Αγαπητέ αδελφέ.
Δεν αναφερόμουν σε καμία από τις πραγματικά ενεργές ιδεολογικές ομάδες στη
σύγχρονη Ρωσία.
Μιλώ μόνο για εκείνα τα βλαστάρια γνήσιας πνευματικής ζωής, τα οποία μπορεί να
διακρίνει κανείς με μια προσεκτική και στοχαστική ματιά στη σύγχρονη Ρωσία.
Με τον όρο θρησκευτική ανανέωση εννοώ πρώτα απ' όλα την ενοποίηση, τη συνένωση
υπό την αιγίδα της Ορθοδοξίας των θρησκευτικών παρορμήσεων στον τομέα της
βούλησης, του συναισθήματος και της σκέψης.
Η Ορθοδοξία που έχουμε στη σύγχρονη Ρωσία γίνεται αντιληπτή το πολύ στο επίπεδο
του συναισθήματος, αλλά δεν αγγίζει πρακτικά τη βούληση και τη σκέψη.
Αυτή είναι μια πολύ θλιβερή τάση.
Μπορεί βέβαια να πει κανείς ότι η Ρωσία είναι μια ορθόδοξη χώρα, αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι απόλυτα αληθές.
Στη σφαίρα του συναισθήματος είναι σίγουρα αληθινό.
Στο θέμα των συναισθημάτων, οι περισσότεροι Ρώσοι βιώνουν την ενότητά τους με την Εκκλησία.
Αλλά ήδη στον τομέα της βούλησης δεν είναι έτσι.
Σύμφωνα με τις στατιστικές, μόνο το 4% των Ρώσων πηγαίνει πραγματικά στην εκκλησία.
Στον τομέα της σκέψης η κατάσταση είναι αρκετά άσχημη.
Ακόμη και οι πιο προηγμένοι από τους σύγχρονους Ρώσους στοχαστές δεν αισθάνονται πλέον μια ζωντανή κατανόηση της κοσμικής σοφίας που ακτινοβολεί στις διδασκαλίες των Αγίων Πατέρων μας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν μπορεί να πηγαίνει στην Εκκλησία μόνο λόγω της εξουσίας.
Ο σύγχρονος άνθρωπος θέλει να κάνει τα πάντα από μια σαφή και εντελώς διαφανή κατανόηση.
Είναι αυτή η κατανόηση της Ορθόδοξης ζωής που λείπει από τη σύγχρονη Ρωσία.
Ως εκ τούτου, με τον όρο "θρησκευτική ανανέωση" εννοώ μια αναζωογόνηση της κατανόησης σχετικά με τη θρησκευτική ζωή.
Οι Δυτικοί ήθελαν να καταστρέψουν εντελώς τη δυναμική της Ορθοδοξίας στη Ρωσία.
Οι Σλαβόφιλοι βλέπουν τη ζωογόνο ορμή της Ορθοδοξίας μόνο στην εποχή πριν τον Τσάρο (Μεγάλο) Πέτρο και δεν μπορούν να βρουν σύνδεση με τη σύγχρονη ζωή.
Αυτή τη μονομέρεια των Σλαβόφιλων πρέπει να την ξεπεράσουμε και να συνδέσουμε την Ορθοδοξία με τη νεωτερικότητα, με την ικανότητα να αναπτύσσουμε κατανόηση, αντί να υποτασσόμαστε στην (εκκλησιαστική) εξουσία.
Η θρησκευτική παρόρμηση που
βρίσκεται μέσα στην Ανθρωποσοφική Κοινότητα των Χριστιανών δεν είναι καθόλου
κατάλληλη για τη Ρωσία.
Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι επιζήμια για τη ρωσική συνείδηση.
Είναι κατάλληλη για προτεσταντικές χώρες όπως η Γερμανία και η Ελβετία.
Για τη Ρωσία πρέπει να αναζητήσουμε άλλες μορφές.
Μπορούμε να είμαστε σε διάλογο με τις προτεσταντικές ομολογίες, αλλά δεν
μπορούμε να αντιγράφουμε μηχανικά θρησκευτικές μορφές που μας είναι ξένες.
Γιούρι Βολύνκιν
Μόσχα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου