(αυτό το κειμενάκι ήθελα να το κοινοποιήσω την ημέρα της γυναίκας – 12 Μαΐου - αλλά τα κατάφερα μόλις τώρα. Τα σχόλια και οι παρατηρήσεις είναι άκρως επιθυμητά)
Η ιστορία
και ο κινηματογράφος μας έχουν ενσταλάξει την αίσθηση ότι η γυναίκα υπέφερε σε
όλη την χρονική πορεία της ανθρωπότητας και μέχρι πρόσφατα. Φαίνεται πως έχει
περάσει πολλά, έχει υποστεί ταπεινώσεις και προσβολές, έχει υποστεί σωματική
βία, εξευτελισμό και θάνατο.
Ο μύθος που κραταει από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία με την κότα και το άλογο και σύμφωνα με κάποιους είναι αληθινή ιστορία, άλλα μας λέει. Πως κουμάντο έκανε η γυναίκα. Διάφορες κοινωνίες ήταν μητριαρχικές και μην ξεχνάμε το μύθο με τις αμαζόνες. Στην εποχή μας άκουσα τουλάχιστον δέκα περιπτώσεις όπου οι γυναίκες έδερναν τους άντρες τους και αν δεν το έκαναν αυτές το έκαναν τα αδερφια της. Στην κλασική αρχαιότητα είναι γνωστό ότι ο Σωκράτης μάλλον τις ‘έτρωγε’ από την γυναίκα του.
Θεοφάνης Α. Τσαπικούνης
Το σίγουρο
είναι ότι όταν μια γυναίκα παντρευόταν ένα βίαιο σωματώδη άντρα χωρίς ίχνος
ευαισθησίας τότε το μέλλον της ήταν προδιαγεγραμμένο. Εκεί σίγουρα είχαμε
βιαιοπραγίες και συνέπειες άσχημες.
Στις μέρες
μας η βία από βίαιους υπέρτερους σωματικά άντρες χωρίς ίχνος ευαισθησίας
συνεχίζεται. Και θα συνεχίζεται. Υπάρχει όμως και μια άλλη αθέατη παράμετρος
όπου πολιτικοί και δημοσιογράφοι κρύβουν ανελλιπώς και επιμελώς. Την περνανε
στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού και την αφήνουν εκεί.
Η τοξική
συμπεριφορά της γυναίκας απέναντι στον άντρα. Τα ψυχολογικά παιχνίδια μερίδας
γυναικών σε άντρες όπου πολλοί δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν. Η προμελετημένη ή
αυθόρμητη συμπεριφορά εμπλουτισμένη με στρατηγική που περιλαμβάνει επιβολή,
κυριαρχία, εξουσία, αγένεια και συχνά κοροϊδία. Δεκάδες τα παραδείγματα φίλων
που έπεσαν θύματα σχεδίου, γυναικείου σχεδίου. Ναι αγαπητοί φίλοι, θύματα.
Κάποιες
παντρεύονται κάποιον που έχει μια καλή θέση και μετά την γέννηση του παιδιού ή
των παιδιών τον τραβολογάνε στα δικαστήρια με σκοπό να του τα πάρουν όλα και
άλλες παίρνουν τα παιδί και εξαφανίζονται.
Και σε όλο
αυτό προστίθενται και νέες παράμετροι. Όπως η γαλούχηση:
να μην τον έχω ανάγκη. Και η πεποίθηση: εγώ θέλω
να περναω καλά.
Η
γαλούχηση έρχεται από παλαιότερες μητέρες που δεν είχαν μόρφωση, εργασία και
δική τους πηγή χρημάτων και μέσα σε αυτό αν είχαν την ατυχία ενός βίαιου και αγενούς
συζύγου τότε ο καημός μεταφέρθηκε στις κόρες. Να μορφωθείτε, να έχετε δική σας
εργασία ώστε να μην έχετε κανένα ανάγκη.
ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΑΓΚΗ. Βαριά και σκληρή κουβέντα. Θα
την αναλύσουμε πιο κάτω.
Παράλληλα
τις τελευταίες δεκαετίες έχει αναπτυχτεί και κυκλοφορεί η φιλοσοφία του να
περνάω καλά. Δεν γνωρίζω την αφετηρία της αλλά γνωρίζω πολύ καλά ότι διαδίδετε
αστραπιαία και υιοθετείτε αστραπιαία. Σαν φωτιά σε πευκοδάσος τον Αύγουστο με
ξηρασία και καύσωνα.
Γιατί
φτάσαμε ως εδώ; Γιατί όλοι έβαλαν το χέρι τους. Μορφωμένοι και αμόρφωτοι,
πολιτικοί και συνδικαλιστές, ιερείς και καθηγητές, ηθικοί και ανήθικοι.
Πριν από
20 περίπου χρόνια ένας ‘καλοθελητής’ φτάνει στο σπίτι ενός φίλου. Ο φίλος
λείπει αλλά είναι η σύζυγος εκεί. Πάει για να κάνει ζημιά καθώς γνωρίζει που
είναι ο σύζυγος και πάει να τον ‘καρφώσει’. Ξέρεις που είναι ο άντρας σου;
ρωτάει την οικοδέσποινα. Αυτή καταλαβαίνει αμέσως και ερωταπαντάει: εσύ ξέρεις
που είναι η γυναίκα σου; Ο τύπος έφυγε. Αυτό λέγεται αξιοπρέπεια. Κράτησε το
σπίτι της με πόνο, εσωτερικό πόνο υποθέτω, και δεν το αποκάλυψε ποτέ σε κανένα,
ακόμα και τώρα που ο σύζυγος έφυγε από την ζωή.
Είναι
σωστό; Δεν γνωρίζω. Γνωρίζω όμως ότι η οικογένεια έχει βάρος και πρέπει να
είμαστε προετοιμασμένοι να το σηκώσουμε, σαν άλλο Σταυρό.
Νοοτροπίες
του στυλ, να έχω τα δικά μου χρήματα, να περναω καλά δεν συμβαδίζουν με την
οικογένεια και δεν συμβαδίζουν με την αντίληψη περί ζωής και σκοπού της ζωής.
Δεν μπορεί να είναι σκοπός της ζωής μας το να περνάμε καλά και το να
διασκεδάζουμε. Σκοπός της ζωής είναι η Δημιουργία. Και Δημιουργία μπορεί να
είναι η οικογένεια και τα παιδιά, η ανάπτυξη μιας επιχείρησης με σκοπό την
ανάθεση εργασίας σε ανέργους, η αφιέρωση σε κοινωφελείς σκοπούς και ανθρώπους
που πλήττονται και υποφέρουν, η συγγραφή ενός ωφέλιμου βιβλίου.
Το να
χτιζεις σπίτια, να βγάζεις χρήματα, να ταξιδεύεις, να ξενυχτάς πίνοντας, να
κοροϊδεύεις και εξαπατάς τους άλλους, δεν μπορεί να είναι σκοπός ζωής. Δεν
μπορεί να είναι σκοπός ζωής ένα πράγμα που δεν αφήνει τίποτε πίσω του, που δεν
αφήνει αποδείξεις ότι υπήρξες.
Δεν ξέρω
ποια δημιουργία είναι πιο σημαντική αλλά αυτό που κατέχω καλά είναι ότι η
δημιουργία οικογένειας είναι όμοια με την διαδικασία του να φτιάξεις μια
καρέκλα ή ένα αυτοκίνητο. Κανένα ξύλο και κανένα μέταλλο δεν είναι όμοιο ή
συμπληρωματικό με τα άλλα ώστε να τα πλησιάσεις και αμέσως να έχεις μια καρέκλα
ή ένα αυτοκίνητο. Θα κοπούν, θα πλανιστούν, θα σμιλευτούν και θα πάρουν το
κατάλληλο σχήμα και μέγεθος για να γίνουν συμπληρωματικά.
Έτσι και με τον χαρακτήρα μας. Θα πρέπει να πλανισθεί και να
σμιλευτεί ώστε να γίνει συμπληρωματικός του άλλου και της άλλης και έτσι να
φτιαχτεί η οικογένεια.
Η
συμπεριφορά μας πρέπει να προσαρμόζεται. Πρέπει να ακούμε τον/την άλλον/άλλην
με προσοχή και να υιοθετούμε την καλύτερη άποψη και τα καλύτερα θεμέλια είναι η
ευγενια και ο σεβασμός. Η αγάπη θα έρθει και αυτή. Απλά το τρενο της
μοιάζει με τους ελληνικούς σιδηρόδρομους, έρχεται πάντα με καθυστέρηση ή
συμβαίνουν τραγικά ατυχήματα.
Η Γυναίκα κάποτε ήταν θεμέλιο και στήριγμα. Σήμερα;
Στις
δεκαετίες που η Ελλάδα αναπτύσσονταν υπήρχε ένα ισχυρό θεμέλιο. Η οικογένεια.
Και αυτό με την σειρά του είχε το δικό του ισχυρό θεμέλιο: την Σύζυγο και
μητέρα. Η επιμέλεια του σπιτιού και των ποδιών περνούσε από την γυναίκα και
αυτή ήταν υπεύθυνη για όλα. Χειραφετήθηκε, μορφώθηκε, απέκτησε δική της εργασία
και πορτοφόλι και τα αποτελέσματα τα ζούμε. Καταρρέει η κοινωνία και μαζί της
καταρρέει και η χώρα.
Δεν λέω να
γυρίσουμε πίσω. Αυτό που λέω είναι ότι πρέπει να συνδυαστούν όλα κατά τον
καλύτερο τρόπο και η γυναίκα να μην ξεχναει την Μητρότητα.
Και μην
ξεχνάμε ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει και ζούμε σε έναν κόσμο όπου οι γυναίκες
αναλαμβάνουν πολλαπλούς ρόλους ως επαγγελματίες, σύντροφοι, σύζυγοι, και
μητέρες, και όλο αυτό θυμίζει συχνά πεδίο μάχης με πολύ στρες.
Περισσότερο από ποτέ απαιτείται σεβασμός και κατανόηση
και μόνο εκεί μπορεί να στηριχτεί και να επιβιώσει η Ελληνική Οικογένεια.
Η Γυναίκα και Μητέρα έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία μας και
στην καρδιά μας. Ομιλώ για εμάς τους Έλληνες άντρες.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Μήτρες που έβγαλαν τους Μυρμιδόνες και τον
Αχιλλέα, την πολεμικότερη φυλή που ανέδειξε το γένος των Ελλήνων.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Μήτρες που έβγαλαν τους Σπαρτιάτες και τον
Λεωνίδα, την δεύτερη πολεμικότερη φυλή που ανέδειξε η ελληνική Φυλή.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Μήτρες που έβγαλαν τους Μανιάτες, την τρίτη
πολεμικότερη φυλή που ανέδειξε η ελληνική Φυλή.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Γυναίκες Ηπειρώτισσες που δεν δίστασαν να
φορτωθούν εφόδια και να φτάσουν στην πρώτη γραμμή στο ελληνοϊταλικό μέτωπο.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Μήτρες που έγραψαν ιστορία στα ΚΟΚΚΑΛΙΑ και στον
ΔΙΡΟ.
Εμείς οι
Έλληνες Άντρες γεννηθήκαμε από Μήτρες που έβαλαν την υπερήφανια τους και την
τιμή τους πάνω από όλα στο ΖΑΛΛΟΓΟ.
ΜΗΤΡΕΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ γέννησαν τους άντρες που έγραψαν το έπος της Αλβανίας και το έπος της
Κύπρου και παραλίγο και το μικρασιατικό έπος. Όμως στην Μικρά Ασία και στην
Κύπρο οι Έλληνες πολιτικοί πρόδωσαν.
ΜΗΤΡΕΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ γέννησαν και τους εφιάλτες, δυστυχώς.
Εδώ
γεννήθηκε η πρώτη γυναίκα του σύμπαντος η Ρέα.
Εδώ
τιμάται όπως της αρμόζει η μητέρα του Δημιουργού.
Σήμερα,
Την Γυναίκα και Μητέρα πάμε να την κάνουμε γονέα 2.
Μήπως ήρθε η στιγμή σαν Φυλή να σταθούμε με αξιοσύνη στο ρου
της ιστορίας;
Και η λύση είναι μια. Ούτε γραφεία στα αστυνομικά
τμήματα, ούτε αυτόφωρα, ούτε ποινές φυλάκισης. Αυτά είναι κατασταλτικά μέτρα
και αυτά θέλει μια μερίδα προσώπων που ανήκουν στην φιλελεύθερη άρχουσα κάστα
γιατί έτσι την βολεύει. Η μόνη πραγματική και ουσιαστική λύση είναι και η πιο
οικονομική και η αποτελεσματική, η ΠΑΙΔΕΙΑ. Οφείλουμε να χτίσουμε χαρακτήρες.
Τίποτε άλλο. Την πραγματική και αληθινή ελληνική παιδεία όμως την έχουν περάσει
έντεχνα στην αθέατη πλευρά του φεγγαριού.
***
Και μια ιστοσελίδα που αξίζει να επισκεφτείτε και που
τιμάει την γυναίκα και μητέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου