Βαριά σιωπή από το μέτωπο και ανησυχώ…Ανησυχώ για την τύχη της πρότασης του Ανδρέα Ανδρεάδη, για να συγκεντρωθούν € 1 δις -από τους πλούσιους και ιδρύματα της χώρας- για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. Τι έγινε ρε παιδιά; Πάλι ξεχαστήκαμε;Που είναι οι πλούσιοι πατριώτες της χώρας, που θα μας έσωζαν; Οι μεγαλοεπενδυτές δισεκατομμυριούχοι σαν τον μεγαλοξενοδόχο Ανδρεάδη;
Μήπως συσκέπτονται; Μήπως άλλαξαν γνώμη ή μήπως σκέπτονται να κάνουν και άλλη παρόμοια πρόταση για το χρέος και δούμε επιτέλους άσπρη μέρα;
Ανησυχώ ως Έλλην πολίτης για την τύχη μου…
Που χάθηκαν οι “ευεργέτες”, που επιδιώκουν πυροτεχνικά να είναι πάντα στο προσκήνιο;
Που χάθηκαν οι “ευεργέτες”, του “έτσι κουβέντα να γίνεται” που παίζουν με την ανέχεια και τα προβλήματα του ελληνικού λαού;
Πάντως όχι εκεί που βρίσκονται οι πραγματικοί ευεργέτες. Αυτοί που χρόνια προσφέρουν και προσπαθούν να παραμείνουν εκτός δημοσιότητας.
Δεν κάνουν ποτέ δηλώσεις, αποφεύγουν τις φανφάρες και μιλούν μόνο με τα έργα τους. Έργα καίρια και αποτελεσματικά.
Μία τέτοια περίπτωση είναι και η οικογένεια Νιάρχου, στην οποία έχω αναφερθεί ξανά.
Ο Φίλιππος Νιάρχος, επιθεώρησε το κτίριο κόσμημα του ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος που έκανε δώρο στον ελληνικό λαό χωρίς να γνωρίζει κανείς ότι βρίσκεται στην Ελλάδα.
Κάτι άλλοι τενεκέδες ξεγάνωτοι ακάματοι εργάτες της βιομηχανίας ναρκισσισμού, που θέλουν να το παίζουν και ευεργέτες, με τέτοια δωρεά θα είχαν καλέσει και το τελευταίο κανάλι της περιφέρειας για να κάνουν δηλώσεις φουσκώνοντας ως παγόνια από την ματαιοδοξία τους.
Το έχουμε δει άλλωστε αυτό, πολλές φορές από αυτοπροσδιοριζόμενους φιλάνθρωπους-χουβαρντάδες, να χρίζονται πρωταγωνιστές σε μία κακοστημένη παράσταση του τσίρκου της εκμετάλλευσης.
Αυτή είναι η μία πλευρά, που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε.
Η άλλη πλευρά, είναι η αθόρυβη οικογένεια Νιάρχου. Η οικογένεια που δεν σταματά, απλά σε ένα κτίριο ψυχή του πολιτισμού στην χώρα μας.
Μέσα από αυτό το Ίδρυμα, στηρίζει την χώρα, τις υποδομές αλλά και τους αναξιοπαθούντες, όχι μέσα από ελεημοσύνη αλλά από ευκαιρίες.
Χωρίς τυμπανοκρουσίες της οικογένειας και φωτογραφίες με μαϊντανούς…
Τι να πρωτοθυμηθώ;
Το Πρόγραμμα Ενίσχυσης Κέντρων Προστασίας Παιδιού και Οικογένειας που στόχο έχει τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των παιδιών που διαμένουν σε ιδρύματα. Φροντίζει για την περίθαλψη, την μόρφωση και την επαγγελματική εκπαίδευση αυτών των παιδιών.
Πριν από λίγους μήνες ο ένας εκ των προέδρων του Ιδρύματος, Ανδρέας Δρακόπουλος (οι άλλοι δύο είναι ο Φίλιππος και ο Σπύρος Νιάρχος), ανακοίνωσε ότι η οικογένεια προσφέρει δωρεά για την ανέγερση 2 καινούργιων νοσοκομείων, μια σχολής νοσηλευτών, ένα νέο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό, 143 ασθενοφόρα, την ψηφιακή αναβάθμιση του επιχειρησιακού κέντρου του ΕΚΑΒ, πτητικό στόλο για αεροδιακομιδές, για την αναμόρφωση όλων των Μονάδων Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) Παίδων στη χώρα και τόσα άλλα που αυτή την στιγμή μου διαφεύγουν.
Αυτά και τόσα άλλα γνωρίζουμε για το Ίδρυμα Νιάρχος εμείς οι Έλληνες. Αν και οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε το πρόσωπο του Φίλιππου Νιάρχου, του ανθρώπου που κινεί τα νήματα και φροντίζει να κάνει την ζωή μας καλύτερη, παρά το γεγονός ότι έρχεται συχνά στην Ελλάδα και συνηθίζει να απολαμβάνει τους ελληνικούς μεζέδες -χωρίς την ασφάλεια του- στο ίδιο ουζερί εδώ και χρόνια στις Σπέτσες.
Έτσι απλώνουν χείρα βοηθείας στην πατρίδα και στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες, αυτοί που έχουν μεγαλείο ψυχής και όχι με δηλώσεις πυροτεχνήματα έτσι για να ακουστούν.
Έτσι απλώνουν χείρα βοηθείας στην πατρίδα και στις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και όχι με το να κάνουν ντόρο με τον τίτλο του “φιλάνθρωπου” μάνατζερ, προσπαθώντας να στήσουν μια στυγνή μηχανή προπαγάνδας καθαρού image making.
Μάθετε λοιπόν όλοι εσείς οι λεφτάδες που κάνατε μόδα την προσφορά -και είναι τόσο το κόμπλεξ σας που την διαλαλείτε κιόλας- ότι ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο.
Είναι σε θέση να ξεχωρίσει ότι το κάνετε για το θεαθήναι, λαϊκιστή για την πάρτη σας, πιστεύοντας ότι ε, δεν μπορεί όλο και σε κάποια πλατεία θα δώσουν το όνομα σας βρε αδερφέ…
Υ.Γ. Με την οικογένεια Νιάρχου και την οικογένεια Δρακόπουλου ουδεμία σχέση έχω και δεν θέλω να έχω.
Αλέξιος Κοιμήσης / kourdistoportocali
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου