Υποθέτω ότι όλη η Ελλάδα άκουσε για το μωράκι που ξέχασε ο πατέρας στο αυτοκίνητο. Ο εγκέφαλος μου, όταν υπάρχουν αρκετά δεδομένα, έχει την τάση να αναπαράγει ένα γεγονός υπό την μορφή εικονικής πραγματικότητας, πράγμα που υποθέτω συμβαίνει σε πολλούς. Όχι βεβαίως με πιστότητα 100% αλλά σε σημαντικό βαθμό ένιωσα την φρίκη που αντιμετώπισε το μικρό αυτό πλάσμα που δεν θα γίνει πότε γυναίκα.
Αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι μπορεί να συμβεί στον καθένα.
Μια φίλη μου είχε πάθει το ίδιο, αλλά πρόλαβε, πριν από αρκετά χρόνια. Μέσα στην πληθώρα των πληροφοριών και την πίεση που μπορεί να ασκούν διάφορα πρόσωπα και καταστάσεις και μέσα στο πνεύμα της εποχής που όλο τρέχουμε να προλάβουμε, είναι δυνατόν ο εγκέφαλος να παίξει τέτοια άσχημα παιχνίδια. Σήμερα ζούμε και εργαζόμαστε για να πληρώνουμε φόρους και λογαριασμούς και αν αποφασίσεις να φτιάξεις ένα σπίτι τότε η πίεση καθίσταται δυσανάλογη, σκέψου να είσαι και νιόπαντρος με παιδάκι.
Όταν συμβαίνει ένα άσχημο γεγονός μόνο τότε μαθαίνουμε σε πόσους άλλους έχει συμβεί.
Μη βιαστούμε να επιρρίψουμε ευθύνες στον πατέρα.
Είναι σημαντικό τώρα το ζευγάρι να μείνει ενωμένο και να σταθεί στα πόδια του και όλοι όσοι τους γνωρίζουν πρέπει να συνδράμουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Και η ποινική δίωξη θα πρέπει απλά να παραμεριστεί.
Η τιμωρία αυτών των ανθρώπων είναι ήδη μεγάλη, δεν πρέπει να γίνει μεγαλύτερη.
Αυτό στο οποίο θα σταθώ είναι τα φιμε τζάμια. Από τον νόμο, και σωστά, απαγορεύονται. Όμως ποιος ακούει; Ποια αστυνομία βεβαιώνει παραβάσεις;
Η ευθύνη έγκειται σε αυτό το σημείο και ξεκινάει από εδώ. Χωρίς φιμε τζάμια κάποιος θα το έβλεπε. Με φιμε τζάμια κανείς δεν το είδε ούτε θα το έβλεπε, όπως και έγινε.
Και επίσης όταν πριν από 20 (και) χρόνια πήραμε ένα καινούργιο κια σουμα μου έκανε εντύπωση όταν με κλειστά τζάμια δεν ακουγόταν (στο εσωτερικό) ένα μηχανάκι με θορυβώδη εξάτμιση να περνάει δίπλα. Οπότε δεν υπήρχε περίπτωση να ακουστεί προς τα έξω το κλάμα ενός μωρού όπου τα ντεσιμπέλ είναι σαφώς λιγότερα.
Η Ελλάδα θα θρηνεί συνεχώς με τον ένα ή τον άλλο τρόπο κα γι αυτό ευθύνεται η νοοτροπία μας και η κουτοπονηριά μας.
--
Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου