Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι διαχρονικώς εξελέγοντο ως Βουλευτές άτομα τα οποία δεν είχαν τα αναγκαία προσόντα τόσον αυτά που απαιτεί η πολιτική «τέχνη», όσον και τις γραμματικές γνώσεις. Φυσικά για την επιλογήν και αποστολήν ατόμων μετρίως ικανών στο Κοινοβούλιον δεν ευθύνονται οι ίδιοι αλλά εκείνοι που τους επέλεξαν! Ενδέχεται τα μετρίας ικανότητος άτομα στην πολιτικήν να ήσαν επιδέξια σε μηχανορραφίες και να βοηθούσαν τους ψηφοφόρους, να απαιτούσαν από τους Υπουργούς εκτέλεση πράξεων. διορισμών, άλλων αναγκών του συνόλου και να επετύγχαναν γι αυτό να ήσαν και αγαπητοί. Τότε δεν υπήρχε η αισχρή «δαμόκλειος σπάθη» της αποδοχής και επιβολής των απόψεων του αρχηγού του Κόμματος από τα μέλη της κοινβουλευτικής του ομάδος της λεγομένης Κομματικής πειθαρχίας. Τότε ο Βουλευτής πήγαινε στο γραφείον του Υπουργού και απαιτούσε χτυπώντας ακόμα και την βακτηρίαν του στο τραπέζι του. Σήμερα αυτά είναι σε ανάμνηση. Τόλμη, πολλώ μάλλον θράσος είναι αδιανόητα.
Και όμως το «θαρσείν χρή» αν μετωνομασθεί σε «θρασείν χρη», δεν θα είναι άνευ αποτελέσματος.
Απεδείχθη αυτό στο Κλεινόν Άστυ αρχές του προηγουμένου αιώνος με τον διάσημον επαίτη Σακκουλέα. Τύπος καθημερινού επαίτη στο Σύνταγμα και την οδόν Σταδίου, ρακένδυτος, κουρελής με σακάκι και παντελόνι, πολύχρωμα και ογκώδη από τα πολλαπλά και τα ετερόχρωμα εμβαλώματα. Έτεινε χείραν και έλεγε στον πρώτον τυχόντα.
n Ρε δο μου μια δεκάρα.
Δεν τον ενδιέφερε από ποιον απαιτούσε για να είναι πιο ευγενικός κάτι που ποτέ δεν απέκτησε. Θρασύς, αναιδής, αυθάδης, ο κουρελής Σακκουλέας. Ο ενοχλητικός των δημοσίων οδών. Ήταν όμως πασίγνωστος με όλα τα ελαττώματα που είχε.
Σε εκλογές του 1900 κάποιοι «φαρσέρ» για να ειρωνευτούν μερικούς υποψηφίους Βουλευτές κόλλησαν σε κεντρικά σημεία την φωτογραφίαν του με την ένδειξη’ Υποψήφιος Βουλευτής Αθηνών. Οι υποψήφιοι Βουλευτές διεμαρτυρήθησαν στην Αστυνομίαν καθαιρέθηκαν οι φωτογραφίες αλλά οι δράστες δεν συνελήφθησαν ποτέ. Ο Δημήτρης Γιαννουκάκης, ο γνωστός Δημοσιογράφος και θεατρικός Συγγραφέας σχολιάζοντας την αντίδραση των υποψηφίων Βουλευτών γράφει.
«Βέβαια αυτό θα ήταν κάπως προσβλητικό για τους υποψηφίους Βουλευτές μ΄ όλο που όχι λίγοι θα ήτανε ίσως χειρότεροι από τον επαίτη Σακκουλέ, τουλάχιστον στην αγραμματοσύνη. Θα καταφύγω στο σατιρικό περιοδικό της εποχής το περίφημον «Ασμοδαίος» ο οποίος συνεκέντρωνε τραγικές ασυνταξίες και αγραμματοσύνες από τους λόγους διαφόρων ρητόρων στη Βουλή. Ορίστε μερικά τέτοια διαμάντια».
n Δεν θέλω κύριοι να εκτραγωδήσω τα αιτία των φαινομένων. Καπετανάκης (Βουλευτής)
n Όταν πρόκειται περί αστρονομίας μη νομίζετε κύριοι ότι θα ανεβώμεν εις τ’ αστέρια. Ρηγόπουλος (Βουλευτής)
n Τα Δικαστήρια δεν πρέπει να μένουν όλως διόλου ξεκαπίστρωτα. Δημητρακάκης (Βουλευτής)
n Να δοθεί εις όλους τους επιστράτους συλλήβδην αμνηστία, διότι δεν είναι καιρός να συγκροτούμεν στρατιωτικά καθιδρύματα ή σώματα. Δουζίνας (Βουλευτής)
Εις την παραφοράν των περιστάσεων σχηματίζονται σκέψεις.
Δουζίνας
Αλλά αυτός ο Δουζίνας ο βουλευτής, σχολιάζει ο Γιαννουκάκης, φαίνεται πως ήταν ονομαστός για τους σολοικισμούς του, διότι αυτός είχε πει το περίφημον για τον φωτισμό – τότε- των Αθηναϊκών δρόμων. Προσέξτε το.
n Εις ασέληνον νύκτα, το φως των φαναριών της πόλεώς μας ομοιάζει ως κανδηλάκια εσπαρμένα εν είδει μανιταριών τήδε κακείσαι.
Πολλές φορές και τα δημόσια έγγραφα δεν πήγαινα πίσω εις την ασυνταξίαν και τον σολοικισμόν.
Οι ημιμαθείς τύποι βουλευτών εξέλειπαν την σήμερον ή συνεχίζουν να δίδουν την παρουσίαν τους;
Από πλευράς γνώσεων μάλλον έχουν περιορισθεί. Από πλευράς πολιτικού ζήλου και τεχνικής άγνωστον. Το βράδυ που θα κλείσουν οι κάλπες των εκλογών θα έχομεν κάποιαν εικόνα. Είθε να είναι απολύτως θετική. Να εκλεγούν ικανοί και όχι προταθέντες από τους αρχηγούς των Κομμάτων και ψηφισθέντες από ημάς, αλλά πλημμελείς για το ύψιστον αυτόν λειτούργημα.
21/5/2023
Μιχαήλ Στρατουδάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου