Ποια Δημοκρατία; Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

 Ο ορισμός της Δημοκρατίας δόθηκε από τους προγόνους μας με σαφήνεια πριν από 2400 χρόνια περίπου. Τα Πολιτικά του Αριστοτέλη και η Πολιτεία του Πλάτωνα δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας. Ο Σόλωνας και ο Κλεισθένης ανέπτυξαν τις διαδικασίες και τους τρόπους. 2400 χρόνια μετά εμείς που είμαστε;

 

Δρ Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης

 

Επί νδ, πασοκ και συριζα και ξανά νδ, χαρίστηκαν θαλασσοδάνεια, απαλλάχτηκαν οι τραπεζίτες από κάθε ευθύνη, απαλλάχτηκαν διοικητές δεκο από κάθε ευθύνη, συνεχίζουν να απαλλάσσονται πολιτικοί και αιρετοί από κάθε ευθύνη και μια βαθύτερη ματιά στην ελληνική κοινωνία καταδεικνύει:

 

-να χάνεται η βασική κατοικία

-11χρονα κορίτσια αυτοκτονούν

-έφηβες να βγαίνουν στην πορνεία

-ξεκαθαρίσματα λογαριασμών μεταξύ προσώπων της νύχτας και εκτελέσεις με καλάσνικοφ

-εγκληματικότητα με χιλιάδες μικροκλοπές κάθε μέρα και ληστείες μετά φόνου. 

-έφηβοι δέρνουν και κλέβουν εφήβους

-άντρες κακοποιούν και δολοφονούν τις συζύγους και τις ερωμένες τους

-αστυνομικοί εμπλέκονται σε παρανομίες

-οδηγοί αυτοκινήτων και μηχανόβιοι σκορπούν τον θάνατο

-μικροί και μεγάλοι πετάγονται σε διασταυρώσεις χωρίς να ελέγξουν

-μικροί και μεγάλοι τρέχουν με μηχανάκια μηχανές, ιδιωτικά αυτοκίνητα και φορτηγά με υπερβολική ταχύτητα.

-φορτηγά γκαζώνουν σε κατοικημένες περιοχές σκορπώντας θόρυβο καυσαέρια και μικροσωματίδια

-μικροί και μεγάλοι στέλνουν μηνύματα με το κινητό ενώ οδηγούν

-μικροί μεγάλοι πετούν όπου φτάσουν πλαστικά και σκουπίδια

-μικροί και μεγάλοι καίνε πλαστικά

-μικροί και μεγάλοι διαδίδουν με την συμπεριφορά τους επικίνδυνα μικρόβια

-μαγαζιά διασκέδασης, πλανόδιοι και εξατμίσεις διαλύουν το νευρικό σύστημα ενός εκατομμύριου περίπου Ελλήνων

-μικροί και μεγάλοι βάζουν φωτιές, ηθελημένα ή αθέλητα.

 

Βιασμοί, εκβιασμοί, φακελάκια, γρηγορόσημα, δεσπόζουν στην ελληνική κοινωνία και η Δικαιοσύνη να αποδίδεται πολλά χρόνια αργότερα. Αν αποδίδεται.

 

Ληστείες, τροχαία και βαριά τραυματίες ή και θάνατοι, καμένα πλαστικά και καρκίνοι, νεύρα να σπάνε από μηχανές, μηχανάκια και αυτοκίνητα, νέα παιδιά που πάνε στην παραλία μέσα στο καταμεσήμερο και κινδυνεύουν με επιθετική μορφή μελανώματος και κανείς δεν νοιάζεται.

 

Τα γαλακτοκομικά τα φρούτα και τα λαχανικά μπορούν να φέρουν και να μεταφέρουν βαρέα μέταλλα, φυτοφάρμακα, αντιβιοτικά, καρκινογόνες τοξίνες και καρκινογόνες αφλατοξίνες. Ελέγχονται; Διενεργούνται έλεγχοι; Γιατί καθημερινά διαπιστώνουμε ότι οι καρκίνοι (πολλές και διαφορετικές αιτίες και μορφές καρκίνου) χτυπάνε κόκκινο.

 

ΚΑΙ τα Αστυνομικά Τμήματα;
ΚΑΙ οι Δημοτικές Αρχές;

Και οι διάφορες υπηρεσίες;

Και εμείς οι πολίτες;

Είμαστε ο ορισμός της αδιαφορίας και της ντροπής.

 

Τι σημαίνει πολίτης;

 

Η έννοια συνδέεται στενά με την πόλη και δίνει γένεση στην πολιτική. Ποια πολιτική; Όχι πάντως την καλώς εννοούμενη, όχι αυτή που θέλει τους πολίτες ενεργούς και σκεπτόμενους, όχι αυτή που πάει την πόλη μπροστά και στο μέλλον, όχι αυτή που εγγυάται δικαιοσύνη και ανάπτυξη και παιδεία.

 

 

Στα πλαίσια της Δημοκρατίας:

 

Οι Δάσκαλοι απέτυχαν να χτίσουν χαρακτήρες

Οι καθηγητές απέτυχαν να μορφώσουν

Τα Πανεπιστήμια βγάζουν μισο-ειδικευμένους αμόρφωτους υποψήφιους ακόλουθους των πολιτικών κομμάτων

Οι Δημοτικοί Υπάλληλοι με εξαίρεση ελάχιστους φιλότιμους/συνειδητοποιημένους, κοροϊδεύουν.

Οι αστυνομικοί μ ελάχιστες εξαιρέσεις αδιαφορούν για το λειτούργημα για το οποίο πληρώνονται

Οι έμποροι στην πλειονότητα τους φέρονται πιο λυσσασμένα και από θηρία.

Ο ανταγωνισμός μεταξύ των εταιρειών αποσκοπεί σε τι; Στην μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου σε κάποιους;

 

Τι σχέση έχουν όλα τα παραπάνω με την Δημοκρατία;;;

 

Οι πυλώνες της Δημοκρατίας έχουν κατάρρευση, αν υπήρξαν ποτέ στο νεοελληνικό κρατικό μόρφωμα και ως εκ τούτου έχουμε κρίσεις: κρίση ηθική, κρίση πνευματική, κρίση οικονομική και μέσα σε όλα έχουμε και μια υγειονομική, έναν κορονοϊό όπου η ανευθυνότητα και η ανωριμότητα είναι ο καλύτερος σύμμαχος του.

 

Οι πρωθυπουργοί της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης μεγάλωσαν εν μέσω μιας καλύτερης παιδείας, οι επόμενοι εν μέσω μιας λιγότερο καλύτερης παιδείας και οι μετά το 2005 εν μέσω μιας ακόμα λιγότερο καλής παιδείας.

 

Οι πρωθυπουργοί της πρώτης περιόδου της μεταπολίτευσης χρέωσαν υπέρογκα την Ελλάδα. Οι μετέπειτα από το 2005 έως και το 2012 δεν έκαναν κάτι γι αυτό, αντιθέτως κοίταξαν μόνο την καρέκλα και τα δικά τους παιδιά. Και οι μετά από αυτούς, Κυριάκος, Αλέξης και Φώφη (και οι μετέπειτα) είναι άκρατοι και αταλάντευτοι υποστηρικτές ενός κομματικού πελατειακού μορφώματος ομοιάζων με Φεουδαρχικό Σύστημα.

 

Ο Κυριάκος, ο Αλέξης και η Φώφη έχοντας μεγαλώσει εν μέσω μιας ακόμα χαμηλότερης ποιότητας παιδείας, Φανταστείτε πως θα είναι το Μέλλον.

 

 

Τι σχέση έχει με την Δημοκρατία ο τρόπος ανάδειξης των αντιπροσώπων;

 

Όταν έχουμε εκλογές, μικροί, μεγάλοι, μανάδες, πατεράδες, παππούδες, υποψήφιοι περιφερειάρχες και αντιπεριφερειάρχες, υποψήφιοι δήμαρχοι και αντιδήμαρχοι έως και απλοί υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι άλλα και αυτοί για τα τοπικά συμβούλια, ξεχύνονται σε αναζήτηση και συλλογή ψήφων. Ένα αλισβερίσι ψήφων και ανταλλαγμάτων μπορεί να έχει ποτέ σχέση με την Δημοκρατία;;; Και όλα αυτά στην χώρα που γεννήθηκε η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

 

Παραθέτω το παρακάτω κείμενο που τα περιγράφει γλαφυρά:

 

Οι υποψήφιοι ακολουθούν κάποιες συγκεκριμένες μεθόδους υφαρπαγής της ψήφου, οι κυριότερες των οποίων είναι οι εξής:

 

Πρώτον: ψηφοθηρία. Αυτήν μετέρχονται κυρίως οι ατάλαντοι. Κληροδοτημένη από την αρχαιότητα η τακτική αυτή. Ο Πλούταρχος στα περίφημα «Πολιτικά παραγγέλματα» (802 D-E), στηλιτεύει κάποιους «άμουσους» και «άτεχνους», δηλαδή απαίδευτους και απελέκητους, υποψηφίους, που αλίευαν εκλογική πελατεία με τραπεζώματα και φαγοπότια, με χοροστάσια, με άμεσο χρηματισμό.

 

Δεύτερον: μέσο απόσπασης της περιποθήτου ψήφου είναι η υπενθύμιση στην εκλογική «πελατεία» κάποιας υποχρέωσης ή ενός ρουσφετιού.

 

Τρίτον: αφισοκόλληση, διακίνηση προεκλογικού υλικού, περιφρούρηση, στελέχωση κομματικού κέντρου, απειλές ή υποσχέσεις σε αναποφάσιστους τενεκέδες, οργάνωση μεγαλειώδους υποδοχής στα μέρη που εξορμά ο λαοφιλής υποψήφιος,  συντονισμός χειροκροτημάτων, ζητωκραυγών, υλακών, ουρλιαχτών και χρεμετισμών των οπαδών κατά την εκφώνηση λόγου.

 

Τέταρτον: διαφήμιση και η εικόνα του υποψηφίου. Οι φωτογραφίες των υποψηφίων υπόκεινται σε εξωραϊστική επεξεργασία. Σημάδια γήρανσης, ρυτίδες, λευκότριχες, «αποψιλωμέναι κεφαλαί» (κοινώς φαλάκρα), ενοχλητικά στίγματα (θυμόμαστε την αψεγάδιαστη φυσιογνωμία του αξιοδάκρυτου, εξαφανισθέντος νυν, εκσυγχρονιστή Κ. Σημίτη), όλα αυτά πρέπει να αφανιστούν. Η εικόνα του υποψηφίου πρέπει να τονίζει την επιβλητικότητά, την γοητεία, τον δυναμισμό, την προσήνειά του. Γι’ αυτό και επανδρώνουν τα έδρανα της Βουλής ηθοποιοί, τραγουδιστές, καλλίγραμμες της πασαρέλας οδαλίσκες, ποδοσφαιριστές. Ο Έλλην στις μεγαλουπόλεις ψηφίζει με τη λογική του Σούπερ-Μάρκετ: ψηφίζει το προϊόν που διαφημίζεται περισσότερο, το εντυπωμένο στο υποσυνείδητο, αυτό αγοράζει, αυτό ξέρει, αυτό παίρνει.

 

Πέμπτον: Ο υποψήφιος οφείλει «να αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές» των ψηφοφόρων. Πρέπει όλοι γύρω του να είναι οικείοι και γνώριμοι. Είναι γνωστός ο τρόπος εξασφάλισης ψήφων μέσω κουμπαριών.  Επίσης, πρέπει  να δείξουν την προσήλωσή τους στις παραδοσιακές αξίες, τις οποίες μετά την εκλογή τους ποδοπατούν ποικιλοτρόπως.  Παρουσιάζονται και τρυφεροί σύζυγοι, στοργικοί γονείς, ενίοτε και ποδοσφαιρόφιλοι. (Ποιος Θεσσαλονικιός τολμά να μη δηλώσει οπαδός του ΠΑΟΚ ή του Ολυμπιακού στον Πειραιά; Το γήπεδο, η κερκίδα βγάζει κυβέρνηση). Όπου γάμος και χαρά ή κηδεία και μνημόσυνο, απαιτείται η παρουσία του.

 

Έκτον: Παρουσία στην τηλεόραση, το ακαταμάχητο, το απόλυτο μέσο προβολής και αναγνώρισης.

 

Ευθυμογράφημα περί των προσεχών εκλογών

https://professors-phds.com/2019/05/13/17843/May 13, 2019 Capt. E.N.Rigos Uncategorized

(με μικρές αλλαγές)

 

 

οι Μαζικοί Διορισμοί, το πιο δυνατό μέσο για την απόκτηση εκλογικής πελατείας

 

Επώνυμα και τρανταχτά ονόματα, όπως και ο Ανδρέας και ο Βενιζέλος είχαν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, όπως  τους μαζικούς διορισμούς για την εκλογική τους πελατεία.

 

 

Η Δημοκρατία και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας

 

Είναι «δημοκρατία» το καθεστώς, όπου ο κομματάρχης πρωθυπουργός «διορίζει» (μόνος και αυθαίρετα) τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Πρόεδρο της Βουλής, τους Προέδρους των Ανώτατων Δικαστηρίων, την Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων; Πώς μπορεί να ελεγχθεί, σε μια «τύποις» δημοκρατία, ο ρόλος ξένων πρεσβειών στην ανάδειξη πρωθυπουργού και υπουργών της χώρας;

 

Πόση δημοκρατία αντέχουμε

http://www.yannaras.gr/posi-dimokratia-antexoume/

Christos Yiannaras | 14 Jun 2021

 

 

Και ερχόμαστε στο σήμερα. Είναι η κυρία Σακελλαροπούλου η καλύτερη επιλογή;

 

Είναι δυνατόν να είναι η καλύτερη επιλογή μια κυρία χωρίς να κατέχει διδακτορικό; Μια κυρία που ζει με τον σύντροφό της στο Προεδρικό μέγαρο; Είναι δυνατόν η κορωνίδα της Δημοκρατίας να φιλοξενεί συντρόφους και όχι συζύγους;

 

Όμως είναι ο κάθε και η κάθε πρόεδρος της Δημοκρατίας επιλογή του κάθε Πρωθυπουργού. Επιλέγει ο Πρωθυπουργός κάποιον της αρεσκείας του. Οι υπόνοιες και οι ανησυχίες ότι ο Πρωθυπουργός επιλεγεί κάποιον είτε του χεριού του είτε κάποιον ομοϊδεάτη είτε κάποιον που ικανοποιεί εσω και εξω κομματικές ισορροπίες είναι πολλές και από αρκετούς.

 

Η εν λόγο κυρία είναι η πιο αποτυχημένη μέχρι σήμερα επιλογή.

 

Πρόεδρος της Δημοκράτης έπρεπε να είναι κάποιος ή κάποια που λάμπει και μεταλαμπαδεύει σαν πραγματικός Φάρος. Κάποιος που έχει αναρριχηθεί πολύ υψηλά στην Πνευματική Κλίμακα, έντιμος, ηθικός, συλλέκτης Γνώσης και Εμπειρίας και αντικείμενο σεβασμού και εκτίμησης παγκοσμίως. Όπως ο κος Γιανναράς Χρήστος.

 

Όμως τα πολιτικά κόμματα φοβούνται έναν Γιανναρά και αν ποτέ γίνουμε προεδρική Δημοκρατία η επέκταση του κομματικού πελατειακού κράτους θα είναι αχαλίνωτη με σκοπό η θέση να καταληφθεί από έναν δικό του. Όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις Δημοτικές – Περιφερειακές εκλογές.

 

Είναι δυνατόν να είναι αυτό το πολίτευμα που οραματίστηκε ο Κλεισθένης; Είναι δυνατόν να είναι αυτό το πολίτευμα για το οποίο αγωνίστηκαν πολλοί;

 

Αν ναι, τότε κάτι δεν πάει καλά. Αν η Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που ονειρεύτηκαν κάποιοι για να μπορέσουν να αποκτήσουν εξουσία και να βάλουν το δάχτυλο στο μέλι (και τα λέει ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του) τότε δεν είναι το άριστο Πολίτευμα.

 

 

Η Δημοκρατία και οι Δήμαρχοι και οι Περιφερειάρχες

 

Είναι Δημοκρατία ένα πολίτευμα και ένα πολιτικό σύστημα που παρέχουν άσυλο και προστασία στις κάθε είδους αυθαιρεσίες Αιρετών;

 

 

Δημοκρατία και Επιχειρηματικά Συμφέροντα

 

Τα καρτέλ δεν φοβούνται κανέναν, γελάνε όταν ακούνε για την επιτροπή ανταγωνισμού, γελάνε όταν ακούνε για την προστασία του καταναλωτή, γελάνε όταν ακούνε για γρήγορες εξοφλήσεις προμηθευτών. Τα καρτέλ διοικούν και το κράτος ξεφτιλίζεται διότι δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει. Και δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει, διότι οι πολιτικοί μας που το διοικούν δεν ασκούν την ισχύ τους εκεί που πρέπει, στους ισχυρούς που παρανομούν, την ασκούν μόνο στους αδύναμους. Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικοί μας δείχνουν τεράστια κατανόηση για την ανάγκη αύξησης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων, ακόμη και με αθέμιτα μέσα. Ο Γιάννης Στουρνάρας της Τράπεζας της Ελλάδος τους το επισημαίνει διαρκώς. Σήμερα παρουσίασε μελέτη της ΤτΕ που λέει ότι οι τιμές στην Ελλάδα είναι 10% πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ και ότι αν λειτουργούσε ο ανταγωνισμός, οι τιμές θα μειωνόταν από 17% έως 30% στα ακριβότερα προϊόντα.

 

Καρτέλ και δουλικοί πολιτικοί

https://www.reporter.gr//Apopseis/Apo-thesews/Grhgorhs-Nikolopoylos/610748-Kartel-kai-doylikoi-politikoi

19 Ιουλ 2024

 

 

 

Το κράτος κατέστη η εκτελεστική επιτροπή όλων εκείνων οι οποίοι επί δεκαετίες ποδηγετούν τους πολίτες -δεν μιλαω πια για ανθρώπους!-

(Γ  Εμ. Δημητράκης, προσ επικ)

 

 

 

Αυτό που ονομάσαμε “αποκατάσταση της δημοκρατίας

 

Αυτό που ονομάσαμε “αποκατάσταση της δημοκρατίας” το 1974 δεν ήταν βέβαια παρά η νομιμοποίηση των πολιτικών κομμάτων και της κυκλοφορίας των ιδεών, μαζί με μια περιοδική προσφυγή στις κάλπες για την ανάδειξη Κοινοβουλίου, το οποίο παίζει όλο και μικρότερο ρόλο στο νομοθετικό έργο και τον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας. Αυτή μονοπωλείται από ένα κλειστό και απροσπέλαστο ολιγαρχικό επιτελείο. Το εν λόγω επιτελείο απολαύει ειδικής ασυλίας ενισχυμένης με ad hoc ρυθμίσεις περί ακαταδίωκτου, βρίσκεται εκτός ελέγχου και λογοδοσίας και χειραγωγεί όλο και πιο απροκάλυπτα τον “ανεξάρτητο” και θεμελιώδη για το καθεστώς θεσμό της Δικαιοσύνης. Αυτά αποτελούν παγκόσμιες τάσεις, παρά τις ανά χώρα ιδιομορφίες και παραδόσεις. Πρόκειται δε για χαρακτηριστικά κατ’ εξοχήν μετανεωτερικά κι όχι για κατάλοιπα και επιβιώσεις ή απολιθώματα.

 

Ο τραγικός κύκλος της Μεταπολίτευσης – Ποια δημοκρατία, ποια εθνική κυριαρχία!

https://slpress.gr/idees/o-tragikos-kiklos-tis-metapolitefsis-poia-dimokratia-poia-ethniki-kiriarxia/ 

19/07/2024

 

 

Είμαστε η χαμένη γενιά που δεν ζεί,

 

Για την Ελλάδα, όσοι διαθέτουν στοιχειώδη νοημοσύνη και δεν έχουν κυριευτεί από την τάση να κάνουν καριέρα η να πατήσουν επί πτωμάτων για να βγάλουν χρήματα, καταλαβαίνουν τι συμβαίνει...Πασόκ-ΝΔ ευθύνονται για την κατάντια μας και τα λοιπά κόμματα τύπου Συριζοπασόκ κλπ, ο Πάγκαλος ο αείμνηστος και ένας από τα μέλη των κυβερνητικών γκάγκστερ το είχε πει ξεκάθαρα: μαζί τα φάγαμε... εννοώντας πώς σαν βολεύαμε στο δημόσιο με παρατυπίες και  εμείς κλέβαμε! Είμαστε η χαμένη γενιά που δεν ζει, αλλά απλά επιβιώνει η μεταναστεύει για να επιβιώσει, είμαστε η γενιά των απαθών βιασθέντων θυμάτων από τις κυβερνήσεις, σύγχρονοι υποτακτικοί ραγιάδες και δούλοι μίας παγκόσμιας φαρσοκωμωδίας με σκοπό την εξάλειψη οτιδήποτε είναι Ελληνικό η έχει σχέση με την Ελλάδα. (Β  Ανδρικόπουλος, προσ επικ)

 

 

Δημοκρατία ορισμός

Είναι το πολίτευμα εκείνο όπου οι πονηροί και οι ματαιόδοξοι μπορούν και χειραγωγούν τον λαό και τον κρατούν αμόρφωτο και παράλληλα νέμονται και απομυζούν τα κρατικά ταμεία με απευθείας αναθέσεις, στημένες διαδικασίες, φωτογραφικούς νόμους και διορισμούς σε κρίσιμες κ επιτελικές θέσεις των δικών τους παιδιών. Όπως οι Φεουδάρχες δηλαδή. Ο ορισμός βασίζεται στα σημερινά δεδομένα και δεν μπορεί να είναι ο αντικειμενικός ορισμός.

 

 

Και το κερασάκι στην τούρτα, η Κύπρος

 

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης έκανε την εξής ανάρτηση στο διαδίκτυο για την επέτειο των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο: «Μισός αιώνας από την εθνική τραγωδία της Κύπρου. Τιμούμε όσους χάθηκαν. Και διεκδικούμε ένα ευρωπαϊκό κράτος, ενιαίο, με βάση τα ψηφίσματα του ΟΗΕ. Χωρίς ξένο στρατό κατοχής. Και όπως το θέλει ο ποιητής: «Χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος».

 

https://defencereview.gr/prothypoyrgos-timoyme-osoys-chathikan/

20/07/2024

 

Κυριάκος Μητσοτάκης από Λευκωσία: «Ο ελληνισμός δεν θα πάψει να αγωνίζεται μέχρι να επανενωθεί η Κύπρος»

https://defencereview.gr/kyriakos-mitsotakis-apo-leykosia-o-e/

20 Ιουλίου 2024

 

Κάτω από τα φουστάνια της ΕΕ του ΟΗΕ και της ντροπής, λέω εγώ. Τσάμπα μάγκες. Κρύβονται πίσω από την ΕΕ και τον ΟΗΕ και φωνασκούν για τα δήθεν δίκαια.

 

Η Τουρκία έκανε απόβαση με αφορμή τις βιαιότητες κατά Τουρκοκυπρίων και η Ελλαδική Χούντα ήθελε να διώξει τον Μακάριο.

 

Σήμερα με αυτή την κατάσταση είναι όλοι βολεμένοι και τίποτε δεν θα αλλάξει. Και οι πολιτικοί και μας χαϊδεύουν τα αυτιά με βαρύγδουπες πατριωτικές εκφράσεις και φράσεις.

 

 

Επίλογος

 

Μπορεί να είναι Δημοκρατία ένα πολίτευμα που φιλοξενεί στα σπλάχνα του ένα πολιτικό σύστημα που λειτούργει Φεουδαρχικά κρατώντας σε μιζέρια έναν ολόκληρο λαό για να τάζει λύσεις; Ένα πολιτικό σύστημα που εργάζεται μεθοδικά πάνω στην αμορφωσιά ενός ολόκληρου λαού και που ευνοεί την ανομία και την ασυδοσία; Την κάκιστη παιδεία και την σχεδόν παντελή απουσία κράτους δικαίου;