Επαναλαμβάνω, το 23 είναι ο αριθμός της επιλογής σε αυτή τη σύγχρονη εποχή, όπου η ανθρωπότητα καλείται να αναλάβει την ευθύνη για τον εαυτό της και για την πλανητική της πατρίδα, η οποία τυχαίνει, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, να έχει γωνία 23° προς το επίπεδο της τροχιάς της γύρω από τον Ήλιο. Το 2 είναι ο αριθμός του υλισμού και του δυϊσμού- το 3 είναι ο δρόμος πέρα από αυτά. Μπορούμε να δούμε το 23 είτε ως: Το 2 έρχεται πριν από το 3, δηλαδή είναι ανώτερο από το 3 - αυτή είναι η αρνητική και δυσοίωνη πτυχή του 23 που κυριαρχεί σε μεγάλο βαθμό στη λαϊκή κουλτούρα, όπως στο σύμβολο V για τη νίκη του Ουίνστον Τσόρτσιλ (δύο δάχτυλα πάνω, τρία κάτω)(26) και τελικά στο ανεστραμμένο πεντάγραμμο της μαύρης μαγείας - ή μπορούμε να δούμε το 23 ως κίνηση από το 2 στο 3, από τη δυαδικότητα στην τριπλότητα.
Η επιλογή είναι μεταξύ της σταύρωσης στον διπλό σταυρό του υλισμού, αν επιλέξουμε να βυθιστούμε όλο και περισσότερο στον υλισμό και την αυτοκαταστροφή - και της ανάστασης με την εκ νέου ανακάλυψη της πνευματικής μας φύσης ως τρίπτυχα όντα του σώματος, της ψυχής και του πνεύματος. Αυτή η επανανακάλυψη οδηγεί στην επιβεβαίωση της ατομικότητας και της ελευθερίας μας, πάνω στην τριπλή βάση της οποίας μπορούμε να οικοδομήσουμε μια νέα αίσθηση κοινότητας απαλλαγμένη από αρχαίους δεσμούς αίματος, μια νέα κοινωνία που θα αντικατοπτρίζει τη σύγχρονη ανθρώπινη πραγματικότητα. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικές οι ιδέες του Στάινερ για το κοινωνικό τρίπτυχο(27), οι οποίες δείχνουν το νέο δρόμο για την κοινωνία σε αυτή την τρίτη χιλιετία, γιατί μια τρίπτυχη κοινωνία στην οποία οι τρεις σφαίρες του πολιτισμού και της έρευνας, του δικαίου και της πολιτικής και της οικονομικής ζωής (βιομηχανία, γεωργία και εμπόριο) είναι αποσυνδεδεμένες, σαφώς διαχωρισμένες και όμως αρμονικά αλληλένδετες με την πραγματική κίνηση της εποχής.
Η δεύτερη χριστιανική χιλιετία σημαδεύτηκε από έναν έντονο δυϊσμό σε πολλούς τομείς της ανθρώπινης ζωής, όχι λιγότερο στη φιλοσοφία, την επιστήμη, την πολιτική και την οικονομία, και αυτός ο δυϊσμός κορυφώθηκε τη δεκαετία του 1990 με τον Παγκόσμιο Ιστό - WWW: 23-23-23, με το W να είναι το 23ο γράμμα του αλφαβήτου. Αυτός ο τεχνολογικός ιστός, ο οποίος δημιουργήθηκε και περιστράφηκε γύρω μας τόσο γρήγορα τα τελευταία 30 χρόνια, σαν από κάποιον μάγο, σαν τον Χάρι Πότερ, δεν πρέπει να επιτραπεί να κυριαρχήσει στη ζωή μας στην τρίτη χιλιετία. Γι' αυτή τη χιλιετία, χρειαζόμαστε μια ριζικά νέα κοινωνική σκέψη.
Μια τέτοια σκέψη είναι σαφώς πέρα από τους "αρχιερείς" και τους επίδοξους "Ιλλουμινάτι" αριστοκράτες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, των Ηνωμένων Εθνών και της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, με την πολυδιαφημισμένη "Ατζέντα 2030" τους - ένα αυταρχικό, τεχνοκρατικό και ψηφιοποιημένο όραμα μιας δυστοπίας που καθοδηγείται από την Τεχνητή Νοημοσύνη (Τ.Ν.) και την επιτήρηση, η οποία παρουσιάζεται συνεχώς από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης ως αναπόφευκτη. Αυτοί οι ελιτίστες "αρχιερείς" απλώς ανακυκλώνουν τον δυϊσμό της τελευταίας χιλιετίας και τον κολεκτιβιστικό μονισμό των χιλιετιών πριν από αυτήν, ντυμένοι με σύγχρονο ένδυμα, στις από πάνω προς τα κάτω, πατερναλιστικές συνταγές τους για μια νεοφεουδαρχική τάξη, μια παγκόσμια κυβέρνηση από τις εταιρικές ελίτ και έναν παθητικό παγκόσμιο πληθυσμό, εθισμένο σε επιδόματα, φάρμακα, φτηνά χημικά τρόφιμα και ψυχαγωγικά "τσίρκα", και τρομοκρατημένο σε συμμόρφωση από την τεχνολογική "μαγεία". Η νέα κοινωνική σκέψη που χρειαζόμαστε επειγόντως σήμερα βασίζεται σε μια ολοκληρωμένη τριπλή προσέγγιση της κοινωνίας, όπως αυτή που συναντάται στις ιδέες του Στάινερ για την κοινωνική τρίπτυχη οργάνωση. Στο επίκεντρό της βρίσκεται η τριπλή εικόνα του ανθρώπου. Η πρώτη απαίτηση εδώ είναι η απελευθέρωση της πολιτιστικής σφαίρας από τον κοινό εναγκαλισμό του κράτους και των μεγάλων επιχειρήσεων, έτσι ώστε η εκπαίδευση, η ιατρική, η θρησκεία, η φιλοσοφία, η νομολογία και η καλλιτεχνική και επιστημονική έρευνα να μην υπόκεινται σε υπαγορεύσεις και επιρροές από την πολιτική και την οικονομική σφαίρα. Αυτή η χειραφέτηση του ατομικού ανθρώπινου πνεύματος στη Δύση, η οποία ήταν καθηλωμένη από το δόγμα της Συνόδου του 869, είναι πλέον απαραίτητη για να προχωρήσουμε από τη σταύρωση στον διπλό σταυρό στην ανάσταση σε μια τρίπτυχη κοινωνία.
Terry M. Boardman
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου