16 Νοεμβρίου 2011

Εν Αθήναις..."...άλλοτε και τώρα..."

By:ΠΙΣΩ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑ
Όταν έμπαινε ο χειμώνας στην παλιά γειτονιά δίπλα στην Ομόνοια τα καφενεδάκια είχαν τις ξυλόσομπες στο φούλ και το τσάϊ του βουνού έπαιρνε και έδινε.
Το κρατούσαν στις παλάμες το ποτήρι για να ζεσταίνονται και το απολαμβάνανε. Όσο για τις κουβέντες σε πρώτη γραμμή για  τις ρετσίνες στα καπηλειά και στα καρβουνιάρικα της περιοχής.
Το γιοματάρι του τάδε ξελαμπικάρισε με το βοριαδάκι....του δείνα κρατάει θολούρα.... Αξέχαστα χρόνια....Και τα Σαββατόβραδα σπιτοσυνάξεις ρεφενέ.... Περνούσες απ΄έξω από τα παραθύρια και άκουγες να τραγουδάνε...να γελάνε.... 

Είχα φτάσει στην Πλατεία Βάθη κοιτώντας τι άλλο τα παλιά κτίρια
που κάποιες θύμισες σου φέρνουν και σε κάνουν να σκάς κανένα χαμόγελο καταμεσής του δρόμου κινδυνεύοντας να παρεξηγηθείς....όταν είδα  μερικούς αλλοδαπούς να έχουν σχεδόν πέσει επάνω σε ένα αυτοκίνητο με γυναίκα οδηγό ζητώντας βοήθεια και δεν την αφήνανε να φύγει. Και πώς να την βοηθήσεις....μια να μου δώσουν η μισή θα πάει χαμένη.
Ευτυχώς δύο ταξιτζήδες έδωσαν την λύση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: