήτων που υιοθετήθηκε στη Λέσβο, σκοπός της οποίας ήταν να εκπαιδεύσει νεαρά κορίτσια και να τις προετοιμάσει για γάμο, ξεχάστηκε πολύ σύντομα από την ίδια την αρχαιότητα, για να μην αναφέρουμε μεταγενέστερες εποχές, και αυτό οδήγησε σε μια πολύ αντιφατική φύση των αξιολογήσεων και δημιουργικότητα, και τον ίδιο τον τρόπο ζωής του Σαπφώ. Ωστόσο, πολλές μαρτυρίες δείχνουν ότι για τους συγχρόνους της ήταν μια διάσημη και πολύ σεβαστή μέντορα κοριτσιών, στην οποία στάλθηκαν εκπρόσωποι ευγενών οικογενειών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας για να εκπαιδεύσουν.

Όπως είναι γνωστό από αρχαίες πηγές, η Σαπφώ διέθετε 9 βιβλία (παπύρους), τα οποία ανέρχονταν σε περίπου 9 χιλιάδες γραμμές ποίησης. Αλλά τα περισσότερα από αυτά τα ποιήματα έπρεπε να μοιραστούν τη μοίρα πολλών έργων αρχαίων συγγραφέων, που χάθηκαν κατά τη μετάβαση από την αρχαιότητα στον Μεσαίωνα. Παίρνουμε πληροφορίες για τη Σαπφώ από ευρήματα πάπυρου διαφόρων βαθμών διατήρησης και από μαρτυρίες και αποσπάσματα εκείνων των αρχαίων συγγραφέων που αγαπούσαν τους μεσαιωνικούς γραφογράφους περισσότερο από το συναισθηματικό Αιολικό. Ο κατακερματισμός της ποιητικής κληρονομιάς της Σαπφώ αντικατοπτρίζεται στα ελληνικά κείμενα αυτής της έκδοσης: αγκύλες και τελείες, που υιοθετήθηκαν σε επιστημονικές εκδόσεις, υποδηλώνουν τα κατεστραμμένα μέρη του κειμένου. Τα ποιήματα του Σαπφώ έχουν αποκατασταθεί από περισσότερες από μία γενιές επιστημόνων και εξακολουθούν να τελειοποιούνται, λαμβάνοντας υπόψη νέα ευρήματα και νέες εικασίες.

 Οι ρωσικές μεταφράσεις του Sappho ανήκουν στο στυλό του Vikentiy Vikentievich Veresaev, ενός από τους καλύτερους μεταφραστές των αρχαίων ελληνικών στίχων, των οποίων η αρχή της μετάφρασης ήταν, πρώτα απ 'όλα, η ακρίβεια στη μεταφορά όχι μόνο μιας συγκεκριμένης λέξης και εικόνας, αλλά και ενός ιδιαίτερου πνεύματος και αισθητικής σημασία του πρωτότυπου.

Αλλά το κύριο πράγμα σε αυτήν την έκδοση, φυσικά, δεν είναι μόνο και όχι τόσο η Σαπφώ όσο οι λιθογραφίες της συγγραφέα εμπνευσμένες από τις εικόνες της. Αυτή η έκδοση, κατά μία έννοια, μας φέρνει πίσω στην εποχή της αρχής της εκτύπωσης, όταν ο αχώριστος συνδυασμός κειμένου και σχεδίου μετέτρεψε κάθε βιβλίο σε αριστούργημα.

Συντάκτης Yana Zabudskaya

Σχετικά με το έργο του Yu.V. Σεστακόβ.

Η μοίρα ενός καλλιτέχνη είναι πάντα περίεργη, ενδιαφέρουσα, φαίνεται ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα μυστηριώδης σε εκείνη την οικεία στιγμή όταν δημιουργείται κάτι νέο που δεν υπήρχε πριν από τα χέρια ενός δασκάλου, ο οποίος λαμβάνει ζωή, και μερικές φορές μια ενδιαφέρουσα και πιο συναρπαστική μοίρα από του καλλιτέχνη. Ένας καλλιτέχνης είναι δημιουργός και έτσι είναι ελκυστικός και ενδιαφέρων. Το πώς δημιούργησε τους πίνακες του είναι ένα μυστήριο που κάνει τη ζωή του ως δημιουργός διαφορετική από την καθημερινή ζωή ενός ατόμου. Αυτός είναι ο παραδοσιακός τρόπος σκέψης κατά τη συγγραφή βιογραφικών ή κριτικών σημειώσεων ή άρθρων. Η μοίρα του ήρωά μας. Αντιθέτως, εξωτερικά είναι αρκετά συνηθισμένο. Γεννήθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1953 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Σχολή Παιδικής Τέχνης της Μόσχας στην πόλη Νο. 2. Το 1970 εισήλθε στο Πολυγραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας και το 1975 αποφοίτησε από αυτήν ως γραφίστας. Σπούδασε στο B.M. Μπάσοφ. Εκτίθεται ως γραφίστας και ζωγράφος από το 1976. Μέλος της Ένωσης Καλλιτεχνών της Μόσχας (ένωση "Εκτύπωση"). Το 2008 του απονεμήθηκε δίπλωμα με το όνομα I.I. Νίβινσκι. Εξωτερικά, αρκετά παραδοσιακή μοίρα, αλλά αυτό είναι μόνο εξωτερικά. Όταν ο Yu.V. Shestakov, συνέβη ένα περιστατικό ή έφτασε η ώρα, και είναι από έναν συνηθισμένο γραφίστα, εικονογράφο και ζωγράφο, τη δεκαετία του 1980. παρασυρμένος από το είδος των βιβλίων μικρής κυκλοφορίας με τα γραφικά του συγγραφέα, μετατράπηκε σε δημιουργό όμορφων βιβλίων. Πιθανώς, αυτό δεν είναι τυχαίο ...

Ο ήρωας μας, Yu.V. Ο Shestakov είναι ένας παγκόσμιος και ασυνήθιστος δάσκαλος. Το έργο του δεν είναι μόνο μια αναζήτηση για φόρμα, χρώμα, επιτυχημένη σύνθεση, όπως πολλοί καλλιτέχνες, αλλά είναι επίσης η επιθυμία να συνδυάσει τη λογοτεχνία, το κείμενο και την καλλιτεχνική μορφή, την ενσωμάτωση της λέξης στις εικόνες των αντίστοιχων εποχών, αλλά ενδιαφέρουσα σήμερα , διαβάστε την εποχή μας. Yu.V. Ο Shestakov λειτουργεί σε διάφορες τεχνικές: πολύχρωμη λιθογραφία, παραδοσιακή ακουαρέλα και γκουάς. Ο στόχος του είναι να δημιουργήσει ένα βιβλίο ως έργο χωρικής τέχνης. Το έργο δεν είναι εύκολο, ειδικά σήμερα, όταν η επιθυμία για ένα όμορφο βιβλίο, ένα βιβλίο καλλιτέχνη, εκδόσεις bibliophile απασχολείται από συλλέκτες-αισθητικές-βιβλιοφίλους και υπαλλήλους μουσείων - ένα θέμα που είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στη λογοτεχνία της σύγχρονης τέχνης.

Βιβλία του Yu.V. Ο Shestakov έχει διαφορετική μορφή. Πρόκειται τόσο για έναν παραδοσιακό κώδικα όσο και για έναν φάκελο με εικονογραφήσεις και κείμενο, που είναι αδιαχώριστα ο ένας από τον άλλο και είναι αδύνατοι χωρίς ο ένας τον άλλον, επομένως παραμένουν ένα βιβλιοφιλικό βιβλίο, ένα βιβλίο καλλιτέχνη, το οποίο διαφέρει στο ότι η λέξη και η εικόνα είναι αδιαχώριστα αυτό, παραμένουν μια ενιαία μορφή τέχνης που κάνει το βιβλίο να είναι έργο τέχνης.

"Ένας ενιαίος ρυθμός είναι σημαντικός σε ένα βιβλίο", λέει ο καλλιτέχνης, και ως εκ τούτου κάθε φύλλο πρέπει να θυμάται ότι είναι μέρος του συνόλου. " Αυτή είναι μια από τις κύριες αρχές της κατασκευής του βιβλίου του Yu.V. Shestakov, αλλά υπάρχουν και άλλοι. "Το χρώμα είναι το σημαντικό πράγμα που δίνει ζωή στην εικόνα." Χρώμα, χρωματισμός στα γραφικά του βιβλίου του Yu.V. Το Shestakov είναι εξίσου σημαντικό με τη γραμμή. Οι εικόνες του είναι γραφικές και γραφικές ταυτόχρονα, και αυτό είναι το χαρακτηριστικό που δίνει μοναδικές, αλλά αναγνωρίσιμες μορφές, εικόνες σε βιβλία, εικονογραφήσεις του Yu.V. Σεστακόβ.

Μεταξύ των χαρακτηριστικών του γραφικού τρόπου, του στυλ του καλλιτέχνη και της τεχνικής με την οποία δημιουργεί τα βιβλία του. «Επέλεξα την τεχνική της λιθογραφίας. Έχει πλούσιες δυνατότητες υφής, μεταφέρει τον κόκκο της πέτρας, και βαθιά πλήρωση μελανιού και τις καλύτερες πινελιές μολυβιού. Μπορείτε ακόμη και να δημιουργήσετε ένα αποτύπωμα της αναπνοής ενός ατόμου σε αυτό. "

Μαλακό, ζωγραφικά στην ουσία, η λιθογραφία συνδυάζει τις δυνατότητες χάραξης, σκληρών πινελιών και μαλακών γραμμών, σύνθετων χρωματικών λύσεων και ενός καθαρού γραφικού περιγράμματος της εικόνας. Αυτά είναι τα γραφικά βιβλίων του Yu.V. Shestakov, στην οποία αποκαλύπτεται η τεχνική της λιθογραφίας. Αυτή η κάπως παραδοσιακή τεχνική κρύβει την προσωπικότητα του δημιουργού: το πάθος του, τη διάνοιά του, τις αισθήσεις του, τη διαίσθηση, το συναίσθημα και, τέλος, την επίγνωση του νόμου του αναπόφευκτου, που καθορίζεται από το υλικό, την τεχνική και, φυσικά, την καλλιτεχνική αίσθηση, την κατανόηση και το όραμα της εικονιστικής μορφής του κειμένου του έργου ... «Η πρώτη ερώτηση - γιατί, η δεύτερη - πώς", έτσι είναι ο Yu.V. Σεστακόβ. Επιπλέον, ο νόμος της λιθογραφίας είναι η επεξεργασία της επιφάνειας της πέτρας, η κατανομή της σκίασης, "παύσεις, διαστήματα, κηλίδες", η αναζήτηση σχετικών χρωμάτων, η δημιουργία επιφανειακής ενότητας.

Το πρώτο βιβλίο του Yu.V. Η Shestakov δημοσιεύθηκε το 1992 με κυκλοφορία 65 αντιγράφων. Αυτά είναι επιλεγμένα ποιήματα του François Villon. Για αυτήν την έκδοση, που πραγματοποιήθηκε από τον εκδοτικό οίκο Prosvet (Μόσχα), δημιουργήθηκε μια σειρά από λιθογραφίες και αναπτύχθηκε διακοσμητικός σχεδιασμός.

1994-1995 Yu.V. Ο Shestakov ανατέθηκε από τον εκδοτικό οίκο A.N. Ο Σεβαστιανόβα δημιουργεί μινιατούρες, βάσει των οποίων φτιάχνει 17 λιθογραφίες για το βιβλίο "Η επιγραφή στις πύλες της Μονής Τηλέμ" από το μυθιστόρημα "Gargantua and Pantagruel". Τα φύλλα εκτυπώθηκαν σε επτά χρώματα από τον πλοίαρχο Nathan Kachai, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, "ένας λεπτός χρωματιστής και ένας καλός εκτυπωτής."

Σε αυτήν την έκδοση, ο τρόπος του καλλιτέχνη και η αρχή του έργου του έχουν ήδη καθοριστεί με σαφήνεια - για να πιάσει τη μουσική των λέξεων, το συναίσθημα της λογοτεχνίας και να την αναπαραγάγει σε μια μορφή που δεν θα έρχεται σε αντίθεση με την εποχή, αλλά στην εικόνα, κατανόηση του σύγχρονος αναγνώστης, διανοούμενος, γνώστης της τέχνης και της ιστορίας της.

Ακριβώς είναι η επιθυμία να ενσωματωθούν μορφές - γραμμές, χρώμα που βρίσκονται στα έργα του Yu.V. Ο Shestakov, ένας βαθύς γνώστης και λάτρης της παλιάς ευρωπαϊκής τέχνης. Ίσως το πρώτο μεγάλο αφιέρωμα σε αυτήν την αγάπη βρήκε έκφραση στις απεικονίσεις του στον Ραμπέλαη.

Συλλέκτης, λάτρης των γραφικών, έργα παλαιών Γερμανών δασκάλων, θαυμαστής των Ολλανδών και Φλαμανδών καλλιτεχνών, θαυμαστής των Luke Leiden, Rembrandt και Schongauer, Dürer, γνώστης των Cranach και Baldung Green - συλλέκτης όλων αυτών των μεγάλων δασκάλων, Yu.V. Ο Shestakov δημιούργησε τον δικό του θαυμάσιο κόσμο, όπου το δικό του έργο είναι αδιαχώριστο από την αιώνια αρχαιότητα της Χρυσής Εποχής των Βορρά. Όπως τους, Yu.V. Ο Σεστακόβ διατηρεί τα "λείψανα" του και τα εξετάζει προσεκτικά, βιαστικά, συνδέοντας ψυχικά με τη μεγάλη κληρονομιά που βρίσκει μια νέα συνέχεια και αναγέννηση στο πρόγραμμά του. Υπό αυτήν την έννοια, ο Yu.V. Ο Shestakov είναι ένας συλλέκτης κοντά στους καλλιτέχνες του 16ου - 17ου αιώνα που συγκέντρωσαν το περίεργο περίπτερο - συλλογές περίεργων αντικειμένων και ζωγραφικών έργων που ήταν ζωτικής σημασίας στο έργο τους. Εξίσου ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής δημιουργικότητας και αντικειμένων, χαρακτικά από τη συλλογή του Yu.V. Shestakov, βοηθώντας τον ιδιοκτήτη του να αναζητήσει αυτό που μερικές φορές ονομάζεται η τελειότητα της καλλιτεχνικής φόρμας.

Το 2004, ένα από τα πιο αξιοσημείωτα βιβλία του Yu.V. Τα "Τραγούδια του Σαπφώ" του Σεστακόβ, στο οποίο το χρώμα και η γραμμή συνδυάστηκαν σε καταπληκτικές συνθέσεις που συνέλαβαν το πνεύμα της αρχαίας ποίησης και της μουσικής.

«Μόλις στην Κριμαία της Χερσονήσου, - λέει ο Yu.V. Shestakov, - Είδα μια παλαιά τοιχογραφία. Εκείνη την εποχή, σκέφτηκα μια σειρά λιθογραφιών με βάση την ποίηση της Σαπφώ. Συνειδητοποίησα ότι αυτή η τοιχογραφία θα καθόριζε την κατεύθυνση της δουλειάς μου. Έδειξε το κεφάλι ενός νεαρού άνδρα. Ήταν ένα θραύσμα, ένα κομμάτι μιας προηγούμενης ζωής, μακρινό, εξαφανισμένο και όμορφο. Μια φωτεινή καλοκαιρινή μέρα έλαμψε στη λευκή τοιχογραφία με χρωματιστά αντανακλαστικά - πρασινωπό, μπλε, κίτρινο. Για μια στιγμή, φάνηκε ότι το πρόσωπο του αγοριού συνέχισε να ζει. Αυτό το κομμάτι της τοιχογραφίας ήταν γεμάτο αφή: τα χέρια ενός καλλιτέχνη, άνεμος, ήλιος, ομίχλη, υγρασία. Τελικά - τα τελευταία χρόνια. Πρέπει να μάθουμε από καιρό πώς επεξεργάζεται το αεροπλάνο. <�…>

Ενώ εργαζόμουν στις λιθογραφίες, θυμήθηκα την τοιχογραφία Chersonesus και αυτό με ώθησε να λύσω κάποιες συνθέσεις όπως θραύσματα μιας τοιχογραφίας που βρίσκονται στο λευκό πεδίο του φύλλου. Έτσι, υπήρχε χώρος για το ποιητικό κείμενο και συνδέθηκε με την εικόνα μέσω της λευκής γραμματοσειράς. Ήθελα τα όμορφα τραγούδια της Σαπφώ, και η ελληνική λυρική ποίηση, το μελό, είναι ένας συνδυασμός λέξεων και μουσικής, ποιήματα που γίνονται με τη συνοδεία μιας λύρας ή κιθάρας, σε συνδυασμό με το χρώμα, το ρυθμό. "

"Σαπφώ. Τα τραγούδια »(2004) εκτυπώθηκαν σε έντυπη σειρά 16 αντιγράφων. Το κείμενο (μεταξοτυπία) εκτυπώνεται παράλληλα στα Ρωσικά και τα Αρχαία Ελληνικά. Το βιβλίο περιέχει 24 λιθογραφίες σε 4 και 7 χρώματα. Οι λιθογραφίες τυπώθηκαν στα εργαστήρια του Τμήματος Εκτύπωσης της Μόσχας (εκτυπωτές Viktor Abramov και Yuri Zharov) και στα εργαστήρια του σπιτιού τέχνης Chelyuskinskaya (εκτυπωτής Viktor Komarov).

Το 2008, το θέμα αντίκες συνεχίστηκε. Τα επιγράμματα της ελληνικής ανθολογίας. Αγαπημένα ». Η κυκλοφορία αποτελείται από 7 αντίγραφα. Το κείμενο είναι τυπωμένο με μεταξοτυπία. Το βιβλίο περιέχει 20 λιθογραφίες σε 5-7 χρώματα. Λιθογραφίες τυπώθηκαν στα εργαστήρια του Τμήματος Εκτύπωσης της Μόσχας. Εκτυπωτής Βίκτορ Αμπράμοφ.

Το παλιό θέμα του Yu.V. Η Shestakova έλαβε την πιο ζωντανή έκφραση. Το συναίσθημα του καλλιτέχνη, η διαίσθησή του, η εκπληκτική ανάπτυξη των μορφών, η ίδια η διαμόρφωση, η κατασκευή συνθέσεων, φαίνεται, συναντά άμεσα ανάλογα στην ελληνική πλαστική τέχνη και ζωγραφική. Λαμβάνοντας υπόψη, για παράδειγμα, τη Δελφική ζωφόρο, πιάνετε τον εαυτό σας να σκέφτεστε ότι έχετε ήδη δει κάτι παρόμοιο, αλλά τα γραφικά του Yu.V. Η Shestakova, όταν την απευθύνεται, καταστρέφει ξανά αυτή τη σκέψη. Ναι, το πνεύμα, ένα είδος ανεξάντλητης γενικής αίσθησης ομοιότητας, συγγένεια μεταξύ του έργου του αρχαίου αφέντη της κλασικής εποχής και του σύγχρονου καλλιτέχνη. Αλλά εδώ τα τραγούδια της Σαπφώ και των ελληνικών επιγραφών, αρχαίες τοιχογραφίες και δάσκαλοι της Βόρειας Ευρώπης, σπουδαίοι μυθιστοριογράφοι με την αγάπη τους για την αρχαιότητα και τα καλλιτεχνικά συναισθήματα ενός σύγχρονου πλοιάρχου φταίνε, όλα αυτά συνδυάζονται στην καλλιτεχνική συνείδηση ​​του πλοιάρχου, ο οποίος δημιούργησε εκπληκτικά γραφικά γραφικά, αρχαία και μοντέρνα, εκλεπτυσμένα σε χρώμα και μορφές, γενικό στυλ, το σύνολο που συνδέει τη μουσική και τη λέξη σε μια καλλιτεχνική μορφή, σε αντίθεση με άλλα και γνωστά και αναγνωρίσιμα στα γραφικά-εικονογραφικά έργα του Yu.V. Σεστακόβ.

Ολέγκ Χρόμοφ

πλήρες μέλος της Ρωσικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών.

ГРЕЧЕСКИЙ КУЛЬТУРНЫЙ ЦЕНТР                     ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Москва, Алтуфьевское шоссе,  44                     Altufyevskoe shosse, 44, office No 9, 2^nd floor

офис № 9, 2 этаж                                                           127566 Moscow, Russia

Тел.: 7084809 – Тел./Факс: 7084810                      Tel.: +7 495 7084809; Tel./Fax:  +7 495 7084810

 

e-mail: hcc@mail.ru   info@hecucenter.ru

www.hecucenter.ru

skype: hellenic.cultural.center

facebook: http://www.facebook.com/Hecucenter

vkontakte: http://vk.com/hecucenter

Instagram: @hecucenter

Отказаться от рассылки