Η πιθανή διάσπαση της ανθρωπότητας μέσω της ψηφιακής αθανασίας

 Από την έναρξη της λεγόμενης "κρίσης του Κορωνοϊού", έχουμε όλο και περισσότερο την εντύπωση ότι η ανθρωπότητα χειραγωγείται και "ωθείται" προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ωστόσο, μπορούμε επίσης να παρατηρήσουμε ότι γίνεται όλο και πιο σημαντικό ποιά εικόνα έχουν οι άνθρωποι για την ανθρωπότητα: αν έχουν άραγε σκεφτεί θεμελιώδη ζητήματα της ζωής, όπως η υγεία και η ασθένεια, ο θάνατος, η αλήθεια και το ψέμα ή άλλα θεμελιώδη ζητήματα. Σήμερα φαίνεται να αποκτά όλο και πιο ζωτική σημασία στην καθημερινή κοινωνική αλληλεπίδραση, το να γνωρίζει κανείς ποια είναι η στάση των ανθρώπων απέναντι σε όλα αυτά τα ζητήματα. Γίνεται σαφές ότι οι άνθρωποι που ζουν με τη σκέψη ενός πνευματικού κόσμου ή που ενδεχομένως ασχολούνται και με την πνευματική επιστήμη του Rudolf Steiner, μπορούν να αντιμετωπίζουν τα τρέχοντα γεγονότα του κόσμου με εντελώς διαφορετικό τρόπο, και να θέτουν σαφώς διαφορετικές προτεραιότητες από εκείνους που έχουν μια καθαρά υλιστική κοσμοαντίληψη.

 Αυτή η παρατήρηση μπορεί να οδηγήσει στο ερώτημα: πώς θα συνεχιστεί η πορεία της ανθρωπότητας στο μέλλον, αν διευρύνεται το χάσμα μεταξύ των δύο παρατάξεων και αν πρέπει ίσως ακόμα να υποθέσουμε ότι έχει αρχίσει να συντελείται ένας διαχωρισμός της ανθρωπότητας;

 Πού μας οδηγεί η "τέταρτη βιομηχανική επανάσταση";

 Ο Klaus Schwab (γεννημένος το 1938 στο Ravensburg της Γερμανίας) είναι ο ιδρυτής και πρόεδρος του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ. Το ίδρυμα αυτό με έδρα τη Γενεύη είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που φιλοξενεί το ετήσιο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF) στο Νταβός, μια συνάντηση κορυφαίων διεθνών οικονομολόγων, πολιτικών, διανοουμένων και δημοσιογράφων.

 Το βιβλίο του The Fourth Industrial Revolution (Pantheon Publishing, 2016) βρισκόταν επί μήνες στη λίστα των μπεστ σέλερ των επιχειρηματικών βιβλίων. Ο στόχος αυτής της "τέταρτης βιομηχανικής επανάστασης", λέει, είναι η συγχώνευση των ψηφιακών, φυσικών και βιολογικών συστημάτων. Πιστεύει ότι αυτή η επανάσταση δεν θα αλλάξει αυτό που κάνουμε, αλλά θα αλλάξει τους ίδιους τους ανθρώπους.¹

 Το βιβλίο διαβάζεται σαν ένα ανατριχιαστικό μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας. Σύμφωνα με τον Schwab, σε λίγα μόλις χρόνια δεν θα είναι πλέον δυνατό να αγοράζουμε αγαθά και υπηρεσίες, αλλά μόνο να τα νοικιάζουμε. Η απόλυτη επιτήρηση θα καταστήσει την έννοια της ιδιοκτησίας παρωχημένη. Οι απανταχού αλγόριθμοι τεχνητής νοημοσύνης (AI) θα ρυθμίζουν την ιδιωτική και κοινωνική ζωή. Για τη μεγάλη μάζα των ανθρώπων δεν θα υπάρχει πλέον κάτι που να μοιάζει με ιδιωτική σφαίρα. Ελευθερία μετακίνησης θα υπάρχει επίσης μόνο για τους εμβολιασμένους ανθρώπους. Μικροσκοπικά ρομπότ (νανορομπότ) στα αιμοφόρα αγγεία μας θα αναλάβουν τη θεραπεία των ασθενειών. Τα νοσοκομεία θα καταστούν περιττά. Τα όρια της ανθρώπινης νοημοσύνης θα ξεπεραστούν με τσιπ που θα εμφυτεύονται στον εγκέφαλο. Γίνεται επίσης λόγος για τον αναπρογραμματισμό γνωσιακών προθέσεων και πολλά άλλα, τα οποία δείχνουν ότι οι άνθρωποι θεωρούνται υπολογιστικές μηχανές που μπορούν να "αναπρογραμματιστούν" και να "βελτιωθούν" κατά βούληση.

 Όσον αφορά αυτή την "αναβάθμιση" των ανθρώπων, ο Klaus Schwab αναφέρει στο βιβλίο του: "Συνειδητοποιούμε πλέον σταδιακά ότι αυτή (η τεχνολογία) έχει πολύ περισσότερα να προσφέρει – αλλά και ότι διακυβεύονται πολύ περισσότερα για μας. Για όλους τους λόγους που προαναφέρθηκαν, βρισκόμαστε στο κατώφλι μιας ριζικής αλλαγής του συστήματος που θα απαιτήσει από εμάς τους ανθρώπους να προσαρμοζόμαστε συνεχώς. Είναι πιθανό ότι αυτό θα πολώνει όλο και περισσότερο τον κόσμο σε αυτούς που καλωσορίζουν την αλλαγή και σε αυτούς που την απορρίπτουν.

 Το αποτέλεσμα θα είναι μια ανισότητα που θα υπερβαίνει κατά πολύ την κοινωνική ανισότητα που περιγράψαμε προηγουμένως. Αυτή η οντολογική ανισότητα θα διαχωρίσει όσους είναι πρόθυμοι και ικανοί να προσαρμοστούν από εκείνους που αρνούνται να προσαρμοστούν. Θα καθορίσει έτσι βασικά νικητές και ηττημένους στην κυριολεξία. Οι νικητές μπορεί να επωφεληθούν από ορισμένες μορφές ριζικής βελτιστοποίησης του ανθρώπου που θα προκληθούν από συγκεκριμένα στοιχεία της Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης (όπως η γενετική μηχανική), τις οποίες οι ηττημένοι θα στερηθούν. Αυτό θα δημιουργήσει έναν κίνδυνο ταξικών συγκρούσεων και άλλων διαφορών που θα μας είναι αγνώριστες".²

 Ο καθηγητής Kevin Warwick εκφράζει πιο ωμά αυτή την ιδέα της "διαίρεσης της ανθρωπότητας" στο περιβόητο βιβλίο του για τον μετανθρωπισμό, I, Cyborg (2002):

 "Οι άνθρωποι θα μπορέσουν να εξελιχθούν αξιοποιώντας την υπερ-νοημοσύνη και τις επιπλέον ικανότητες που προσφέρουν οι μηχανές του μέλλοντος, αποκτώντας σύνδεση μαζί τους. Όλα αυτά δείχνουν την ανάπτυξη ενός νέου ανθρώπινου είδους, γνωστού στον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας ως "cyborg". Αυτό δεν σημαίνει ότι όλοι πρέπει να γίνουν "cyborgs". Αν είστε ικανοποιημένοι με την ανθρώπινη κατάστασή σας, μπορείτε να παραμείνετε όπως είστε. Αλλά να έχετε υπόψη σας - όπως ακριβώς εμείς οι άνθρωποι διαχωρίσαμε πριν από πολλά χρόνια τους δρόμους μας από τα ξαδέρφια μας τους χιμπατζήδες, έτσι και οι cyborgs θα διαχωρίσουν τους δρόμους τους από τους ανθρώπους. Όσοι παραμείνουν άνθρωποι θα γίνουν πιθανότατα ένα υποείδος. Θα γίνουν ουσιαστικά οι χιμπαντζήδες του μέλλοντος".³

 Ο Ahriman ως συγγραφέας

 Όσο σουρεαλιστικά και αν ακούγονται τα βιβλία των Klaus Schwab και Kevin Warwick, πρέπει να τα πάρουμε στα σοβαρά. Δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος που έκανε η γιαγιά μου όταν διάβασε το Mein Kampf του Χίτλερ και αργότερα, ενθυμούμενη το γεγονός, έλεγε ότι δεν είχε πιστέψει όλα τα τρελά πράγματα που ήταν γραμμένα σε αυτό το βιβλίο. Αν "ηγετικές προσωπικότητες" της πολιτικής και της οικονομίας, όπως για παράδειγμα ο Klaus Schwab, γράφουν "τρελά πράγματα", θα πρέπει ίσως να τεντώσουμε τα αυτιά μας και να θυμηθούμε ότι σύμφωνα με τον Rudolf Steiner, από την εποχή που γράφτηκε ο Αντίχριστος του Νίτσε, ο Ahriman γράφει με τη βοήθεια των ακολούθων του, δημοσιεύοντας έτσι άμεσα τις απόψεις και τους στόχους του.

 Επιπλέον, ο Ρούντολφ Στάινερ έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι μεταξύ των σύγχρονων ηγετικών και οικονομικών τύπων, υπάρχει μια αυξανόμενη τάση να προωθούνται οι χειρότεροι σε υψηλότερες θέσεις. Συχνά γίνεται μια επιλογή κατώτερων τύπων: "Είναι πραγματικά θλιβερό, όταν βλέπουμε πόσο συχνό στη σύγχρονη εποχή είναι το φαινόμενο, ότι στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι που είναι πολύ καλύτερης φύσης πρέπει να δείχνουν σεβασμό σε εκείνους με πολύ χειρότερη φύση, σαν να αποτελούν ιδιαίτερες αυθεντίες. Είναι ένα γενικό φαινόμενο. Οι σεβαστές αρχές δεν είναι πραγματικά εκείνες που αντιπροσωπεύουν μια επιλογή καλύτερων τύπων ανθρώπων "⁴.

 Από αυτή την άποψη, είναι επίσης ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι τον Οκτώβριο του 2019, το WEF του Klaus Schwab συνδιοργάνωσε το διαβόητο συνέδριο Event 201, το οποίο προσομοίωσε και σχεδίασε μια φανταστική πανδημία κορονοϊού, η οποία μετά ξέσπασε στις αρχές του 2020.⁵

 Ήδη τον Ιούλιο του 2020, ο Klaus Schwab και ο Thierry Malleret δημοσίευσαν ένα άλλο βιβλίο με τίτλο «Covid-19: The Great Reset»*, στο οποίο και οι δύο συγγραφείς δηλώνουν ότι το Covid-19 δεν είναι επικίνδυνη ασθένεια. Παρόλα αυτά, χρησιμοποιούν το Covid-19 ως πρόσχημα για μια άνευ προηγουμένου κοινωνική αλλαγή, που εντάσσεται υπό τη σημαία μιας "Μεγάλης Επανεκκίνησης", η οποία μπορεί ασφαλώς να θεωρηθεί ως η εισαγωγή μιας νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων από ορισμένες "κατευθύνουσες ελίτ".

 Πράγματι, βλέπουν μάλιστα το Covid-19 ως μια μεγάλη ευκαιρία για τη "Μεγάλη Επανεκκίνηση", με την οποία ο "γενναίος νέος κόσμος" πρόκειται να εισαχθεί και να εφαρμοστεί υπέρ των πλούσιων ελίτ. Η ατζέντα που περιγράφηκε παραπάνω -στον βαθμό που αναφέρεται στο πλάνο- προτίθεται να τεθεί σε πλήρη εφαρμογή μέχρι το 2030.

 Αν παρόλα αυτά κάποιος τα θεωρήσει όλα αυτά σχετικά τρελά, ας αναλογιστεί τί είπε πολύ ξεκάθαρα ο Rudolf Steiner στις 3 Ιανουαρίου 1919 στο Dornach για τη σχέση μεταξύ "έξυπνων ανθρώπων" και "τρελών ανθρώπων":

 "Αλλά θα μπορούσαμε επίσης να φανταστούμε ότι κάποιος θεωρεί ως καθαρή τρέλα ένα μεγάλο μέρος από αυτά που οι "έξυπνοι άνθρωποι" κάνουν εδώ και χρόνια, και θα μπορούσε να θεωρεί τρελούς τους περισσότερους ανθρώπους- αλλά τότε θα μπορούσε επίσης να κατανοήσει γιατί αυτές οι πολύ μεγάλες πλειοψηφίες θεωρούν τον ίδιο, ως ασυμβίβαστο, τρελό. Διότι σε μια κοινωνία τρελών, δεν είναι ο τρελός που συνήθως θεωρείται τρελός, αλλά ο σώφρων άνθρωπος"⁶.

 * Βλ. επίσης το άρθρο του Richard Ramsbotham, "Covid-19 and The Great Reset - What is it all about and where is it heading?" στο TPA Vol. 6, Nos 1/2 (Σεπτέμβριος/Οκτώβριος 2020) και το άρθρο του Andreas Flörsheimer στη σελίδα 16.

 Ψηφιακή αθανασία

 Οι συγγραφείς Moritz Riesewieck και Hans Block δείχνουν στο βιβλίο τους Die Digitale Seele (Η ψηφιακή ψυχή) ότι η ψηφιακή ανάπτυξη δεν σταματάει ποτέ.⁷ Υποστηρίζουν ότι ακόμα και ο θάνατος θα πρέπει πλέον να κατανοείται ψηφιακά. Εν τω μεταξύ, γίνεται εντατική δουλειά για να συγκεντρωθούν όλα τα δεδομένα και τα "ψηφιακά ίχνη" ενός ατόμου μετά τον θάνατό του σ’ έναν "ψηφιακό σωσία", για να συνεχίσει έτσι να υπάρχει "επικοινωνία" με τον αποθανόντα.

 Εάν ένας χρήστης του Διαδικτύου αποφασίσει κατά τη διάρκεια της ζωής του να γίνει "ψηφιακά αθάνατος", μπορεί να προετοιμάσει ανεξάρτητα αυτή την "αθανασία". Αυτό σημαίνει ότι μπορεί ήδη να στείλει όλα τα δεδομένα του καθόλη τη διάρκεια της ζωής του σε έναν λεγόμενο "σωσία" σε πραγματικό χρόνο, έτσι ώστε αυτός ο "σωσίας" να συνεχίσει να υπάρχει και μετά τον θάνατό του, στον οποίο αυτός, ο αποθανών, θα μπορεί τότε να "ζει" κατά κάποιο τρόπο, τουλάχιστον αυτή είναι η υλιστική, "τεχνολατρική" ιδέα.

 Η λατρεία της τεχνητής νοημοσύνης

 Ο Anthony Levandowsky από την Καλιφόρνια είναι ένας από τους καλύτερους μηχανικούς στον τομέα των αυτοκινούμενων οχημάτων. Βοήθησε στη δημιουργία του στόλου της Google ως συνιδρυτής και επικεφαλής τεχνικός διευθυντής. Θεωρείται παιδί-θαύμα της ρομποτικής και είναι πολύ καταλυτικός στην προώθηση των αυτοκινούμενων οχημάτων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ίδρυσε μια διαδικτυακή εκκλησία: "Way of the Future Church", όπου λατρεύεται η τεχνητή νοημοσύνη αντί του Θεού. Στόχος του είναι να απομακρύνει τον φόβο των ανθρώπων για την τεχνητή νοημοσύνη και να ενσωματώσει τις μηχανές/ρομπότ στην κοινωνία.⁸

 Όλα αυτά καθιστούν σαφές ότι η "ψηφιακή κοσμοθεωρία" είναι μια εντελώς υλιστική κοσμοθεωρία, η οποία θέλει να μηχανοποιήσει την ανθρώπινη ψυχή και να συγχωνεύσει τον άνθρωπο με την τεχνητή νοημοσύνη με μετανθρωπιστικό τρόπο, και τότε θα είναι σίγουρα πολύ δύσκολο για τους ανθρώπους να αποκολληθούν από τη Γη μετά τον θάνατό τους. Ότι εν τω μεταξύ η τεχνητή νοημοσύνη θα λατρεύεται ως κάτι θεϊκό, δείχνει την αριμανική και εωσφορική κατεύθυνση στην οποία θα οδηγηθεί η ανθρωπότητα.

 Στο βιβλίο «Η ψηφιακή Ψυχή» μπορούμε να διαβάσουμε τις εξής εισαγωγικές προτάσεις: «Προφανώς μόνο λίγοι άνθρωποι μπορούν να τα καταφέρουν δίχως την προοπτική μιας συνεχιζόμενης ζωής της ψυχής μετά τον θάνατο. Ένα νέο (κοσμικό) αφήγημα σωτηρίας εξακολουθεί να απουσιάζει. Δεν έχει καταστεί ακόμα δυνατόν για δισεκατομμύρια ανθρώπους να αντισταθμίσουν στη ζωή τους την απώλεια νοήματος που προέκυψε όταν απομακρύνθηκαν από τη θρησκεία. Υπάρχει ένα τεράστιο κενό, το οποίο δεν έχει διαφύγει της προσοχής των τεχνολογικών εταιρειών, οι οποίες βλέπουν αυτό το κενό ως ευκαιρία για την επόμενη μεγάλη επιχειρηματική ιδέα. Στο στόχαστρο βρίσκονται δισεκατομμύρια δυνητικοί πελάτες, ανοιχτοί σε ένα νέο, σύγχρονο άγγελμα που θα τους σώσει από το αναπόφευκτο του θανάτου. Στη δίνη της ψηφιακής επανάστασης, οι νεοσύστατες επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο ξεκινούν έναν αγώνα δρόμου γι’ αυτή την τεράστια αγορά – την αγορά της ψηφιακής αθανασίας» (p.13).

 Μελλοντικές προοπτικές

 Τί λέει ο Ρούντολφ Στάινερ, του οποίου η πνευματική επιστήμη είναι προσιτή στην ανθρωπότητα εδώ και πάνω από εκατό χρόνια, για τη ζωή μετά θάνατον των ανθρώπων εκείνων που σκέφτονταν με υλιστικό τρόπο κατά τη διάρκεια της ζωής τους, και που θέλουν να διατηρήσουν τη γήινη συνείδηση;

 «Εδώ στη Γη επικρατούν οι υλιστικές σκέψεις. Το κάρμα αυτού του γεγονότος είναι ότι στον πνευματικό κόσμο επικρατεί η υλιστική συνέπεια, η "γαιοποίηση" των πνευματικών σωμάτων των νεκρών, σαν να λέμε».⁹

 Ο Carl Stegmann εξηγεί το ζήτημα αναφερόμενος στον Rudolf Steiner, στο βιβλίο του «Η άλλη Αμερική»,¹⁰ ως εξής: «Τί σημαίνει να είναι κάποιος "εμποτισμένος με γήινες τάσεις" [δηλαδή "γαιοποίηση" – σ. εκδ.]; Όταν κατά τη διάρκεια της ζωής στη Γη το αιθερικό σώμα δρα σε πολύ στενή σύνδεση με το φυσικό σώμα, χάνει τη δική του ισχύ και μορφοποιό δύναμη και προσλαμβάνει τη δομική τάξη του φυσικού σώματος. Σκληραίνει και στερεοποιείται όλο και περισσότερο. Αυτός είναι ένας βασικός στόχος των αριμανικών δυνάμεων. Επίσης είναι ο στόχος του [αριμάνικου] ομοιώματος (σωσία) μέσα μας. Οι άνθρωποι αλυσοδένονται με αυτόν τον τρόπο στις δυνάμεις της Γης. Μετά τον θάνατο, όταν το φυσικό σώμα έχει εγκαταλειφθεί, δεν μπορεί το αιθερικό σώμα να διαλυθεί, επειδή οι συνέπειες της δομικής τάξης του γήινου σώματος, η στερεότητα και η συμπύκνωσή του, εξακολουθούν να υφίστανται. Εξαιτίας αυτού, δεν μπορούν τα άτομα αυτά να απελευθερωθούν από το αιθερικό περιβάλλον της Γης, ώστε να ανέλθουν σε ανώτερες σφαίρες ύπαρξης. Παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα δεμένοι στη Γη και αναγκάζονται να υπηρετούν τον Άριμαν».

 Αν ζήσουμε για λίγο με αυτές τις σκέψεις, θα αναγνωρίσουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που, μέσω αυτού του είδους μεταθανάτιου βιώματος, θα εκπέσουν από την εξέλιξη που καθοδηγείται από τους καλούς θεούς, και θα ακολουθήσουν άλλους δρόμους από εδώ και στο εξής. Ο Άριμαν προσπαθεί να διαχωρίσει τους ανθρώπους της Γης από τους θεούς της καταγωγής τους, ώστε να τους κερδίσει για τον δικό του πλανήτη, τον οποίο θέλει να διαμορφώσει μέχρι το τέλος της Γης. Ο Άριμαν, που από πολλές πλευρές έχει σφετεριστεί αυτό που εύλογα έκανε ο θεός Γιαχβέ και συνέχισε με τον δικό του τρόπο, συνδέεται με τις παλαιές δυνάμεις της Σελήνης.

 Στη διάλεξή του στις 14 Οκτωβρίου 1917, ο Ρούντολφ Στάινερ αναφέρει:

 «Θα έρθει μια εποχή που όσοι προσκολλώνται με αυτόν τον τρόπο στον υλιστικό νου θα ενωθούν με τις σεληνιακές δυνάμεις και μαζί με τη Σελήνη θα περικυκλώσουν τη Γη, όταν αυτή θα έχει γίνει άχρηστη, όταν θα έχει γίνει πτώμα. Διότι αυτές οι οντότητες, αυτοί οι άνθρωποι, που θέλουν να συνδεθούν πλήρως με μια υλιστική διάνοια, δεν επιθυμούν τίποτα άλλο από το να κρατηθούν στη ζωή της Γης, να παραμείνουν συνδεδεμένοι με τη ζωή της Γης, να μην ανέλθουν με σωστό τρόπο από το πτώμα της Γης σε αυτό που θα γίνει τότε η ψυχή και το πνεύμα της Γης»¹¹.

 Ο Stegmann αναφέρεται πολύ σοβαρά σε αυτό: «Εδώ ερχόμαστε αντιμέτωποι με δύο παγκόσμιες προοπτικές, δύο εξελικτικές δυνατότητες. Με βαθιά ανησυχία αντιμετωπίζουμε μια απέραντη τραγωδία στην ανθρώπινη εξέλιξη: η ανθρωπότητα θα διαιρεθεί και [οι δύο ομάδες] θα ακολουθήσουν χωριστούς δρόμους! Υπάρχουν εκείνοι που θ’ ακολουθήσουν τη Γη που πεθαίνει, το πτώμα της Γης, και θα βυθιστούν σ’ ένα κατώτερο επίπεδο. Οι άλλοι θα συνεχίσουν με την αληθινή πνευματική Γη για να φτάσουν σ’ ένα ανώτερο επίπεδο ανθρώπινης εξέλιξης. Ο Άριμαν προετοιμάζει τους πρώτους. Με την εμφάνισή του στη Γη, θα έρθει μια αποκαλυπτική πραγματικότητα. Μιλώντας μεταφορικά: ένα τμήμα της ανθρωπότητας θα φέρει στο μέτωπο το σημείο του θηρίου. Το άλλο τμήμα θα φέρει στο μέτωπο το σημείο του Θεού»¹².

 Πώς ταιριάζει αυτό με την ιδέα των προαναφερθέντων μετανθρωπιστών, ότι οι άνθρωποι που δεν θέλουν να ενισχύσουν τη συνείδησή τους με την τεχνητή νοημοσύνη των μηχανών –για παράδειγμα, με ένα τσιπ εμφυτευμένο στον εγκέφαλο– και που δεν θέλουν να διατηρήσουν τη γήινη ζωή τους με τη βοήθεια των «ευλογιών της τεχνολογίας» θα γίνουν οι «χιμπατζήδες» του μέλλοντος;

 Στις διαλέξεις του Ρούντολφ Στάινερ πάνω στην Αποκάλυψη του Ιωάννη αναφέρονται τα εξής:

 «Παρουσιάστηκε, λοιπόν, η δυνατότητα για τον άνθρωπο να εισέλθει στον φυσικό κόσμο. Επιβιώνοντας από τον κατακλυσμό της Ατλαντίδας, μπόρεσε να δημιουργήσει και να εξελίξει την τωρινή ανθρώπινη εμφάνισή του. Είναι πραγματικά μια εικόνα του Θείου Εγώ που κατοικεί μέσα στον άνθρωπο. Μόνον προς το τέλος της ατλαντικής περιόδου ενώθηκε το αιθερικό σώμα με το φυσικό. Οι δυνάμεις του αιθερικού σώματος μετακινήθηκαν στο φυσικό κεφάλι και ο άνθρωπος απέκτησε τη σημερινή του υπόσταση, στην οποία αντανακλάται το πνεύμα του Θεού. Ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος αρνιόταν ότι το πνεύμα τού έδωσε την ανθρώπινη μορφή του. Τότε δε θα χρησιμοποιούσε το σώμα ως ευκαιρία για να φτάσει στη συνείδηση του Εγώ και να πνευματοποιήσει ξανά τον εαυτό του. Θα προσκολλιόταν στο σώμα και θα το αγαπούσε τόσο πολύ, ώστε θα αισθανόταν άνετα μόνο μέσα σε αυτό. Θα παρέμενε προσδεμένος στο σώμα και θα βυθιζόταν στην άβυσσο. Και επειδή δε θα είχε χρησιμοποιήσει τη δύναμη του πνεύματος, η εξωτερική του μορφή θα γινόταν πάλι όμοια με την προηγούμενη μορφή του. Ο άνθρωπος που κατέρχεται στην άβυσσο γίνεται ζωώδης. Έτσι, τέτοιες ανθρώπινες οντότητες θα δημιουργούσαν αυτό που ήδη υποδείξαμε: όσοι δεν χρησιμοποιούν τη ζωή τους στο σώμα απλά ως ευκαιρία να αποκτήσουν συνείδηση του Εγώ, θα κατέλθουν στην άβυσσο και θα σχηματίσουν τη φυλή του κακού. Θα έχουν απομακρυνθεί από την ώθηση του Ιησού Χριστού, και από την ασχήμια της ψυχής τους θα σχηματίσουν πάλι τη ζωώδη μορφή που είχε ο άνθρωπος σε παλαιότερες εποχές. Κάτω στην άβυσσο θα ζει η φυλή του κακού, με άγριες ορμές και με ζωώδη μορφή. Και ενώ επάνω, όσοι πνευματοποίησαν τους εαυτούς τους, και πήραν μέσα τους την αρχή του Χριστού, θα διακηρύττουν αυτά που έχουν να πουν σχετικά με την ένωσή τους με τον Ιησού Χριστό, κάτω στην άβυσσο θα ηχούν λόγια και ονόματα βλασφημίας, από εκείνους που θέλουν να διαφύγουν από αυτό που παρουσιάζεται ως πνευματική μεταμόρφωση»¹³.

 Σύμφωνα με τον Ρούντολφ Στάινερ, λοιπόν, συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο: όσοι δεν απαγκιστρωθούν από τον υλισμό στο μέλλον, θα πρέπει να πάρουν πάλι μορφές ζώων στο φυσικό τους σώμα.

 Είναι βέβαια μια έξυπνη κίνηση των αριμανικών δυνάμεων, να εμφυσήσουν στους ανθρώπους την ιδέα ότι αν συνδεθούν με τη λεγόμενη τεχνητή νοημοσύνη, θα είναι κατά πολύ ανώτεροι από τους άλλους ανθρώπους που την απορρίπτουν, ότι θα διαθέτουν πολύ περισσότερη δύναμη και χρήματα από εκείνους, και ότι θα τους αφήσουν πίσω ή κάτω σαν «πιθήκους». Επιπλέον, η λατρεία της τεχνητής νοημοσύνης αντί του Χριστού δείχνει ξεκάθαρα πόσο δυναμικά δρουν ήδη σε αυτό το σημείο οι αριμάνικες δυνάμεις.

 Η επερχόμενη διάσπαση της ανθρωπότητας

 Σύμφωνα με τον Rudolf Steiner, στις αρχές της τρίτης χιλιετίας θα συμβεί πράγματι μια φυσική ενσάρκωση του Άριμαν. Ο Carl Stegmann έγραψε ήδη το 1991: «Στην επικείμενη ενσάρκωση του Άριμαν πολλά θα καταστούν δυνατά, τα οποία ο Άριμαν ή όσοι τον ακολουθούν οραματίζονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά δεν μπορούσαν να πετύχουν. Ως Οντότητα ενσαρκωμένη σε γήινο σώμα, θα καταφέρει να κάνει τη γήινη σκέψη ανεξάρτητη από τον ανθρώπινο εγκέφαλο, ώστε να μπορούν οι άνθρωποι να την πάρουν μαζί τους στο σύμπαν μετά τον θάνατο. Διαμέσου των αιώνων ο Άριμαν φιλοδοξεί να το πετύχει αυτό, και με δικές του προσπάθειες θα μπορέσει εν μέρει να το κάνει. Οι άνθρωποι που ακολουθούν την κατεύθυνσή του υποτίθεται ότι θα έχουν την ικανότητα να διατηρήσουν τη σκέψη τους μετά θάνατον, και όχι μόνο τη νοητική τους ικανότητα, αλλά επίσης τη μνήμη τους. Θα μπορούν να πάρουν μαζί τους τη γνώση που αγωνίστηκαν να αποκτήσουν, και να την επεξεργαστούν. Θα έχουν τη δυνατότητα να διατηρήσουν τη γήινη συνείδηση του εαυτού, ακόμα κι όταν το φυσικό τους σώμα έχει εγκαταλειφθεί. Δεν θα είναι βέβαια μια συνείδηση του πραγματικού τους Εγώ, αλλά μια περιορισμένη γήινη-αιθερική συνείδηση. Οι άνθρωποι αυτοί δεν θα μπορούν να εκτυλίξουν ένα ελεύθερο «Εγώ», αλλά αντ’ αυτού θα είναι ένα είδος συνειδητά σκεπτόμενων ομαδικών οντοτήτων, εργαλεία του Άριμαν. Θα γίνουν πολύ πιο ισχυροί από τους μέχρι τώρα νεκρούς, ως προς την επιρροή των ανθρώπων πάνω στη Γη, και θα προκαλούν παγκόσμιες καταστροφικές δυνάμεις. Μέσω των αθέμιτα ενεργών όντων της Σελήνης, της Αφροδίτης και του Ερμή πάνω στη Γη, θα καταφέρει επιπλέον ο Άριμαν να εμφυτεύσει στους ανθρώπους ένα νέο αιθερικό σώμα που θα αποτελείται αποκλειστικά από γήινο αιθέρα. Αυτό το αιθερικό σώμα θα είναι ο φορέας της δίχως βούληση γήινης σκέψης, που θα παίρνουν μαζί τους [κατά τον θάνατο], ο φορέας μνήμης και νέας αυτοσυνείδησης μετά τον θάνατο. Όλα αυτά θα επιτρέψουν την παραμονή των ομοιωμάτων (σωσιών) μέσα στους ανθρώπους όταν αυτοί περνούν το κατώφλι του θανάτου. Δεν θα απειλούνται πλέον τα [αριμανικά] ομοιώματα (σωσίες) με διάλυση της συνείδησής τους. Δεν θα παρασύρονται σε μια κατεύθυνση που θα μπορούσε να αποδειχθεί επικίνδυνη γι’ αυτά. Δεν θα οδηγούνται από την αλλαγή της γήινης συνείδησης μετά τον θάνατο σε κοσμική συνείδηση, σε μια τροχιά που θα μπορούσε να γίνει επικίνδυνη γι’ αυτά… Τα ομοιώματα (σωσίες) μπορούν μόνο να παραμείνουν σε ένα αιθερικό σώμα που έχει μετατραπεί σε γήινο, και σε μια γήινη σκέψη. Μπορούν τότε να παραμείνουν ενωμένα με τη Γη και τις δυνάμεις της, και να ενισχύσουν τους νεκρούς στη γήινη προσανατολισμένη σκέψη και πράξη τους.

Οι άνθρωποι που παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην επιδίωξη των στόχων του Άριμαν στη Γη, για παράδειγμα, εκείνοι που συμμετέχουν σε αποκρυφιστικές ομάδες με αρχαίες λατρείες, θα είναι οι πρώτοι που θα αποκτήσουν την αριμανική αθανασία».¹⁴

 Δεν θα μπορούσε άραγε η δημιουργία ενός «ψηφιακού ομοιώματος-σωσία» να αποτελέσει έναν «πειστικό τρόπο» για πολλούς ανθρώπους να αποκτήσουν αυτή την «αριμανική αθανασία»; Θα μπορούσαμε λοιπόν κάλλιστα να υποθέσουμε ότι ήδη προετοιμάζεται ή ίσως έχει ήδη προχωρήσει μαζικά μια διάσπαση της ανθρωπότητας, η οποία όμως κατανοείται με πολύ διαφορετικούς τρόπους.

 Η πνευματική επιστήμη ως αναγκαιότητα των καιρών

 Ο Ρούντολφ Στάινερ μίλησε επανειλημμένα για την πνευματικότητα που εμφανίζεται στην πέμπτη μετα-Ατλαντική πολιτιστική εποχή μας, μια πνευματικότητα που πρέπει να υιοθετηθεί από την ανθρωπότητα, ώστε να αποφευχθεί μια μεγαλύτερη καταστροφή.

 «Η καταστροφή που θα έρθει αν ο άνθρωπος απωθήσει το εισερχόμενο πνευματικό παλιρροϊκό κύμα, θα είναι μεγαλύτερη απ’ όλες τις άλλες καταστροφές. Το πραγματικό καθήκον όλων των παγκόσμιων πνευμάτων που συνδέονται με την εξέλιξη της ανθρωπότητας, είναι να εξοικειώσουν τον άνθρωπο με αυτό που τώρα αναγκαστικά συμβαίνει υποσυνείδητα, απλά και μόνο χάρη στους σημερινούς κοσμικούς νόμους, στην ψυχή του κάθε ανθρώπου. Στην εποχή της Συνειδησιακής Ψυχής είναι επιτακτική ανάγκη να αναδειχθεί αυτό στη συνείδηση. Επίσης, σε σχέση με αυτό που σήμερα εμφανίζεται τόσο δυναμικά ως κοινωνική απαίτηση, είναι απαραίτητο σήμερα να γνωρίσουμε αυτό που πραγματικά διαδραματίζεται στις ψυχές των ανθρώπων. Διότι εξωτερικά, η ύπαρξη γίνεται όλο και περισσότερο μεταμφιεσμένη, όλο και περισσότερο φαινομενική. Είναι πολύ πιθανό να βιώνει κάποιος σήμερα στην ψυχή του ότι περνάει τον Φύλακα του Κατωφλιού, αλλά λόγω του υλισμού που επικρατεί σήμερα, το απωθεί αυτό από τη συνείδησή του. Όμως αυτό που απωθείται, αυτό που δεν είναι συνειδητό, δε σημαίνει ότι είναι ανύπαρκτο – εξακολουθεί να υπάρχει παρόλα αυτά. Ένας άνθρωπος περνάει από τον Φύλακα του Κατωφλιού, αλλά λόγω της φύσης της σημερινής εποχής, καταστέλλει αυτό το βίωμα. Αυτό που εμφανίζεται τότε, η μορφή που μπορεί να πάρει, μπορεί να είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Μπορεί να είναι οι πράξεις του Λένιν, ή οι πράξεις κάποιου Σπαρτακιστή [θα μπορούσε να είναι μια "κρίση κορωνοϊού" (C.T.)]. Πρέπει να είμαστε σε εγρήγορση και να αναγνωρίσουμε ότι έχουμε φτάσει σε μια εποχή, όπου οι απατηλές παρορμήσεις του υλισμού μπορούν να μεταμφιέσουν εξωτερικά ορισμένες πνευματικές ωθήσεις σε μια μορφή που θέτει σε κίνδυνο την ανθρωπότητα με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.

 Οι καιροί είναι πολύ σοβαροί. Αλλά αυτή η σοβαρότητα μπορεί πραγματικά να ληφθεί υπόψη, αν έχουμε απλά την ειλικρινή θέληση να ερμηνεύσουμε με την υγιή ανθρώπινη κατανόησή μας αυτά που μπορούν να αντληθούν από τον πνευματικό κόσμο μέσω μιας πραγματικής πνευματικής επιστήμης».¹⁵

 Christel Traut, Ütteroda (Γερμανία)

 Σημειώσεις

 1 Ο ιδρυτής του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ Klaus Schwab για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση- www.youtube.com- από το χρονικό σημείο 15:45- 13.5.2019- https:// www. youtube.com/watch?v=CVIy3rjuKGY

2 Klaus Schwab, Die vierte Industrielle Revolution, σ. 145/146.

3 Kevin Warwick, I, Cyborg, Century-Verlag, 2002, σ. 4.

4 Soziales Verständnis aus geisteswissenschaftlicher Erkenntnis (GA 191), σ. 114.

5 Paul Schreyer, Chronik einer angekündigten Krise, Westend-Verlag, και: https://www.youtube.com/watch?v=SSnJhHOU_28&feature=youtu.be.

6 Der Goetheanismus, ein Umwandlungsimpuls und Auferstehungsgedanke (GA 188), σ. 29.

7 Moritz Riesewieck und Hans Block, Die Digitale Seele, Goldmann-Verlag 2020.

8 https://futurism.com/way-future-new-church-worships-ai-god

9 Το κάρμα της αναλήθειας, τόμος 2 (GA 174), διάλεξη της 21ης Ιανουαρίου 1917.

10 Carl Stegmann, Η άλλη Αμερική. Rudolf Steiner College Press, 1997, σ. 157.

11 In: Rudolf Steiner, Η πτώση των πνευμάτων του σκότους (GA 177).

12 Στέγκμαν, ό.π., σ. 161.

13 GA 104 (γερμανική έκδοση), σσ. 142-143.

14 Stegman, ό.π., σ. 173-174.

15 GA 188 (γερμανική έκδοση), σσ. 49-50.

 Από το περιοδικό:

THE PRESENT AGE

A monthly international magazine for the advancement of Spiritual Science

Volume 6/No. 5 January 2021