Ιθώμη:Η τέφρα του μεγάλου Κινέζου φιλέλληνα Λούο Νιαν Σένγκ, να ταφεί στην Αρχαία Μεσσήνη

 ΛΟΥΟ ΝΙΑΝ ΣΕΝΓΚ - Ένας σύγχρονος μεγάλος Κινέζος φιλέλληνας

  Να ικανοποιήσει την τελευταία επιθυμία του Λούο Νιαν Σένγκ, ο Δήμος Μεσσήνης 

Γράφει ο :Γ. Ν. ΔΑΒΙΛΛΑΣ 

Ο Λούο Νιαν Σένγκ είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους φιλέλληνες που δυστυχώς παραμένει άγνωστος στο ευρύτερο Ελληνικό κοινό. Όταν πληροφορήθηκα εντελώς τυχαία την ύπαρξη του και το έργο του πάνω στην Αρχαία Ελληνική φιλολογία, ένοιωσα τεράστιο θαυμασμό και ευγνωμοσύνη γι’ αυτό και αμέσως θεώρησα ηθικό μου χρέος, να γράψω λίγα λόγια για το έργο του δίνοντας την ευκαιρία στους συμπατριώτες μου Έλληνες να τον γνωρίσουν.

Ο Λούο Νιαν Σένγκ γεννήθηκε στο Γουέι Γιονάν της επαρχίας Σι Τσούαν της Κίνας στις 12 Ιουλίου του 1904 και έφυγε από την ζωή στις 10 Απριλίου του 1990.Το 1929 πήγε στην Αμερική για την συνέχεια των σπουδών του μετά το πτυχίο του από το πανεπιστήμιο Τσινγκ Χουά της Κίνας.Το 1933 ως πρώτος Κινέζος που ήλθε ποτέ στην Ελλάδα, σπούδασε στην Αμερικανική Σχολή κλασικών σπουδών με θέμα το Αρχαίο Ελληνικό δράμα. Το 1934 επέστρεψε στην Κίνα και δίδαξε στο πανεπιστήμιο Τσίνγκ Χουά του Πεκίνου. Αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην μετάφραση και μελέτη της Ελληνικής φιλολογίας και ήταν από τους πρώτους Κινέζους που ασχολήθηκαν με τις Ελληνικές σπουδές. Έθεσε τα θεμέλια στο συγκεκριμένο χώρο με πλούσια μεταφραστικά έργα και μελέτες άνω των 10.000.000 λέξεων. Η έργογραφία του συνίσταται κυρίως σε μεταφράσεις από τα Αρχαία Ελληνικά, όπως η Ιλιάδα του Ομήρου, επτά(7) τραγωδίες του Αισχύλου, επτά(7) τραγωδίες του Σοφοκλή, πέντε(5) τραγωδίες του Ευριπίδη, ποιητική και ρητορική του Αριστοτέλη, φιλοσοφική συλλογή του Λουκιανού, Αίσωπος, συλλογή της Αρχαίας Ελληνική ταφικής ποίησης, συλλογή των Αρχαίων Ελληνικών πεζών, συλλογή της Αρχαίας Ελληνικής και Ρωμαϊκής φιλολογίας, σύντομη Ιστορία της Ιταλίας, μελέτες σχετικά με την Ελληνική φιλολογία ήτοι: θεωρία Αρχαίου Ελληνικού δράματος, περί του Αρχαίου δράματος και τέλος λεξικό Αρχαίων Ελληνικών-Κινεζικών στο οποίο έχουν καταγραφεί 500.000 λήμματα, πρόκειται για λεξικό που συμπεριλαμβάνει στοιχεία Αρχαίας Ελληνική γλώσσας από την εποχή του Ομήρου με πλούσιο λεξιλόγιο, τόσο από τα έπη όσο και από την Αττική διάλεκτο. Επίσης έχουν συλλεγεί λέξεις και φράσεις που σώθηκαν από τους μελετητές του 4ου αιώνα έως του 14ου αιώνα, καθώς και μέθοδο μετάφρασης αρχαίων ελληνικών ονομάτων. Όπως μπορεί να αντιληφθεί κάποιος από τα παραπάνω η εργασία είναι τεράστια σε όγκο, αλλά και σε σημασία, γιατί η Αρχαία Ελληνική γλώσσα πάντα θεωρείται μια από τις πιο δύσκολες γλώσσες της ανθρωπότητας και η μετάφραση της έργο-πρόκληση. Ένα ρήμα στα Αρχαία Ελληνικά μπορεί να λάβει 300 καταλήξεις και υπάρχουν πολλά ανώμαλα ρήματα τα οποία κάνουν την γραμματική της ακόμα πιο δύσκολη. Όλα αυτά εμποδίζουν τους μελετητές να την κατανοούν και μεταφράσουν, ιδιαίτερα τους Κινέζους που η γλώσσα τους είναι διαφορετική από τις Δυτικές. Ο Λούο Νιαν Σένγκ εργάστηκε επίμονα σε αυτό το χώρο παραπάνω από εξήντα (60) χρόνια. Τα έργα του είναι όχι μόνο μεγάλα σε όγκο αλλά και άρτια επεξεργασμένα, τόσο σε γλωσσικό επίπεδο όσο και στο ποιητικό ύφος, προσεγγίζοντας πιστά τα πρωτότυπα. Όμως εκτός από τα παραπάνω ο Λούο Νιαν Σένγκ έκανε και κάτι άλλο εξ ίσου πολύ σημαντικό, έγινε η γέφυρα που γεφύρωσε το κοινό της ιστορικής μνήμης που υπήρχε έως τότε μεταξύ των δύο χωρών (Ελλάδας και Κίνας) και έφερε σε επαφή και πάλι τους δύο μεγάλους πολιτισμούς της γης της Κίνας στην ανατολή και της Ελλάδας στην Δύση. Οι παραπάνω πολιτισμοί έχουν σχεδόν ταυτόχρονη ιστορική παρουσία και έρχονται σε επαφή μεταξύ τους όταν οι Έλληνες με τον Μέγα Αλέξανδρο φθάσανε στην Βακτριανή. Η επαφή τους ήταν απολύτως ειρηνική και εξελίγχθηκε δημιουργικά στο εμπόριο, στον πολιτισμό και σε άλλους τομείς. Άλλωστε και σήμερα μαρτυρία αυτής της επαφής είναι η ονομασία της επαρχίας Γιουνάν της Κίνας που σημαίνει «Έλληνες» γιατί στην Ανατολή ακόμα και σήμερα έτσι μας αποκαλούν ιστορικά Γιουνανιστάν. Για το έργο του, βραβεύθηκε το Δεκέμβριο του 1987 με το «Ανώτερο Βραβείο Λογοτεχνίας» από την Ακαδημία Αθηνών και το Νοέμβριο του 1988 ανακηρύχθηκε «Επίτιμος Διδάκτορας» από το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Οι βασικές σταθερές και των δύο πολιτισμών έχουν πάνω κάτω κοινές προσλαμβάνουσες, είναι δηλαδή ανθρωποκεντρικές και εκφράζονται από τα φιλοσοφικά ρεύματα των διαφόρων φιλοσοφικών σχολών εκείνης της εποχής. Λέγεται ότι τον 4ο αιώνα π.χ. στην Κίνα υπήρχαν εκατό σχολές σκέψης. κυρίαρχοι εκφραστές αυτών των φιλοσοφικών ρευμάτων για μεν την Κίνα είναι ο Λάο Τσε, που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα πρόσωπα της κινεζικής φιλοσοφίας, ο Κομφούκιος, ο Σέον Τζου κ.α., για δε την Ελλάδα Ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας, ο Αριστοτέλης, ο Πρωταγόρας και τόσοι άλλοι. Επίσης ένα άλλο κοινό στοιχείο που συνοδοιπορεί με την ιστορία και τον πολιτισμό των δύο χωρών Ελλάδας και Κίνας, είναι το γεγονός πως υπέστησαν και οι δύο τεράστιες καταστροφές και λεηλασίες από επιδρομές βαρβάρων ήτοι Μογγόλων, Ευρωπαίων αποικιοκρατών και Ιαπώνων η Κίνα και από πάσης φύσεως βαρβάρων η Ελλάδα ακόμα και σήμερα. Όμως η βαθειά συνείδηση και των δύο λαών πως είναι κληρονόμοι των δυο μεγαλύτερων και ανώτερων πολιτισμών της γης, τους βοήθησε στις δύσκολες ώρες της ιστορίας τους, να μην χάσουν την πολιτισμική και εθνική τους ταυτότητα, ούτε το κουράγιο τους και αγωνιζόμενοι συνεχώς κατόρθωσαν να αποκτήσουν και πάλι την εθνική τους ανεξαρτησία, συνεχίζοντας την ιστορική τους παρουσία. Πράγματι σήμερα η Κίνα έχει πλέον εξελιχθεί, κατά την άποψή μου, στην μεγαλύτερη παγκόσμια δύναμη υπό την καθοδήγηση των σοφών ηγετών της. Μια δύναμη ειρήνης, όπως δείχνει έως τώρα, συμβάλλοντας στην παγκόσμια γεωπολιτική ισορροπία. Είθε και η Ελλάδα να βγει σύντομα από την πολύ δύσκολη θέση που έχει περιέλθει και να μπει στο δρόμο της εθνικοπολιτισμικής της ανέλιξης. Κλείνοντας θέλω να αναφερθώ στην τελευταία επιθυμία αυτού του λαμπρού τέκνου της Κίνας και μεγάλου φιλέλληνα Λούο Νιαν Σένγκ. Θεωρώντας πάντα την Ελλάδα δεύτερη πατρίδα του ζήτησε, όταν φύγει από την ζωή, μέρος της τέφρας του να ταφεί στην Ελλάδα, μια χώρα που έζησε και άφησε ψυχή και αγάπη. Δυστυχώς η επιθυμία του αυτή έως σήμερα δεν κατέστει δυνατόν να πραγματοποιηθεί και αναρωτιέμαι γιατί; Είναι δυνατόν η Ελλάδα να μην έχει ικανοποιήσει την τελευταία επιθυμία ενός τέτοιου ανθρώπου που ήταν ωκεανός αγάπης για αυτήν και απέδειξε έστω και αν δεν ήταν φυλετικά Έλληνας πως ήταν πιο Έλληνας από πολλούς άλλους φυλετικά Έλληνες; Αυτό για μένα είναι προσβολή διαρκείας στην μνήμη του, πράγμα που θεωρώ εντελώς απαράδεκτο. Από αυτό ορμώμενος κυρίως, αλλά και εκ του θεσμικού μου ρόλου ως Δημοτικού Συμβούλου του Δήμου Μεσσήνης και προέδρου του Ν.Π.Δ.Δ. «Αρχαία Μεσσήνη» προτείνω τα κάτωθι: α) Ο Δήμαρχος Μεσσήνης κ. Ευστάθιος Αναστασόπουλος σε συνεννόηση με τον εξαίρετο καθηγητή κύριο Θέμελη και την ΛΗ’ ΕΠΚΑ Εφορεία Αρχαιοτήτων Μεσσηνίας , να επιτρέψουν την ταφή της τέφρας του μεγάλου αυτού φιλέλληνα σε ένα σημείο του αρχαιολογικού χώρου της Αρχαίας Μεσσήνης, αφού άλλωστε ο Λούο Νιαν Σένγκ υπήρξε μέγας αρχαιολάτρης ώστε επιτέλους η Ελλάδα να τιμήσει τον εξαίρετο αυτό φιλέλληνα. β) Αφού συναποφασίσουν αυτό, να έλθουν σε επαφή με την πρεσβεία της μεγάλης αυτής χώρας Κίνας και την οικογένεια του Λούο Νιαν Σένγκ ώστε να συμφωνήσουν για την απόδοση και αποστολή της τέφρας του στην Αρχαία Μεσσήνη. γ) Ο Δήμος Μεσσήνης να οργανώσει στην έδρα του δήμου μια εκδήλωση αφιερωμένη στον μεγάλο και λαμπρό φίλο της Ελλάδος προκειμένου να τιμήσει την μνήμη του, αλλά και να καταστήσει το έργο του ευρύτερα γνωστό. δ) Ο Δήμος Μεσσήνης να προτείνει την δημιουργία ενός Ελληνοκινεζικού κέντρου σπουδών στην έδρα του Δήμου στην Μεσσήνη ώστε να αναπτυχθεί έτσι περισσότερο η ήδη υπάρχουσα πολιτιστική σχέση των δύο χωρών.

Με εκτίμηση 
Δαβίλλας Ν. Γεώργιος 

Αντιδήμαρχος Δήμου Μεσσήνης 

Πρόεδρος Ν.Π.Δ.Δ. «ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ»