Κυριάκος, Αλέξης και Νικολάκης διατρέχουν την ελληνική επαρχία προς συλλογή θαυμαστών και ψήφων προφανώς.
Έξοδα, κούραση, ακατάπαυστες ανταλλαγές φράσεων, ορθοστασία, περπάτημα και ξανά στάση και άντε πάλι από την αρχή. Έχει νόημα όλο αυτό; Και τα έξοδα; Όταν μετακινείται μια ολόκληρη στρατιά ποιος τα πληρώνει;
Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Είναι δυνατόν μια προεκλογική περιοδεία να φέρει ψήφους; Αν ναι, γιατί; Είναι η εκ του σύνεγγυς συναισθηματική προσέγγιση που μετατρέπεται σε πολιορκία και φέρνει την ψήφο;
Όλο αυτό ασκεί μια γοητεία στην ψυχολογία του Έλληνα; Τον κάνει να νιώθει σημαντικός; Το να σου σφίγγει το χέρι ένας υποψήφιος πρωθυπουργός ή υπουργός σε κάνει να νιώθεις σημαντικός; Να σε χτυπαει στον ώμο ο Κυριάκος ή ο Αλέξης ή ο Νικολάκης σου δίνει προστιθέμενη αξία; Διαγράφει από την μνήμη σου και το νοητικό σου κέντρο ότι για τέσσερα χρόνια δεν θα τον ξαναδείς όσο και αν χτυπιέσαι;
Δεκαετίες πριν, και όσο πάμε πίσω στον χρόνο, η επίσκεψη πολιτικού αρχηγού στην πολη ή το χωριό ήταν ισοδύναμο γεγονός του Πάσχα ή του 15Αυγουστου μην πω ίσως και σημαντικότερο. Η λαοθάλασσα έπνιγε το κέντρο και δεν έπεφτε ούτε καρφίτσα και τα χειροκροτήματα έσειαν την περιοχή στο άκουσμα ακόμα και της απλούστερης διαπίστωσης.
Όταν ένας ολόκληρος λαός σείει το έδαφος με τα χειροκροτήματα του στο άκουσμα μιας απλής διαπίστωσης, τι μπορείς να υποθέσεις για την πνευματική του κατάσταση;
Όμως ποια είναι η πραγματική ουσία της επίσκεψης; Έχει να κάνει με την προσωπική επαφή και την κατανόηση των προβλημάτων; Όχι βέβαια. Έχει να κάνει με την προσωπική επαφή και την συλλογή ψήφων και μόνο.
Ο γράφων είναι πτυχιούχος γεωπονίας και κάτοχος διδακτορικού στην γεωργική βιοτεχνολογία. Τα τελευταία δέκα πέντε χρόνια μελετάει το γεωργικό ζήτημα και ακόμα και σήμερα μέσα από συζητήσεις με ειδικούς αλλά και ανθρώπους του εμπορικού τομέα αλλά και αγρότες ακούει και μαθαίνει νέα πράγματα. Έχει δαπανήσει δεκάδες ώρες σε επαφές με αγρότες και εμπλεκόμενους στον αγροτικό τομέα με σκοπό να κατανοήσει και υπάρχουν πολλά ακόμα κενά σημεία. Μετά από άνω των δέκα πέντε χρόνων μελέτη. Ο πολιτικός τι θα μάθει και τι κατανοήσει και τι θα εμπεδώσει σε μια επίσκεψη;;; τίποτε.
Ας δούμε εν άλλο παράδειγμα. Για να γίνει κάποιος χειρούργος πρέπει να ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές να ακολουθησει ειδικότητα και πιθανόν να χρειαστεί κάποια εξειδίκευση. Συνεπώς μιλάμε για ίσως και πάνω από δέκα χρόνια. Αν ακούσεις ότι κάποιος ξεκίνησε πριν από δυο εβδομάδες ειδικότητα θα ξαπλώσεις στο χειρουργικό τραπέζι;
Η περιοδεία λοιπόν με ένα πρόγραμμα γεμάτο και πυκνό και βιαστικό δεν αποβλέπει σε συλλογή προβλημάτων προς λύση αλλά σε συλλογή ψήφων με κεκαλυμμένη εξαπάτηση κάτω από το καπέλο του ενδιαφέροντος.
Και αν το πάμε ακόμα πιο πέρα, όταν για κάθε αντικείμενο χρειάζονται χρόνια σπουδών και προετοιμασίας τότε πως παίρνεις κάποιον και τον βάζεις δήμαρχο, περιφερειάρχη, βουλευτή και υπουργό;
Κάτι δεν πάει καλά. Η Δημοκρατία αν και ιδρύθηκε πριν δυόμιση χιλιετηρίδες ακόμα δεν ενηλικιώθηκε. Αντιθέτως είναι σε παιδική ηλικία και χαρακτηρίζεται από κυκλικό παλιμπαιδισμό. Και αυτό οφείλεται στην αμορφωσιά των ελλήνων και την έλλειψη κριτικής σκέψης. Συνέπεια αυτών είναι ο άκρατος συμφεροντολογισμός.
Το πρόβλημα Μύκονος προέκυψε τις τελευταίες εβδομάδες; Όχι βέβαια. Είναι πρόβλημα ετών ίσως και δεκαετιών. Έσκυψε κάποιος από τους αρμόδιους υπουργούς ή πρωθυπουργούς του πασοκ, της νδ και του συριζα πάνω στο πρόβλημα με σοβαρότητα και πρόθεση να το λύσει; Προφανώς όχι.
Έχουμε σκεφτεί ποτέ η Ηχορύπανση τι επιπτώσεις έχει στα μωρά; Δημιουργεί αναστάτωση στον ψυχικό τους κόσμο. Ενδιαφέρθηκε ποτέ κάποιος από τους αρμόδιους υπουργούς και πρωθυπουργούς να το λύσει;
Προσωπικά πιστεύω ότι όλοι αυτοί του πασοκ, της νδ και του συριζα θέλουν τους έλληνες πολίτες με διαταραγμένο ψυχικό κόσμο. Γιατί; Γιατί έτσι θα μπορούν να υπόσχονται λύσεις. Δεν θέλουν υγιή ψυχικά και πνευματικά πολίτες.
Με ποιο βασικό σύνθημα έκανε προεκλογική εκστρατεία το 2019 ο Μητσοτάκης; Θυμάται κάποιος;
Εν όψει των εκλογών τον ακούω να κάνει λόγο για την Επενδυτική Βαθμίδα. Τι είναι η Ελλάδα; Επιχείρηση; Ναι, οικογενειακή επιχείρηση μερικών κατ επάγγελμα πολιτικων που κάνουν μοιρασιά μετά τις εκλογές σε κολλητούς και κομματικούς φίλους και κολαούζους. Όπως ο Φεουδάρχης με τους επιστάτες.
Με ποιο βασικό σύνθημα έκανε προεκλογική εκστρατεία το 2019 ο Τσίπρας; Θυμάται κάποιος; Πάντως το 2015 έλεγε ότι θα σκίσει μνημόνια και συμβόλαια με ένα άρθρο και ένα νομό. Τι έγινε έκτοτε;
Στα χρόνια του πασοκ της νδ και του συριζα η Ελλάδα επιτυγχάνει βελτίωση σε τροχαία, αυτοκτονίες, μετανάστευση, υπερβάλλουσα θνησιμότητα, αμορφωσιά και χαρακτηρίζεται από Τέμπη, Ηλεία, Μάτι, Μάνδρα. Σαραντάρηδες, πενηντάρηδες και εξηντάρηδες αλλά και νέα παιδιά πέφτουν σαν τα κοτόπουλα ενώ την προηγούμενη στιγμή ήταν φαινομενικά υγιείς. Τα νέα παιδιά προτιμούν τις υψηλές ταχύτητες και έτσι εκεί το σκήπτρο κατέχουν οι θάνατοι από τροχαία.
Δίνουν μάχη – λένε - για να βοηθήσουν τους εγκλωβισμένους στο Χαρτούμ αλλά στο ίδιο χρονικό διάστημα έχουμε περισσότερους νεκρούς από τροχαία.
Ένας λαός αμόρφωτος που τρέχει πίσω από πολιτικούς. Και οι πολιτικοί καλλιεργούν την αμορφωσιά και την κομματική και πελατειακή κατάσταση και νοοτροπία.
Στα 14 χρόνια της οικονομικής κρίσης ο Φίλιππος είχε κάνει την Μακεδονία υπερδύναμη.
Οι περιοδείες πολιτικών αρχηγών και πολιτευτών δεν έχουν τίποτε να προσφέρουν, έχουν μόνο να συλλέξουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου